Morgunblaðið - 31.01.1993, Blaðsíða 12

12 B
MORGUNBLAÐIÐ
MENIMINGARSTRAUMAR
SUNNUDAGUR 31. JANUAR 1993
Væntanleg; Elskhuginn eftir Annaud.
5000 HAFA SEÐ
HÁVARÐSENDA
^^lls hafa
nú um 5.000
manns séð bresku
myndina „Howards End“ í
Háskólabíói með Emmu
Thompson og Anthony Hopk-
ins í aðalhlutverkum undir
leikstjóm James Ivory.
Þá hafa um 4.000 manns
séð dansamyndina Forboðin
spor og fyrstu sýningarhelg-
ina sáu 2.000 manns sálfræð-
Fólk
■fyrsfa mynd Micha-
els Douglas eftir Ógnar-
eðli heitir „Falling
Down“ og er leikstýrt af
Joel Schumacher
(„Flatliners"). Með ðnn-
ur hlutverk fara Robert
Duvall, Barbara Hers-
hey og Tuesday Weld
en myndin segir frá Los
Angeles-búa sem fer yfir-
um á heitasta degi ársins.
Sagt er að Douglas skarti
hárgreiðslu sem sé helm-
ingi verri en sú á Kevin
Costner í Lífverðinum.
MNýjasta gamanmynd
Bills Murrays heitir
„Groundhog Day“ og er
leikstýrt af Harold Ra-
mis. Myndin segir frá
veðurfræðingi sem festist
í tíma fyrir einhver undar-
legheit. Með önnur hlut-
verk fara Andie
MacDowell og Chris
Elliott.
UNýjasta mynd kattar-
konunnar Michelle
Pfeiffers heitir „Love
Field“ og segir frá hár-
greiðsludömu frá Dallas
sem hittir og vingast við
svertingja á leiðinni frá
Dallas til Washington þar
sem hún ætlar að vera
við útför Johns F.
Kennedys. Leikstjóri er
Jonathan Kaplan en að-
almyndin hans hingað til
er „The Accused“.
■ Tvær endurgerðir evr-
ópskra mynda verða
frumsýndar í Bandaríkj-
unum í næsta mánuði.
Önnur hefur hlotið heitið
„Sommersby" og er
byggð á frönsku mynd-
inni Martin Guerre snýr
aftur með Gérard Dep-
ardieu. Richard Gere er
í hlutverki Frakkans en
Jodie Foster ieikur kon-
una hans, sem tekur á
móti honum breyttum
manni eftir margra ára
fjarveru. Leikstjóri er Jon
Amiel. Hin endurgerðin
er Hvarfið eftir sam-
nefndri hollenskri mynd
George Sluziers. Hann
leikstýrir sjálfur banda-
rísku útgáfunni sem er
með Jeff Bridges, Kie-
fer Sutherland og
Nancy Travis í aðalhlut-
verkum.
itryllinn Raddir í myrkri.
Rúmlega 10.000 hafa séð
gamanmyndina Boomerang.
Næstu myndir Háskólabíós
eru danska gamanmyndin
Baðdagurinn mikli með Erik
Clausen í aðalhlutverki undir
leikstjóm Stellan Olsons. Þá
kemur spennumyndin „Snea-
kers“ með Robert Redford og
Sidney Poitier en á eftir henni
kemur franska stórmyndin
Elskhuginn eða
„L'Amant" eftir
Jean-Jacques An-
naud, sem vakið
hefur mikla athygli
þar sem hún hefur
verið sýnd. Því næst
kemur væntanlega
gamanmyndin
Flodder í Ameríku
og loks tryllirinn
Jennifer 8. með Andy
Garcia, sem fjallar
um leit lögreglunnar
að fjöldamorðingja.
CLAUDE
BERRI
FILMAR
ZOLA
Franski kvikmyndaleik-
stjórinn Claude Berri
hefur gert ógleymanlegar
myndir uppúr sögum Marcel
Pagnols. Jean de Florette og
Manon des Sources með Yves
Montant og Gérard Depardieu
fóru sigurfor um heiminn þótt
þær hafi ekki náð hingað í
bíóin og eins vakti hann at-
hygli þegar hann filmaði Ur-
anus uppúr sögu Marcel
Aymé.
Berri heldur sig við bók-
menntimar og í nýjustu mynd
sinni tekst hann á við eina af
sögum Emile Zola. Hún heitir
Germinal og gerist í námabæ
í Frakklandi og segir frá
drungalegu lífi námamanna.
Með aðalhlutverkið fer Dep-
ardieu rokksöngvarinn Re-
naud, Miou Miou.
Námamenn Zola; úr nyj-
nstu mynd Claude Bems.
Ibíó
Talsettar teiknimyndir
eru að verða að föstum lið
í kvikmyndahúsum borgar-
innar. Sú nýjasta er Nemo
litli í Laugarásbíói.
Frammistaða kvik-
myndahúsanna f þessum
efnum er lofsverð en for-
ráðamenn þeirra virðast
gera sér grein fyrir að
krafan um talsetningu á
teiknimyndum fyrir yngstu
kynslóðina á fullan rétt á
sér og með talsetningu fæst
meiri aðsókn, sem veitir
reyndar ekki af því talsetn-
ingar eru dýrt íyrirtæki.
Þær eru yfir höfuð mjög
vel heppnaðar enda hafa
margir leikaranna sem ljá
raddir sínar í myndimar
fengið góða þjálfun hjá
sjónvarpsstöðvunum, er
hafa fyrir margt löngu upp-
fyllt þörfina fyrir talsett
bamaefni.
Er vonandi að framhald
verði á talsettum teikni-
myndum í kvikmyndahús-
unum.
Alvarlegur leikari; Pacino og O’Donnell í Konuilmi.
PACINO FINNUR
KONUILMINN
Konuilmur eða
af Woman“
„Scent of
var valin
besta myndin á sfðasta ári af
erlendum fréttariturum í
Hollywood og aðalleikari
hennar, A1 Pacino, hlaut leik-
araverðlaunin. Hann leikur
blindan og afar bitran fyrrum
hermann, sem á í miklum
sálarkröggum og er í sjálfs-
morðshugleiðingum en ungur
strákur, leikinn af Chris
O’Donnell, verður fylgdar-
maður hans og með þeim vex
sérkennileg vinátta.
Pacino var ekki sá sem leik-
stjórinn Martin Brest og
handritshöfundurinn William
Goldman vildu í hlutverkið í
fyrstu en þegar kom að því
að ákveða hvem ætti að tala
við hugsaði Brest, sem hrifinn
er af Pacino, með sér að eigin
sögn; Hvers vegna ekki að fá
einn besta leikara aldarinnar
í myndina? Pacino hreifst af
handritinu og sló til en þegar
Brest er spurður að því hvern-
ig hafi verið að leikstýra hon-
um segist honum hafa liðið
eins og Slim Pickens í lok
myndarinnar „Dr. Strang-
elove“ þar sem hann sat klof-
vega á kjarnorkusprengju og
rak upp kúrekaöskur á leið í
dauðann.
Pacino þykja þetta ekki
beint lofsamleg ummæli en
hann er frægur fyrir að leggja
sig allan fram við metóðuleik-
inn. Og þar sem hann lék
blindan mann í myndinni þótt-
ist hann ekki sjá mótleikara
sinn hvað þá annað en hrós-
aði honum þó fyrir góðan leik.
„Ég gat ekki séð þig,“ sagði
hann, „en ég veit þú stóðst
þig mjög vel.“
Konuilmur er aðeins önnur
myndin sem Brest gerir frá
því hann leikstýrði Löggunni
í Beverly Hills með Eddie
Murphy. Hin er „Midnight
Run“.
KVIKMYN DIIU^
/Er til betri ástarsagaf
CasabUmca
FÁAR myndir hafa notið viðlíka aðdáunar eða jafnlang-
varandi og Casablanca með Humphrey Bogart og
Ingrid Bergman og Claude Rains, Paul Henreid, Sidn-
ey Greenstreet og Peter Lorrie og Dooley Wilson við
píanóið. Leiktu það aftur, Sam biður Rick og ómar
lagsins „ As Time Goes By“ berast út í svart/hvíta nótt-
ina. Nýjar kynslóðir hafa tekið myndinni opnum örmum
eins og henni var fyrst tekið þegar hún fékk Óskarinn
sem besta myndin 1943, fyrir besta handritið og bestu
ieikstjórn. En hvað veldur? Af hverju er hún svona
töfrandi þessi mynd?
Casablanca hefur átt vin-
sældum og langlífi
sínu að þakka að einhveiju
leyti síendurteknum sýning-
um í sjónvarpi og seinna á
mynd-
bandi. En
nú ætlar
Sam að
leika það
aftur á
hvíta
tjaldinu í
sam-
nefndri
bíókeðju í Reykjavík. Casa-
eftir Arnold
Indriðoson
blanca verður sýnd í Sam-
bíóunum fyrri hluta febrúar
nk. í tilefni þess að hálf öld
er liðin frá því myndin var
gerð. Hún var sett í dreif-
ingu vestra á síðasta ári af
sama tilefni en það er ekki
oft sem gamlar myndir fá
færi á hvíta tjaldinu og því
er sýning Casablanca í kvik-
myndahúsi talsverður við-
burður. A sama hátt hefði
það verið viðburður að fá
að sjá Borgara Kane þegar
hann varð fimmtugur fyrir
tveimur árum, eða nýja og
endurbætta útgáfu af Arab-
íu-Lárensi eða nýja útgáfu
af Spartacus og svo mætti
áfram telja.
Casablanca var frumsýnd
árið 1942 en vegna ein-
hverra dreifingarreglna hjá
Wamer Bros. var hún skráð
1943 og fékk því ekki Ósk-
arana sína fyrr en árið 1944.
Þá var hún orðin fræg um
allan heim og hafði halað
inn milljónir bæði í Banda-
ríkjunum og ekki síður er-
lendis.
Það erfiðasta við kvik-
myndun myndarinnar var
endirinn. Fjórir komu til
greina: A) Ingrid verður eft-
ir með Bogart. B) Bogart
er drepinn þegar hann hjálp-
ar Bergman og Henreid að
flýja. C) Henreid deyr og
Bergman og Bogart halda
baráttunni áfram. D) Bog-
art sendir Bergman burt
með Henreid. Eins og menn
vita var fallist á seinasta
endinn þótt hann boðaði
ekki sérlega hamingjusam-
leg endalok. Allt fór það þó
eftir því hvemig til tækist
og að lokum kvaddi Bogart
ástina sína af því hann var
nógu sterkur til að komast
af einn síns liðs. Henreid
þurfti á Bergman að halda.
Ástarsaga aldarinnar;
Ingrid Bergman og Hump-
hrey Bogart fallast í faðma
í Casablanca.
Einvalalið; Bogart, Claude
Rains, Paul Henreid og
Bergman en að auki fóru
Peter Ivorre og Sidney
Greenstreet með hiut-
verk í myndinni.
Þá var aðeins lokasetningin
eftir og framleiðandinn, Hal
Wallis, hafði úr fjórum að
velja áður en hann féllst á
þessa hér: „Louis, ég held
þetta gæti verið upphafið
að frábærri vináttu." Wallis
hafði skrifað hana sjálfur.
Seinna viðurkenndi
Ingrid Bergman að hún
hefði ekki haft hugmynd um
hvemig hún átti að leika
hlutverk sitt því hún fékk
ekki að vita það fyrr en síð-
asta tökudaginn hvort hún
endaði með Henreid eða
Bogart uppá arminn. Þegar
hún spurði handritshöfund-
inn Julius J. Epstein svaraði
hann: „Við látum þig vita
um leið og við vitum það.“
Þannig em þjóðsögumar
um Casablanca. Líklega
er eitt svarið við
stöðugum
sældum hennar einfaldlega
það að hún er svo óendan-
lega rómantísk, hún er frá-
bærlega skrifuð og leikar-
arnir stórkostlegir. Möltu-
fálkinn gerði Bogart að
stjömu og hann lék í mörg-
um öðrum eftirminnilegum
myndum en Casablanca á
ekki minnsta þáttinn í því
að gera hann ódauðlegan.
Ef eitthvert eitt svar er til
við því af hveiju myndin er
svona langlíf og töfrandi
gæti það allt eins verið
Bogie.