Lögberg - 21.02.1895, Side 8
8
LOGBERG, FIMMTUDAGINN 21. FEBRÚAR 1815.
UR BÆNUM
GRENDINNI.
Veðurblíða hefur verið hjer mikil
fyrirfarandi daga r>g í fyrra kveld var
jafnvel rigning dálitla stund.
Hon. Mr. Greenway, stjórnarfor-
maðurinn, heíur enn ekki getað kom-
ið á f>ingið sökum vanheilsu.
Mr. Arni Friðriksson hefur legið
rftmfastur af gigt nokkra daga undan-
farið, og verið allþungt haldinn.
Mrs Katrín Laxdal, kona Mr.
Sigurðar Laxdals, er nylátin í Argyle-
nylendunni.
Mr. Sigurður Jónsson og Mr. Sig-
urbjörn Jónsson úr Breiðuvík í Nýja
íslandi heilsuðu upp á oss í gær.
C. P. R. fjelagið hefur enn af
nýju fækkað verkamönnum sínum
hjer í bænum.
Deir sein senda oss borgun fyrir
f>mnan yfirstandandi 8. árg. Lögbergs
fyrir pann 28. f>. m. fá sögu í kaup-
bæti.
íslenzk.i leikflokkurinn hjer í
bænum ætlar innan skamms að fara
að leika „Hermannaglettur“ til arðs
fyrir fátækrasjóð sunndagsskólanefnd-
arinnar.
Heimskringla segir Únítarasöfn-
uð myndaðan í West Selkirk og pessa
menn í stjórn safnaðarins: Baldvin
Helgason, Guðm. Finnsson, St. J.
Scheving, Einar Gíslason og Jón
Baldvinsson.
t>jóðverji einn, Miller að nafni,
hefur nýlega verið myrtur rjett hjá
Pembina, að pví er haldið er af öðr-
um £>jóðverja, sem Dill heitir, og átt
hefur vingott við konu hins myrta
manns.
Maður sá er fyrir nokkru mis-
þirmdi Mr. t>oist. Jóhannessyni að
Hallsson, hefur verið dæmdur til 30
daga fangelsis. t>. J. er batnað, eða
að minnsta kosti er hann á batavegi,
að f>ví er sunnanblöðin segja.
Munið eptir að kaupa sem fyrst
ísl. almanakið fyrir petta ár. Upp-
lagið er rjett að protum komið.
Seudið 10 cent ásamt addressu yðar
og skrifið utan á: Almanak, Box 368,
Winnipeg. — 3 almanök fáið pjer
fyrir 25 cent.
Tveir Nýja íslands kaupmennirn-
ir, Mr. St. Sigurðsson og Mr. Eggert
Oliver, eru hjer pessa dagana. Mr.
Oliver segir, að töluverðu af kornteg-
undum muni verða sáð umhverfis
Gimli með vorinu.
Fylkisstjórnin ætlar að leggja til
túbercúlín, tæringarmeðalið, sem I)r.
Koch fanu upp, til pess að reyna,
hverjar kýr hjer í bænum hafa túbor-
cúlosis, svo að unnt verði að uppræta
pann sjúkdóm úr gripum pessa bæjar
Sagt er, að von sje á nokkrum
Ottawaráðherrunum hinorað vestur
o
inuan skamms, til pess að halda ræð-
ur yfir mönnum í Manitoba og Terrí-
tóríunum, og sannfæra pá uin ágæti
apturhaldsstefnui.nar.
Akveðið er að Winnipegsýning-
in verði haldin í sumar frá 15. til 19.
júlí. AUmikið tal var um að færa
hana til haustsius, ineð pví að sumum
pótti pað hentugra; en eptir að vilja
almennings hifði verið leitað í pvl
cfni, varð petta niðurstaðan.
A laugardaginn var ljezt hjer I
bænum úr taugaveiki Páll Pálason,
10 ára gamall fóstursonur Mr. og Mrs.
G. Ólafssonará William Ave., óvenju-
Jega efnilegt og skemmtilegt barn,
Jarðarförin fór fram á sunnudaginn
frá húsi fósturforeldranna, og hjelt
sjera Jón Bjarnason húskveðju.
Vjer leyfum os3 að bendi á aug-
lýsingu A. Cbevrier, eiganda Bláu
Búðarinnar “The Blue Store”, á öðr-
um stað bjer I blaðinu. t>að er vtst
óhætt að fullyrða r.ð Mr. Chevrier hef-
ur keypt pessar vörur fyrir lítið verð
og að hann getur pví selt pær með
mjög lágu verði. t>eir sem pví purfa
að fá sjer loðhúfur eða hvað helzt ann-
að af pesskonar vörutegund ættu að
nota petta tækifæri, pví að vörurnar
eru að mestu leyti alveg óskemmdar.
í smágreinum viðvíkjandi ping-
setningunni er meðal annars komizt
svo að orði I Free Press 15. p. m.:
„Lopt blaðamannanna naut nú I fyrsta
sinni pess he’ðurs, að par var rit-
stjóri elzta íslenzka Winnipegblaðs-
ins, að blaðinu Free Press undan-
teknu. Blaðið er „Sameiningin“,
málgagn íslenzku lútersku kirkjunn-
ar I Manitoba og Norðvesturlandinu,
og ritstjórinn er sjera Jón Bjarna-
son. Mr. Bjarnason hefur líka veitt
söfnuði sír.um forstöðu miklu lengur
en nokkur annar prestur hjer, að Ven.
Archdeacoi FortÍD, prestinum við
kirkju heilagrar prenningar, einum
undanteknum. Auk pess starfs, sem
pegar er nefnt, er hann I peirri virð-
ingarstöðu, að vera fois?ti kirkjufje-
lags síns I Manitoba ng Norðvestur-
landinu, par með talin Minnesota og
Dakota“.
Frá Norður-Grænlandi.
Framh. frá 1. bls.
pvl fleiri og sterkari norðurljós sjáist.
En pví er ekki svo varið. Að pví er
snertir ve3turhelming hnattarins, ligg-
ur pað belti, par sem mest sjest af
norðurljósum milli 50. og 70- breidd-
argráðu, og I vetrarbúðum okkar, sem
voru mjög nærri 78. breiddargráðunni,
nutum við mjög sjaldan peirrar á-
nægju, að sjá verulega skær norður-
ljós. £>ar á móti höfðum við aðra
huggun á hinutn löngu vetrarnóttum.
og pað var tunglið, sem var stöðugt
eina 6—7 daga á himinhvolfinu, peg-
ar pað var komið upp á annað borð,
og breiddi pá töfradýrð yfir eyðilega
útsýuið.
t>. 14. febr. heilsuðum við aptur
dagsljósinu, og stuttu síðar voru
keyptir slðustu sleðahundarnir fyrir
ferð pá sem fyrir höndum var. Eski-
móarnir höfðu petta ár gnægð hunda,
svo að okkur veitti ljett að fá um 30
góð dýr, og urðu par með akdýr
Pearys meira en 70. í byrjuninni á
marz var allur útbúningurinn fluttur
upp að jökulröndinni, og svo var
byrjað á ferðinni. Næstu vikurnar
var örðugur tími. Ofsastormar voru
næ3tum pví stöðugt og auk pess var
kuldinn svo mikill, að marga kól svo
mikið á útlimina, að peir urðu að
hætta við ferðina. Hundarnir fækk-
uðu skyndilega, pví að peir sýktust
og uppgáfust, vegna pess að oflltið
var um pá hirt, sem kom af pví voða-
veðri, sem við hrepptum, og í byrjun
aprílmánaðar var tæpur helmingur
peirra lifandi. Peary varð pví um
síðir að hætta að hugsa til að halda
áfram, eptir að hafa komizt að eins
hjer um bil finimta part af leiðinni til
norðausturstrandarinnar á Grænlandi,
sem við Peary komum3t að 1892.
Aprílrnánuð notaði jeg til pess
að fara sleðaferðir til strandanna með
fram Melvilleflóanum, sem mig hafði
lengi langað til að koma til, og áður
hafa ekki verið rannsakaðar. Eski-
mói einn, tryggur vinur minn, var
með mjer. Þetta var eina langferðin,
sem farin var petta árið, og hún var
að mörgu leyti farin á svo sjaldgæfan
máta, og leiddi af sjer svo pýðingar-
miklar landfræðis-uppgötvanir, að
jafnvel alpýðu mannna kann að pykja
nokkurs um vert að lesa nokkuð ná-
kvæma lysing af henni.
Undirbúningur sá sem jeg hafði
undir ferðalagið, var af mörgum á-
stæðum lítill og einfaldur. Að pví er
ketforða minn snerti, pá varð jeg að
treysta á pað er mjer kynni »ð jnn-
hendast. á veiðum á leiðinni. A engu
reið pvl meira fyrir mig en að útvega
mjer góðan veiðimann fyrir fylgdar-
mann, og liann fjekk jeg, pegar jeg
fjekk Kolotengva.
Jeg fjekk til láns og til kaups
fyrir ýmsa muni 8 hunda. Við Kolo-
tengva bjuggum til sleðann stuttu
áður en við lögðum af stað, og var
hann með Eskimóa-lagi með fílabejni
undir meiðunum.
Morguninn 6. apríl vorum við að
öllu ferðbúnir, og pó að veðrið væri
nokkuð ískyggiíegt, himininn skýjum
hulinn, og veðrið svo milt (17 gr. C.),
að pað spáði illu, pá lögðum við af
stað, pegar fram á daginn leið. Milli
svörtu, næstum pvl pverhnyptu fjalla-
veggjanna úti I firðinum hjekk pokan
pykk og blygrá, og innar, nær vetr-
arbúðum okkar, straukst harðneskju-
legur norðaustan vindur ofan eptir
berum hæðunumog út á (sinn. £>ann
dag fórum við alls 102 kílómetra og
komumst um kveldið til Eskimóa-
byggðar einnar, og fengum að vera
par um nóttina. Sá staður hjet Ol-
oschynni, og voru par 5 snjópakktir
steinkofar, og annars var ekki búið I
fleirum en tveimur peirra.
Þar hittum við einn af hinum
nafnkenndari bjarndyraveiðimönnum,
fllefldan mann, sem einmitt var ny-
kominn úr bjarndyraveiðiferð, sem
hann hafði farið suður 1 landið. Birn-
irnir höfðu leikið hann grátt-þetta ár,
pví að tvo af hinum vel vöndu hund-
um hans höfðu peir drepið, og sjálfur
hafði hann verið nærri pvl að fá sömu
útreiðina, enda bar handleggurinn á
honum vitni um pað. Hann var allur
sundurtættnr, en gamlar selskinns-
bætur voru nú bundnar um hann.
Hin göfuga læknislist stendur á mjög
lágu stigi meðal pessa fólks, en svo
hjálpar náttúran peim llka péim mun
betur einmitt I pessu efni, og læknar
sár og beinbrot, sem annast pyrfti
mjög vandlega heima, ef pau ættu að
geta læknazt.
Alla nóttina voru tvær gamlar,
ástúðlegar kerlingar að sauma handa
mjer nyja selskinnssokka, pví að pær
vildu ekki rneð nokkru móti, að jeg
færi I langferð með gömlu stígvjelin,
sem jeg hafði á fótunum, enda voru
tærnar farnar að gera sig líklegar til
að fara út um pau. Fyrir pá vinnu
gaf jeg peim einn gaffal; upphaflega
höfðu verið I honum 4 tennur, en nú
voru ekki nema tvær orðnar eptir; og
svo gaf jeg peim líka 35 eldspytur.
Daginn eptir komum við í aðra
byggð, og var par tekið ástúðlega
móti okkur. Yið settumst að I húsi
elzta veiðimannsins, sem lijet Terri-
kotti. Maðurinn var heldur fyrirmann-
legur, svo fyrirmannlegur, sem
maður I bjarnarskinnsbuxum og
með myndarlegt andlit getur ver-
ið. Hjá honum vorum við tepptir
næsta dag vegna poku, og 9. apríl
hjeldum við aptur áfram ferð okkar,
og reistum okkur um kveldið ofurlít-
inn, laglegan steinkofa mitl I háum
snjóskafli. Menn kynnu að hafa gam-
an af pví að líta inn I kofann, eptir
að troðið liefur verið með lausum snjó
upp I allar rifur I veggjum og paki,
og kveikt hefur verið á lömpunum.
Gömul kona, sem ásamt manni sínum
hafði slegizt I fylgd með okkur um
morguninn, eldar matinn að mestu
leyti, og til pess að komast að raun
um, hvort tevatnið sje orðið heitt,
stingur hún við og við allri hendinni
ofan I löginn, sem annars er ekki sem
hreinastur. Jeg var nú nokkurn veg-
inn búinn að venja mig við pessa elda-
mennsku, en pegar hún hafði í fyrsta
sinni kveldinu áður mælt hitann 1
jottinum á pennan kænlega hátt, pá
var ekki laust við að jeg sprytti á fæt-
ur I rjettlátri reiði, og syndi henni
fram á, hvað petta væri dónalegt.
Aptar I kofanuin eru breidd nokkur
skinn, og á peim sitjum við hinir prír
kofabúarnir eða liggjum.
Niðurl. næst.
Aftaka generalanna í Kína.
Það virðist orðið sjálfsagtí Kína,
að hálshöggva hvern general, eða
flesta peirra, scm bíða ósigur fyrir
Eldsvoda - -
- Sala.
VJER HÖFUM KEVPT ALLAN LGÐ-
SKINNAVARNINGINN AF
J. A. ROGERS & OO.
OG SELJUM HANN MEÐ
GJAFVERÐI í
TIIE BLBE STOBE
Merki: Bla Stjarna.
434 MAIN STREET. WINNIPEG
paö hefur verið rifantli verzlun hjá okkur slðan viS byrjuSum að selja jiessar vörur, og satl að
segja höfum við selt helmingi meira þessa siðustu (jóra tlaga en við áttum von á, I n
það er annars ekki að furða á því, því að fólk kann vel að nreta aðra einssolu og þetta er
♦♦♦♦
Allir vita að þessar vörur eru góðar, því að J. A. ROGERS & CO. höfðu aldrei annað en
vantlaða vöru.
♦♦♦♦♦♦
Maður hefur 75 per cent ágóða á j>ví að kaupa sjer loðhúfur, loðkápur eða hvað hclzt annað
af þessum vörum.
♦♦♦♦♦♦
Við höfum Ijómandi fallegar moffur úr selskinni, I’ersian lamb, og fimmtíu (50) öðrum teguntl
uni, sem við seljum fyrir það verð, sem við getum fengið fyrir það.
♦♦♦♦♦♦
Við bjóðum allar þessar vörur fyrir svo framúrskarancli lágt verð að |>ær hljóta að ganga út untl-
ir öllum kringumstæðum, og satt að segja ganga |cer þegar út.
♦♦♦♦♦♦
pvillkt tækif.eri til þess að fá loðskinnavöru fyrir lflið verð, mun ekki gefast aptur.
MUNID EPTIR
The Blue Store.
Merki: Bla Stjarna,
- 434 MA/N STREET, WINNIPEG.
A. CHEVRIER.
Japansmönnum, og mörgum hefur
pótt sú ráðstöfun keisarans í meira
lagi kynleg. En eptir pví sem Lund-
únablaðinu Times er riiað, hefur ótt-
inn við að missa höfuðið haft góð á-
hrlf á kínversku yfirforingjana. Fyr-
ir bragðið er nú farið að borga liðs-
mönnunum og láta pá hafa mat. En
eptir pvl sem pessu blaði er ritað,
hefur meðferðin á liðstnönnunum, að
pví er borgun og mat snertir, verið i
meira lagi bágborin. í grein um her-
stjórnina kínversku er frá henni skyrt
á pessa leið:
„Kínversku yfirforingjarnir eru I
raun og veru ekkert annað en „oon-
traktorar“. Eins og borgaralegu em-
bættismennirnir kaupa peir einbætti
sín,eins og menn setja afgangs-fje sitt
I hin og önnur gróðafyrirtæki. Yfir-
foringinn fær ákveðna upphæð frá
stjórninni, og fyrir hana á hann að
leggja til svo og svo marga liðsmenn
ásamt herbúðum. Gróði hans er ekki
takmarkaður af öðru en samvizku
hans; hann getur breytt liðsmanna-
listanum og haft af liðsmönnunum
eins og bonum póknast. Eptir bar-
dagann við Fing-Yang höfðu margir
liðsmenn ekki fengið neina borgun
um prjá, fjóra, og jafnvel fimm mán-
uðui. Sumir yfirforingjarnir vonuð-
ust blátt áfram eptir pví, að menn
peirra yrðu drepnir, svo peir pyrftu
ekki að hafa fyrir pví að borga peim.
lllræmdasti syndarinn I pessu efni
er general Wei, sem hafði yfirstjórn
við Ping Yang. (Hann var slðar háls-
höggvinn.) Hann hafði að eins hálfa
tölu peirra manna, sem liann ljet
borga sjer fyrir, og liðsmenn hans
voru mest burðarmenn, sem teknir
höfðu verið I stað strokinna liðs-
manna. Þessir burðarmcnn kærðu
sig vitanlega ekkert um, hvernig allt
gekk, og hugsuðu að eins um að fá
sínu eigin lífi borgið. En svo hafði
Wei líka borgað laglega upphæð til
nokkurra manna, sem mikið áttu und-
ir sjer, fyrir embætti sitt. Þessum
og pvílíkum yfirforingjum pykir pvl
ekkert að pví, pó að liðsmennirnir
strjúki. En auðvitað eru undantekn-
ingar frá reglunni; sumir foringjar
eru hraustir og drottinhollir, og hafa'
hrausta og drottinholla menn undir
Stjórn sinni, pvl að mennirnir eru
eðlilega líkir leiðtogum slnum.“
Fbá Sukbidan f Okigon
er oss ritað á pessa leið um tlðarfarið:
Tlðin hefur verið í vetur allt
öðruvísi en í fyrra vetur, ekki svipað
pví eins miklar úrkomur, en aptur
kaldara. Þó hef jeg engan morgun
sjeð hitamælirinn standa neðar en 26
gc. yfir zero, og ekKÍ hefur snjór
legið á jörð meira en 8—10 daga að
öllu samanlögðu. Seinni part des-
embermánaðar og framaa af janúar
var fremur ónotalegt tíðarfar, kulda-
rigningar, bleytuhrlðar og norðaustan
golur nokkuð opt, en framan af vetr-
inum var bezta tíð, og nú einar prjár
v'kur hefur aldrei rignt eða hríðað,
opt verið bjela á morgnana, en sól
og sumar, pegar komið hefur fram á
daginn. Við búumst varla við lang-
vinnum rigningum hjer eptir.
Leiðrjettiiig til Heims-
kringlu.
Herra ritstjóri!— í Heims-
kringlu 25. f. m. stendur grein með
fyrirsögn: „Duluth deilan'4 og með
pví ritstjóri pess blaðs hefur fært svo
úr lagi niðurlag greinarinnar og ekk i
fengizt til að liafa handritið óbreytt,
pá vil jeg hjermeð mælast til að pjer,
herra ritstjóri, lofið mjer að leiðrjetta
petta I yðar heiðraða blaði. Hin um-
rædda grein var pannig orðuð í hand-
ritinu:
,,Að sögn peirra manna er skrif-
að hafa undir tilboð pað, sem prentað
er I grein Páls Bergssonar, hefurhann
afbakað pað 1 rithætti og gcrt úr pví
afskræmi eitt; er pað vel gerð mynd
af Páli sjálfum, pað vita allir sem
pekkja hann og hafa kynnzt honum á
einhvern hátt og er llklegt að petta
auki álit lians og vinsæld meðal
landa“.
Duluth I Febrúarmán. 1395.
Sigfús Magnússon.
SÖNN
♦♦♦ KJÖBKAVP ♦♦♦
Agætis kvennmanna tlóka Slippcrs... .50 ccnts
“ Bedroom “ ....25 “
Barna flóka Skór..................ig ••
Langir ksrlm. arctic ullar sokkar.50 “
Sterkir karlmanna yfirskór.....$1.25 “
A. G. MORGAN
412 Main St.