Morgunblaðið - 15.11.1992, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. NÓVEMBER 1992
Jólasendingin
er komin.
Bolir, stutt-
og langerma.
Og hn
peysur.
fjps
LACOSTE
á krakka
REVK JAVÍKURVEGI 62 - SÍMI 650680
<ifð það hefur verið settur kraftur
og mannskapur í að gera nýtt
skipulag þar sem Miðborgin var.
Hariri ætlar að láta jafna þann
hluta algerlega við jörðu og byggja
upp á nýtt. Það skilst eftir skamma
veru í þessari borg að íbúar henn-
ar munu ekki geta á hejlum sér
tekið fyrr en það verk er hafið.
Miðborgin steindauða hvílir á þeim
eins og farg. „Það er eins og sitja
uppi með Hiroshima,“ segja þeir.
Nú sjá þeir fyrir sér nýja miðborg
og vona að ekki verði reynt að
hafa hana eftirlíkingu af þeirri sem
var. „Fortíðinni verður að ýta burt
\ og grafa hana, ekki fyrr en nýr
miðbær er risin verður Beirút aftur
það hjarta Líbanons sem það var.“
I Eftir að bundinn var endir á
stríðið varð aðalviðskiptahverfið
niðri í A1 Hamra, það er í þeim
| hluta sem áður var kallað vestur
Beirút. Þar eru að búa um sig flug-
félög og stórfyrirtæki eru að snúa
aftur, með starfsemi sína. Menn
sitja á kaffihúsunum, það eru allir
vel klæddir og það virðist enginn
beinlínis líða skort, að minnsta
kosti ekki svo skeri í augun.
Gjaldmiðill landsins er líka að
ranka við þó langt sé í land. Fyrir
hálfu öðru ári voru 1.000 pund í
einum ’dollar, þau voru tæp 2.000
nú, en eftir útnefningu Hariri hef-
ur það styrkst um 10 prósent,
sögðu menn og þótti gott. Mér
fannst harla fáránlegt í fyrstu að
borga mörg þúsund pund fyrir eitt-
hvað smotterí og umreikna svo í
huganum að í rauninni kostaði
ekkert baun í bala.
| Meðan á stríðinu stóð flýðu til
útlanda margir tugir þúsunda
manna, kannski fleiri. Margt var
| efnafólk sem tókst að koma sínum
fjármunum úr landinu, settist að á
Kýpur, í Grikklandi eða í Banda-
ríkjunum. Fæst af þessu fólki hef-
ur snúið heim en margir komið í
heimsóknir stundum að líta eftir
húsum sem þeir yfirgáfu og eru
svo löngu horfin eða í besta falli
stórskemmd, hitta fjölskyldu sem
ekki hefur heyrst frá í mörg ár
og komast að því að margir nánir
ættingjar létust í stríðinu. Fáir
þessara útlaga Líbana eru ákveðn-
ir í að flytja sína fjármuni heim
en það vottar fyrir því og ef Har-
iri tekst að sannfæra landa sína
um að hann er ekki bara bjartsýn-
k isbóla heldur getur komið með
lausnir sem duga til frambúðar er
' ekki að efa að margir fara heim.
. Allmargir Líbana fóru í stríðinu til
Flóaríkja og unnu þar fyrir dágóð-
um skildingi og eftir Flóastríðið
I lagði það enn á flótta. Átti ekki í
mörg hús að venda og varð að
fara heim. Sumir með sína peninga
en ekki svo að sköpum skipti enda
eru þær upphæðir sem þarf til
uppbyggingar stjarnfræðilegar.
Líbanir eru að mörgu leyti sérs-
takir innan arabaheimsins, þó svo
þeir líti á sig sem arabíska, tala
þeir um sig, einkum hinir kristnu
og menntað fólk, sem Miðjarðar-
hafsþjóð fremur en arabaþjóð.
Benda á söguna máli sínu til stuðn-
ings. En sama hver skoðun þeirra
er á trúmálum eða pólitík er óhætt
að segja að engan venjulegan Lí-
bana hef ég hitt hvorki í fyrra né
nú sem getur sætt sig við að Sýr-
lendingar yrðu áfram herraþjóð í
landinu.
Það er athyglisvert að Sýrlend-
ingar eru ekki jafn áberandi í land-
inu og þeir voru fyrir ári. Varð-
stöðvar sem voru út um alla borg
eru flestar horfnar eða mannaðar
Líbönum. Ritskoðun er augljós,
blöðin skrifa ekki ‘um neitt sem
gæti styggt Sýrlendinga. Og þeir
hafa þau tök sem þeir vilja. Sumir
líkja Líbanon við það að írakar
hefðu fengið óáreittir að halda
Kúveit. Menn gera sér grein fyrir
því að Sýrlendingar hefðu aldrei
fengið að gleypa Líbanon í einum
bita nema af því Bandaríkin amen-
uðu það og þágu í þakklætisskyni
stuðning Sýrlendinga í Flóastríð-
inu. Og því er bullandi illska í
garð Bush og hans fyrverandi
stjórnar.
Líbanir staðhæfa fullum fetum
og virðast trúa því að náist friðar-
samningar milli Sýrlendinga og
ísraela sé brostinn grundvöllur fyr-
ir hersetu beggja, ísraela í suðri
og Sýrlendinga annars staðar í
landinu. Auðvitað er þetta rökrétt
afstaða en ekki víst að hún verði
einföld í framkvæmd. Altjent á ég
örðugt með að ímynda mér að
Sýrlendingar fallist á að láta frá
sér Líbanon.
Það var áreiðanlega sérstakt að
heimsækja Beirút þegar hún var
og hét. En það er ekki síður stór-
kostlegt að koma nú í þessa borg
sem þoldi fimmtán ára þjáningu
stríðs og dauða og finna að þar
er allt á hreyfingu, finna Iíka að
Beirút er ekki lengur sú hin sorg-
mædda borg. Hún á langt í land
með að verða sú perla Miðjarðar-
hafsins eða París Áusturlanda sem
hún var en hún er ekki döpur leng-
ur. Það er gleði í fólkinu innan um
hrunin hús og skotin og ruslahaug-
ana og sprengdu bílana sem enn
hafa ekki verið fjarlægðir. Það er
alls staðar gott að finna gleðina.
En kannski hvergi jafn gott og í
Beirút.
TILBOÐ - NÝJAR SENDINGAR
SYNING
STOKTEPPI
-20%
Ö STGR.
■
Persía
OPIÐ LAUGARDAG KL. 10-17 SUNNUPAG KL. 13-17
IRAN, PERSIA:
BIDJAR
BAGTIYER
SENNEH
BELOUCH
HAMADAN
YALAME
SIRJAN
ARDABIL SILK
NAIN
NAJAFABAD
CHOM
AFSHAR
SHAHR BABAK
QASHQAI
TYRKLAND:
SIRVAN
DOSEMEALTI
AFGANISTAN
BELOUCH
NASHAT
BARMAZID
BALOUTSCH
JAINEMAS
BIBIAGCHA
PAKISTAN:
BOKHARA
JALDAR
INDLAND:
KAIMURI
RAJBIK
KASMIR SILK
DURRIES
NEPAL
YAHUALE
YAGCEBDIR 0
“ Persia
KÍNA:
SILKI 100%
ANTIQUE FINISH
SUPER WASHED
TIENTSIN
SAMV. SJÁLFST. RÍKJA (SOVÉT):
AZERBEDJAN
MIKRAH
KAZAK
YAMOUT
KELIM FRÁ ÍRAN,
PAKISTAN OG TYRKLANDI.
BELGÍA
VÉLOFIN ALLIR GÆÐAFLOKKAR
100% ULL.
FAXAFENI 11
SÍMI686999
SÉRVERSLUN MEÐ STÖKTEPPI OG MOTTUR
ARGUS/SlA