Morgunblaðið - 08.05.1998, Blaðsíða 58

.58 FÖSTUDAGUR 8. MAÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Ferdinand
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Galdrakarlinn
Þorsteinn
Frá Harmesi Þ. Hafstein:
í MORGUNBLAÐINU 29. apríl
birtist bréf frá Baldri Hermanns-
syni. Manni datt í hug í fyrstu að
þetta væri Baldur sá sem fyrir
nokkrum árum fjallaði svo frægt
varð um íslenska bændastétt á liðn-
um öldum, en svo mun ekki vera,
heldur mun þetta vera annar mað-
ur.
Bréfritarinn fór viðurkenningar-
orðum um Þorstein Thorarensen,
eftir að hann hafði lesið greinina um
Bertold Brecht. Hann sagðist telja
að Þorsteinn væri „einn allra rit-
færasti maður á íslandi" og „manna
skemmtilegastur, hvenær sem hann
stingur niður penna“. Hrifningarorð
hans get ég tekið undir og sagt það
af löngum kynnum að Þorsteinn er
einhver ljúfasti og drenglundaðasti
maður sem ég þekki.
En mig langar til að bæta fleiru
við, því að Baldur gleymir að minn-
ast á hinn frábæra upplestur Þor-
steins í útvarpinu í vetur á ævintýr-
inu um Galdrakarlinn í Oz. Hefur
frammistöðu hans þar verið of lítið
minnst. Það er skemmst af að segja,
að hvar sem maður kom hlustaði
fólk á lesturinn ýmist kvölds eða
morgna. Snilld Þorsteins var í því
fólgin að lifa sig af hug og hjarta inn
í ævintýrið og hrífa unga og aldna
þannig með sér.
Baldur Hermannsson lét í fyrr-
nefndu bréfi í ljós undrun sína yfir
því að opinber sjóður skyldi hafna
tilmælum Þorsteins um styrk til að
gefa út ævisögu Brechts. Því getur
þó valdið æ þrengri fjárhagur sjóðs-
ins. En í framhaldi af því vil ég
vekja máls á öðru atviki sem ég hef
haft veður af, þótt Þorsteinn vilji
sem fæst um það tala.
Hann hefur verið svo sjálfstæður
á 30 ára rithöfundar- og þýðanda-
ferli sínum, að hann hefur ekki vilj-
að sækja um starfslaun, né taka
þátt í þeim darraðardansi sem fer
fram kringum heitu katlana. En á
síðari árum hefur hann átt í
nokkrum fjárhagserfiðleikum. Til
að reyna að bæta úr því fór hann
fyrir nokkrum árum að sækja um
starfslaun, var þó synjað hvað eftir
annað í nokkur ár, þangað til í
fyrra, að hann fékk þann minnsta
styrk sem byrjendur fá venjulega,
sex mánaða styrkinn. Það var í eina
skiptið sem hann hafði fengið
nokkum listamannastyrk, hjálpaði
það í bili yfir erfiðan hjalla og
tryggði útkomu Hobbitans eftir
Tolkien.
En hvað gerist svo í ár? Þá er
Þorsteinn umtölulaust aftur sviptur
starfsstyrknum. Þetta kalla ég
hneyksli, að úthlutunarnefndin
skyldi refsa svo ágætum rithöfundi
og frábærum þýðanda og með þessu
háttalagi koma í veg fyrir að við fá-
um notið hæfileika hans.
HANNES Þ. HAFSTEIN,
Skeiðarvogi 113, Reykjavík.
Hvar eru þingmenn
Reykjaneskjördæmis?
Frá Pétri Sigurðssyni:
ÞANNIG er nú komið fyrir gróður-
fari á Reykjanesskaga, að ekkert
láglendissvæði í landinu er jafn illa
farið. Er það næstum eingöngu
mannanna verk og stafar af ofbeit
og áníðslu.
Til eru töluverðar heimildir um
gróðurfar á Reykjanesskaga fyrr á
öldum og þær segja frá því hvernig
því hnignaði stöðugt vegna mikillar
beitar og hrísrifs. Vitna má líka í
skrif þeirra fræðimanna, sem hafa
rannsakað gróðurfarslegt ástand á
skaganum, en þeir eru sammála um,
að eigi gróðurinn að geta sótt í sig
veðrið á ný verði að koma í veg fyrir
lausagöngu búfjár.
Þrátt fyrir þessi augljósu sann-
indi er eitt og aðeins eitt sveitarfé-
lag á Reykjanesskaga, sem neitar
að fara að dæmi annarra og koma
fénu fyrir í beitarhólfi. Afstaða þess
er svívirða við umhverfið og náttúr-
una og það fólk, sem vill rétta fram-
tíðinni hjálparhönd með því að gefa
landinu aftur sinn fyrri ski’úða.
Við þessu þarf meðal annars að
bregðast með því að krefjast þess af
þingmönnum kjördæmisins að þeir
segi sitt álit á þessu máli og auglýsa
það síðan rækilega. Raunar vantar
ekki, að þeir eins og allir aðrir þing-
menn hafi mikinn áhuga á umhverf-
isvemd, mikil ósköp, en þeir verða
að átta sig á hvert er mesta um-
hverfisvandamál í þessu landi. Það
er gróðureyðingin. Af dæmigerðum
íslenskum barnaskap er oft staglast
á því, að landið sé ósnortið, en sann-
leikurinn er hins vegar sá, sem
Halldór Laxness nefndi í frægu er-
indi 1971, Hernaðinum gegn land-
inu: ísland er gerspilltasta land á
norðurhveli.
I þessu efni höfum við íslending-
ar skipað okkur á bekk með bláfá-
tækum eyðimerkurþjóðum í Asíu og
Afríku. Hér er eitt prósent landsins
skógi vaxið þótt aðstæður bjóði upp
á annað. Hingað til lands hafa kom-
ið erlendir fræðimenn og hafa sumir
horfið aftur næstum miður sín eftir
kynnin. Ekki bara kynnin af upp-
blæstri landsins, heldur ekki síður
af þeim uppblæstri hugarfarsins,
sem ræður hér ríkjum hjá allt of
mörgum.
Að sjálfsögðu mun skynsemin
sigra í þessu máli þótt hægt gangi
og að því kemur, að saga þessarar
baráttu verður skráð. Þar mun
verða getið Herdísar Þorvaldsdótt-
ur og óþreytandi baráttu hennar
fyrir uppgræðslu og endurreisn
gróðursins og þar verður einnig get-
ið „baráttu“ forráðamanna fyrr-
nefnds sveitarfélags, sem sumir eru
famir að kalla „Kindavík" sín á milli.
Verður sá dómur ekki fallegur.
PÉTUR SIGURÐSSON,
Hverfisgötu 34, Hafnarfirði.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
•v*
J
Eitt hundrað og einn ... - eitt hund-
rað og tveir ... eitt hundrað og þrír
... Hve mikið er það
í hundaárum?