Skírnir - 01.01.1877, Side 43

AUSTRÆNA MÁLIÐ.
43
kanna hngi manna. Hvers hann hefir orSiö hjer vísari vita menn
ekki til fulls, því stjórnin komst síðar svo a8 orSi í skjölunum
um austræna máliS, sem lögS voru fram á þinginu, aS þaS væru
greinir í ferSaskýrslu lávarSsins frá París og Berlín, sem hún yrði
aS fara meS eins og trúnaSarmál og láta almenningi óbirtar vera.
Annars munu blöSin hafa hermt rjett, aS hæSi Decazes hertogi
og Bismarck hafi tekiS vel og greiSlega undir framhurö lávarSsins,
en hann sagSi sitt erindi vera aö stilla til fulls friSar þar eystra
og stySja aS öllu, sem gæti bætt hag enna kristnu. Slíku gat
enginn nema góSu svaraS, og þaS var ekki annað, enn þaS
sem allir höfSu sagt svo mörgum sinnuui. Yilhjálmur keisari kvaS
sjer friSinn kærastan, en vildi ekki draga dulur á, aS Rússa-
keisari væri hjer vandara viS kominn enn nokkur annar. Hann
sagSist ætla framvegis aS leggja aS bróSur sínum í Pjetursborg
aS gera svo gott úr málinu, sem verSa mætti, og aS líkindum
mætti komast hjá atförum meS her, ef trygging fengist fyrir þeim
umbótum, sem fariS mundi fram á. En hann yrSi aS segja þaS
hreint og heint: fengist tryggingin ekki afTyrkja hálfu, þá mundi
engu þykja hlítandi. Bismarck mun hafa endurtekiS viS hann
þaS, sem hann hafSi optast til svara um málin þar eystra, aS þau
skiptu miSur þýzkaland enn önnur ríki, og því mættu þjóSverjar
heldur draga sig í hlje enn hafa sig mjög frammi um þau mál.
þetta þótti heldur rætast á sjálfum fundinum, því erindreki þjóS-
verja lagSi heldur fátt til, en galt samkvæSi til alls er hinir fjell-
ust á. Allt um þaS hefir mönnum þótt vera nokkur hulda á,
hvernig Bismarck horfir viS þessum málum, eöa hvaS hann ræSnr
af, ef til misklíöa dregur meSal sjálfra stórveldanna, en orS hans
nokkuS tvíræS i hvert skipti sem hann hefir hreift viS austræna
málinu. ViS þetta verSur nánar komiS í þættinum um þýzkaland.
Frá Berlín hjelt Salishury til Yínar, og er þess getiS, aS Jósef
keisari hafi sagt viS hann, aS sjer þætti mikiS undir að geta orSiS
Englendingum sammála. Á hinn bóginn kvaSst hann mjög vonar-
daufur um, aS stórveldin yrSi öll samþykk til fulls um þaS, sem
gera skyldi til úrslita. Andrassy (kansellerinn) sagSist vera mót-
fallinn öllum atförum, hvernig sem þeim yrSi fyrir komiS, og hinu
eigi siSur aS búa til ný sjálfstæS skattgildisríki á Balkansskaga.