Morgunblaðið - 12.07.1983, Blaðsíða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. JÚLÍ 1983
t, Ef við finrvum ekki ber\sirvstó'<íí -f Ijótleg^
VilLi, verÓ eg a& iaka mér hv/ítd."
morgun!
Með
jnorgunkaffinu
Þá er tækið í lagi. — Kostar ná-
kvæmlega fímm hundruð krónur
fyrir utan bflkostnaðinn, sem er
tvö hundruð og fímmtíu krónur.
HÖGNI HREKKVlSI
Hingaö og ekki lengra
— ágæta fullorðna fólk
„Lítum aðeins á nafnið „Vinnuskóli Reykjavfkur*'. Af því má draga þá
ályktun, að þarna ætti maður að læra að vinna, enda man ég, að í fyrra sagði
verkstjórinn við okkur, að kaupið væri svona lágt, vegna þess að við værum
að læra að vinna. En hvar er þá þessi kennsla?"
Hafdís Hansdóttir skrifar:
JCæri Velvakandi, háttvirti borg-
arstjóri og allir ágætir þjóðfélags-
þegnar.
Málið sem mig langar að tjá mig
um er unglingavinnan margum-
rædda. Nú var ég að ljúka áttunda
bekk og er þetta annað sumarið mitt
í Vinnuskóla Reykjavíkur. í fyrra
var ég aðallega í því að tína rusl og
sópa. Það er að vissu leyti virð-
ingarvert starf, en hverjir aðrir en
unglingarnir, þessi ágæti og ódýri
vinnukraftur, fengjust til þess að
sópa og tína rusl allt sumarið? Og
hvað yrði þá, ef unglingavinnan yrði
lögð niður? Fólk mundi iíklega
drukkna í rusli.
Ég tek mjög vel eftir því, þegar ég
er að hjóla, hvar unglingavinnan
hefur verið, því að þar er hægt að
hjóla óhræddur við glerbrot sem
annars stingast oft upp í dekkin og
sprengja slönguna.
En þrátt fyrir að unglingavinnan
úr sjöunda bekk sé leiðinleg og ein-
hæf er hún ágæt vegna þess að hún
er ekki ströng. Krökkunum er dreift
og verkstjórinn getur stundum ekki
fylgst með öllum krökkunum sama
daginn. Þar með er hægt að vinna
rólegar og þar af leiðandi er kaupið,
sem er núna 31 króna á tímann, ekki
mjög lélegt.
En hins vegar er skammarlegt, að
krakkar, sem eru að koma úr átt-
unda bekk, fái aðeins rétt rúmar 35
krónur á tímann. Ef ég tek sjálfa
mig sem dæmi, þá er ég í málningar-
flokki vinnuskólans (en þeir eru að-
eins tveir) og það er verkstjóri yfir
okkur allan daginn. Þá þýðir ekkert
slór og þó að það komi dagar sem við
getum ekki unnið sökum veðurs, þá
vinnum við alveg fyllilega fyrir
kaupinu okkar og vel það. En reynd-
ar hefðum við bara átt að taka okkur
frí í nokkra daga eða gera eitthvað
róttækt, því að það er alveg skamm-
arlegt, hvernig borgin kemur fram
við okkur.
Vinnan á að ganga þannig fyrir
sig, að þegar við komum á leikvöll
eigum við að byrja á að þrífa, þ.e.a.s.
tína rusl, reyta arfa í beðum, sópa og
fleira. Þegar völlurinn er orðinn
hreinn, á að skrapa málningu af öll-
um leiktækjum með sérstökum
skröpum og lokapunkturinn er að
mála þau og bera fúavarnarefni á
girðingar.
En þessi áætlun hefur nú heldur
betur farið úrskeiðis nú í sumar og
ástæðan er sú, að við erum ekki enn
búnar að fá skröpur, þó að kominn sé
5. júlí. Við erum búnar að þrífa 13
leikvelli, en höfum enn ekki snert,
eina einustu skröpu eða málningar-
pensil. Kannski þessi flokkur ætti
fremur að heita „leikvallahreinsun-
arflokkurinn", en ekki málningar-
flokkurinn.
Það er hryllilegt að vera í vinnu,
þar sem ekki eru afhent þau verk-
færi sem maður þarf að nota. Hvern-
ig þætti þeim sem vinna í verslunum
að fá ekki búðarkassa og þurfa að
reikna út með blýant á blað. Nei, ég
er hrædd um að svona framkoma við
vinnukraft þekkist hvergi annars
staðar en hjá Vinnuskóla Reykjavík-
ur. Og borgin kemst eingöngu upp
með þetta vegna þess að við erum
unglingar, og ef við opnum munninn
og reynum að berjast fyrir rétti
okkar, þá erum við púuð niður með
þeim röksemdum, að við séum á
mótþróaaldrinum og höfum ekkert
af viti til málanna að leggja.
Hingað og ekki lengra, ágæta full-
orðna fólk, sem sjáið þjóðfélagið yf-
irleitt bara frá einni hlið. Reynið nú
einu sinni að hlusta á okkur ungl-
ingana, því að það eru tvær hliðar á
hverju máli.
Ef ég vík að vinnuaðstöðu okkar,
þá kom það upp á um daginn, að við
áttum að fara að vinna á gæsluvelli,
sem var lokaður vegna sumarleyfis
gæslukvennanna. Við létum það ekki
aftra okkur og fórum að vinna þrátt
fyrir enga aðstöðu í kaffi- og mat-
artíma og enga hreinlætisaðstöðu.
Elli- og dv&tarheimilið Ás í Hveragerði.
Stórkostlegt að fá
þessa tilbreytingu
Þakkir til Gísla Sigurbjörnssonar
Um stað-
setningu
kísilmálm-
verksmiðju
„Velvakandi.
í sunnudagsblaöi Mbl. er
fyrirspurn til mín frá Jóhanni
P. Halldórssyni á Reyðarfirði
um staðsetningu væntanlegrar
kísilmálmverksmiðju.
Til eru lög í landinu um kís-
ilmálmverksmiðju á Reyðar-
firði. 1. grein laganna hljóðar
svo:
„Ríkisstjórninni er heimilt að
beita sér fyrir stofnun hlutafé-
lags er reisi og reki verksmiðju
á Reyðarfirði til framleiðslu á
kísilmálmi og hafi með höndum
þá framleiðslu og skyldan at-
vinnurekstur."
Um leið og þú skilar kveðju
minni til Jóhanns, taktu þá
fram, að svona megi Austfirð-
ingar ekki spyrja, og allra sízt
Reyðfirðingar.
Kveðja,
Sverrir Hermannsson
Sigríður Kolbeinsdóttir skrifar:
„Síðastliðið ár var nokkrum
eldri heyrnleysingjum boðið til
dvalar að Ási í Hveragerði. Nú í ár
var þetta boð endurtekið. Mig
langar fyrir hönd okkar sem feng-
um að dveljast þar um 9 daga
skeið að þakka innilega fyrir
þennan tíma.
Gísli Sigurbjörnsson, forstjóri
Elliheimilisins Grundar, á miklar
þakkir skilið fyrir þann höfð-
ingskap og hlýhug, sem hann hef-
ur sýnt okkur. Það er stórkostlegt
að fá þessa tilbreytingu og það er
gott að dvelja að Ási. Hafðu heila
þökk frá okkur öllum."