Morgunblaðið - 28.04.1990, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 1990
31
árum. Þá skal ekki gleymast hlutur
þeirra Péturs og Svanborgar í
Stykkishólmi og frændgarð síns
þar.
Að endingu færi ég Önnu, ekkju
Sveinbjörns, fósturbörnum hans og
börnum og barnabörnum þeirra
samúðarkveðjur mínar, flölskyldu
minnar og móður.
Hvíli kæri frændi, „kall minn“, í
friði.
Ólafur H. Óskarsson
Það var þegar farið að huga að
því að halda upp á 100 ára afmæl-
ið hans Bjössa frænda — ef Guð
lofaði — og þá í leiðinni 70 ára hjú-
skaparafmæli og 96 ára afmæli eig-
inkonunnar Önnu Kristínar Björns-
dóttur.
En ekki er allt eins og mennirnir
ætla. Sveinbjörn Pétursson lést að-
faranótt sumardagsins fyrsta, 19.
apríl 1990 og verður jarðsunginn
frá Stykkishólmskirkju í dag, laug-
ardaginn 28. apríl.
Ég vil hér í nokkrum orðum
þakka þá samfylgd sem ég hef
notið á hans háu elliárum.
Sennilega hef ég fyrst séð afa-
bróður mannsins míns árið 1970
þegar ég kom fyrst til Flateyjar á
Breiðafirði. Þá var hann um átt-
rætt, en mér eru fyrstu kynnin
ekki alveg ljós. En eftir að ég fór
að koma oftar til Flateyjar þegar
hann var að nálgast nírætt varð
samband okkar alltaf nánara.
Ég bar mikla virðingu fyrir þess-
um hnarreista áhugasama og
dugmikla öldungi sem var alltaf
hressilegur og það fór aldrei á milli
mála hver meining hans var á hlut-
unum. Hann kallaði varnaðarorð til
unga fólksins um að passa sig í
stiganum og á þessu og hinu, en
hljóp sjálfur um allt eins og ung-
lamb.
Sveinbjörn missti heyrnina um
fertugt. En það gat enginn sem
ekki þekkti til ímyndað sér að hann
heyrði ekki. Hann talaði bara í
spurningum og fékk þannig að
fylgjast með því sem hann vildi fá
fréttir af. Einnig hafði ég alltaf
með mér góðan svartan tússpenna
og skrifblokk þegar ég fór á hans
fund.
Eins var hann alltaf með allt á
hreinu varðandi það sem var í frétt-
um og veðurfréttum á hveijum degi.
Þau hjónin virtust hafa sitt eigið
táknmál sem var aðaltenging Svein-
bjarnar við fréttir þjóðfélagsins.
Það var aðdáunarvert að sjá og
eyri, reyndist hann góður og um-
hyggjusamur sonur og ekki síst
eftir að hún fluttist á Dvalarheimil-
ið í Skjaldai-vík. Hann heimsótti
hana svo oft sem við var komið,
stundum veikur og þjáður og daginn
sem kallið kom, hafði hann ráðgert
að heimsækja hana og það hefur
hann vissulega gert, en nú laus við
alla fjötra.
Steini var fremur dulur í skapi
og bar ekki tilfinningar sínar á torg
en var tryggur vinur vina sinna.
Orðheppinn var hann og spaugsam-
ur í góðra vina hópi, á sinn rólega
og yfirlætislausa hátt. Hann dvaldi
oft hjá okkur um tíma á sumrum
í sínum fríum og gekk þá gjarnan
að heyskap með okkur og tók
hraustlega til hendi, meðan hann
hafði til þess heilsu. Þakklát í huga
geymum við margar dýrmætar
minningar frá þessum árum.
Á annan áratug háði hann harða
baráttu við hinn erfiða sjúkdóm
sykursýkina. Veikindi sín bar hann
heyra þau „tala“ saman á sinn hátt.
Ég fékk fljótt áhuga á að láta
hann skilja mig og gekk það ótrú-
lega vel. Við vorum komin með vísi
að okkar táknmáli þegar sjón hans
þvarr svo til alveg nú á síðasta ári.
Það gustaði af Sveinbirni meðan
hann var og hét í Flatey. Allt skyldi
ganga hratt og vel fyrir sig og lagði
hann til þess dijúga hönd á plóg-
inn. Það átti ekki að vera með neitt
hangs þegar verk var til að vinna.
Honum féll heldur aldrei verk úr
hendi og var iðinn við að tálga út
fugla, hesta og ýmis önnur dýr sem
hann svo gaf vinum sínum og þá
sérstaklega þeim sem ekki voru
háir í loftinu.
Sveinbjörn dvaldist hjá tengda-
foreldrum mínum, Ágústi Péturs-
syni og Ingveldi Stefánsdóttur, þeg-
ar hann kom í kaupstaðarferð og í
sláturtíð inn í Hólm og það brást
ekki að með næstu ferð frá Flatey
kom gott bréf ásamt matarsendingu
af einhveiju tagi — egg, lundi, harð-
fiskur, rafabelti, hnoðmör, rúllu-
pylsa, kartöflur eða kjötlæri.
Seinustu árin sem þau Anna og
Sveinbjörn voru í Flatey var Svein-
björn farinn að gista hjá okkur í
þessum ferðum. Hafði hann þá allt-
af einhver heimasmíðuð leikföng
meðferðis til að gleðja börnin og
var gaman að fylgjast með honum
þegar hann var að leika við ungu
kynslóðina, enda muna þau öll vel
Bjössa gamla.
Sveinbjörn varð fyrir því óláni á
93. aldursári að lærbrotna og síðan
þá hefur hann svo til alveg dvalið
á St. Fransiskussjúkrahúsinu í
Stykkishólmi. Honum fannst erfið-
ast í fyrstu að hann gæti ekki haft
neitt fyrir stafni, ekki einu sinni
tálgað út fugla.
Eftir að Anna Kristín vistaðist
líka á sjúkrahúsinu athugaði hann
á hveijum degi hvernig heilsan
væri hjá henni og hvort ekki væri
allt örugglega í lagi. Hún var hon-
um svo mikið í lífinu.
Sveinbjörn gerði oft að gamni
sínu og geymi ég margar minningar
um hann þannig.
Það var mér mikil Guðs gjöf í
lífinu að fá að kynnast Sveinbirni
í starfi og leik og eins að fá að
fylgjast með honum og þeim hjón-
um hér í Stykkishólmi síðustu árin.
Elsku Anna mín. Við vottum þér
samúð okkar og megi Guð styðja
þig og styrkja á þessari erfiðu
stundu.
Svanborg Siggeirsdóttir
með æðrulausri ró og kvartaði ekki,
enda ekki margmáll um eigin hag.
Vinnu stundaði hann svo lengi sem
hann gat, en þar kom í apríl 1988
að hann orkaði ekki meiru. Við
gerðum okkur grein fyrir heilsu-
leysi Steina og að hveiju stefndi
en samt kom andlátsfregnin okkur
á óvart.
Það var erfitt að trúa því að
hann Steini væri dáinn, aðeins 48
ára gamall, en huggun harmi gegn
er, að nú er hann laus við allar
þrautir.
Kær bróðir og mágur er farinn
yfir móðuna miklu til betri og bjart-
ari heima, þangað sem engin þján-
ing er. Við trúum því staðfastlega
að heimkoman hafi verið góð, þar
sem tekið hefur verið á móti honum
af elskandi föður og öðrum ástvin-
um sem á undan eru farnir. Og
smáfuglarnir, gömlu vinirnir, „þeir
syngja þér söng, um sumarið blíða
og vorkvöldin löng“.
Eftirlifandi ástvinir sakna vissu-
lega sárt, ekki síst elskandi dóttir
og öldruð móðir, en eftir lifa dýr-
mætar minningar, sem enginn get-
ur frá okkur tekið. Minningar um
elsku hans og ljúflyndi, hjálpsemi
og umhyggju, sem kom best í ljós
þegar einhverjir erfiðleikar steðjuðu
að hjá þeim sem voru honum kær-
ir, því eins og séra Birgir Snæ-
björnsson orðaði svo fallega í útfar-
arræðunni, þá geymdi hjarta hans
gull, gæsku og mildi.
Hinsta kveðja okkar til hans felst
í þe^sum orðum skáldsins Valdi-
mars Briem:
Far þú i friði
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Lilja og Þorlákur
Vogum, Mývatnssveit
LEIÐRÉTTIN G
Vegna mistaka er þessi auglýsing sem birtist í dagblöðum í gær endurbirt.
Vinsamlegast athugið að innlausnarverð miðast við kr. 10.000,-
- tíu þúsund krónur - en ekki kr. 100,-. Beðist er velvirðingar á þessari misritun.
. HVÍTA HÚSIO / SÍA
AUGLÝSING
UMINNLAUSNARVERÐ
VERÐTRYGGÐRA
SPARISKÍRTEINA RÍKISSJÓÐS
FLOKKUR INNLAUSNARTÍMABIL INNLAUSNARVERÐ* ÁKR. 10.000,00
1983- 2. fl. 1984- 3. fl. 01.05.90-01.11.90 12.05.90-12.11.90 kr. 45l€13,34 kr. 46.769,59
*lnnlausnarverð er höfuðstóll, vextir, vaxtavextir og verðbót.
Innlausn spariskírteina ríkissjóðs fer fram í afgreiðslu
Seðlabanka íslands, Kalkofnsvegi 1, og liggja þarjafnframtframmi
nánari upplýsingar um skírteinin.
Reykjavík, apríl 1990
SEÐLAB ANKIÍSLANDS
I
LA DA SA MA RA erglæsi- •
lega útfærður framdrifsbíll,
sem hefur verið á götum
- \ landsins síðan árið 1986, ,
hefur sýn tað þörfin fyrir
fjölskyldubíl, með þeim *
N eiginleikum sem þessi bíll'
---------, býryfir, ermikil. ■
\Tökum gamla bílinn upp ínýjan'
og semjum um eftirstöðvar.
\ ‘ • \ ’/ / . 1 • V ^
_ Opið laugardaga frá kl. 10-14.
\ . • ' • \
Verúllstl Lm
Staðgr.verð
1300 SAFÍR 4ra g ..317.269,-
1500 STATION 4rag ....429.763,-
1500 STATION LUX5g... ....467.045,-
1600 LUX 5 g ....454.992,-
1300 SAMARA 4 g., 3 d.. ....449.277,-
1300 SAMARA 4 g., 5 d.. ....492.349,-
* 1500 SAMARA 5 g., 3 d ....495.886,-
‘1500 SAMARA 5 g., 5 d ....523.682,-
1600 SPORT 4 g 678.796,
1600 SPORT 5 g ....723.289,-
*„Metallic“ litir kr. 11.000,-
Ofangreint verð er miðað við að
bifreiðarnar séu ryðvarðar og tilbún-
ar til skróningor.
'FREIÐAR &
imúla I3 ■ ms ReHiavíú ■ sími 31236 ■ 681200