Morgunblaðið - 29.12.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. DESEMBER 1982
_____________________________________« maz Um«.rul Pmi StndlciH
n Slmon, faer&a mér--e\nn skamml af
LcxukhringjOm og f&er&u. kertiS
lengvtx frám'er."
ást er ...
/ol'i
\ 0
... a ð kunna að þegja
Með
morgnnkaffinu
TM R*g. U.S. Pat Oví »:l .iBhts reserved
®1M2 Los Anjuc* lkm Syndlcate
Ég er bara að afla mér aukatekna,
til þess að geta keypt mér eins og
eitt videótæki?
Ég er allur á taugunum sjálfur, því
þetta er í fyrsta skipti sem ég tek
botnlanga.
HÖGNI HREKKVÍSI
Ólafsfjörður:
Af hverju er ekki starf-
andi fréttamaður þar?
9918-5846 skrifar:
„Ég er Ólafsfirðingur, brott-
fluttur að vísu úr þeim ágæta
kaupstað. En það er nú með mig,
eins og sjálfsagt fleiri, að mann
langar til að fá fréttir úr heima-
byggðum sínum.
Ríkisútvarpið er nú að vísu talið
sameiginlegur tengiliður landsins
barna, fyrir utan blöðin. En
hvernig sem nú á því stendur þá er
mér ekki kunnugt um að í þeim
Blað allra landsmanna:
stað, Ólafsfjarðarkaupstað, sé
fréttaritari útvarps, hvað þá
myndvarps, og hefi ég þó spurst
fyrir um það.
Það væri fróðlegt að fá t.d.
fréttastjóra RUV til að svara þeim
spurningum hvers vegna stofnan-
irnar hafi ekki starfandi frétta-
menn á staðnum. Hvað oft á sl.
tveim eða þrem árum hafa verið
sagðar almennar fréttir í útvarp-
inu frá Ólafsfirði?
Aður en ég fór að heiman voru
fréttabréf KEA það eina, sem
manni barst svona nokkurn veg-
inn reglulega og þá um dýrbit og
almenn skepnuhöld.
Vill nú ekki einhver ábyrgur
gefa tæpitungulausa skýringu á
fyrirbærinu:
Af hverju er ekki starfandi
fréttamaður á Ólafsfirði?“
Fái stjörnuspeking til liðs við sig
Þorgeir Árnason skrifar:
„Háæruverðugi Velvakandi.
Um heim vorn fer nú alda nýrra
trúarbragða, stjörnuspeki, og er
því tímabært að leggja orð í blaða-
belg þess efnis.
Þá er alda þessi hófst svo um
munaði, stóð ég á hinni annarlegu
strönd íhaldseminnar og hugði lítt
að orðum „veðurfræðinga", er þeir
tröllhöfðuðust við að benda á tákn
og undur á himni, er bentu til
sannleiksgildis þessara fræða,
taldi forneskju mikla og kerl-
ingabækur einar, aðeins við hæfi
tannlausra og náttúrusnauðra
kaffikerlinga að smjatta á.
Aður en varði, þá er ég gáði eigi
að, hreif sú hin mikla alda mig og
bar mig á faldi sínum út í hafs-
auga, þar sem ég hef nú sogast til
og frá, eygjandi ei nokkra undan-
komuleið. Skal það nú skýrt al-
mennum orðum.
Það var eitthvert sinn, þá er
skammdegið reið landi og lýð af
hvað mestum djöfulmóð, að ég
seildist í erlent tímarit, þar sem
reifað var á skilmerkilegan hátt
efni þetta og sagt frá virkum og
vel metnum vísindamönnum með
doktorsgráður og aðra titla, sem
lyftu för sinni úr landi hinna
sönnu vísenda og hugðust í eitt
skipti fyrir öll kveða niður þennan
fjanda og fordæðu. Leið nú og
beið. En að nokkrum misserum
liðnum skríða þessir vísu menn
undan feldi og biðu margir með
eftirvæntingu boðskaparins. En
eins og Páll frá Tarsus forðum
snerist á sveif með kristnum,
höfðu þessir töframenn nútímans
umturnast. Líkt og bergnumdir
eða andsetnir lýstu þeir yfir
trúskiptum sínum og sögðu, að án
efa væru þessi fræði þrungin
sannleik.
Þar eð ég er vísindasinnaður,
náði þetta hljómgrunni í sálar-
tetri mínu, og fór ég að gefa þessu
nánari gaum. Komst ég á snoðir
um að vítt og breitt um jarðar-
byggðina er mikill áhugi meðal al-
mennings sem og annarra á fræð-
um þessum. Öngvu er líkara en
fólk skynji þetta af brjóstviti sínu.
Fór ég nú að gaumgæfa útlit fólks
og persónuleika, og mér til mikill-
ar furðu gat ég sagt til um fæð-
ingarmerki fólks. Þess ber þó að
geta, að ég miða þá við hinar nýju
mælingar stjörnumerkjanna, sem
gerðar hafa verið, því að þau hafa
færst til í aldanna rás.
Þar sem slíkur ofuráhugi er
fyrir fræðum þessum, langar mig
að bera fram tillögu þess efnis, að
hið ágæta blað allra landsmanna
fái til liðs við sig persónu, sem er
lærð á þess kyns bækur — en hér
eru nokkrir sem slíkt hafa lært —
til að fjalla um þessi fræði frá öðr-
um sjónarhornum, reki sögu
þeirra og þróun og margt annað.
Hafa mætti dálka þessa vikulega
og þá um helgi. Er það trúa mín,
að slíkt ætti góðu gengi að fagna."