Skírnir - 01.01.1840, Blaðsíða 69

Jega, so og |)ess, að ættjörðu vora, er náttúr-
an liefir Játið verða so rnjög á hakamun, muni
ekkji bresta liilli iðra. jiað er Isleudingum mjög
áriðandi, að verzlunarfrelsi sje þar eflt og vernd-
að eptir þörfum, og þeír væntast þess. af vitur-
legri og mildisamri stjórn iðvarri, Konúngiir!
Vjer dirfumst að eíns, með þegnsainlegri lotn-
íngu, að minnast á, að skólinn þarf endurbóta
við; að þess er vant í landinu, að þeír, er prest-
ar vilja gjörast, verði hæfílega búnir undir klerk-
dóminnj að læknar eru of fáir, eptir þvj hvað
biggðin er strjál; að reíndir og skjinsamir Islend-
iugar ætti á landinu sjálfu að taka hlutdeíld i, að
ráðgast um málefui þjóðarinnar, og í stjórn þeírra.
|)ví það er örugg saunfæring vor, að þessi hiu
mikjilvægu inálefui hafi þegar sætt viturlegri og
föðurlegri eptirtekt iðvarri og umhiggjii, Konúng-
ur! Guð hiiin hæsti veíti Hátign iðvarri lángan
og hainingjusamaii konúngdóm!” Konúngur svar-
aði á þessa leíð: (1Eg skal láta mjer eínkar um-
hugað uin hag Islendíiiga, og gleðjast ifir |)ví, ef
eiiihvurju verður komið til leíðar, til að efla vel-
gjeingui þeírra. Eg hefi ekkji sjálfur gjetað far-
ið til Islanz, þótt oss þikji það merkjileg eí, sökuin
sagnarita þjóðarinuar, enii það kjætir mig, að
sini niiiium hefir auðnazt það; hann hefir jafn-
an ánægju af að minnast á islanzför slna, og mál-
efni Islanz munu ætið eiga verndarmann, þar sem
hanii er. Mjer liafa þar að auk áður verið fólgmr
Islendingar á hendur, bæði þeir sem fjarlægir
erú, og þeír sein nú eru hjer, og er injer Ijúft að