Morgunblaðið - 22.08.1992, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. ÁGÚST 1992
17
leika sér. Það er dýrðlegt." Stundum
þögðum við saman og það var gott.
Stundum fylgdist ég með því þegar
starfsfólkið á deildinni hennar, A7,
kom að vitja hennar, nam hvemig
Konan umgekkst unga fólkið með
virðingu og ég dáðist að hæfni
starfsfólksins þegar það sinnti þörf-
um hennar.
Nafna mín var stórbrotin mann-
eskja og í skjóli hennar lærði ég að
vera stolt yfir því að vera kona. Það
er skarð fyrir skildi og ekki hvarfl-
aði að mér að nafn gæti valdið slíkri
einsemd sem það gerir í dag. Ég bið
algóðan Guð að blessa minningu
Konunnar Gunnbjargar um leið og
ég bið Hann að vefja afa Gumma
alúðarörmum þegar sorgin kveður
dyra í öldnu hjarta hans.
Gunnbjörg Óladóttir.
í dag er til moldar borin frá Stór-
ólfshvolskirkju amma mín, Gunn-
björg Steinsdóttir. Hún lést á Borg-
arspítalanum að kvöldi 10. ágúst
síðastliðins eftir erfiða sjúkralegu,
áttatíu og tveggja ára gömul.
Gunnbjörg Steinsdóttir fæddist
13. maí 1910 á Lambalæk í Fljóts-
hlíð. Foreldrar hennar voru Steinn
Þórðarson, fæddur 17. ágúst 1882,
dáinn 24. desember 1979 og Sigur-
björg Dóróthea Gunnarsdóttir, fædd
26. febrúar 1875, dáin 31. ágúst
1969, bændur á Kirkjulæk. Böm
Steins og Sigurbjargar voru auk
Gunnbjargar, Ingileif Þóra, fædd 27.
nóvember 1908, ekkja Sveins Sigur-
þórssonar, bónda á Kollabæ í Fljóts-
hlíð. Þau áttu þijú börn. Ólafur,
fæddur 20. nóvember 1911, kvæntur
Maríu Jónsdóttur, bændur að Kirkju-
læk í sömu sveit. Þau eiga sjö börn.
Fósturdóttir Steins og Sigurbjargar
er Guðrún Hulda Guðmundsdóttir,
fædd 22. júlí 1925. Hún var gift
Hermanni Lund Hólm og á þijú börn.
Steinn og Sigurbjörg fluttust frá
Lambalæk til Breiðabólstaðar árið
1917 þar sem Steinn gerðist ráðs-
maður sr. Eggerts Pálssonar próf-
asts. Tveimur árum síðar keyptu þau
Kirkjulæk og hófu þar búskap.
Gunnbjörg fór í vist suður til Reykja-
víkur í kringum 1930 og lærði
saumaskap. Þar kynntist hún Ág-
ústi Ólafssyni skógerðarmanni, sem
var einn af stofnendum lúðrasveitar-
innar Svansins. Hann var básúnu-
leikari, sonur Ólafs Þorleifssonar
afgreiðslumanns og konu hans
Hreiðarsínu Hreiðarsdóttur. Ágúst
var fæddur 30. mars 1907 en lést
15. nóvember 1961. Þau slitu sam-
vistir 1954.
Böm Ágústs og Gunnbjargar em
Steindór, Oli og Sigurbjörg.
Steindór, fæddur 27. október
1933, starfsmaður á Keflavíkurflug-
velli. Fósturdætur hans em tvíbura-
Fæddur 12. október 1924
Dáinn 15. ágúst 1992
Segja má að varla komi á óvart
lát einstaklings sem baist hefur við
skerta heilsu nokkur síðustu ár ævi
sinnar. Og þó er eins og dánarfregn-
in komi alltaf á óvart og ekki síst
eftir að hafa hitt þann, sem nú er
allur, hressan og á vænlegum bata-
vegi fyrir fáum vikum. Svo varð mér
er ég nýkominn heim til mín að
kvöldi sunnudagsins 16. ágúst var
tjáð að mágur minn, Teitur Daníels-
son, hefði látist á Borgarspítalanum
fyrir nokkrum klukkutímum eftir
mjög stutta legu þar.
„Þar fór góður drengur" var hið
einfalda svar okkar hjónanna við
óvæntri frétt meðan annarra orða
var vant. Og síðan ... minningabrot
sem riijuð eru upp og tínd saman
eftir 44 ára samskipti, stundum
meiri, stundum minni, en alltaf góð.
Teitur Daníelsson var fæddur að
Grímarsstöðum í Andakílshreppi 12.
október 1924. Foreldrar hans voru
Daníel Fjelsted Teitsson bóndi þar
og kona hans Rannveig Helgadóttir.
Teitur ólst upp hjá foreldrum sínum
og stundaði nám í búfræðum í
Bændaskólanum á Hvanneyri en 13.
júní 1948 giftist hann Dóru Þórðar-
dóttur frá Haga í Skorradal. Þau
byijuðu búskap á Grímarsstöðum í
systurnar Ólöf og María, fæddar 7.
maí 1972.
Óli, fæddur 29. september 1936,
forstöðumaður í Reykjavík, kvæntur
Ástu Jónsdóttur. Börn þeirra eru Jón
Gils, fæddur 15. desember 1958,
verkstjóri í Tansaníu. Hann á tvö
börn. Steindór Óli, fæddur 6. októ-
ber 1960, verkstjóri, kvæntur Rósu
Allansdóttur frá Akranesi. Þau eiga
þijú börn. Ágúst, skrifstofumaður í
Reykjavík, fæddur 27. desember
1962, kvæntur Sigríði H. Guðjóns-
dóttur frá Vestmannaeyjum. Þau
eiga tvö börn. Gunnbjörg, fædd 26.
janúar 1964, nemi í Reykjavík.
Kristinn, fæddur 2. maí 1965, nemi,
kvæntur Hörpu Hallgrímsdóttur frá
Akranesi. Þau eiga þijú börn. Brynj-
ólfur, fæddur 31. janúar 1967, stað-
arstjóri, kvæntur írisi Guðmunds-
dóttur frá Vestmannaeyjum. Þau
eiga tvö böm.
Sigurbjörg Dix, fædd 27. júlí
1946, húsfreyja í Texas. Hún á tvö
böm með fyrri eiginmanni sínum,
Daníel Guðmundssyni pípulagninga-
meistara: Brynjar, fæddur 9. apríl
1967, pípulagningameistari, kvænt-
ur Olgu Kristjánsdóttur frá Hafnar-
fírði. Þau eiga tvö börn. Birna Björk,
fædd 4. janúar 1970, starfsstúlka á
hersjúkrahúsi í Bandaríkjunum. Hún
á eitt bam. Síðari eiginmaður Sigur-
bjargar er Donald Dix, fyrrverandi
hermaður í bandaríska hernum. Þau
eiga Söru Thelmu, fædd 23. janúar
1982.
Árið 1960 stofnuðu Gunnbjörgog
Guðmundur Jóhannsson frá Mið-
krika í Hvolhreppi til sambúðar.
Guðmundur er sonur hjónanna Jó-
hanns Péturs Þorkelssonar og Val-
gerðar Guðmundsdóttur. Þau keyptu
Miðkrika 1962 og hófu þar búskap.
Þar bjuggu þau fram til ársins 1989
en þá fluttust þau að Kirkjuhvoli,
dvalarheimili aldraðra á Hvolsvelli.
Amma bjó þar til dauðadags. Afí
lifir maka sinn.
Ég minnist ömmu minnar með
hlýju og þakklæti. Það var ávallt
gott að koma í Miðkrika og ræða
landsins gagn og nauðsynjar. Amma
leyndi ekki skoðunum sínum sem
mótuðust gjarnan af lífsreynslu
hennar. Hún var pólitísk og talaði
um þingmanninn sinn af virðingu.
Þingmaðurinn hennar var Ingólfur
Jónsson frá Hellu. Svipurinn á afa
og ömmu hlýnaði ávallt þegar rætt
var um hann.
Amma var trúuð kona. í mótlæti
leitaði hún hjálpar hjá Guði. Hún
átti aldrei erfitt með að tala um
málefni Guðs. Hún gekk í Hvíta-
sunnusöfnuðinn og tók þátt í kirkju-
legu starfi. Hún kenndi okkur ýmis-
legt um trú eins og sannur guðfræð-
ing^ur, hafði oftast samúð með þeim
sem urðu undir í lífsbaráttunni. Hún
hjúkraði foreldrum sínum síðustu ár
Andakílshreppi og bjuggu þar allan
sinn búskap. Þau eignuðust fimm
syni og eru fjórir þeirra á lífi. Þeir
eru Þórhallur, fæddur 17. apríl 1949,
bóndi á Grímarsstöðum; Daníel,
fæddur 15. ágúst 1950, á heima í
Reykjavík; Grímar, fæddur 17. febr-
úar 1952, býr á Akranesi; Guðmund-
ur, fæddur 21. janúar 1954, býr á
Akranesi og Auðunn, fæddur 6. jan-
úar 1957. Auðunn lést 24. septem-
ber 1982.
Lífsstarf Teits var hið dæmigerða
starf bóndans á jörð sem bauð upp
á mikla möguleika í vildishéraði og
í alfaraleið. Ekki veit ég hvort hugur
hans sem ungs manns stóð til ein-
hverra annarra starfa en hann varð
bóndi og komst í heild vel frá því
hlutverki. Starfsævi hans spannar
yfir það tímabil í sögu búhátta á
Islandi sem í framförum og tækni
er með ólíkindum og hann tók ódeig-
ur þátt í þeirri byltingu meðan heilsa
hans leyfði. En þegar sjúkdómar
steðja að og líkamsþrek er ekki leng-
ur til staðar að vinna þau verk sem
þörf er fyrir og áður voru næsta
auðveld verður varla hjá því komist
að láta undan síga ef líklegrar fót-
festu væri von annars staðar.
Um árabil var Vinnuheimilið á
Reykjalundi Teiti sem annað heim-
ili. Þar naut hann þeirrar aðhlynn-
ingar sem sjúkum manni er nauðsyn
ævi þeirra á heimili sínu af mikilli
þrautseigju. Ekki min'nist ég þess
að hún hafi nokkurn tíma talið það
eftir sér.
Amma talaði um æskustöðvarnar
í síðasta samtali okkar, minntist
Fljótshlíðar með hlýhug. Hún talaði
um Lambalæk, lækinn sem hún bað-
aði sig í, æskuna, frelsið. Hún þakk-
aði árin sem hún fékk að njóta og
vissi hvert hún stefndi eins og skáld-
ið segir:
Vor ævi stuttrar stundar
er stefnd til Drottins fundar,
að heyra lífs og liðins dóm.
En mannsins sonar mildi
skal máttug standa’ í gildi.
Hún boðast oss í engils róm.
Svo helgist hjartans varðar.
Ei hrynur tár til jarðar
í trú, að ekki talið sé.
í aldastormsins stráumi
og stundarbamsins draumi
oss veita himnar vemd og hlé.
(Einar Benediktsson).
Guð blessi minningu Gunnbjargar
Steinsdóttur.
Kristinn Olason.
Hún amma er dáin. Hún er farin
á fund við Drottin, eins og hún orð-
aði það sjálf.
Eftir langa og erfiða sjúkdóms-
legu fékk hún loksins friðinn, öldruð
og þreytt. Þessi fyrrum hrausta og
sterka kona sem ég minnist með
söknuði í huga. Ég ætla ekki að
rekja ævi ömmu minnar hér, heldur
finn ég mig knúinn til að minnast
hennar eins og ég sjálfur man hana.
í æsku minni dvaldist ég löngum
í Miðkrika og tilvera mín og heimur
náði ekki lengra en út að hliði og
lengst út að Húsum, sem við kölluð-
um. Ég man vorin í sauðburðinum,
þegar vakað var yfir fénu og amma
hjálpaði ófáum lömbunum í heiminn.
Þá gekk amma berfætt um túnin,
ég man hún færði mér mjólk og
kleinur á traktorinn. Þá settumst við
saman í þornandi heyinu. Hún amma
hélt alltaf ég væri svangur.
Og göngutúrarnir á kvöldin, þegar
við gengum út að Húsum að gá fol-
alda. Ég og amma, Gummi og Lappi.
Hvílík kyrrð og ró yfir jörðinni er
við gengum í dalalæðunni. Þá lofaði
amma Drottin fyrir lífið og tilveruna.
Sunnudagsmorgnar voru ávallt
hátíðlegir í Miðkrika. Ég man er við
Gummi komum inn úr morgungegn-
ingum, þá var amma búin að klæða
langafa Stein í fínni fötin og virðu-
legur sat hann inni í stofu. í útvarp-
inu gekk messa og amma stillti hátt.
Svo söng hún með kirkjukórnum
sálma sem hún kunni utanbókar.
Ég lá uppi í rúmi hjá Gumma sem
las Morgunblaðið og í húsinu var
og átti möguleika á léttari störfum
en hann hafði áður sinnt. Að sjálf-
sögðu er það ekki sársaukalaust og
þeim framandi sem ekki hefur sjálf-
ur reynt, að vera þannig skákað
burt af vettvangi með bilað þrek og
satt að segja undraðist ég æðruleysi
hans að ekki kenndi sárinda yfir
þeim örlögum en þess minnist ég
ekki úr okkar samtölum.
Samferðamenn Teits, mér kunn-
ugir, hvort sem var úr heimahéraði
eða á Reykjalundi, áttu til hans hlý
orð og engin miður. Með þessum fáu
línum viljum við Svanfríður þakka
vináttu og góðvild Teits Daníelsson-
ar sem við nutum fyrr og síðar.
Öllum aðstandendum hans vottum
við samúð okkar.
Óskar Þórðarson.
Minning
Teitur Daníelsson
friður og ró. Þá sofnaði lítill drengur
undir söng ömmu sinnar. Svo örugg-
ur um sig sem hann aldrei síðar varð.
Amma var trúuð kona og þegar
amma manns er trúuð þá gildir það
fyrir ömmubarnið líka.
Margt sagði hún amma mér af
sínu lífi, sumt gott, sumt slæmt, en
ég man hún ljómaði sjaldan meir er
hún minntist æsku sinnar úr Fljóts-
hlíðinni. Hún sagði mér frá leikjun-
um sem hún og Inga systir hennar
fóru í á kvöldin með krökkum af
nágrannabæjunum. Þá var margt
öðruvísi en í dag. Lengi vel trúði ég
því að ljóð Þorsteins Erlingssonar
„Fyrr var oft í koti kátt“ væri sam-
ið um ömmu og hennar vini. Þau
voru jú úr sömu sveit.
Ég gæti haldið lengi áfram að
minnast ömmu minnar, en að lokum
langar mig að segja frá því að hún
átti sér uppáhalds ljóðskáld. Langar
mig að heiðra minningu hennar með
birtingu tveggja ljóða eftir þann
mann:
Lýsi henni og lokki
ljómi fjallabrúna,
öðru framar endist
angan bemsku túna.
— Það er eins og þyngi,
þegar ævi hallar,
jörð og himinn hlusti,
hljóðni götur allar.
Guð er öllum góður,
græðir hjartasárin.
Astin huggar alla
eftir saknaðstárin.
Nú er sviphýrt sumar,
sól og vellir grænir.
- Himinn blár og heiður
heyr þú móðurbænir.
(Stefán frá Hvítadal).
Guð styrki þig, Gummi.
Steindór Óli Ólason.
HeiUudagarnLr
á Hótel Örk hefja^t
30. ágíLit
heilsudögum á Hótel Örk gefst þér kostur á
Æ M að endurskoða og breyta ýmsu því sem betur
MtrMsmætti fara í daglegri neyslu og venjum, njóta
heilsusamlegra kræsinga og auka líkamlegan þrótt og
þol. Allur aðbúnaður er framúrskarandi; útisundlaug,
tveir heitir-pottar, náttúrulegt gufubað, nuddstofa,
snyrti- og hárgreiðslustofa og veitingastaður sem
býður uppá veisluheilsufæði.
Komdu burt úr stressinu og láttu okkur
dekra við þig.
Verð ámann
í tvíbýli frá kr.
3.000,-*
INNIFALIÐ: Gisting, heilsufæði (hálft fæái),
jógaleikfimi, hugrækt, fræðsla og kynningar.
“Verð pr. mann í tvíbýli. 2 vikur kr. 3000 pr. nótt,
1 vika kr. 3.500 pr. nótt, 4 nætur kr. 3.850 pr. nótt,
2 nætur kr. 4.450 pr. nótt.
Aukagjald fyrir einbýli kr. 1.500 pr. nótt.
Fræásla um heilnæma lifnaðarhætti • Hugrækt
Jógaleikfimi • Sund og líkamsrækt • Gönguferðir
og útivist • Þrekþjálfun • Heilsufæði • Sjúkranudd
Slökunarnudd • Svæðanudd • Aromatherapy
Paradí.i -rétt handan við hazdina
l