Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Blaðsíða 53
57
Skáli oian brunalags. Gólflag það, sem næst var brunalaginu, var
um 15 sm neðar en litla gólfið (-f-266) mjög skýrt og víðast hvar
mjög auðvelt að rekja, en sums staðar vildu þó jaðrar renna saman
við jarðveginn í kring. Lagið var víða 10 sm þykkt, sums staðar,
einkum í miðju, nokkru meira, en minna til jaðra. Þetta var hörð og
föst gólfskán með ösku og brenndum beinögnum. Svo virtist sem
hún hefði, einkum í austurhluta hússins, tilhneigingu til að greinast
í tvennt með lausara og miður gólflegra lagi á milli. Er vel líklegt, að
þetta stafi frá því, er húsið hefur verið gert upp að einhverju eða
öllu leyti. Austast urðu kennimörk óskýrari en ella, lagið mjókkaði að
sunnan með stalli, en sams konar varð ekki séð að norðan, þar dróst
25. myncl. — Skálagólf ofan brunalags. — Floor of a liall of a mediaevál
type, found just above the charred layer.
lagið aðeins lítils háttar saman, án þess að horn myndaðist. Hús það,
sem gólfið er úr, virðist þó eflaust hafa endað eins og uppdrátturinn
sýnir; varð þar austast dálítil hækkun, sem á voru steinar og leifar
af tré, er lá þvert um húsið. Líklegast virtist, þótt ekki kæmi æskilega
skýrt í ljós, að þarna væru dyr til annars húss austan við. Að öðru
Ieyti en þessu er lögun þessa gólflags örugg.
Þetta hús hafði verið skáli (25. og 26. mynd). Engin voru þó set
eða bekkir, það er séð varð, heldur var allt gólfið nokkurn veginn
slétt og lárétt. Lengd frá vesturgafli að þvertrénu austast, sem mun
hafa verið þröskuldur, var 10 m, en breidd 2,50—2,80 m, nema
austast eftir að það mjókkar skyndilega, þar er það tæpir 2 m. Á
skálagólfi, lítið eitt austan við miðju, var eldstœði, kom fram sem
90 sm löng og 75 sm breið þró með mjög skýrum lóðréttum börmum
og greinilegum hornum. Smá hellublöð voru á stöku stað við brúnir
þróarinnar, og ekki óhugsandi, að hún hafi upphaflega verið fóðruð