Morgunblaðið - 13.03.1987, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐH), FÖSTUDAGUR 13. MARZ 1987
+
Faðir okkar,
ÞORKELL HJALTASON,
kennari,
Hverfisgötu 70,
Reykjavfk,
lést í Landakotsspítala miðvikudaginn 11. mars.
Inga Dóra Þorkelsdóttir,
Auður Þorkelsdóttlr,
Hjalti Þorkelsson,
Tómas Þorkelsson.
t
Ástkær sonur minn,
ELVAR ÞÓR HAFSTEINSSON,
Ægissíðu 92,
lést á Barnaspítaia Hringsins að kvöldi 11. mars.
Sólveig Hákonardóttir.
+
Útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Bala,
Miðnesi,
fer fram frá Hvaisneskirkju föstudaginn 13. mars kl. 14.00.
Þeir sem vildu minnast hinnar látnu eru vinsamlegast beðnir að
láta Hvalsneskirkju njóta þess.
Guðmundur Guðmundsson,
börn, tengdabörn, barnabörn og
barnabarnabörn.
+
Maöurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HALLDÓR BACHMANN HAFLIÐASON,
vólvirki,
Áifheimum 68,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju mánudaginn 16. mars kl.
15.00.
Auöur Einarsdóttir,
Hulda Halldórsdóttir, Eirfkur Þorsteinsson,
Lilja Halldórsdóttir Veigele, Hartmut Veigele,
Hafliði Halldórsson, Guðfinna Hauksdóttir,
Halldór Eirfksson, Elsa Eirfksdóttir, Peter Veigele.
+
Maðurinn minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ELÍAS GUÐMUNDSSON,
Holtsgötu 2,
Sandgerði (Hraungerði),
verður jarðsunginn frá Hvalsneskirkju laugardaginn 14. mars
kl. 14.00.
Helga Ingibjartsdóttir,
Alda Elfasdóttir, Guðmundur Einarsson,
Sigurrós Petra, Ármann Baldursson
og barnabörn.
+
Útför föður okkar og tengdaföður,
ÓLAFS ORMSSONAR,
fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 14. mars kl. 14.00.
Blóm og kransar afbeönir. Þeim sem vilja minnast hins látna er
vinsamlega bent á Styrktarfélag aldraðra á Suöurnesjum.
Ormur Ólafsson, Alfa Guðmundsdóttir,
Sólveig Ólafsdóttir, Guðjón Jónsson,
Guðrún Ólafsdóttir, Björgvin Þorsteinsson.
+
Drengurinn okkar og bróðir,
SIGURBERGUR SVERRIR JÓHANNSSON,
sem lést af slysförum þann 6. mars sl., verður jarðsunginn frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju laugardaginn 14. mars. kl. 16.00.
Jóhann G. Sigurbergsson,
Þórunn Sveinsdóttir,
Helga B'rna Jóhannsdóttir.
Lokað
frá kl. 15.00-17.00 vegna jarðarfarar JÓNASAR E. JÓNAS-
SONAR.
Málarameistarinn,
Síðumúla 8.
In memorian:
Valdimar Bjömsson
fv. ráðherra, Minnesota
Valdimar Bjömson andaðist að
heimili sínu í Minneapolis 10. mars
sl. eftir langvinn veikindi á áttug-
asta og fyrsta aldursári. Valdimar
var fæddur í bænum Minneota í
Minnesota 29. ágúst 1906. Foreldr-
ar hans voru Gunnar Bjömson
ritstjóri og Ingibjörg Ágústína
Hördal. Var Valdimar annar í röð
sex systkina, en hin voru: Hjálmar,
Bjöm, Helga, Stefanía og Jón, sem
öll hafa haft tengsl við Island allt
frá unga aldri.
Gunnar, faðir Valdimars, rak
prentsmiðju i Minneota og gaf jafn-
framt út vikuritið Minneota Mascot.
Valdimar hóf störf við prentsmiðju
föður síns þegar á bamsaldri og
vom þau störf efalítið kveikjan að
miklum stjómmálaáhuga hans síðar
meir og ómetanlegur undirbúningur
undir þau blaðamennsku- og fjöl-
miðlastörf, sem hann lagði fyrir sig
framan af ævinni.
Valdimar lagði stund á stjóm-
málafræði við Minnesota-háskóla
og lauk því námi með ágætisein-
kunn 1930. Að námi loknu hvarf
hann til Minneota til starfa við
Minneota Mascot, en fluttist til St.
Paul 1935, þegar honum bauðst
staða við útvarpsstöðina KSTP.
Meðfram því starfi stundaði Valdi-
mar einnig blaðamennsku fram til
ársins 1942 er hann gekk til her-
þjónustu í ameríska flotanum og
var þá þegar sendur til íslands sem
blaðafulltrúi á vegum heryfírvalda.
Kom ágæt íslenskukunnátta hans
þá að góðum notum svo og mikil
ættartengsl hér á landi.
Dvaldi Valdimar á íslandi í tæp
fjögur ár og eignaðist á þvf tíma-
bili fjöldra góðra vina hér. Hann
kynntist þá jafnframt eiginkonu
sinni, Guðrúnu Jónsdóttur Hró-
bjartssonar kennara frá ísafírði og
eignuðust þau hjón elstu dóttur
sína, Helgu, hér á landi.
Valdimar fékk lausn frá her-
þjónustu seint á árinu 1946 og hóf
þá þegar störf við St. Paul Pioneer
Press og annaðist jafnframt frétta-
flutning við útvarpsstöðina KSTP.
Svo sem um getur hér að ofan
hneigðist hugur Valdimars snemma
að stjómmálum. Var hann m.a.
varaformaðui repúblikana í heima-
héraði sínu 1932—1934. Hann
hætti blaðamennsku 1950 er hann
var kjörinn fjármálaráðherra (State
treasurer) Minnesota-ríkis. Gegndi
hann því starfi óslitið í 25 ár, að
einu kjörtímabili undanskildu eða
þar til hann lét af starfi fyrir ald-
urs sakir 1975.
Það er til marks um þær vinsæid-
ir og virðingu, sem Valdimar naut
í starfí, að hann var stöðugt endur-
kjörinn til starfsins, svo lengi sem
hann gaf kost á sér og skipti þá
engu máli hvor flokkurinn sat við
völd í Minnesota, repúblikanar eða
demókratar.
Árið 1954 fór Valdimar í fram-
boð til senators-kjörs fyrir flokk
sinn gegn Hubert Humphrey, sem
síðar varð varaforseti Banda-
ríkjanna. Humphrey vann í þessum
kosningum sem kunnugt er en
naumlega þó, og var lítill atkvæða-
munur á þeim Valdimar. Undirrit-
aður var staddur í Minnesota þegar
þessi kosningabarátta var háð og
fannst okkur íslendingum sem
staddir voru þar við nám bæði
spennandi og fróðlegt að fylgjast
með þessum málum. Það þótti t.d.
eftirsóknarvert að fá að fylgja
Valdimar eftir í kosningaferðum
hans um ríkið og fá þá tækifæri
til að hlusta á kappraeður þeirra
andstæðinganna. Þar var tekið til
þess sérstaklega á þeim tíma,
hversu heiðarleg og drengileg þessi
kosningabarátta var, en heiðarleiki
og drengskapur voru einmitt þau
höfuðeinkenni sem mótuðu allt starf
Valdimars, bæði fyrr og síðar.
Þeir Valdimar og Humphrey
héldu prýðilegum kunningsskap
alla tíð. Það hefur margt verið skráð
á blöð um Valdimar í áranna rás
og þar hafa hæfileikar hans og
mannkostir, gestrisni og gæska
verið tíunduð svo rækilega, að litlu
verður við bætt. Segja má, að ævi
Valdimars hafí verið ein samfelld
ganga öðrum til góðs, jafnt þjóð
sem einstaklingum.
Kynni okkar Valdimars og vin-
átta spanna tæplega 35 ára timabil
og hófust árið 1953, er ég fór til
náms í læknisfræði við Minnesota-
háskóla. í þá daga voru íslendingar
ekki eins ferðavanir heimsborgarar
og nú gerist og hvíldu því óneitan-
lega nokkrar áhyggjur á herðum
okkar hjóna, ungum og óreyndum,
um væntanlega hagi okkar á er-
+
ÞORSTEINN GUÐBRANDSSON,
fyrrverandi vitavörður,
Loftsölum, Mýrdal,
verður jarðsunginn 14. þ.m. kl. 14.00.
Rútuferð frá Umferðarmiðstöðinni kl. 10.00.
Fyrir hönd aöstandenda,
systur hins látna.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ALBERTU ALBERTSDÓTTUR,
Austurvegi 7, ísafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Fjórðungssjúkrahússins á (safirði.
Jónfna J. Kristjánsdóttir,
Áslaug Kristjánsdóttir Túliníus,
Kristján Sv. Kristjánsson,
Guðmundur Marsellfusson,
Kristfn Marsellfusdóttir,
Helga Marsellfusdóttir,
Högni Marsellfusson,
Bettý Marsellfusdóttir,
Þröstur Marsellfusson,
Sigurður Marsellfusson,
Messfana Marsellfusdóttir,
Elfn Benjamfnsdóttir,
Guðmundur Páll Einarsson,
Þórður Pótursson,
Friðrikka R. Bjarnadóttir,
Sigurbjörn Magnússon,
Halldóra Magnúsdóttir,
Ulja Kristjánsdóttir,
Ásgeir S. Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnaböm.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og vináttu við andlát og útför
JÓHÖNNU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Erla Benediktsdóttlr Bedinger, Benedikt Jónsson
og aðrir vandamenn.
lendri grund. Þessar áhyggjur
reyndust þó ástæðulausar með öllu,
því þau Valdimar og Guðrún höfðu
haft spumir af komu okkar og með
aðstoð þeirra og annarra góðra ís-
lendinga voru öll okkar vandamál
varðandi húsnæði og annað verald-
arvafstur leyst á skömmum tíma
og því hægt að einbeita sér að nám-
inu þegar frá upphafí. Þannig tóku
þau hjón á móti hveijum náms-
manninum af öðrum alla tíð.
Gestrisni Valdimars og Guðrúnar
er margrómuð en ekki er víst að
allir geri sér grein fyrir því, að þau
hjón veittu iðulega langt um efni
fram, einkum fyrri árin, meðan
bömin vom ung og heimilishaldið
þungt.
Það var gott að eiga Valdimar
og Guðrúnu að, bæði í gleði og
raunum. Það átti síðar fyrir okkur
að liggja að tengjast flölskyldu-
böndum og margar og ómetanlegar
era þær ánægjustundir sem við
Herdís og okkar fjölskylda höfum
átt með Valdimar, Guðrúnu og
þeirra bömum, bæði hér heima og
í Minnesota.
Sérstaklega verður mér þó
minnisstæð Minneota-ferð haustið
1984 með Valdimar, Bimi bróður
hans og Birgit mágkonu. Það var
ævintýri líkast að heimsælqa þetta
litla byggðarlag í fylgd með þeim
bræðram og fá að fræðast um sögu
þess og rammíslenskar hefðir.
í dag verður Valdimar kvaddur
í Grace Lutheran Church í Minnea-
polis, en þá kirkju sótti hann ásamt
systkinum sínum, Helgu og Bimi,
um áratugi. Á morgun verður hann
til moldar borinn í Minneota, þar
sem hann mun hvíla við hlið for-
eldra sinna. Þar sem er upphafið
er einnig endirinn.
Með þessum orðum kveð ég
Valdimar, vin minn og svila, og
þakka honum allar ómetanlegar
samverastundir.
Guðrúnu, bömum þeirra hjóna
og allri Qölskyldunni sendi ég hug-
heilar samúðarkveðjur með konu
minni.
Gunnar Biering
í íslendingadagsræðu vestan
hafs árið 1904 segir skáldið Steph-
an G. Stephanson í þekktu ljóði
sínu, sem tileinkað er þeim löndum
hans öllum, er settust að vestan
hafs:
Þó þú langförull legðir
sérhvert land undir fót.
Bera hugur og hjarta,
samt þíns heimalands mót.
Þessar upphafsljóðlínur í ræðu
skáldsins finnst mér eiga sérstak-
lega vel við þegar nú er minnst
Valdimars Bjömssonar, fyrrverandi
fjármálaráðherra Minnesota-fylkis,
en hann fæddist í íslenska land-
nemaþorpinu Minneota, Minnesota,
árið 1906 og lést hinn 11. mars sl.
á 81. aldursári. Hinn 29. ágúst á
síðastliðnu ári skrifaði einn nánasti
vinur hans, Þórhallur Ásgeirsson,
ráðuneytisstjóri, ítarlega afmælis-
grein um Valdimar hér í blaðið, um
feril hans, blaðamennsku og af-
skipti af stjómmálum og dvöl hans
hér á landi á styqaldaráranum. Er
það mikil og Qölskrúðug saga um
merkan mann og einstakan vin
ættlands og þjóðar feðra sinna. Svo
skammt er síðan að grein þessi birt-
ist, að um endurtekningar yrði að
mestu að ræða, en þau fáu orð sem
hér eru sögð enr hinsta kveðja frá
öðram góðum vini, sem á mikið að
þakka í um hálfrar aldar vináttu-