Morgunblaðið - 18.08.1987, Blaðsíða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. ÁGÚST 1987
félk í
fréttum
Morgunblaðið/Einar Falur
Jassg-aukarnir í ljúfri sveiflu á æfingu fyrir tónleika á Borginni. Frá vinstri: Ari Haraldsson, Ingi
Þór Helgason og Einar Sigurðsson.
Besta spilamennskan
í matvörubúð
Jassgaukarnir í viðtali
Jassgaukamir eru vaknaðir af
vetrarlöngum dvala. Þessa
dagana spila þeir á Borginni á
fostudags- og laugardagskvöldum
á milli klukkan 20.00 og 22.00
fyrir alla sem unna léttri sveiflu.
Á næstunni munu þeir færa út
kvíamar og þeysa á Fógetanum
á fimmtudögum og sunnudögum.
Gefst mönnum kostur á að hlusta
á þá fram í september, þegar
þeir leggjast í híði aftur. Gaukam-
ir eru þeir Helgi Þór Ingason á
píanó, Ari Haraldsson á saxafón
og Einar Sigurðsson á bassa. Þar
sem tveir þeirra dvelja í útlöndum
á veturna koma þeir nú aðeins
saman á sumrin, en fyrsta árið
spiluðu þeir allan ársins hring,
eftir að hljómsveitin er stofnuð
vorið 1984. Fólk í fréttum kom
að máli við Gaukana.
Þeir félagar segjast spila allan
jass, mest þó gamlan, en nýtt sé
alltaf innan um. Þeir séu líka
mikið fyrir léttar bossanóvur og
seiðandi sömbur. Annars verði
fólk bara að koma og hlusta.
í byijun segjast þeir hafa flutt
talsvert af frumsaminni tónlist,
eftir Helga Þór, og hún sé ennþá
á efnisskránni, en það vinnist
varla tími til að æfa upp mikið
af henni þegar þeir komi saman
rétt yfir sumarmánuðina. Alltaf
megi þó heyra eitt og eitt fmmsa-
mið lag.
Ei’nar bassaleikari stundar á
vetuma nám í klassískum bassa-
leik í Vínarborg. Ari saxafónleik-
ari dvelur í Stokkhólmi yfir
vetrarmánuðina, sækir stöku tíma
hjá einkakennara, en reynir að
lifa af tónlistinni sem mest. Hann
segir þó að hann verði alltaf að
vinna eitthvað annað með. En
hvað kom til að þeir fóru að spila
saman?
„Við kynntumst í jassdeild tón-
listarskóla FIH þar sem við vorum
allir við nám,“ segir Helgi Þór.
„Við byijuðum að spila á Gauk á
Stöng, urðum eiginlega húshljóm-
sveit þar, og þaðan er nafnið
runnið. Fyrsta kvöldið vorum við
auglýstir sem Jassgaukarnir og
við létum okkur vel líka.“
-Hafa Jassgaukamir alltaf ver-
ið skipaðir eins og nú?
Ari: „Nei, við vomm í upphafi
fjórir, við þrír og Þorsteinn Gunn-
arsson trommari, en hann hætti
smám saman sökum anna.“
Þeir félagar segjast einkum
hafa spilað á krám Reykjavíkur-
borgar um dagana, eitthvað í
félagsmiðstöðvum og á stöku tón-
leikum. Þeir em spurðir hvort
eitthvert tilvik sé minnisstæðast.
Einar er fljótur til svars og segir:
Besta spilamennskan fannst mér
vera í matvörubúðinni Víði í Star-
mýri. Það 'var um verslunar-
mannahelgina 1985 og við vomm
fengnir til að spila til að lokka
að kaupendur. Og það var góð
sala þessa helgi.“
Ari: „Það var einkennileg til-
finning að spila innan um fólk
með innkaupapoka og kermr.“
Helgi Þór: „Eftirminnilegasta
og jafnframt sú leiðinlegasta
spilamennska sem ég man eftir
var á rokktónleikum í Keflavík
með Bubba og hljómsveitinni
Grafík. Mig hefur aldrei langað
eins mikið til að hverfa niður úr
gólfínu og þá.“
Einar: „Hlustendahópurinn var
í yngsta lagi og hafði ekki til að
bera þann þroska sem þarf til að
njóta göfugs djass."
Þegar félagarnir em spurðir
hvort þeim finnist jassinn
skemmtilegasta músíkin, em Ari
og Helgi Þór sammála um að svo
sé, en Einar segir klassíkina að
minnsta kosti jafnskemmtilega
fyrir sér. Ari hefur aldrei stundað
nám í klassískri tónlist, en Helgi
segist hafa hætt því eftir nokkum
tíma af einskærum leiðindum.
- Eiga Jassgaukarnir sér ein-
hveijar fyrirmyndir?
„Það em engir sérstakir tónlist-
armenn fyrirmyndir okkar. Nær
væri að segja að það væri tónlist-
arstefnan, be-bop, sem við fylgj-
um að mestu,“ svarar Ari að
lokum fyrir hönd þeirra félaga.
Vöðvabúnt og yngismey með afsláttartilboðum.
Costa del Sol
fyrir 4000 kall
Nýverið hélt Spies ferðaskrif-
stofan blaðamannafund með
dönsku fjölmiðlunum til að kynna
ferðaáætlun sína fyrir rekstrarárið
1987-1988. Að sögn dagblaðsins
Politiken vissu blaðamenn ekki
hvaðan á þá stóð veðrið þegar fjög-
ur vöðvabúnt af karlkyni stukku
fram á gólfið í sundskýlum einum
fata og tóku til við að hnykla vöð-
vana. Málin skýrðust þó fljótt þar
sem að á búntin vom máluð tilboð
um ýmsar ferðir og þulur tók til
við að útlista þau enn frekar í hátal-
ara. Blaðamönnum af karlkyni þótti
að vonum súrt í broti að fá ekkert
fyrir sinn smekk, en tóku fljótlega
að anda örar því stuttu síðar bætt-
ust yngismeyjar í bikini í hópinn,
jafnvandlega málaðar auglýsingum
og karlamir.
Spies ferðaskrifstofan notaði
þessa nýstárlegu aðferð til að vekja
athygli á mikilli lækkun á verði
ferða hjá henni á milli ára. Er lækk-
unin að sögn talsmanns hennar tíu
milljónir danskra króna eða um
54,4 milljónir íslenskra króna. Ekki
nein skiptimynt það.
Erling Brodersen, framkvæmda-
stjóri hjá ferðaskrifstofunni, segir
hana geta lækkað verðið svo mikið
vegna lágs gengis bandaríska doll-
arans. „Viss heiðarleiki verður að
vera í ferðamannaiðnaðinum," segir
hann. „Við þénum það sem okkur
ber, hvorki meira né rninna."
Rétt er að leyfa lesendum Fólks
í fréttum að finna reykinn af réttun-
um. Vikuferð til Parísar kostar 795
krónur danskar eða um 4300
íslenskar, til Costa del Sol 3950
íslenskar. Gran Canaria í tvær vik-
ur kostar 11120 í íslenskum
krónum. Ætli það borgi sig ekki
að fljúga til Kaupmannahafnar í
fríið?
Fljúgandi nautabani
Portúgalski nautabaninn Victor Mendez slapp fyrir horn i þessu
nautaati á hátið í bænum Vitoria á Spáni - eða öllu heldur hjá
horni. 597 kílóa tarfurinn hóf hann á loft, en Victor slapp í þetta sinn.