Morgunblaðið - 27.09.1989, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMBER 1989
33
Magnús Skarphéð-
insson - Minning
Ég var ung telpa, tólf eða
þrettán ára, þegar ég sá Magnús
mág minn fyrst. Mér þótti hann
fallegur maður. Þegar ég sá hann
síðast, nú fyrir stuttu, þótti mér
hann enn fallegur maður. En það
var ekki útlitið eitt sem gerði
Magnús fallegan mann. Innri mað-
urinn var ekki síðri. Hann var ein-
staklega hjálpfús og greiðvikinn
maður, gerði mörgum margvísleg-
an greiða og hafði aldrei orð um.
Asamt konu sinni, Kristjönu,
systur minni, hafði hann í sam-
vinnu við fraenku okkar Ásdísi Sig-
urðardóttur og mann hennar,
Ragnar, veg og vanda af umsýslu
með föðursystur okkar, Hjálmfríði
Sigurðardóttur. Síðustu sautján til
tuttugu árin sem hún lifði voru
ótalin þau spor og sá akstur sem
hann átti í snúningum fyrir hana.
Þegar ég árið 1964 flutti inn í
tveggja herbergja íbúð, tilbúna
undir tréverk, var það Magnús
mágur minn sem manna mest og
best hjálpaði mér við þau verk, sem
ég réð ekki við sjálf. Auk þess
Kveðjuorð:
Ásta J. Ragnarsdóttir
Hanna M. Asgeirsdóttir
Þrátt fyrir að nú sé langt um lið-
ið frá hinu hörmulega slysi (9. júlí
1989) í Bergvatnskvísl þar sem þær
mæðgur Ásta Jóna Ragnarsdóttir
og Hanna María Ásgeirsdóttir létust
og einnig Hulda og Margrét Hauks-
dætur þá ætla ég að láta verða áf
því að minnast þeirra.
Ástu Jónu kynntist ég fyrst er við
hófum nám í 4. bekk máladeildar
MA haustið 1980. Við eyddum öllum
stundum saman, við nám og ýmist
gaman. Önnur lönd og tungumál
voru ávallt hátt skrifuð og talið barst
oft að ýmsum vandamálum hérlend-
is og erlendis. Hún gerðist því
snemma meðlimur í JC á Akureyri
og vann þar af heilum hug. Ferðalög
erlendis urðu nú aldrei eins mörg
og áætluð voru en öllum er ógley-
manleg Spánarferð 5. bekkjar, þegar
Ásgeir stal „senunni" klæddur kven-
mannsfatnaði þó ekki allt færi sem
áætlað væri og fór í útilegu og fjalla-
ferðir í stað utanlandsferðanna.
Leiðir okkar skildu að loknu stúd-
entsprófi 1983 þegar ég fór utan
en hún fór að að vinna á Degi. Vin-
áttuböndin brustu þó aldrei og þau
ár sem ég var heima kom hún oft
til Eyja, meðal annars á þjóðhátíð
og fleiri mót. Auðvitað fór ég einnig
norður og kynntist þá litla sólargeis-
Síðustu ár Kristínar urðu henni á
margan hátt erfið. í fjarlægu landi
dvaldist hún með manni sínum, sem
átti við mikla vanheilsu að stríða
síðustu árin sem hann lifði. Er hann
lést var Kristín sjálf orðin veik og
kaus að hverfa aftur heim til ís-
lands. Sonur hennar Páll var þá
prestur í Njarðvíkum og bjó þar
ásamt konu sinni Guðrúnu og þrem
ungum sonum. Tveimur árum eftir
heimkomu Kristínar lést Páll, aðeins
þijátíu og fimm ára gamall. Dauði
hans var Kristínu mikið áfall og
syrgði hún hann mjög.
Síðustu árin dvaldist Kristín á
Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
þar naut hún góðrar aðhlynningar
og var þakklát fyrir. Systir mín
reyndist tengdamóður sinni vel, og
best þegar mest á reyndi.
Að leiðarlokuin votta ég ástvinum
Kristínar samúð mína og óska henni
góðrar heimkomu.
Guð blessi minningu hennar.
Nína Gísladóttir
lanum þeirra Ásgeirs, henni Hönnu
Maríu, sem var ótrúlega bráðþroska
ogjgáfað barn.
Eg var í Færeyjum er mér bárust
hin hörmulegu tíðindi. Fyrsta hugs-
unin var „nei, þetta getur ekki stað-
ist. Ekki þau, svo þaulvön fjallaferð-
um.“ En forlögin eru undarleg.
Öll mín þugsun og samúð er hjá
ykkur öllum, þér, Ásgeir, foreldrum
Ástu, systkinum, tengdaforeldrum,
öllum vinum og ættingjum. En sem
Ásgeir orðaði svo vel: „Þetta hlýtur
allt að hafa einhvern tilgang“. Þegar
rósin er tekin í blóma sínum þá gleð-
ur hún hvað mest hug og hjarta
með fegurð sinni og ilmi. Enginn
tekur minningarnar frá okkur. Ásta
Jóna og hinar þijár ungu stúlkur
hafa svo sannarlega fært okkur
gleðistundir og auðgað líf okkar.
Eg er Guði þakklát að hafa kynnst
Ástu Jónu og Hönnu Maríu. Megi
Guð hjálpa ykkur öllum í ykkar sorg,
kæru vinir á Akureyri.
Ásdís Jensdóttir,
Gjógv, Færeyjum.
(1
ÍTÖLSK
V I K A
(KRINGLUNNI
28. sept. - 7. okt.
ítalskar vörur#fTískusýningar
Tónlist ffl Kaffihús ffl ítalskur
m&wffl Ferbakynningar ffl
ffl Getraun, vinningur: ferb fyrir
tvo til Ítalíu ffl
smíðaði hann hluta af tréverkinu
inn í þessa íbúð. En hann var
smiður að mennt, velvirkur og
vandvirkur. Þegar ég seinna seldi
þessa íbúð þótti mér einna sárast
að þurfa að skilja þar vandað hand-
verk hans eftir. En Magnús var
ekki aðeins vandvirkur smiður og
velvinnandi, hann var einnig maður
strangheiðarlegur og tók fremur
allt of lítið fyrir vinnu sína en krónu
of mikið. Hann varð enda aldrei
efnaður en komst vel af með mik-
illi vinnu. Kröfugerð nútímans varð
honum aldrei töm. Hann gerði fyrst
og fremst kröfur til sjálfs sín og
stóð við þær. Hefði hann einhveiju
lofað stóð það eins og stafur á
bók. Hann tók mjög nærri sér
þyrfti hann að draga efndir á lof-
oi'ðum sínurn. En sjálfsagt hefur
slíkt getað gerst þar sem hann
vildi flestum hjálpa og margir leit-
uðu til hans. Hann var sívinnandi
og tók nærri sér að þurfa að
minnka vinnu vegna veikinda sinna
síðustu árin. Iðjulaus elli hefði
sennilega orðið svo starfssömun
manni erfið. _En slíkt var honum
ekki ætlað. Á sólríkum haustdegi
var hann kallaður heim. Síðasta
daginn sem hann lifði fékk hann
að njóta þeirrar gleði að aka um
heimabyggð sína, Borgarfjörð, í
glampandi sólskini og litadýrð
haustsins. Sjaldan er Borgarfjörð-
ur jafn fagur og í haustlitadýrð á
heiðskírum degi, er jöklar skína
hvítir við himin.
Um leið og ég þakka Magnúsi
mági mínum, alla hans hjálpsemi
við mig fyrr og síðar, þakka ég
forsjóninni að gefa honum svo
fagran dag að deyja á og gleðina
að sjá átthagana sem hann unni
svo mjög í hinsta sinn á slíkum
degi. Það er sem huggun harmi
gegn að vita að hann fór héðan
glaður. Megi umskiptin verða hon-
um góð.
Systur minni, börnum þeirra,
tengdabörnum og barnabörnum,
votta ég mína innilegustu samúð.
Þorgerður Bergmundsdóttir
I dag kveðjum við í síðasta sinn
okkar kærasta frænda og. fjöl-
skylduvin, Magnús Skarphéðinsson.
það er svo ótrúlegt að hann Maggi
frændi, sem hefur verið einn af
föstu punktunum í tilveru okkar,
allt frá því að við vorum börn, sé
látinn og það á svona snöggan hátt.
Efst í huga okkar nú er þakklæti
í hans garð fyrir alla þá hjálp sem
hann veitti ijölskyldunni í Hvassa-
leitinu. Hann var alltaf boðinn og
búinn, síðast nú fyrir nokkrum dög-
um. Svo fylgdi honum þessi
skemmtilegi andblær, kíminn en
samt svo traustur, hvert. sem hann
fór. Hann var hlýr og góður maður
sem reyndist okkur vel þegar við
þruftum mest á góðum frænda að
halda.
Við sendum Kristjönu, börnum
og barnabörnum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Ella, Addi og Gulli
Skrifstofutækni
Opnar þér
nýjar leiðir
Skrifstofutæknin er markvisst nám þar sem þú lærir
tölvugreinar, viðskiptagreinar og tungumál í skemmti-
legum félagsskap. Sérstök áhersla er lögð á notkun
tölva í atvinnulífinu. Námið tekur 3 mánuði og að því
loknu útskrifast nemendur sem skrifstofutæknar.
í náminu eru kenndar m.a. eftirfarandi greinar:
Alrnenn tölvufræði, stýrikerfi, tölvusamskipti, ritvinnsla,
gagnagrunnur, töflureiknar og áætlanagerð, tölvubókhald,
toll- og verðútreikningur, almenn skrifstofutækni, grunn-
atriði við stjórnun, útfylling eyðublaða, verslunarreikn-
ingur, víxlar og verðbréf, íslenska og viðskiptaenska.
Yfir 600 ánægðir skrifstofutæknar eru okkar besta
auglýsing.
Innritun og nánari upplýsingar eru veittar í síma
687590. ITringdu strax og fáðu sendan bækling.
Tölvufræðslan
Borgartúni 28, sími 687590
Hvað segja
þau um
námskeiðið:
Hildur
Aðalsteinsdóttir:
I kennaraverkfallinu
síðastliðið vor dreif
ég mig í skrifstofu- <
tækninámið. Að
námi loknu hefur
sjálfstaust mitt aukist
til muna og ég á auð-
veldara með að taka
ákvarðanir. Það sem
hefur komið sér best
er það að ég fékk 12
einingar metnar til
stúdentsprófs í
menntaskólanum
sem ég stunda nám
við.
Guðfinna
Halldórsdóttir:
Ég rek eigið fyrirtæki
með manninum mín-
um og hefur námið
verið mér mjög gagn-
legt í fyrirtækinu,
hvort sem er tölvu-
eða viðskiptagrein-
arnar. Skólinn var
mjög skemmtilegur
og ég var ánægð með
kennarana sem voru
færir og mjög hjálp-
legir.
Námskeiðs-
gjaldið getum
við lánað til
allt að 3 ára
- afborgunar-
laust fyrstu
9 mánuðina.