Morgunblaðið - 19.08.1982, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 1982
3
Gunnar Bjarnason kemur að gúmmíbjörgunarbátnum og eins og sjá má er þungur sjór.
Skipverjar á Gunnari Bjarnasyni taka björgunarbátinn um borð.
Flugvél í innanlandsflugi
nam neyðarsendinguna
ÞAÐ VAR kl. 9.30 í gærmorgun
sem neyðarsending heyrðist frá
björgunarbát út af Snæfells-
nesi, en vél í innanlandsflugi
heyrði sendinguna. Kl. 10 hafði
flugvél Flugmálastjórnar undir
stjórn Sigurjóns Einarssonar
fundið gúmmíbjörgunarbátinn
og tilkynnt að tveir menn sæj-
ust um borð. Þá var einskis báts
saknað, en gúmmíbjörgunar-
báturinn fannst 18,3 sjómílur
vestur af Snæfellsnesi út af
Öndverðarnesi og voru þá 6
vindstig á hafinu og mikill sjór.
Slysavarnafélag Islands lét þeg-
ar rjúfa dagskrá útvarps og
óska eftir hjálp nærliggjandi
báta og flugvélar voru sendar af
stað auk björgunarþyrlu varn-
arliðsins sem fór í fylgd Herc-
ules-vélar. Þyrlan var yfir
björgunarbátnum kl. 11.35 og
um það bil 30 mínútum síðar
var þyrlan á leið til lands með
báða skipbrotsmennina innanb-
orðs, en lík Óla T. Magnússonar,
skipstjóra og eiganda Léttis,
fannst ekki. Skömmu síðar kom
vélbáturinn Gunnar Bjarnason
frá Ólafsvík á vettvang og tók
gúmmíbjörgunarbátinn um
borð eftir tilsögn Fokker-vélar
Landhelgisgæzlunnar sem hafði
fylgzt með gúmmíbátnum eftir
að Flugmálastjórnarvélin fann
hann.
Þyrla varnarliðsins á landleið með skipbrotsmennina, 17 ára stúlku og 19
ára pilt Ljóamjndir Mbl. Rignxr Axeliwon
Ljóvsm.: David Knode.
Björgunarþyrla varnarliðsins gerir klárt yfir björgunarbátnum.
Enn falla skriður í Siglufirði:
Heyrði ægilegar drunur og sá
stóra gusu koma niður brekkuna
— segir Magnús Benediktsson
Frá Helga Bjarnaayni, bladamanni Mbl. i Siglufiröi.
SKRIÐUFÖLLIN í Siglufirði héldu áfram í fyrrinótt, en eins og fram kom í
Morgunblaðinu á þriðjudag hófust þau á mánudagsmorguninn. Sennilega hafa
þrjár skriður til viðbótar falliö úr Hafnarfjalli. Sú fyrsta klukkan 23 á þriðju-
dagskvöld, önnur um klukkan 1.30 aðfaranótt miðvikudagsins og sú síðasta
klukkan 3.30.
Það hellirigndi í Siglufirði frá
því klukkan 2 í fyrrinótt og fram að
hádegi í gær. Ný filla hefur senni-
lega ekki farið úr fjallinu, heldur
hefur gilið verið að hreinsa sig,
þegar svona mikið rigndi og vatnið
kom í aurinn, sem komið hafði úr
gilinu á mánudag, hefur hann
þynnzt, farið af stað og skriðan
dreifzt. Hún hefur dreifzt talsvert
meira en áður var. Ekki hefur orðið
meira eignatjón en áður var orðið.
Skriðan fyllti Suðurgötu aftur en
hún fylltist fyrst á mánudag. Þunn
vatnsleðja rann niður allan bæ og
niður í sjó.
Vinnuflokkur bæjarins var í all-
an gærdag að vinna við að veita
vatninu af svæðinu suður fyrir bæ-
inn, þannig að það gæti runnið til
sjávar án þess að valdá spjöllum.
Eru þeir með jarðýtu og beltagröfu
stöðugt við það verk svo og hjóla-
gröfu eftir þörfum. Skriðurnar
höfðu stöðvazt að mestu leyti við
heitavatnsaðveituæðina til bæjar-
ins á mánudaginn. I nótt gekk aur-
inn yfir neyzluvatnsæðina og að-
veituæð heita vatnsins og kom gat
á þá síðarnefndu, en bæjarstarfs-
mönnum tókst að gera við hana og
koma í veg fyrir að hitinn færi af
bænum. Ekki er talin vera mikil
hætta á frekari skriðuföllum nema
fari að rigna þeim mun meira, en
ekki er ósennilegt að sá aur, sem
kominn er niður úr gilinu, skríði
áfram til og angri Siglfirðinga enn
meira. Fólkið í þeim húsum, sem
eru í mestri hættu, hefur flutt neð-
ar í bæinn.
Magnús Benediktsson, sem býr í
húsi neðan Suðurgötu, beint fyrir
neðan gilið, sem skriðurnar féllu
úr, vakti í alla fyrrinótt og sagði
eftirfarandi í samtali við Morgun-
blaðið:
„I fyrrakvöld um ellefuleytið
heyrði ég hávaða ofan úr fjalli og
þá hefur líklega komið smá skriða
ofan að, en hún náði ekki hingað
niður. Mér var ekki rótt og ákvað
að vaka og sjá til hvernig þetta
þróaðist. Um klukkan 1.30 heyrði
ég ægilegar drunur og læti, sem
stóðu í um 5 mínútur. Ég hafði eng-
ar áhyggjur af þessu fyrr en klukk-
an 3 að ég tók eftir því, að skurður-
inn, sem grafinn var á mánudaginn
til að veita vatninu frá byggðinni,
var stíflaður og vatnið var farið að
renna hér á milli húsanna, yfir göt-
una og alla leið niður að sjó. Um
þetta leyti fór ég út til að reyna að
veita vatninu aftur inn í skurðinn.
Ég var bara með skóflu, en gekk
ágætlega þangað til um klukkan
3.30, að ég heyrði aftur ægilegar
drunur. Ég tók til fótanna og hljóp
um 100 metra leið suður fyrir
skriðuna og sá þá stóra gusu koma
niður brekkuna. Þetta var þunn
drulluleðjuskriða, sem skipti sér og
fór mestur hlutinn niður á götu,
þar sem skriðurnar féllu á mánu-
dagsmorguninn, fyllti götuna
hérna fyrir framan og rann báðum
megin við húsin, þar sem ég bý neð-
an götunnar. Lækurinn kom síðan í
kjölfar skriðunnar og steinsteyptur
garðveggur varnaði því að drullan
flæddi hér yfir lóðina. Fljótlega
komu bæjarstarfsmenn á vettvang
og gátu þeir beint læknum framhjá
húsunum aftur. Ég fór síðan inn
aftur um sexleytið og þá var allt
farið að róast aftur," sagði Magnús.
Myndin er tekin af Eldborg í Hafnarfjarðarhöfn. (Ljmm. k.e.)
Nýjum vélum til vinnslu
á kolmunna komið fyr-
ir í Eldborg HF 13
NÚ f SUMAR hefur verið unnið að
uppsetningu nýrra tækja í nóta-
veiðiskipið Eldborg frá Hafnar-
firði. Hér er um að ræða flökunar-,
roð- og marningsvél til vinnslu á
kolmunna um borð. Að sögn Þórö-
ar Helgasonar útgerðarmanns var
loðnuveiðibannið aðalástæða þess
að ráðist var í að koma þessum
tækjum fyrir i skipinu.
Tilkoma vélanna hefur í för
með sér smávægilegar breyt-
ingar á Eldborginni. T.a.m. verð-
ur hluti skipsins tekinn undir
frystigeymslu. Þórður kvað
verkið hafa tekið lengri tíma en
áætlað var, en ef allt gengi að
óskum ætti því að Ijúka upp úr
mánaðamótum.