Morgunblaðið - 18.08.1987, Blaðsíða 60

6(f
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. ÁGÚST 1987

Ég er svekktur yfir því að
ég skyldi ekki geta gefið
honum eitt spítalavink!
ást er...
TM Reg. U.S. Pat. Dff.—all rights reserved
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
. . . að þurrka honum um
muninn.
HÖGNI HREKKVlSI
*' BN pESSl HÉR- f?APERÖNNOR SAiSA --. "
I þjónustu lífs og framtíðar
Þeir sem hafa mest að gera hafa
alltaf tíma til alls. Þetta hljómar
nokkuð einkennilega en bak við
þessi orð er mikill sannleikur. Und-
anfarin ár hefí ég verið áhorfandi
og áheyrandi að því að það er held-
ur ekki sama hvemig menn verja
tímanum. Ég hefi líka alltaf verið
efins um að hægt væri að setja á
sama stall athafnamanninn og
auðnuleysingjann. Og ég sé alltaf
betur og betur hve mikils virði lífíð
er og hversu hægt er að fegra og
bæta og hafa áhrif á samtíðina,
ekki með hávaða, heldur með hugs-
un, skipulagningu tímans og því að
gera á réttum tíma það sem gera
þarf. Sá maður sem mér í þessum
efnum hefir þótt athyglisverður er
Eitt af því sem ég hef aldrei
skilið er hvers vegna allar sundlaug-
ar í Reykjavík þurfa að opna og
loka á nánast sama tíma. Væri
ekki ráð að bæta þjónustuna með
því að skipuleggja opnunartímann
þannig að ein sundlaugin væri til
dæmis opin lengur á mánudögum
og föstudögum en starfsfólkinu
gefið á frí á sunnudögum í staðinn,
sú næsta opin lengur á þriðjudögum
og sunnudögum en starfsfólkið í
fríi á laugardögum og svo fram-
vegis?
Gísli forstjóri á Grund í Reykjavík.
Hvemig hann ver tímanum og veit-
ir honum farveg til heilla umhverfi
sínu er eitt af því sem ég dáist að.
Hvemig hann byggir upp á ölium
vígstöðvum og mikið hefí ég lært
af vináttu minni við hann og ekki
má gleyma eiginkonu hans, sem
bæði örvar og hjálpar og fram-
kvæmir með honum. Og ekki er
verið að hugsa um hvort hrós á
efri leiðum kemur sem ábati og
ekki hvort þetta verður metið af
vanþakklátri kynslóð. Vitundin um
að verkið er unnið í þágu lífsins er
hvatinn og um leið miklu meira
endurgjald en venjulegur gjaldmið-
ill veraldarinnar.
Ég átti þess kost að kynnast
Þetta myndi koma sér vel fyrir
afar marga sem vinna lengi og eiga
því erfitt með að ná í sundlaugam-
ar á kvöldin eftir vinnu eða kjósa
einfaldlega að enda daginn með því
að skreppa í sund. Ég get ekki séð
að þetta ætti að vera dýrara fyrir
Reykjavíkurborg eða óþægilegra
fyrir starfsfólkið.
Sérstaklega þætti mér vænt um
ef þessu yrði komið á yfír sumarið
þegar bjart er nánast allan sólar-
hringinn.
Buslari
ýmsum starfsaðferðum Gísla og
sannast sagna er ég undrandi að
þeir sem framkvæmdir annast á
vegum þjóðarinnar, skuli ekki nota
sér þá reynslu og þekkingu sem
birtist í öllum athöfnum á vegum
forstjóra Grundar. Ég dvaldi um
tíma hjá Gísla í Hveragerði og naut
þar góðs atlætis og ekki síst kynn-
ingar á störfum og tilhögun á
vegum þessarar stofnunar og sjón
er sögu ríkari og með þessum línum
vildi ég vekja athygli á því sem er
að gerast hjá vel reknu og vaxandi
þjóðþrifafyrirtæki. Með kynningu á
því er ég ekki í vafa um að stjóm-
endur landsins gætu mikið lært,
bæði í tilhögun og uppbyggingu og
síðast en ekki síst að láta ekkert
fara í súginn. Allt viðhald er fram-
kvæmt á réttum tíma og allt sem
fer úr skorðum eða tærist og eyðist
er þegar bætt. Ekki gefínn kostur
á að eitra út frá sér. Fyrirtækið
sjálft hefír góða starfsmenn á hin-
um ýmsu fyrirtækjum heimilisins,
svo sem trésmíðaverkstæði, raf-
magnsverkstæði o.fl. Fyrir utan að
styrkja og styðja menningarstarf-
semi um land allt skal þess getið
að úr heilbrigðiskerfínu þiggur
Gmnd lægstu iðgjöld og það eitt
sýnir hvemig hægt er að reka gott
starf til fýrirmyndar. Þá veitir
Gmnd eldri borgumm landsins á
hveiju ári ókeypis afnot af ágætum
húsum í fögm umhverfi og em það
um 3000 gistidagar sem veittir em
og þeir sem þess hafa notið em á
einu máli um að þessi dvöl sé stór-
kostleg. Útgáfustarfsemi Gmndar
á góðum ritum er kapítuli sem ekki
verður sagður í fáum orðum og eins
má segja um rannsóknarstofur í
Hveragerði og gróðurhús. Þessi
starfsemi þarf meira rúm en þessi
orð til að lýsa því sem fram fer og
fram hefir farið, því að auk þess
að nota reynslu liðinna ára í upp-
byggingunni, er framtíðin mótuð
þeim hræringum sem bestar em í
nútíð. Hafi þau hjón innilegar þakk-
ir og megi valdhafar taka starfíð
sér til fyrirmyndar.
Árni Helgason

■'K;
n > /</»/<<»............ .
'//////ttiiiiiiiíiii innii i immvuv
I 4 - < v < . X * i <1
í í i i'i i' i *■ i * i t 1 '
v/////////////// HIII ll IUUHUUVWWV
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
Breyttan opnunar-
tíma sundlauga
Víkverji skrifar
Kringlan er, að dómi Víkverja,
stórt skref inn í samtímann.
Þar má líta verzlunaraðstöðu og
verzlunarhætti sem ferðaglaðir ís-
lendingar hafa kynnst erlendist en
saknað hér heima. Þar að auki er
það ekki svo lítið atriði í íslenzkri
veðráttu, einkum vetrarveðráttu,
að geta ekið inn í bílageymslur,
farið í tugi verzlana undir einu og
sama þakinu og út í ökutækið í
skjóli fyrir veðri og vindum.
Víkverji mætti manni í gær sem
ól í bijósti vissar efasemdir varð-
andi Kringluna og nýjar verzlunar-
hallir yfírhöfuð. Hann sá ofsjónum
yfir þeim Qármunum, eigin fé við-
komandi og lánsfjármagni, sem
farið hafa í Kringluna, og stóð á
því fastar en fótunum að þetta fjár-
magn allt yrði endanlega sótt til
kaupenda vöru og þjónustu á höfuð-
borgarsvæðinu. Hér erum við komin
að máli sem margir velta fyrir sér.
Staðreyndin er engu að síður sú
að Kringlan stendur í strangri sölu-
samkeppni við mikinn fjölda
annarra verzlunaraðila á höfuð-
borgarsvæðinu, þar á meðal
SÍS-markað við sundin blá og
KRON-hringinn. Kringlufyrirtækin
verða að bjóða jafn mikið eða meira
vöruúrval, jafn góð eða meiri vöru-
gæði, jafn lágt eða hagstæðara
vöruverð og jafn lipra og háttvísa
eða betri þjónustu við gest oggang-
andi en samkeppnisaðilar til þess
að ná viðskiptum í þeim mæli sem
að er stefnt. Það fer enginn að
verzla sér til skaða í Kringlunni
Ef menn geta nýtt fjármuni sína
betur annars staðar. Vöruþekking
og verðskyn almennings kemur og
til sögunnar. Fjöldinn verzlar þar
sem krónan í buddunni hefur mest
kaupgildi. Það er það „súra“ epli
sem Kringlan, SÍS-markaður við
Sund, KRON-hringurinn og kaup-
menn við Laugaveg og aðrar
borgargötur verða að bíta í.
XXX
Verzunargróði er orð, sem fallið
hefur með mörgum tungufoss-
inum bæði fyrr og síðar. Þá er
gjaman bent á tvennt. í fýrsta lagi
mun hærra vömverð í Reykjavík
en í Glasgow á Skotlandi. I annan
stað verzlunarhallir svokallaðar.
Innflutningstollar, vöragjald og
söluskattur era að vísu mun stærri
hluti í vöraverði hér en víðast ann-
ars staðar. Meira en helmingur
benzínverðs er ríkisskattar. Það era
sum sé „Baldvinsskattar", svo-
nefndir núorðið, sem era áleggið í
íslenzku vöruverði. Þessir skattar —
einir og sér — duga hinsvegar
hvergi nærri alltaf til að skýra að
fullu mismun á vöraverði í
Reykjavík og Glasgow. Og ef flytja
á verzlunareyðslu íslendinga í út-
löndum , sem sögð er fjallhá, inn í
landið, þurfa tollheimtumenn, inn-
flytjendur og smásalar að gera
endanlegt verð til neytenda hér
heima samkeppnishæfara gagnvart
verzlunum, sem íslendingar sækja
erlendis, á morgun en það er í dag.
Annað mál er að fólk getur oftlega
gert betri kaup hér heima (gæði/
verð) en það hyggur og betri en
það gerir í mörgum erlendum stór-
markaðinum.
XXX
eir sem tala hæst um verzlun-
argróða mættu gjaman hug-
leiða með Víkveija:
* Hvernig stendur á því að kaup-
félög, t.d. KRON, skila litlum eða
engum verzlunargróða, jafvel tapi
á stundum, þó að vöraúrval, sem
legið er með, sé yfirhöfuð minna,
og vöraverð sé sízt lægra, stundum
hærra, í KRON-búðum en í stór-
mörkuðum eða hjá kaupmanninum
á horninu?
* Hvernig stendur á því að endan-
legt verð vöra, sem SÍS flytur inn
og kaupfélög selja í hendur neyt-
enda, er oftlega hærra en þegar
einkaverzlun á í hlut? Hver er þá
„hagnaðurinn" af svokallaðri fé-
lagsverzlun fyrir almenning?
* Hvar er hinn margumræddi verzl-
unargróði þegar félagsverzlunin á
í hlut? Era sögurnar um þennan
gróða máske ýktar — eða getur
einkaverzlunin boðið lægra verð en
kaupfélög sem tapa — en samt skil-
að gróða? Felur einkaverzlunin í sér
gagnkvæman gróða en félagsverzl-
unin gagnkvæmt tap?