Morgunblaðið - 29.12.1998, Side 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 29. DESEMBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

n
_ >
7

7
+
Bróðir minn,
GUÐMUNDUR KLEMENZSON
kennari,
Bólstaðarhlíð,
Austur-Húnavatnssýslu,
lést fimmtudaginn 24. desember.
Minningarathöfn fer fram í Langholtskirkju miðvikudaginn 30. desember
kl. 13.30.
Útför hans verður gerð frá Bólstaðarhlíðarkirkju laugarardaginn 2. janúar
kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ævar Klemenzson.
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
RAGNAR JÚLÍUSSON
fyrrverandi skólastjóri,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur á jóladag.
Jóna I. Guðmundsdóttir,
Guðmundur Ragnarsson,
Jórunn Ragnarsdóttir,
Magnús Ragnarsson,
Steinunn Ragnarsdóttir,
Ragna Jóna Ragnarsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
JÓHANNA HJARTARDÓTTIR,
Dalbraut 20,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu sunnudaginn
27. desember.
Ingólfur Guðjónsson,
Hjörtur Á. Ingólfsson, Margrét J. Helgadóttir,
Jóhannes Esra Ingólfsson, Guðný Anna Tórshamar,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar,
ÞORKELL GUÐLAUGUR SIGURÐSSON
bifreiðasmiður,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugardaginn
26. desember.
Sigurður Þorkelsson,
Karl Þ. Þorkelsson,
Sigurður E. Þorkelsson.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
VALGERÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Nestúni 4,
Hvammstanga,
lést að morgni sunnudagsins 27. desember.
Guðmundur Gíslason,
dætur, tengdasynir, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Móöir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
VIKTORÍA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
andaðist miðvikudaginn 23. desember.
Kristín Valdimarsdóttir, Gunnar Magnússon,
Valdimar Jörgensson, Arndís Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
WILLY
BLUMENSTEIN
+ Willy Blumen-
stein fæddist á
Landspítalanum í
Reykjavfk og var
fyrsta erlenda
barnið sem þar
fæddist 1. júní
1931. Hann andað-
ist 20. desember
siðastliðinn. Móðir:
Marie Blumenstein,
þýsk að ætterni,
fædd í Kassel í
Þýskalandi. Hálf-
systir sammæðra:
Heidie-Berbel Bru-
hel. Fósturforeldr-
ar: Matthildur A. Jónsdóttir og
Guðmundur Fr. Jósefsson. Þau
voru frá Suðureyri við Súg-
andafjörð. Fóstursystir: Guð-
björg Jóna Guðmundsdóttir.
Eftirlifandi eiginkona Willys
er Edda Elíasdóttir, verslunar-
eigandi á Akranesi. Þeirra
börn eru: 1) Hildur María
Blumenstein, f. 21.
febrúar 1956. Dótt-
ir hennar frá fyrra
hjónabandi er Edda
Pétursdóttir. Eigin-
maður Hildar er
Grímur Halldórs-
son rafmagnsfræð-
ingur. Þeirra börn
eru Kristín María
og Dagný. 2) Sig-
ríður Ellen Blu-
menstein, f. 6. des-
ember 1957. Eigin-
maður hennar er
Valdimar Geirsson
skipstjóri. Þeirra
börn eru Willý Blumenstein,
Geir og Sigríður Edda. 3)
Brynja Blumenstein. Börn
hennar eru Stefanía Björk Blu-
menstein og Björn Steinar Blu-
menstein.
Útför Willys fer fram frá
Akraneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Ung þýsk kona, Marie Blumen-
stein, kom til landsins 1930 og ól
son sem skírður var Willy Blumen-
stein. A þeim tíma stríðs og ófriðar,
voru erfiðleikar fyrir unga einstæða
móður að sjá sér og barni farborða.
Fyrst um sinn voru þau hjá bróður
hennar, Kurt Karl Andreas Blu-
menstein, og eiginkonu hans,
Jónínu P. Jósefsdóttur Blumen-
stein. Níu mánaða var drengnum
komið í fóstur, til sæmdarhjónanna
Matthildar A. Jónsdóttur og Guð-
mundar Fr. Jósefssonar frá Suður-
eyri við Súgandafjörð. Hver skyldi
trúa því á þeim tíma þegar hann
sigldi vestur með Jónínu á strand-
ferðaskipi, fram hjá litiu byggðar-
lagi sem kúrði undir Aki-afjalli, að
síðar á lífsleiðinni ætti þessi staður
að verða hans starfsvettvangur.
Willy var fremur veikburða þegar
+
Útför
MÖRTU THORS,
sem lést sunnudaginn 20. desember, fer fram
frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 30. desem-
ber kl. 13.30.
Ólöf Pétursdóttir,
Guðrún Pétursdóttir,
Ragnhildur Paus,
Marta María Friðriksdóttir,
Ásdís Ólafsdóttir,
Trine Paus,
Friðrik Pálsson,
Ólafur Hannibalsson,
Jan Paus,
Ingibjörg Guðný Friðriksdóttir,
Marta Ólafsdóttir,
Petter Paus.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
STEFÁN EINARSSON,
sem lést á Hrafnistu Hafnarfirði laugardaginn
19. desember, verður jarðsunginn frá Víðistaða-
kirkju í dag, þriðjudaginn 29. desember,
kl. 13.30.
Lovísa Jónsdóttir,
Svanhildur Stefánsdóttir, Guðmundur Rúnar Magnússon,
Rafn Stefánsson, Guðiaug E. Guðbergsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN JÓNSSON
skipstjóri,
lést á dvalarheimilinu Dalbæ, Dalvík, mánu-
daginn 21. desember.
Jarðarförin fer fram frá Dalvíkurkirkju miðviku-
daginn 30. desember kl. 13.30.
Svanhildur Björgvinsdóttir,
Kristjana Vigdís Björgvinsdóttir, Birnir Jónsson,
Dagmar Lovísa Björgvinsdóttir, Tómas Sæmundsson,
Heiðrún Björgvinsdóttir, Stefán Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
hann kom vestur, en brátt hresstist
drengurinn við fyrir tilhlutan Matt-
hildar, sem sá ekki sólina fyrir þess-
ari guðsgjöf sem drengurinn var í
hennar augum. Ekki spillti fyrir
náttúrufegurð vestfirskra fjalla,
frjálsræði í starfi og leikjum barn-
anna, skíðaferðir og veiði. Veiðiferð-
ir, hvort heldur á sjó eða vötnum,
voru hans elexír. 1947 flutti fjöl-
skyldan til Akraness og bjó á Vest-
urgötu 36. Guðmundur fékk vinnu
við skólagæslu og vann sér fljótt
vinsældir sökum léttleika og góð-
mennsku, spáði til dæmis í lófa fyrir
ungu dömurnar. Gógó stóra systir
fékk strax vinnu í fiski og Matthild-
ui' sá um heimilið. Willy hafði verið
á varðskipi, en fór nú skamman
tíma til sjós á síldveiðar, en eftir
það hóf hann nám i vélvirkjun hjá
Þorgeiri og Eilert og lauk sveins-
prófi 1959. A námsárum sínum
kynntist hann konuefni sínu, Eddu
Elíasdóttur, og giftust þau 18. ágúst
1956. Lífið blasti við þessum glæsi-
legu ungu hjónum, sem festu kaup á
fokheidri íbúð í fyi-stu blokkinni
sem byggð var á Akranesi, á Jarð-
arsbraut 39. Mágur minn tók sig til
og múraði sjálfur íbúðina, þó svo að
hann hefði aldrei komið að múr-
verki áður. En það var ekki að sjá
annað en meistari væri að verki, því
vandvirkni var honum í blóð borin.
Brátt fjölgaði í íjölskyldunni, Hild-
ur var fædd og ellen og Brynja
fylgdu í kjölfarið. Allt gjörvilegar
stúlkur. Þá kom að því að húsrýmið
varð of lítið, 1964 kaupa þau hjónin
íbúð á Kirkjubraut 19 og hafa búið
þar síðan. Eddu systur minni er
margt til lista lagt, lagtæk og vel
gefin kona og hefur fágaðan smekk
íyrir fatnaði. Hún tók að sér sauma-
skap með heimilisstörfunum og
uppeldi barnanna. 1970 var svo
tískuvöruverslunin stofnuð, fyi-st í
samstarfi með öðrum, en þau hjón
hafa rekið verslunina sl. 28 ár, með
miklum sóma. Arið 1970 voru tíma-
mót öðru sinni, þegar 25 félagai'
stofnuðu Kiwanisklúbbinn Þyt'il á
Akranesi og var Willy forseti hans
1988-1989. Starfaði hann þar með
sínum félögum af alhug fyrir líknar-
og framfaramálum og er skarð fyrir
skildi þar sem annars staðar. Þótt
sumarið sé löngu liðið og hið dimma
haust og vetur tekinn við, þá er birta
jólanna í augsýn, önn dagsins mikla.
Eftirvænting barnanna, bros þeirra
og hlátur eftirminnilegar þegar þau
horfa kiinglóttum augum á ljósa-
dýrðina og allt hitt sem glepur. í
kirkjunni okkar góðu var ljós
tendrað á sunnudegi 20. des., síðasta
kertið á aðventukransinum og jóla-
sálmar sungnir. Allt var þetta
ógleyman stund. Deginum áður kom
ég við hjá systur minni og spurði um
líðan Willys. Fékk ég þær fréttir að
hann var væri mikið veikur. Ailan
daginn var það að brjótast í mér að
líta hann augum, þótt fái-veikur væri,
og sé ég ekki eftir þeiiri ætlan. þeg-
ar ég kom upp á Sjúkrahús Akra-
ness og fékk leyfi til að hitta vin
minn hinsta sinni er hann sofandi og
sat ég hjá honum dágóða stund.
Líkaminn bar þess merki að þarna
var háð mikil barátta, við sjúkdóm
sem engu eirir. Brátt vaknaði vinur
minn og brosti sínu glaðværa brosi
og sagði að sér liði mun betur en í
gær, hann hefði fengið peysu og síð-
ar nærbuxur og nú væri hann
ákveðinn í að komast í jólahangi-
kjötið. Þegar maður horfir í bros-
andi augu manns, sem berst raun-
verulegri baráttu fýrir lífi sínu með
bros á vör, ekkert víl eða grátur, og
maður sér vonina og kjarkinn, verð-
ur lotningin yfirsterkari fátækleg-
um orðum. Brátt liðkaðist um mál-
beinið. Þegar ég var búinn að segja
honum fréttirnar af fiskiríi og gosi í
Vatnajökli, kom að skilnaðarstund.
Eg þrýsti veikburða hönd hans og
bar honum góðar kveður frá konu
minni og fjölskyldu. Þá sagði hann í
lokin. „Ég bið voða vel að heilsa
Lóu.“ Willy gaf mér mikið þessa
stund. Hann hélt í lífið til hinstu
stundar.
Nú að leiðarlokum viljum ég og
kona mín, Olöf Sigurðai'dóttir, þakka
samfylgdina, þakka guði fyrir þessi
góðu kynni og jafnframt styrkja ást-
kæra eiginkonu hans og fjölskyldu.
Ólafur Tr. Elíasson.