Morgunblaðið - 10.11.1985, Blaðsíða 14
14 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR10. NÓVEMBER1985
Blanda af
skemmtun
og fróðleik
Það var líf í tuskunum í Myndlista
skólanum í Reykjavík þegar litið var
inn í kennslustund hjá einum bekk
í barnadeildinni síðdegis á fimmtu-
degi. Þar var verið að móta fjölskyld-
ur í leir, það var verið að teikna þær
á pappír og margvísleg mót voru
klippt út til að hægt væri að nota
þau við þrykkvinnu. „Æðislega
skemmtilegt," var það sem krakk-
arnir höfðu um þessa iðju sína að
segja. Enda þykir þeim ekkert mikið
að koma alltaf tvisvar í viku í þessa
aukatíma.
Fjölskyldur í sófum
Þarna gat að líta hinar fjðl-
breytilegustu útfærslur á fjöl-
skyldum krakkanna, en allar áttu
þær það sammerkt að vera komið
Rebekka S. Ragnarsdóttir blandar
liti af mikilli nákvæmni.
Anna Þóra Karlsdóttir leiðbeinir þeim sem voru að undirbúa þry kkvinnu.
Guðrún Gunnarsdóttir, níu ára gömul, mótar fjölskyldu sína í leir.
Elsa Eiríksdóttir með leirstyttu af fjölskyldu sinni.
Valtýr Stefánsson litar af kappi.
Lsertaðskoda
og skilgreina
I kjallara Myndlista- og handíða-
skóla íslands hefur barnadeildin
aðsetur. Nemendurnir eru frá fimm
ára og upp í fímmtán og er þeim
skipt eftir aldri í fímm hópa.
Snemma á mánudags- og fostudags-
morgnum er kennt sex til tíu ára
börnum sem koma vfða að. Sum
þeirra búa í Breiðholtinu, sum í
miðbænum og önnur í Vesturbænum.
En það skiptir engu máli. Pabbar
og mömmur koma þarna dálítið við
sögu - í mörgum tilfellum sjá þau
um að koma börnunum á staðinn
og sækja þau þegar tíminn er búinn.
Þennan mánudag voru (jörugar
umræður við borðið og komið vfða
við. Rætt var um reykingar og nýj-
ustu bfómyndirnar í bænum meðan
mótuð voru hin margbreytilegustu
dýr í leir.
Þarna gat meðal annars að líta
ljón, hesta,1 eðlur og lítinn, þybb-
inn örn. Dýrin fylgdu ekki endilega
hefðbundnum formum enda ekki
nokkur ástæða til að láta þau líta
út eins og hver önnur dýr sömu
tegundar. Og það var einmitt út
frá þessum dýrum og leirnum sem
umræðurnar spunnust. Það var
tilgangslaust og „hallaerislegt"
fyrir einn strákinn að búa til ösku-
bakka. Heima hjá honum var
enginn sem reykti. Það var reyk-
laust heimili. Enda fannst kennar-
anum, Sóleyju Eiríksdóttur, það
vera fjarstæða að fara að fram-
leiða öskubakka í þessum tímum.
Svo voru sumir búnir að sjá bíó-
mynd sem þeim þótti „asnalegt"
að banna börnum yngri en tíu ára.
Páll Hjörvar Bjarnason, Sigurður Óskar Bragason og Stefán Jörgen Ágústsson ræða um verkin sín. Dýrið sem
Páll er að vinna að átti fyrst að vera eðla, en hann segir að svo hafí hausinn orðið þannig að hann breytti því í
hund. Sigurður var að ganga frá broddum á bakið á eðlunni sinni, en Stefán var löngu búinn með sína og var því
að vinna við annað verkefni.
Sóley virðir fyrir sér Ijón þeirra Halldórs Ragnars Gíslasonar og Gabrfels
Filippussonar sem báðir eru átta ára gamlir.
Berglind Káradóttir niðursokkin í vinnu við hestinn sinn. Sjálf á hún hest
sem heitir Dagur.
Björk Guðlaugsdóttir, sex ára gömul. Hún átti eftir að setja fætur á hestinn
sinn.