Skírnir - 01.01.1872, Side 114

114
l’ÝZKALAND.
kirkjan klofni vi8 þetta í tvo hluti. Hitt má heldur ætla, aS þetta
verSi uppbyrjun á endurbótum í rómversku kirkjunni, — aS hún
veiti smámsaman rúm sumum aBalhugsunum prótestanta, þó páf-
arnir og klerkar hennar hafi kallaS þær andstyggS og eiturplantan
í akri drottins; eSur i stuttu máli, aS andlegt frelsi og rann-
sóknir skynseminnar nái hjer því öndvegi, sem Píus páfi niundi og
Jesúmenn hafa helgaS Eómabiskupi.
Austurriki.
Efniságrip : Barátta Hohenwarts fyrir sjálfsforræbi landanna í vesturdeild-
inni. Rábherraskipti; Beust fer frá; nokktÆ frá Vínarþinginu.
Frá Ungverjum.
í þættinum á undan er sagt frá fundum þeirra keisaranna
Jósefs og Vilhjálms (í Gasteini og Salzborg), og taldar líkur til,
aS hjer hafi dregiS svo til samkomulags og einkamála, sem fund-
irnir voru meö alúSar- og vináttu-móti. Beust hafS og skömmu
áSur sagt svo í ríkisnefndunum (delegatiónunum), a8 Austurríki ri8i
á engu meir, en halda ivináttusamband vi8 þýzkaland, en þa8
samband yr8i friBi nor8urálfunnar til mestu tryggingar; og kallaBi
hjer „reistan varnarmúr um meginland Evrópu“ móti friSspellum
é I
og þjó8astrí8i. Hann Ijet og vel yfir fri8arhorfinu me8 Austurríki
og grönnum þess og öSrum ríkjum, og a8 því og þeim bæri
hans ráðum, en haldið í ríkisforræði lands síns. f>egar suðurríkin
hlutu ah ganga undir rikislögin þýzku, var sá maður fyrir stjórn Bai-
verja konungs, er Bray heitir. Hann var þeim flokki sinnandi og leit—
af)i svo undanfæris, sem unnt var. Ráðherra kirkjumálanna, Luz að
nafni, var Frússsvinur og þýzkur þjóðernismaður. Hann stóð í gegn
klerkunum, en náði cigi að beita sjer, sem hann vildi, meðan
Bray hjelt forsælinu. Bismarck er kennt um, a?> Bray varð
að v:kja frá stjórninni, en eptir þaf> fór Luz að verða klerkunum
hinn örðugasli. .Fremur ber að hlýða Guði en mönnum. sögðu bisk-
uparnir í einu mótinælabrjefl sinu til ráðherrans; en hann svaraði,
að engum skyldi annað uppi haldast, en að hlýba landslögunum, hvorki
klerkdóminum nje öðrum.