Heimskringla - 22.10.1914, Blaðsíða 6

Bl.s. 6
HEIMSKRINGL4
WINNIPEG, 22. OKTÓBER 1914.
i
Ljósvörðurinn.

mitt hvildi aftur litla höfuðið með silkimjúku hárlokk-
unum, sem svo oft hafði hvílt þar áður. Við flugum
nú til baka yfir land og sjó, og námum ekki staðar fyr
en við sáum frjóvan blett, þar sem mér sýndist eg sjá
litlu Gerti mína standa hjá nokkrum skuggarikum
trjám. Þá flaug eg niður og lagði litla drenginn minn
við fætur þína, og um leið og eg hrópaði upp nafn þitt
vaknaði eg”.
“Og nú, Gerti, er engin beiskja eftir í þeim bikar,
sem eg á að tæma. Heiiagur engill hefir hjálpað mér.
Mig langar nú ekki lengur ,til að sjá drenginn minn á
þessari jörðu, því eg er sannfærð um, að burtför mín
er í fullu samræmi við áform forsjónarinnar. Eg trúi
því nú, að móðir Willies gæti ekki varðveitt hann frá
freistingunum, ef hún lifði; en að andi þessarar moð-
ur muni fá voldug áhrif, og við þá hugsun, að hún gætir
hans og reynir að leiða hann eftir réttri leið, frá sínu
himneska heimili, fær hann að líkindum betri vernd
fyrir öllum hættum, heldur en þó hún dveldi hér á
jörðunni. Og nú get eg með fullri alvöru sagt: Verði
þinn en ekki minn vilji”.
Frá þessari stundu og þangað til frú Sullivan dó,
sem átti sér stað hér um bil mánuði siðar, var hún á-
valt róleg og stilt. í bréfinu, sem hún lét skrifa Willie,
og orðaði sjálf, lýsti hún sínu óbifanlega trausti á gæzku
og vizku forsjónarinnar og skoraði á hann að rækja
sömu auðmjúku ástina til hins almáttuga.
Þegar Gerti var búin með bréfið og farin í skól-
ann, opnaði fru Sullivan það aftur og skrifaði með
veiku og skjálfandi hendinni sinni um velgjörninga
Gerti við sig, — hve óeigingjörn hún væri, þolinmóð
og ástúðleg. “Meðan þú geymir endurminninguna «m
móður þina og afa í*hjarta þínu, máUu ekki gleyma að
bera hið innilegasta þakklæti til stúlku, sem verð-
skuldar það hrós, sem eg finn ekki orð til að lýsa”,
skrifaði hún.
Þrek frú Sullivan þverraði svo hægt, að dauði
hennar kom Gerti alveg á óvænL
1 kyrð næturinnar, án annarar hjálpar en hin
skelkaða Jana gat veitt, vakti hún hjá hinni elskuðu
deyjandi konu. “Ertu hrædd við að sjá mig deyja?”
spurði frú Sullivan hér um bil einni stundu áður en
hún dó. Þegar Gerti sagðist alls ekki hræðast það,
sagði hún: “Snúðu þér þá við og að mér, svo að kæra
andlitið þitt verði það síðasta, sem eg sé á þessari
jörðu”.
Þetta var gjört, og skömmu siðar dró hún sinn
síðasta andardrátt, með hendi sina hvílandi í hendi
Gerti, og horfði á hana með óviðjafnanlega ástríkum
svip í augum sínum.
SEYTJANDl KAPtTULl
Fleiri breytinqar.
Reynsla og mótlæti þessara síðustu tíma hafði haft
slæm áhrif á Gerti, og Jeremy Iæknir var hræddur um
hana. Margir af vinum Gerti buðu henni að setjast að
hjá sér, en hún afþakkaði öll tilboð. Áform hennar
var, að setjast að í fæðisskóla, svo hún gæti verið eins
óháð og unt væri. Frú Jeremy skoraði fastlega á hana,
að setjast að hjá sér; og fyrst vildu hjónin ekki heyra
neinar mótbárur. En þegar hún sagði þeim, að Gra-
ham hefði haldið því fram, að hún gæti ekki lifað án
annara hjálpar, og ætlaði nú að sýna honum og öðrum
að hún gæti það, komu þau sér saman um, að hún
skyldi vera hjá þeim um tíma meðan hún væri að hvíla
sig, og setjast svo að í fæðisskóla.
Kona sira Arnolds átti systur, sem var ekkja. Hún
hafði stórt og viðfeldið herbergi, sem nú var tómt, og
undir eins og Gerti var búin að koma öllu í gott horf,
sem hún átti, flutti hún inn í það.
Þegar Gerti kom inn í borðsalinn fyrsta kveldið,
sem hún var hjá Warren, bjóst hún við að sjá aðeins
ókunnug andlit; en henni voru það þægileg vonbrigðði,
þegar hún kom auga á Fanny Bruce, sem var hjá frú
Warren ineðan móðir hennar og bróðir voru á skemti-
ferðum. Fanny var 12—13 ára og stundaði skólanám,
og þar eð hún og Gerti höfðu veríð nábúar nokkur
sumur, voru þær vel kunnugar. Fanny bar mikla virð-
ingu fyrír Gerti og gladdist nú við þá von, að kynnast
henni betur. Þegar hún sá Gerti horfa á sig með
stóru, dökku augunum sínum, og vingjarnlegt bros á
vörum hennar yfir því að sjá kunnugt andlit, dirfðist
hún að ganga til hennar og bjóða henni sæti við borð-
ið við hliðina á sér.
Fanny Bruce var gædd góðum bæfileikum og
hjartagóð stúlka, en hún var vanrækt af móður sinni,
sem hugsaði aðeins um soninn, þann sama Ben, sem
áður er getið. Henni hafði oft verið komið fyrir á fæð-
isskóla meðan hin skemtigjarna móðir hennar og lati
sonurinn eyddu tímum i ferðalag; en hún hafði ekki
ávalt átt jafn viðfeldið heimili og nú. En henni fanst
hún oft var mjög einmana og yfirgefin, og það olli
henni hrygðar, þvi hún leit svo á, að enginn skeytti
um sig.
Gerti var ekki búin að vera lengi hjá frú Warren,
þegar hún tók eftir því, að Fanny var éinsog ofaukið
á heimilinu. Hún var nokkrum árum yngri en hinar
stúlkurnar, sem borðuðu þar, þrjár ungar, skrautgjarn-
ar stúlkur, sem ekki vildu láta svo lítið, að lofa henni
að vera í sínum hóp; og frú Warren átti svo annrikt
við heimilisstörfin, að hún gaf hcnni lítinn gaum. Þessi
einmanalega tilvera hennar vakti meðaumkun hjá
Gerti, sem sjálf var hrygg yfir einveru sinni og vina-
missirnum, og enda þótt hún virti mikils kyrðina í
viðfeldna herberginu sinu, lét hún samt Fanny koma
oft upp til sín, sem henni þótu svo undur vænt um, að
hún var þar oft lengi.
Aprilmánuður var byrjaður, en engar fregnir hafði
Gerti enn fengið frá Emily. Hún þráði innilega að
mega opna huga sinn fyrir vinu sinni og segja henni
frá allri sinni hrygð. Fyrst skrifaði Gerti henni mörg
bréf, en nú vissi hÚD ekki áritan hennar, og eftir að frú
SuIIivan dó, voru öll bréfaviðskifti milli hennar og
hinna fjarverandi hætt.
Eitt kveld sat hún við gluggann og hugsaði um sína
góðu vini; þá var hún alt i einu beðin að koma ofan
til síra Arnolds og önnu dóttur hans. Þegar þau höfðu
talað saman stundarkorn, sneri ungfrú Arnold sér að
henni og spurði, hvort hún hefði beyrt nýjustu nýung-
ina. Nei, Gerti ha'fði ekki heyrt hana. Sér til stórrar
undrunar fékk hún þá að heyra, að Graham væri ný-
lega kvongaður ekkju nokkurri, sem heitið hefði frú
Holbrook. Orsökin til þess, að Gerti hafði ekki heyrt
þessa fregn, var sú, að bún hafði ejiki lesið blöð síð-
ustu daganna og sjónleysi Emily bannaði henni að
skrifa. Eftir þeirri Iýsingu, sem ungfrú Arnold gaf
Gerti af þessari nýju konu, fékk hún ekki gott álit á
henni. Hún skildi undir eins, að þetta hlaut að hafa
mikla þýðingu fyrir Emily, og fann til innilegrar ineð-
aumkunar með hinni biindu vinstúlku sinni. En þeg-
ar stmtalið um Graham stóð sem hæst, kom hr. og frú
Jeremy til þeirra. Læknirinn hélt á bréfi í hendinni
með áritun Gerti, og um leið og hann rétti henni það,
nuggaði hánn saman höndunum, leit á önnu Arnold
og sagðí: “Nú fáum við nákvæmari fregnir um þessa
miklu nýung, ungfrú Anna”.
Þegar Gerti sá, að þau voru öll svo áfram um, að
heyra efni bréfsins, opnaði hún það og las fljótlega.
Bréfið var þrjár þéttskrifaðar síður frá frú Ellis
og all-langt bréf frá Grahain. Þó Ger,ti væri hissa á
því, að fá bréf frá manni, sem skildi við hana reiður i
meira lagi, var löngun hennar eftir að heyra eitthvað
um sina kæru Emily enn sterkari, og þess vegna tók
hún bréf ráðskonunnar fyrst, þar eð hún bjóst við að
það mundi færa sér hinar þráðu fregnir. Það hljóð-
aði þannig: ,
“Kæra Gertit — Þar eð svo tnargir frd Boston voru
viðstaddir brúðkaupið, býst eg við að þér hafið heyrt
um það getið. Hann tók scr fyrir konu frú Holbrook,
þá sömu, sem eg gal um í síðasta bréfi. Hún var á-
kveðin i því að fá hann og fékk hann líka. Eg hika
ekki við að s'egja, að hann hafi breytt flónskulega með
þessari giftingu. Honum geðjast bezt að rólegu lífi, en
nú er öll von um það horfin — vesalings manninum
— Því hún elskar samkvæmislíf umfram alt. 1 Hav-
ana elti hún Graham, hvar sem hann var; en þá var
hann ekki einráðinn i, að giftast henni. Þegar við
komum til New Orleans, þá var hún þar, og endirinh
varð sá, að hún fékk vilja sinn og giftist honum. Emily
tók þetta með ró og var hin alúðlegasta við ekkjuna.
En, hamingjan góða, hvernig á Emily að geta þolað
allan þann hávaða og málæði unga fólksins, sem um-
kringir oss? Fyrir mitt leyti að segja, er eg þvi óvön
og kann ftla við það. Nýja frúin er kurteis við mig
núna, síðan hún náði takmarki sína.
“En eg býst við yður furði á því, hvað orðið sé af
okkur nána, Gerti, og verðið hissa á þvi að heyra, að
við séum komin til Neiv York á heimleið. Vesalings
Emily líður ekki vel. Eg meina ekki, að hún sé veik,
en hún er mjög döpur og viðkvæm. Hún verður þreytt
við alla áreynslu og orsökin mun vera hin nýja frú og
allar bróðurdæturnar, ásamt öðrum óþægindum. En
hún kvartar aldrei og enginn sér annað en hún sé á-
nægð með giftingu föður síns; en glaðleg hefir hún
aldrei verið á þessum vetri og útit hennar nú vekur
hjá mér kvíða. Hún minnist oft á yður og er hnuggin
yfir þvi, að fá ekkert bréf. En snúum okkur aftur að
aðalatriðinu: Eg skal segja yður, að alt þetta fólk ætl-
ar til Norðurálfunnar og Emily líka. Það mun vera
hugmynd nýju frúarinar og nú er það fast ákveðið.
Graham vill að eg fylgi þeim, en um slíkt er ekki að
tala. Eg vil eins gjarnan láta hengja mig og að voga
mér út á sjóinn aftur, og það sagði eg honum hréint og
beint. Þess vegna hefir hann skrifað yður og biður
yður að verða Emily samferða, og ef þér eruð ekki
hræddar við sjóveiki, vona eg að þér samþykkið þessa
beiðni hans, því það yrði leiðinlegt fyrir Emily, að
verða að fá ókunnuga stúlku með sér;' en af því hún
er blind, verður hún ávalt að hafa einhvern hjá sér.
Eg held hana langi alls ekki til að ferðast, en hún vill
ekki biðja föður sinn um að vera kyr, af því hann
kynni þá að halda, að henni likaði ekki kona hans.
Undir eins og þau eru farin, sem verður i lok april,
kem eg heim aftur til að búa húsið í D. undir komu
þeirra, áður en þau koma heim úr ferðinni. Eg skal
nú skrifa eftirskrift til yðar frá Emily, og eg held eg
hafi ekki meira að segja sjálf, annað en það, að við
bíðum svars yðar með óþolinmæði, og eg endurtek það
að eg vona að þér neitið ekki að fylgja Emily.
Yðar með vinsemd,
Sarah H. Ellis’’.
Eftirskriftin var á þessa leið:
“Eg þarf ekki að segja minni kæru Gerti, hve
mjög eg hefi þráð, að hún væri hjá mér; hve mikið eg
hefi hugsað um hana dag og nótt og beðið guð að
styrkja hana í raunum hennar og sorgum. Bréfið, sem
var skrifað rétt á eftir dauða Coopers, er það seinasta,
sem eg hefi fengið, og þess vegna veit eg ekki, hvort
frú Sullivan lifir enn. Skrifaðu mér strax, kæra barn,
ef þú getur ekki komið. Faðir minn segir þér frá á-
formum okkar og biður þig að koma með okkur til
Norðurálfurmar. Það gleddi mig ósegjanlega, að min
kæra Gerti færi með mér; en þú mátt enga skyldu van-
rækja mín oegna. Eg treysti því, að þú munir sjálf
ákveða hið skynsamlegasta um breytni þína. Þú hefir
heyrt um giftingu föður míns; hún hefir orsakað mikl-
ar breytingar fyrir okkur öll, en eg vona að hann verði
gæfuríkur. Frú Graham á tvær bræðradætur, sem eru
hjá okkur á hótelinu; þær eiga líka að verða okkur
samferða, og eru, eftir því sem mér er sagt, mjög lag-
legar stúlkur, einkum Bella Clinton, sem þú hefir scð
í Boston fyrir fáum árum síðan. En frú Ellis er nú
orðin mjög þreytt af að skrifa, og eg enda þvi þessar
línur með þvi, að fullvissa mína kæru Gerti um ein-
læga ást mína á henni.
Þin Emily”.
Það var með all-mikilli forvitni, að Gerti opnaði
bréf Grahams. Hún hélt að honum myndi veila erfitt
að snúa sér að henni, og var í vafa um, hvort hann
mundi skrifa með skipandi orðum eða litillækka sig
til að koma með afsakapir og skýringar.
Bréfið hljóðaði þannig:
"Ungfrú Gerti Flint!
“Eg er giftur og hugsa mér að leggja af stað til
útlanda þann 28. april; dóttir min fer með mér, en
þar eð frú Ellis er hrædd við sjóferðir, finst mér eg
vcra neyddur til að bera upp fyrir þér þá uppástungu,
að þú komir til okkar i New York og fylgir okkur á
ferðalaginu sem félagssystir Emily. Eg hefi ekki
gleymt hinu vanþakkláta háttalagi þínu, þegar þú af-
þakkaðir samskonar tilboð frá mér, og ekkert gæti feng-
ið mig til að gefa þér tækifæri til slíkrar hegðunar aft-
ur, nema sú innilega ósk, að gleðja dóttur mína; og
auk þess vil eg sýna þeirri stúlku velvilja, sem hefir
verið svo lengi á heimili mínu að eg ber hlýjan hug
til hennar. Eg gef þér þess vegna tækifæri til að láta
mig gleyma hinu slæma framferði þínu, með þvi að
láta nú að óskum okkar; og ef þú samþykkir að koma
aftur til okkar, skal eg sjá um, að þú getir haldið áfram
að vera heldri stúlka. Þar eð við leggjum af stað i
mánaðarlokin, er nauðsynlegt, að þú sérl komin hingað
innan hálfs mánaðar, og ef þú vilt skrifa og segja, hvern
dag þú kemur, þá skal eg taka á móti þér á bryggjunni.
Þar eð frú Ellis þráir að komast sem fyrst til Boslon,
vona eg þú komir eins fljótt og mögulegt er. Þar eð
ferðin hingað er nokkuð kostnaðarsöm, legg eg hér
með peningaupphæð, sem mætir þeim kostnaði fylli-
lega, og ef þú ert. i skuldum, verðuqöu að segja mér
upphæð þeirra, og skal eg sjá um borgun þeirra, áður
en þú ferð frá Boston. I þeirri von, að þú sjáir nú
skyldu þína, er mér ánægja að skrifa mig sem vin þinn.
J. H. Graham".
Gerti sat í nánd við lampa, sem kastaði birtu sinni
á andlit hennar, er nú blóðroðnaði sökum særðrar
sómatilfinningar, þegar hún var búin að lesa Grahams
bréf. Jeremy læknir sá strax, að hún roðnaði, og und-
ir eins og síra Arnold og dóttir hans voru farin, bað
hana innilega um að fá að heyra innihaild bréfsins,
því annars kynni hann að álíta það þúsund sinnum
meira móðgandi en það væri i raun og veru.
“Hann skrifar mér tillboð um að verða þeim sam-
ferða til Norðurálfu”, sagði Gerti.
“Er það svo?” sagði Jeremy læknir og blístraði
hægt; “og bann heldur, að þér séuð nógu heimskar til
að fara strax?”
“Þig langar líklega til að fara, Gerti, er það
ekki?” sagði frú Jeremy. “Það verður inndælt”.
“Sveil” sagði læknirinn. “Hvaða inndæli getur
verið i því fólgið, að flækjast með gömlum harðstjóra,
blindri dóttur hans, imyndunargjarnri konu og kveif-
arlegum frænkum? Það yrði þægileg staða fyrir Gerti
eða hitt heldur, — þý allrar fjölskyldunnar”.
“Ó, hr. Jeremy, þér gleymið Emily”, sagði Gerti.
“Emily er raunar engill og vill aldrei gjöra nein-
um á móti, allra sízt eftirlætisgoði sínu; en ef mér
skjátlar ekki, verður henni all-erfitt að gæta réttar síns
í þessari stækkuðu fjölskyldu föður síns”.
“Því meiri nauðsyn er á, að einhver annist hana
og verji hana fyrir öllum óþægindum”, sagði Gerti.
“Þér ætlið þá að taka að yður að annast hana, —
standa i virkisraufinni?” sagði læknirinn.
“Eg hugsa mér að taka á móti tilboði Grahams”,
svaraði Gerti, “og fara strax af stað til þess að fylgja
Emily; en eg vona, að góða samkomulagið, sem nú
virðist vera á milli hennar og hinna nýju heimilisfélaga
breyti&t ekki”.
“Það er þá áform yðar að fara”, sagði frú Jeremy.
“Já”> svaraði Gerti, “ekkert annað en skylda mín
gegn frú Sullivan og föður hennar kom mér til að yfir-
gefa Emily. Nú hefi eg uppfylt þá skyldu, og þar eð
get verið henni til gagns nú og hún vill fá mig, get eg
ekki frestað því eitt augnablik. Eg sé lika á bréfi frú
Ellis, að Emily er ekki ánægð, og til þess að gjöra hana
ánægða, má eg ekkert vanrækja. Hugsið ,til þess, hve
góð hún hefir verið mér”, frú Jeremy”.
“Eg veit það”, sagði frú Jeremy, ‘og eg held líka
að þér fáið ánægju af ferðinni, þrátt fyrir allar fugla-
hræðurnar, sem maðurinn minn bregður á loft til að
skelka yður. En samt sem áður fórnið þér miklu með
því, að yfirgefa fallega herbergið yðar og þægilegu
stöðuna, og skifta á því og ógeðslegu ferðalagi”.
“Fórn”, sagði læknirinn. “Það er sú stærsta fórn,
sem eg hefi nokkru sinni heyrt getið um. Það er ekki
eingöngu að sieppa hinni góðu afkomu og fallegasta
heimilinu, sem til er í Boston; en það er líka að ofur-
selja hið óháða líf, sem hún er búin að tileinka sér og
hefir varðveitt svo vel, að hún þiggur aldrei heimboð
annara lengur en eina eða tvær vikur.”
“Nei, læknir; það, sem eg gjöri fyrir Emily, getur
aldrei verið fórn; það er mér aðeins stór ánægja”,
sagði Gerti hlýlega.
“Gerti hefir ávalt ánægju af að gjöra það sem er
rétt”, sagði frú Jeremy.
“Nei, nei”, sagði Gerti, “mér skjátlar oft; en í
þessu tilfelli get eg ekki breytt á annan hátt. Hugs-
unin um, að okkar kæra Emily yrði að hafa ókunn-
uga stúlku hjá sér, mundi gjöra mig alvarlega hrygga.
Við höfum í mörg ár borið sorgir og ánægju í félagi,
óg þegar önnur þjáðist, gjörði hin það líka. Eg verð
að fara til hennar, eg get ekki annað”.
“Eg óska að þessi fórn verði metin einsog hún
verðskuldar”, sagði Jeremy. “En eg er viss um, að
Graham finst að hann gjöri yður þann mesta greiða,
sem mögulegt er að gjöra, með því að taka yður til sin
aftur. Máske hann breyti við yður sem förukerlingu;
það er ekki í fyrsta sinni, sem hann hegðar sér þann-
ig. Eg get ekki hugsað mér, hvað hefði getað knúð
vesalings Fillip Armory til að snúa aftur”. Svo sagði
hann með hærri röddu: “Hefir hann gjört nokkra
afsökun fyrir breytni sinni við yður, i bréfinu;”
“Eg held hann hafi ekki álitið það nauðsynlegt”,
sagði Gerti.
“Hann hefir ekki reynt að afsaka hið ruddalega
framferði sitt? Nei, eg mátti vita það. Mér finst það
minkun fyrir yður að vilja eiga á hættu að verða fyrir
annari eins hegðan. En eg hefi ávalt heyrt, að kven-
fólkið gleymdi sjálfu sér, þegar um vináttu væri að
ræða, og nú trúi eg því. Gerti er ágæt vinstúlka. Við
verðum að halda i vináttu hennar, kona, svo við get-
um krafist greiðasemi hennar”.
“Ef þér gjörið það nokkurntíma, þá er eg fús til
að gjöra yður þann grciða, sem eg get”, svaraði Gerti.
“Ef nokkur manneskja í heiminum er í skuld við
mannfélagið, þá er það eg. Eg heyri menn kalla mann-
kynið kalt, eigingjarnt og tilfinningarlaust; en það hef-
ir ekki verið það við mig. Eg væri óþakklát, ef eg
elskaði ekki mannkynið i heild sinni, og þá einkum
þá, sem hafa sýnt mér eins mikla ást og nokkurt for-
eldralaust barn hefir orðið fyrir”.
Gerti bjó sig til ferðar, og áður en 14 dagar voru
liðnir frá þvi að hún kvaddi vini sína, var frú Ellis
komin til Boston og sagði ferð Gerti hafa gengið vel,
og nokkrum dögum síðar fékk frú Jeremy bréf, er
sagði, að leggja ætti af stað í ferðina að fáum dögum
liðnum. Hún varð því fremur hissa, þegar hún að
þrem dögum liðnum fékk annað bréf frá Gerti, sem
var á þessa leið:
“New York, 29. april.
"Mín kæra frú Jeremyl
“Þar eð ákveðið var, að við legðum af stað til
Norðurálfunnar í gær, verðið þér að líkindum hissa af
því að heyra, að við erum enn í New York, og enn
meira yfir því, að ferðinni er frestað um óákveðinn
tima. Fyrir tveim dögum fékk Graham eitt af gömlu
gigtarköstunum sínum, og það var svo voðalegt, að lif
hans var í hættu statt. Enda þótt hann sé skárri i dag
og læknirinn sé óhræddur um lif hans, hefir hann þó
sárar þrautir, svo um sjóferð tjáir ekki að hugsa
að minsta kosti í nokkra mánuði enn. Hann þráir
mjög að komast heim, og undir eins og hann er fær
um að ferðast hröðum við okkur heim til D. Eg legg
j hér innan i bréf til frú Ellis. Það eru leiðbeiningar
1 um ýmsar breytingar, sem Emily vill að séu gjörðar,
og þar eð við vitum ekki áritun hennar, vona eg að
þér gjörið svo vel að koma því til skila. Frú Graham
og frænkur hennar hafa orðið fyrir miklum vonbrigð-
um, að þvi er ferðina snertir; einkum er það stór sorg
fyrir ungfrú Clinton, er bjóst við að finna föður sinn
i París, sem verið hefir fjarverandi heimili sínu í lið-
ugt ár.
“Eg veit að yður grunar, að hvorki Emily né eg
erum leiðar yfir þvi, að ekkert varð af ferðinni, sem
við kviðum svo mjög mikið fyrir; og ef að veikindi
ABYRGÐSTIR
Amerikanskir
SILKISOKKAR
OSS VANTAR AÐ ÞÉR
KXNNIST ÞESSTJM SOKKUM
Þeir hafa staðist raunina
þegar allir aðrir brugðust.
Þeir gefa manni veruleg fóta
þægindi. Þeir hafa enga
sauma sem hætt er við að
rifni upp úr. Þeir fara ekki
úr lagi því það er prjónað en
ekki straugjað f þá. Þeir eru
Ábyrgstir að fínleika, að tísku
fyrir yfirburði að efni og frá-
gangi, algjörlega flckkleysi, og
til að endast í sex mánuði
gata lausir, annars er annað
par sent í staðinn.
ÓKEYPIS
Hver sem sendir 50c til að
borga flutningsgjaldið send-
um við ókeypis að undan-
teknu tollgjaldi, þrjú pör af
okkar nafnfrægu karlmanna
AMERICAN SILK HOSE með
skrifaðri ábyrgð og af hvaða
lit sem er, eða, þrjú pör af
okkar Ladies’ Hose, annað-
hvort svarta, brúna eða hvíta
að liti með skrifaðri ábyrgð.
LATTU EKKI BÍÐA—Þetta
tilboð verður tekið til baka
þegar verzlunarmaðurinn f
þínu héraði fer að höndla þA
Nafngreinið bæði lit og stærð.
Tbe International Hosiery Co.
21 Bittner Street
Oayton, Ohio, HKJL
—Uppáhald
Vesturlandsins
E. L. Drewry, Ltd., Winnipeg.
DOMINION BANK
Ilornl \otrr Dime og Sherbrooke
Str.
HðtnltHtöll uppb...........S. 6,000,000
Varamjöttu r...............$. 7,000,0041
Allar elsnlr...............«78,000,000
Vér óskum eftlr vltSskiftum verz-
lunarmanna og ábyrgumst atJ grefa
þelm fullnægju. SparisjótSsdelId vor
er sú stærsta s'em nokkur banki hef-
ir i borginni.
fbúendur þessa hluta borgarinnar
ðska a8 skifta vib stofnun sem þeir
vita aó er algerlega trygg. Nafn
vort er fulltrygging óhlutleika.
Byrjib spari lnnlegg fyrir sjálfa
yfiur, konu og börn.
W. M. HAMILTON, Ráðsmaður
PHONB GARRY 3450
▼
í
f 444-4-4-f ♦♦♦♦♦»♦ ♦♦♦♦♦♦♦-♦4-»-f4
Crescent í
MJÓLK OG RJÓMI
er svo gott fyrir börnin að
mæðurnar gerðu vel i
að nota meira af því
Engin Bakteria
lifir á mjólkinni eftir að við
höfum sótthreinsað hana.
Þér fáið áreiðanlega
hreina vöru hjá oss.
:: TALSIMI MAIN 1400
Kaupið Heimskringlu.
I
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ
om heimilisréttarlönd í Canada
NorÖvestnrlandina.
Hver, sem hefur fyrir fjölskyldu tfl
sjá eöa karlmaöur eldrl en 18 ára, get-
ur tekið heimilisrétt á fjóröung úr
section af óteknu stjórnarlandi f M&n-
itoba, Saskatchewan og Alberta. Um-
sækjandl vertSur sjálfur aT5 koma &
landskrifstofu stjórnarinnar, e9& tind-
irskrifstofu hennar í því héraöi. Sam-
kvæmt umboöi má land taka á öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en eklcfl
á undir skrtfstofum) meö vissum skU-
yröum.
SKYLDUR—Sex mánaöa ábáö of
ræktun landsins á hverju af þremur
árum. Landnemi má búa með vissum
skilyrðum innan 9 mílna frá heimills-
réttarlandi sínu, á landi sem ekkl mr
minna en 80 ekrur.
1 vissum hérööum getur góður oc
efnilegur landnemi fengiö forkaups-
rétt á fjórðungi sectíónar meöfram
landi sínu. Verö 83.00 fyrir ekru hverja.
SKYLDUR—Sex mánaða ábúð &
hverju hinna næstu þrlggja ára efthr
aö hann hefur unnið sér inn elgnar-
bréf fyrlr heimilisréttarlandi sínu, og
auk þess ræktað 50 ekrur á hinu selnna
landi. Forkaupsrétt&rbréf getur land-
nemi fengiö um leið og hann tekmr
heimilisréttarbréflð. en þó með vtssum
skilyrðum.
Landnemi sem eytt hefur helmllle-
rétti sínum, getur fengið heimilisrétt-
arland keypt i vissum héröðum. Vertl
$3.00 fyrir ekru hverja. SKYLDUR—
Veröur aö sitja á landinu 6 mánuði af
hverju af þremur næstu árum, rækta
50 ekrur og reisa hús í landinu. sem er
$300.00 virði.
Færa má niður ekrutal, er ræktaat
skal, sé Iandiö óslótt, skóg! vaxiö eða
grýti^ Búþening má hafa & landlnu (
stað ræktunar undir vissum skilyrðum.
BIÖÖ, sem flytja þessa auglýstngu
leyfislaust fá enga borgun fyrlr.—
W. W. CORY.
Deputy Minister of the Interlor.
I
Hií sterkasta gjöreyðmgar lyf fjrrir skordýr.
Bráðdrepur öll skorkvikindi svo sem, veggjalýs,
kokkerlak, maur, fió, melflögur, og alskonar smá-
kvikindi. Þeð eyðileggur eggin og llrfuna, ogkemur
þannig í veg fyrir frekari óþægindi.
Búið til af
PARKIN CHEMICAL CO.
400 McDermot Avenue
Phone Garry 4254 WINNIPEG
Selt í öllum betri lyfjabúðum.

mmiW
é