Morgunblaðið - 31.03.1983, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1983
71
hann á spaðadrottninguna, en
horfa fram hjá henni ef hann á
ekki drottninguna. Var þetta plan-
ið?“
„Þú ert skýr.“
Nú var mér hætt að a'tast á
blikuna. Var þetta kunningi minn
sem svona hagaði sér! „Þetta er
gjörsamlega siðlaust," stundi ég
upp. „Hvernig geturðu ..."
„Siðlaust ef til vill, en löglegt,"
greip hann fram í fyrir mér. „Og
umfram allt, óendanlega snjallt."
Þegar ég lét mér fátt um finnast
varð kunningi minn skyndilega
snöggpirraður: „Hvernig er þetta
maður, hefurðu ekkert fegurð-
arskyn! Sérðu ekki glæsibraginn!
Hvernig heldurðu að ómerkilegur
dóni hefði hagað sér í svipaðri
stöðu. Hann hefði notað hið út-
jaskaða kókakóla-bragð: tekið á
trompásinn, farið inn á iaufgosa,
spilað út spaðaníunni og síðan
troðið sér í pípu í rólegheitum. Og
fylgst með mótspilurunum á með-
an. Æ, þú þekkir áframhaldið, sá
sem verður fyrri til að panta sér
kók á að öllum likindum drottn-
inguna. Þessi skyndiiegi þorsti er
misheppnuð tilraun til að sýna
áhugaleysi og breiða yfir stressið.
Sjáifur er ég lítt hrifinn af þessu
bragði. Það er svo brútalt."
Jæja, honum er þá ekki alls
varnað, hugsaði ég með mér og
hætti við að fara strax heim. Og
nú var ég ákveðinn í að láta ljós
mitt skína. Og hélt þessa ræðu:
„í stöðu eins og þessari fylgi ég
ósköp einfaidlega líkindafræðinni,
það er að segja, tek ás og kóng í
trompinu. Sjáðu til, það er um það
bil 2% betra að taka ÁK en svína
seinna. Leyfðu mér að útskýra.
Segjum að ég taki ásinn, fari inn á
borðið og spili níunni. Austur set-
ur smátt. Nú er einn spaði úti og
annað hvort á austur hann eða
vestur. Austur á 10 spil eftir, en
vestur 11. Og það eru meiri líkur á
að spaðadrottningin sé eitt af 11
spilum en eitt af 10. Þess vegna
legg ég niður kónginn. Þannig
spila menn með vit i kollinum og
heiðarlegt hjarta."
Ég hafði lokið máli mínu. Kunn-
ingi minn sagði ekki orð, en eftir
svipnum að dæma hafði prika-
staða mín síður en svo batnað. En
hann var þó svo taktískur að lát-
ast ekki hafa tekið eftir þessu
frumhlaupi mínu og tók upp þráð-
inn þar sem hann hætti síðast.
Þær merkilegu með sig
„Ég var að segja að mér þætti
kókakóla-bragðið of brútalt. Mér
er meinilla við allt brútalítet. En
þó get ég ekki neitað því að það er
til eitt virkilega brútalt bragð sem
ég er svolítið veikur fyrir. Eg hef
aldrei notað það — og Æsir forði
mér frá því að gera það nokkurn
tíma. Það er nefnilega ekki aðeins
siðlaust heldur líka ólöglegt. En
eigi að síður er það eina bragðið
sem bítur á þær merkilegu með
sig. Það verður að taka þær með
áhlaupi, koma þeim í opna
skjöldu.
Ég skal segja þér merkilega
sögu í þessu sambandi. Alveg
sanna. Sviðið er frekar subbulegur
spilaklúbbur, í ónefndri borg, í
ónefndu landi. Og — eins og í öll-
um almennilegum sögum — fjórir
menn við grænt borð og nokkrar
uglur. Þetta er seint um nótt og
menn voru orðnir þreyttir og hálf
pirraðir. En bitin var há og því
var ekki hægt að hætta á sóma-
samlegum tíma. Þeir sem voru í
tapi vildu vinna það upp, og þeir
sem voru í gróða vildu fylgja stuð-
inu eftir og græða meira.
En hvað um það. Þarna var einn
spilari sem bar höfuð og herðar
yfir borðfélaga sína hvað getu
snertir, en aldrei þessu vant elti
óstuðið hann á röndum og hann
var í bullandi tapi. Þá kom þetta
spil upp:
Norður
♦ G6
♦ K876
♦ ÁK106
♦ K82
Vestur Austur
♦ 107 ♦ D9854
♦ D5432 ¥ -
♦ 853 ♦ G974
♦ G109 ♦ 6543
Suður
♦ ÁK32
¥ ÁG109
♦ D2
♦ ÁD7
Vinurinn sat í suður og var nú
heldur en ekki feginn að taka einu
sinni upp álitlega spilafúlgu. Og
sagnir gengu:
Norður Suftur
— 2 grönd
3 lauf 3 hjörtu
4 grönd 5 spaðar
7 hjörtu Pawi
Tvö grönd sýndu 20—22 punkta
og 3 lauf spurðu um háliti. Síðan
keyrði norður í allann. Vestur
spilaði út laufgosa og norður byrj-
ar að leggja upp. Fyrst leggur
hann upp spaðann, síðan hjartað
og tígullinn er að koma á borðið
þegar vinur okkar í suður rís
skyndilega upp á afturfæturna og
eys yfir félaga sína svívirðingum:
„Hvað á það að þýða að vaða í sjö
með þennan tromplit bölvaður ull-
arhausinn þinn,“ og fleira í þess-
um anda. Nú mönnum varð nátt-
úrulega bilt við þessa roku, enda
var þetta dagfarsprúður maður
sem yfirleitt hélt stillingu sinni
hvað sem á gekk.
En storminn lægði þó jafn
skyndilega og hann skall á og vin-
urinn var sestur aftur og kominn í
þunga þanka yfir spilinu. Og eftir
drjúga stund spilaði hann hjarta-
gosanum og hleypti honum. Og
það verð ég að segja eins og er,
hafi 5—0 legan verið honum áfall,
þá tókst honum vel að leyna því.
Hann svínaði einu sinni í viðbót,
en sneri sér síðan að hliðarlitun-
um, tók laufin, þrjá efstu í tígli og
ÁK í spaða. Þá var þessi staða
mætt:
Norður ♦ - ¥ K8 ♦ 6 ♦ -
Vestur Austur
♦ - ♦ D
¥ D54 ¥ —
♦ - ♦ G
♦ - Suður ♦ 3 ¥ Á9 ♦ - ♦ - ♦ 6
Spaðaþristurinn var trompaður
með áttunni, tígull trompaður
með ásnum og spaðakóngurinn
stóð fyrir sínu. Og fimmlitur vest-
urs í trompi fór fyrir lítið.“
Sögunni var lokið og kunningi
minn horfði á mig þögull. En
spurði mig loks álits á spila-
mennskunni.
„Laglega spilað,“ sagði ég, „og
það var stuð að byrja ekki á því að
leggja niður trompásinn, því þá er
vonlaust að vinna spilið."
„Stuð!! Kæri vinur, þú ert eng-
um líkur. Sennilega hefðirðu ekki
einu sinni ímyndunarafl til að
svíkja undan skatti."
Risavaxin ljósritunar-
vél kynnt um helgina
*r i i
i
1 1

Júlíus Ólafsson, framkvæmdastjóri Nóa hf., og Mo Akhlakhi, sem fyrir
byltinguna í íran var háttsettur starfsmaður XEROX þar í landi. Þeir standa
þarna framan við XEROX 9500, en til hægri á myndinni er smærri vél,
við hólpnir og létum slag standa
beint í fangið á hópnum, með þeim
segllöppum sem uppi voru. Og
ekki hafði báturinn fyrr snert
sandinn en fjöldi manna óð út í
brimið, raðaði sér á hann og dreif
rekaldið með öllu sem í því var
langt upp frá sjó. Slíkar voru mót-
tökurnar, var þó hánótt en albjört.
Þeir, sem þarna voru fyrir, höfðu
vissulega séð það svartara. Man ég
að einn úr „móttökunefndinni"
sagði: — Þetta er ekki mikið brim,
en talsverður áhlaðandi og þið
ókunnugir. Við sáum til ykkar og
vissum að ólendandi var utar við
Nesið. — Sá sem fyrir þessum að-
gerðum stóð, minnir mig að héti
Finnbogi Lárusson kenndur við
Búðir. Þökk sé honum og liðs-
mönnum hans, hvar sem þeir nú
eru lífs eða liðnir.
Fyrir utan annað ágæti þessar-
ar bókar, er hún prýdd fjölda
mynda af hinu gervilegasta fólki.
Þótt vel sé sagt frá, er sjón jafnan
sögu ríkari. Það þykist ég vita, að
enn eigi Karvel eftir að birta les-
endum sínum drjúgan hluta sögu
sinnar. Og því vildi ég að hann
gleymdi ekki að láta síðasta bind-
inu fylgja rækilega nafnaskrá.
Margir munu fletta þessari bók
þegar tímar líða.
„Þessi ljósritunarvél er tvímæla-
laust sú stærsta og afkastamesta
sem framleidd hefur verið. Hún er
mjög hraðvirk, 120 Ijósrit á mínútu
og skilar offset-gæðum. Þá er vélin
búin tölvuborði sem er tengt hverj-
um einstökum hluta hennar, þann-
ig að fari eitthvað úrskeiðis segir
Ijósaborð til um hvað er að.“
Þannig lýsir Júlíus ólafsson,
framkvæmdastjóri Nón hf., risa-
vaxinni ljósritunarvél frá fyrir-
tækinu XEROX, en Nón hf. hefur
umboð fyrir þetta fyrirtæki hér á
landi og stóð fyrir kynningu á
skrifstofuvélum fyrirtækisins á
Hótel Loftleiðum um helgina.
Þar á meðal á XEROX 9500, en
svo heitir ljósritunarvélin ofan-
nefnda. Um fyrirtækið XEROX
sagði Júlíus:
„XEROX er nú og hefur um
langt árabil verið eitt af stærstu
fyrirtækjum heims. Fyrirtækið
hefur alla tíð sérhæft sig i ljós-
ritunarvélum og er án nokkurs
vafa þekktasta fyrirtæki hems á
þvi sviði. Sem dæmi má nefna að
í Bandaríkjunum er meira en
önnur hver ljósritunarvél sem
keypt er frá XEROX. Það er
XEROX sem fann upp þurrdufts-
ljósritunina og hafi lengi vel
einkarétt á henni. XEROX-vélar
hafa nú staðið íslendingum til
boða hérlendis síðan í desember
1981, og það er boðið upp á sama
viðhalds og endursölukerfi og
erlendis."
Júlíus var spurður að því hvers
vegna XEROX hefði verið svo
lengi að komast inn á íslenskan
markað.
„Þrátt fyrir að XEROX hafi
verið heimsþekkt merki í yfir 30
ár og þrátt fyrir mikinn áhuga
margra aðila hérlendis, eru kröf-
ur XEROX til umboðshafa sinna
það miklar að menn hafa hingað
til ekki treyst sér til þess að fara
með umboðið. Þjálfunartími við-
gerðarmanna er um það bil 3—4
vikur fyrir hverja einstaka véla-
tegund. Og nýjar vélategundir
XEROX 2370.
afgreiðir XEROX ekki til land-
sins fyrr en þjálfun viðgerðar-
manna er lokið og pöntun á vara-
hlutum fyrirliggjandi."
Júlíus sagðist álíta að það væri
markaður hérlendis fyrir 2-4
ljósritunarvélar af gerðinni
XEROX 9500, sérstaklega gætu
prentsmiðjur og ríkið haft góð
not af þeim. XEROX 9500 kostar
um 1,5 milljónir án aðflutn-
ingsgjalda, en gæti farið upp í 3,5
milljónir með öllum gjöldum.