Morgunblaðið - 20.10.1995, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 20. OKTÓBER 1995 B 7
FERÐALÖG
nefndu Heliopolis. Má raunar sjá
merki langrar og margbreytilegrar
menningarsögu í rústunum.
Arabískar minjar í Aanjar
Ekki langt frá eru í Bekadalnum
aðrar stórkostlegar fornminjar, víð-
attumikil skipulögð borg innan borg-
armúra, sem reist var af Omayyad
Caliph al-Valid á 8. öld fyrir Krist.
Þarna er Aanjar með sínum fornu
götum með súlnaröðum á báða bóga
og 600 búðum og minna á daga
fyrstu múslimsku lénsherranna sem
teygðu áhrif sín allt til Damaskus
og Indlands og til Spánar í vestri.
Þetta minnir á að Líbanir eru enn
orðlagðir kaupmenn af guðs náð.
Hvar sem verða vegamót setja þeir
upp búð.
Það er gaman að fara um þessar
rústir með góðum fylgdarmanni,
sem getur skýrt forna siði og bent
á merkilega hluti, enda eru slíkar
heilsdagsferðir frá Beirút. Þarna eru
einu arabísku rústirnar í Líbanon
og sérkennilega hlaðnir veggir í
byggingum þeirra. Svæðinu innan
borgarveggjanna er skipt með 385
m langri breiðgötu og síðan aftur
350 m löngum þvergötum, sam-
kvæmt þessu 28 alda gamla skipu-
lagi. Okkar fylgdarkona kvað frjálst
að fara um helminginn af svæðinu,
þar sem alls staðar er unnið að
uppgreftri, en varhugavert að flækj-
ast inn á hinn helminginn þar sem
sýrlenski herinn ræður ríkjum. En
sem kunnugt er er Líbanon í raun
hernumið land og sýrlenski herinn í
Bekadalnum.
Þessa verður maður þó lítt var á
ferðalagi um þessar framandi slóðir.
Þar eru þegar risnir aftur bæir með
glæsilegum veitingahúsum með lí-
bönskum mat og við heimsóttum
fræga vínhella sem grafnir eru inn
í ljallið. Má skoða vínárganga allt
frá 1918 í rekkum í holum, og
smakka á nútímauppskerunni. Líb-
anir eru semsagt aftur með allan
viðbúnað til að að taka á móti og
veita ferðafólki með glæsibrag í
þessu faliega landslagi. í fjöllunum
eru að rísa og risin hótel með dýrð-
legu útsýni og ekki úr vegi að fá sér
þar einmitt næturgistingu á ferð í
Bekadalinn. ■
Elín Pálmadóttir
Ný fargjöld
Flugleiða -
Saga Class 2
FLUGLEIÐIR ogSAS hafa kynnt
ný fargjöld fyrir Islendinga og
hafa þau hlotið nafnið Saga Class
2. Þau eru 10 - 40% lægri en
hefðbundin Saga Class gjöld,
skv. fréttatilkynningu frá Flug-
leiðum. Saga Class 2 gjald til
Kaupmannahafnar er 65.000
krónur, sem er 33% lægra en
fullt Saga Class gjald. Lækkunin
til London er 37% og Saga Class
2 gjaldið þangað er 59.000 krón-
ur. Enn meiri munur er á gjald-
inu til New York eða 39% og
Saga Class 2 gjaldið þangað er
74.900 krónur.
Einar Sigurðsson hjá Flugleið-
um segir að markmiðið sé að
stækka Saga Class markaðinn
hér á landi. Nú geti fólk í við-
skiptaerindum nýtt, sér þann
sveigjanleika og þjónustu sem
Saga Class býður upp á fyrir
lægra verð en áður. „Fólk getur
valið Saga Class þjónustu á lægra
verði í miðri viku án kvaðar um
dvöl yfir helgi eins og er á af-
sláttargjöldunum," segir Einar
„og það er hægt að gera breyt-
ingar á heimfarardegi eða stað,
allt að fjórum dögum fyrir brott-
för.“
„Við teljum að nýja fargjaldið
muni henta mjög mörgum fyrir-
tækjum,“ segir Einar Sigurðsson
„og það ætti að spara þeim veru-
Iegar fjárhæðir í dagpeningum
og hótelkostnaði.“
Á LEIÐINNI upp á IVIont Blanc du Tacul. Toppurinn sést í baksýn. TVEIR leiðangursmanna, Gunnar og Arnar á flæðiskeri staddir.
upp og litaði fjöllin með gullnum
roða sínum. Sú tilkomumikla sýn
fékk okkur til að gleyma erfiðri
fjallgöngunni. En skömmu síðar
versnaði veðrið með roki og snjó-
komu og við byijuðum að mæta
hópum sem höfðu snúið við vegna
veðursins. Vanir íslensku veðurfari
héldum við ótrauðir áfram.
Fjallgangan varð erfiðari eftir
því sem ofar dró og nokkrir úr hópn-
um voru farnir að fínna fyrir væg-
um hæðarveikiseinkennum. Þegar
við áttum um 200 metra ófarna á
toppin lægði vindinn, skýin tók af
fjallinu og við okkur blasti stórfeng-
legt útsýni til allra átta. Upp síð-
ustu brekkuna komumst við allir
að lokum, másandi og blásandi, og
stóðum sigri hrósandi á toppnum
eftjr rúmlega sex tíma göngu.
Þreyttur, sólbrenndur og
ánægður hópur
Betra veður var vart hægt
áð hugsa sér. Við reyndum
að koma ofan í okkur mat,
með mismunandi árangri þó,
tókum nokkrar myndir af
hópnum og héldum síðan af
stað niður, eftir um hálftíma
dvöl. Farin var önnur leið
niður. Hafði hún það fram-
yfir uppgönguleiðina að við
lækkuðum okkur mjög
hratt. Urðum við því hress-
ari og kátari með hveiju
skrefi ásamt því að haus-
verkurinn minnkaði. Hitinn
hækkaði eftir því sem neðar
dró svo að við gengum létt-
' klæddir. Leiðin lá niður fal-
legan skriðjökul með útsýni
yfir Chamonix sem virtist
vera langt langt fyrir neðan
okkur. Það var því þreyttur,
sólbrenndur, en ánægður *
------------------------------------------------------------------r------------------ hópur sem fagnaði um
Myndir/Ólafur Ragnar Helgason kvö,d;ð langþráðum árangri.
STRAKARNIR á toppnum. F.v. Hjalti Rafn Guðmundsson, Gunnar Sigurðsson, Björn það var eins og veðurguð-
Brynjúlfsson, Olafur Ragnar Helgason (kijúpandi) og Guðmundur Arnar Ástvaldsson. irnir hefðu verið reittir til
reiði því næstu daga rigndi
og snjóaði langt niður í dal. Eftir
nokkra daga gáfumst við upp og
yfirgáfum Chamonix með suð-
rænni og sólríkari áfangastað í
huga.
Nokkrum dögum var eytt í klet-
taklifur við Miðjarðarhafsströnd-
ina og síðan haldið til Parísar á
vit fleiri ævintýra, sprengjuleita, ,
klifur- og hjólaferða.
Höfundar eru fimra menntaskólanemar
sem allir eru meðlimir í Flugbjörgunar-
sveitinni í Reykjavík og Hjálparsveit
skáta í Reykjavík; Björn Brynjúlfsson,
Guðmundur Arnar Astvaldsson, Gunnar
Sigurðsson, Hjalti Rafn Guðmundsson,
Ólafur Ragnar Helgason.
HUGMYNDIN að klifur- og
skemmtiferð til Frakklands hafði
blundað lengi í huga okkar. Draum-
urinn að sigrast á hæsta fjalli Alp-
anna hafði kviknað fyrir mörgum
árum. Loks var ákveðið að láta
drauminn rætast og drífa sig út.
Það var glaðbeittur 5 manna
hópur 18, 19 og 20 ára pilta sem
kvaddi ísland í sama veðri og verið
hafði í mest allt sumar; rigningu.
Stefnan var tekin til Frakklands,
en að öðru leyti var ferðaáætlunin
frekar götótt. Markmiðið var að
klífa Mont Blanc (4.808 m) 0g átti
að veija afgangnum af tímanum í
að kynnast franskri menningu og
þjóð.
Okkur leist ekki á blikuna,
þungklifjuðum í hitanum á Orly
flugvelli. Lestin okkar átti að fara
eftir eftir eina og hálfa klukkustund
og við stóðum aftastir í óendalega
langri röð til að fá leigubíl. Allt
bjargaðist þó á endanum,
þökk sé rallýakstri leigubíl-
stjórans og leikfimikennar-
anum okkar fyrir allar
hlaupaæfingarnar. Með lest-
inni komumst við til Chamon-
ix sem er fallegur alpabær
við rætur Mt. Blanc, nálægt
landamærum Ítalíu og Sviss.
Bærinn er umkringdur háum
fjöllum og jöklum og er vin-
sæll ferðamannabær ásamt
því að vera “Mekka“ fjallak-
lifrarans. Næstu dagar fóru
í að bíða eftir almennilegu
veðri, og svo virtist sem rign-
ingin hefði elt okkur frá ís-
landi. Notuðum við því tím-
ann í að æfa sportklettaklifur
í klettum nálægt bænum.
Flúið tilfjalla
Þegar við vöknuðum svo
einn daginn í beljandi rigninu
og búnaðurinn bókstaflega
flaut út úr farangui-stjaldinu
var tekin skyndiákvörðun að
flýja til fjalla næsta morgun
hvernig sem viðraði.
Mt. Blanc du Tacul var takmark
okkar að þessu sinni, enda er það
ágætis fjall til að aðlagast hæðinni
og sjá hvort einhver okkar væri
mjög móttækur fyrir háfjallaveiki.
Erfiðleikarnir felast í því að súrefn-
ið er af skornum skammti í slíkri
hæð og þar af leiðandi mæðist
maður mun meira en við göngu á
lægri fjöll ásamt því að glíma við
hausverk og lystarleysi. Viðbrögð
líkamans við þessu er að framleiða
fleiri rauð blóðkorn þannig að súr-
efnisupptaka blóðsins eykst. Nokk-
urn tíma tekur fyrir mann sem býr
við sjávarmál að aðlagast þunna
loftinu. Er þá notuð sú tækni að
SÁI. sniór
og sprengjur
í Frakklandi
fara upp í hæð og lækka sig síðan
aftur niður.
Við vöknuðum allt of seint eins
og svo oft í þessari ferð, tókum
okkur til í snatri og þutum út í kláf-
stöð. Kláfurinn flutti okkur upp
fyrsta áfangann en síðan tók gang-
an við í blíðskaparveðri. Á toppnum
stóðum við röskum 2 tímum seinna,
í 4.248 metra hæð, með Mt. Blanc
gnæfandi yfir okkur. Gott var að
koma aftur niður í bæinn því höfuð-
verkur var farinn að gera vart við
sig. Daginn eftir tókum við síðasta
kláf upp í fjöllin og gistum í glæsi-
legum fjallaskála, skammt frá
endastöð kláfsins. Tveir félagar
okkar, sem staddir voru í Chamonix
á sama tíma, slógust í för með
okkur.
Másandi og blásandi og sigri
hrósandi
Við vöknuðum klukkan þijú um
nóttina, nærðumst vel, og lögðum
af stað í svartamyrkri á “Blank-
inn“. Leiðin sem við fórum er ekki
tæknilega erfið, það er að ekki þarf
að beita klifurkunnáttunni til.að
komast hana. Veðrið var ágætt er
við lögðum í hann, kalt en lygnt. í
byijun eltum við daufan geislann
frá höfuðljósunum upp fyrstu
brekkuna. Morgunsólin kom' fljótt