Lögberg - 05.11.1914, Blaðsíða 4

Lögberg - 05.11.1914, Blaðsíða 4
4 LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5. NÓVEMBER 1914. LÖGBERG GefiB út hvern flmtudag af The Coluinbia Press, I.tíl. Cor. Willlam Ave & Sherbrooke Street. Wlnnipeg. - - Manitoba. KRISTJÁN sigurðsson I'xlitor J. J. VOPNI. Business Manager Utanáslorift til blaBslns: The COLUMBIA PIÍESS, Iitd. P.O. Box 3172 Winnipeg, Man. IJtanáskrift rltstjðrans: EllíTOR LÖGBEBG, P.O. Box 3172, Winnipeg, Manitoba. TAI.SÍMI: GARKY 2156 Verð blaðsins : $2.00 uin árið fyrir hálfum mánuöi si«an, var | í>aS, a« verða mikill er ekki svo upphæSin meira en ein miljón, e«a mjög" undir því komiö aö hafa nákvæmlega $1,038,215,81. | skarpan og hárfínan skilning; hitt Með stofnun þessarar aflstöCvarl er meira um vert að ala upp heil- sparast borgurum bæjarins há f órigt og fjörugt ímyndunarafl. Sá önnur miljón dala á hverju ári 1 verður mestur herforingi og beztur beinhörðum peningurn, og ekki þeim einum sem kaupa rafmagn af bænum, heldur líka viðskiftamönn- ! um rafmagns fé’agsins, því að fé- lagið hefir neyðst til að færa niður andvirði rafrrtagns til Ijósa og liðsmaður, sem gerir áhlaupið i huganum, berst og sigrar áður en hann heldur út á vígvöllinn. Sá verður beztur málari sem raðar Iit- unum niður á himinblámann áður en hann festir þá á dúkinn eða vélavinnu að sama skapi og bær nn. pappírinn. Sá er mesta skáldið, Gefið er það í skyn, af þeim sem sem bezt getur raðað niður og val- stofntminni stjóma ai bæjarins I hálfu, að vel líklegt sé að ljósa- gjöld Iækki enn meir þegar fram i ið hentugust nöfi þeim hlutum og verum, sem hvergi eru til nema í hans eigin ímyndun. Mikilmennið, THE DUMIMU.N BA.\k 8u KUMUNU B. OHLKB. M. P., 1‘rea W. U. MATTHKW8 ,Tk»-ri« C. A. liOGEHT. General Manaicer. Stofnsjóður...................$6,000,000 Varasjóður og óskiftur gróði .. $7,750,000 SPARISJÓÐS VIÐSKIFTI getið þér fengið með $1.00. l>ér þurfið ekki að biSa þangaS til þér eignist stóra peninga upphæS til þess aS byrja spari- sjóSs reikning viS þennan banka. ViSskifti má byrja meS einum dal og meiru, og eru vextir reiknaSir tvisvar á ári. VOTBK 11,01 K KKANCH: C. M. DBNISON. Man>|«r. SKI.KIRK BKANCH: 4 OKI.HIIAI.B. Mnuler. NORTHERN CROWN BANK sækir. Nú sem stendur eru þauM sem hefir auðugt ímyndunarafl, lægri hér í borg heldur enn í nokk-1 er búinn að hugsa um alt efni bók- urri annari stórborg í þessari arinnar áður en smásálirnar hafa heimsálfu og lægri en í Toronto. j stautað sig fram úr efnisyfirlitinu. í Cleveland borg er nú verið oð Snillingurinn er búinn að skapa sér byggja aflstöð, eftir þeirri sem 'hér mynd af lifinu í landinu eða lands- var reist, og er borgutum par lolað hlutanum, áður en meðalmaðurinn þriggja centa gjaldi. Aflstöðin er er hálfbúinn að átta s:g á landa- þannig orðin fyrirmynd annara, og bréfinu. Miðlungsmaðurinn fer Rafmagnsstöð bæjarins. Um miðjan mánuðinn sem leið voru þrjú ár liðin siðan aflstöð bæjarins tók til starfa og fyrsti neistinn var sendur sjötíu og sjö er fagurt dæmi þess, hverju sam- tök almennings fá orkað til að brjóta á bak aftur einvald stórefl- is félaga, sem leggja gjöld á al- menning eftir geðþótta sínum. Um ráðherrana nýju. Um Mr. Blondin, sem veriö hef- ir varaforseti neðri deildar á Can- ada þingi má með sanni segja, að eftir gömlum alþektum brautum. Yfirburðarmaðurinn, sá sem lofar ímynduninni að leika lausum hala. þýtur á vængjum vindanna og “vel- ur sér skýin að vagni’’. Það eru draumóramennirnir, sem lengst hafa komist í vísin lum, siðfræði og iðnaði; þeir hafa kom- ist lengst í flestu. Það eru dag draumamennirnir sem leggja und- ir sig 'hin ókunnu, lönd. Það er ekki ómaksins vert að hlusta á Allir vita hve skjótlega og snúð- ur nefnt eitt einasta dæmi til þess, ugt hann varpaði frá sér öllum að Frakkland hafi gefið Þýzka- pólitískum velsæmis reglum og landi átyllu til ófriðar í eitt einasta fastréð að ganga milli bols og höf- skifti. Eg skora á hvern sem get- uðs á vorri þjóð, svo að vér skyld- ur, að nefna dæmi til þess, að vér um aldrei eiga upprersnar von höfum nokkuð aðhafst til að spana framar. En þá skárust aðrar þjóð- Þjóðverja til ófriðar við oss !” ir í leikinn, bæði Englendingar og Rússar. Vér höfum ekki gleymt þ r • Kftrn- Lp‘ ]wí aðdáanlega bréfi sem Victoria “''&**■* pCll KOITla ilcim. drotning sendi þá Vilhjálmi keis-! ara fyrsta, til andmæla. né tilskrifi r Df skur maður i Hamborg segir Alexanders annars Rússakeisara, fra PV1 s«m fynr augim bar einu en með þeim var lokið ráðagerð smni l)egar hann bar aö einni aö Bismarcks í það sinn en ’a skal það Jambrautarstoðum borgannnar._ sagt Vilhjálmi fyrsta til heiðurs, .. 'ES er staddur a Hannover aö hann neitaði harðlega að láta Jarnbrautarstoðinm og það lnttist hana komast til framkvæmda. | svo, a’ að l)essa. strmdma er verið En sama bjó undir og áður. að k°ma með morg hundruð særða Frakkland vildi lifa og lifa gerir »ienn fra v.gvöllunum. Þeir hafa Aðeins vegna þess, að það ekkl fen^lð að fara ur fótunum ' AÐALSKRlFSTOrA í WINNIPEG Hofuðstoll (löggiltur) . . . $6,000,000 Hófuðstóll (greiddur) . . . $2,860,000 STJÓRNENDUR: Fonuaður.................Slr. D. H. McMILLAN, K.C.M.G. Vara-íormaður....................Capt. WM. KOBINSON Sir D. C. CAMERON, K.C.M.G., J.H.ASHDOWN, H.T.CHAMPION W. J. CHIUSTIE, A. McTAVISH CAMPHELI,, JOHN S'TOVEL AUskonar bankastörf afgreldd. — Vér byrjum reikninga Tlð eim- BtakliiiKa eða félög og sanngjarnir skllinálar veittir.—Ávisanlr scldar til livaða staðar seiu er á islandi.—Sérstakur gauniur gefinu Mparl- sjóðs innlögum, sein byrja má með elnum dollar. Rentur lagðar við á taverjum sex mánuðum. T. E. TrtORSrElNSON, Ráösmaður. Cor. William Ave. og iSherbrooke St. Winnipeg, Man. ast kom inn, hnígur 'húnl örmagna upp í okkur sult. Þar næst héld- niður á gólfið. Hún þekti hann. Flóttamenn í lífsháska. mílna’Íeið frá Point de tíois eða hann hefir veri« einn sá svæsnasti aðra en þá sem lofa og kenna haö- ;r~- - r~ ma jk K- , ; Skógamesi, til að lýsa stneti lxirg- > flokk> National sta þeirra frönsku, ímyndunaraflinu að fijúga um var ekki algerlega eyöilagt, toku f Q leirf ! fótl . arinnar. Um fimm miljónum dala b'ngmanna, sem hafa haft Bour-j ókunna vegu geymsins. langt fyrir »yJar stefnnr að gera vart við sig. h n orn •- f l.n t-JL’.1 «1 I C i 1 1 f — «# \ 111 ntAITO t-n K 1 oíCn »i t-l 1#1 /\cf Tr«l I /T 1 Meðal margra hryllilegra við- burða, sem smátt og smátt koma í ljós og stríðinu eru samfara eða stafa af þvi, er sá einn, þegar hið franska skip Admiral Gan- teaume rakst á sprengidufl og sundraðist. Skipið kom frá Frakk- landi og hafði mikinn fjölda inn anborðs, sem var á flótta úr þeim héruðum þarsem stríðið geysaði, að leita sér griðastaða sunnar í landinu. Enskt skip, Queen að nafni, sá til þess í Ennarsundi, skamt frá Frakklands strönd, og segja skipsmenn svo frá, að um- um við áfrarn áleiðis til Marne og hröktum Frakka á undan okkur. Þeir létu okkur komast alveg fram á árbakkann; sumir voru jafnvel komnir út á brúna þegar skothríð- in dundi á okkur. Það var eins og við stæðuin ' hliðum Vítis. Við gátum ekki komist áfram og við máttum ekki láta undan síga. Við gátum ekkert annað gert en staðið og borft á blóðbaöið i kringum brúna. Okkur tókst að forða flagginu og fyrirliðanum; þá var okkur skipað að láta undan siga. Okkur var sagt að þetta væri ekki beinlínis tap, heldur undan- hald. Skothríðin byrjaði aftur nokkru seinna og við' börðumst því nær alla nóttina. Við gerðum annað áhlaup, en urðum að hylja okkur hvar sem bezt gekk til þess fyrsta árangur af áræði sínu að leggja út í það og dugnaði að halda °S *stu sinnar þjoðar menn gegn því til framkvæmdar. 11>VÍ sem bem kolluðu of mikið Winnipeg hafði tim mörg ár WS' v,ð brezka ríklð- Orðatiltæki verið í höndum einstakra manna1 Bloudlns 1 e,nni bans- er enn félags, sem lagði það gjald á raf-| UP?,: ‘Ver hofum fen£lð OSs ful1 magn til Ijósa og vélavinnu, sem Arið Málstaður Frakklands þessar stefnur í fæðingunni. I ar eru svo btilfjorlegar, .að blóðið Nú skal fara fljótt yfir alkunna vætlar 1 se&num l)ær °S storknar scgu. og aðeins geta þess að .í ! srauin e>»kenmsfotunum. Flest- næstliöin fjörutíu og fjögur ár. j >r eru sæyðir á vinstn handlegg cg margir a höfði. Mennimir eru I einu fjölfesnasta Bandaríkjanna ritar einn hefir Frakkland fimm sinnum átt tímariti ófriðar von af hendi Þjóðverja. fyrver-j Fyrst 1875, sem eg mintist á, í 'bomir á börum úr vögnunum. Nokkrir menn eru skildir eftir í Þeir verða seinna burtu og það verður farið | með þá aðra leið. Á þessum bör- I sadda á Englandi og Bretum”. pví * sýndist. Árið 1906, þegar' Hvaðhann nú segir viö kjósenclur , - . - - , f c t : voenunum fyrst kom til oröa að framleiða! sina- l)e£ar bann fer að tala fyrir a»d. _ stjomand. Frakklands, hinn, annað sinn utaf Schnaebelé mal.nu rafafl' fyrir bæjarins reikning, namilblutun af Canada háIfu 1 stríðinu, | irægt Clemenceau um maJstað og skarst þa V.Ihja mur fyrst. . það gjald 20 centum á kilowatt I verður fróðk*t. að he>’ra' Hann s.nnar þjoðar , stn«, þessu, mjog le.k.nn og afstyrð, ahlaup., er hann . stund Þegar það kom í ljós, að! mun verða að Jata ^ Þeim' aS, S!° hofsamlega> j>° me» fnlln ^S1 fann að stjom hans hafð, a rongu j 1 Iiæjarmenn vildu ekki „na lengur ha»» hafi skift um skoðun, svo og seu' JIann genr.grem fynr þv, að standa, , þriðja sinn útaf hin-, ' svo hörðum kjörum. færði félagið, fa Þa td að ,skllJa- aS. ^herrastaða, aS\ hhjalmur ke.sar, le.tar akaf, t,n, nnkla Algec ras m.sslc.lnmg,. j ^ J Hinir alvaríe^S gjaldið niður um helming, eða tíu Ise fnlIsæmlleg' bytt,” fynr sann-! eft,r goðv.ld og al,t, Bandankj- er ymur m.nn Henry White. ■ hinir lipru soldátar Rauða cent fvrir kílowatt stund. En þá færinf Eldc, mun þo svo að skilja. j anna. vegna þess að almennmgy send.herra Bamlankja, skarst svo, ^ ‘LstuSar - var bærinn byrjaður á fyrirúeki að l)elr conservat.vu seu fegnir að aht.ð , Fvropu er honum motsnu- rosklega , ma ,ð af þe.rra halfu t,l | eLiS flóka sínu, og forgöngumenn þess hétu I SJa "at.onahsta , raðherra sess,; jafnvel hja þe.m þjoð, sem yer- { að lata fnð haldast , 1 " ? Uma e™ því, að gjaldið fvrir kilowatt stund l)e,r voru fulIg°ðlr sem bamlaiiíenn -« hef.r , bandalag, v,ö hann hmg- Enmremur utaf Casablanca at1 staddir j^st ósSlfrátTá tánum 0“ skvldi ekki fara fram úr þrem cent- ,lberó,um- en l)eir con-1a* t,l; hann nefmr yms dæm, þess, burðmum, er þyzknr ræðismaður j, 1 jj ’ hlióðum Sri k ní um, ef fyrirtækinu væri haldið servatlvu urðu ekki fegnir að t a« Þjofiyerjar be.ta margv.slegum yarð sannnr að þv, að gera a| amjr s£m €f tiidlSfa íegið mS fram. I næstu f.mmár varj!ata utl . launin- þrJ„ embœtt,: ra«um, t,l þess að hafa ahnf a al-, bluta franskra embætt.smanna; ■^ 1111 aYjf f i’.grynni fjár varið til ]æss, tfl jafn-1 1 ra*aney° lk>r^»s- f’a» ern »-> »,ennmgs aln,« > -vmsnm ,ondnm- >a var eg fyr,r stJor» a Erakk-, * J ð J f ^ 1 færö niöur, rafrherra sæti nationa-! I)ar a nieðal aö blaöi'ö Berliner , landi og bafði samþykt að malinu “ a scr a me0an Peir hverfis skipið hafi alt í einu gosið aö V€ra ekkj strádrepnir. Okkar upp reykur og stónr vatnsstrókar, byssur virtust koma aö litIu ligl og i sama bili tók það að hallcist og síga í sjó. Hiö enska skip bar Flugvélarnar. brátt að því, ásamt fiskiskútu nokkurri og tveim frönskum köf- unarbátum. Fólkið á Ganteaume var ákaflega hrætt, klifraði upp í (7. sept). Frönsku flugvélamár eru stöðugt á sveimi yfir okkur, svo að við getum ekki hreyft okkur ■ x , • t „ úr skotgröfunum. Stórskotalið reiðann það sem fyrir komst og ,, .°L. , ^ „ MiAKnKi ncr «« 1 okkar v,rðlst •en&u geta aorkað og um miljór, ári, og . _ var með þessu móti smám saman I,sta orSin aðeins tvi>- F.n margt Tageblatt er gef.ð ut a úolsku , væn rað.ð t,I lykta af fnðarstol, reist ein sú fullkomnasta oe bezt!er ennl)a eftir af nationalistum á j Romaborg! Þo segir hann að,, Hague; en eigi að síðuV he.mtað, ° : -t 1 _l _ * ___ « • f ðnmnn vo ft cn •« o -X Tfo l«r- .'.f«i aÞl.i ' ir.lUÍAlm... vér áður en málið kæmi til j eru hornir í gegnum biðsalinn, því að þar mundi jafnvel léttasta and- béicídumst varf). 1)er£Tmá,a fra veggjunum. i U * #. f . .« •« « é« . . »— •• ■ "V . . •• C X f 1 . . Svitinn rennur niður eftir náfölu andliti þeirra. Maður nokkur sem búna aflstöð, sem til er í þessari l>infíhekkjum stjómarmanna. Jæir 'f»g-'»n vaíi sé á, að Italir sítji ekki! Vilhjálmur II. heimsálfu I ern vafalaust til þess búnir, að »Ja‘ ef Austurriki verður undir. | afsökunar, áðt, Haustið 1911 var vélunum beitt' sty®Ja stjéim sem 'leggur sem í Svisflandi hafa Þjóðverjar átt;dóms Eg neitaði þvi þveriep. hættule£a innvortis fær i fyrsta sinn i aflstöðinni mesta rækt v,« rík.stengslin og ™>rf ‘tok, en oll þjoðm þar stend-, Og þa gerð.st Josef Austurnk.s; . ' fdðinni gegn^ skömmu siðar var raímagnsstraumi taka 1 staS,nn l>a ™,a- sem af nr nn a,vopnuð. en ekk, er það af ke.san t,l þess að koma v,tmu fyr- stvnur háfSn veitt til borgarinnar og- götur bœj-1 stJornarh°ri5um Icuriria afc falla. hræðslu v,ð Frakkland. Þar er ,r embættisbroður s,nn. Loks ma „ >‘r nastofum. arins lýstar með hans eigin raf- Mr. Casgrain, sem tekið hefir við hvert voP» a ,oft' ve?»a þess. að nefna Agadir atburðinn. sem svo við vericið stÍonl póstmála af Pelletier. gæti Svisslendingar vilja verjast þvi, er „ýlega um garð genginn. að ar við bætt- frert f!okk> sínum gagn með því að aí5 ,and beirra sæti sömu forlögum ckki |>arf að rifja npp aftur. afli. Kostnaðurinn bafði verið mikdl og þar ist stórmikill kostnaður dreifa aflinu um liorgina, til víra, staura, mælira og áhalda til að kljúfa aflstraumina, og vegna þessa var ákveðið aö selja kilowatt stund- ina á sjö cent. Rafmagns félagið færði þegar niður verðið að því skapi og auglýsti að það væri reiðu- búið til aö .selja rafmagn fyrir víð að varast l>a5 hneyxlanlega flokks cg C)S Belgia. Hann leggur fram þessi atriði ti! að sanna þaö. að Frakkar hafi verið friðarins meg- in og orðið að setja undan áleitni Þjóðverja uin undanfarinn manrs- stæki í veiting embætta og afsetn- ing póstmeistara, sem fyrirrennari hans gerði sig svo mjög sekan í. að alræmt er orðið og vel má setj- ast i sögu lands vors sem viðvörun- ar dæmi; |>að er óafmáanlegur blettur á stjé>n, landsns i síðustu þrjú ár. Hinn nýji jxóstmála Vináttu boð. I>ess má geta. að þó að Frakk- F.n þegar ein af “systrunum” legg- ur l.endina á enni hans, gripnr bann í ábreiðuna, barkar af sér og þagnar. ITúfan á manninum sem lijá mér stendur, er tætt i sundur kúlum og korðalögum. Borðinn landi væri svona oft ógnað annað á annari öxlinni er höggvinn af og hljóðaði og veinaði. Reynt var .aði hleypa þaðan bátum á sjó, en skipið hallaðist það mikið, að bát- unum hvolfdi þegar á sjóinn kom. Hið enska skip skaut bátum á sjó, en tók þá upp aftur, með því að mannfjöldinn á him, brotna skipi var svo mikill, að vitanlegt þótti að bátamir mundu verða fólkinu aö líftjóni en ekki að liði. Það lagði siðan að hliðinni á franska skipinu og gekk úr því fljótt, að koma fólkinu milli skipanna. Illt var í sjóinn og velta á skipunum og þvi erfiðara aðstöðu, enda druknuðu þrrjátíu manns. eða mörðust milli skips hliðanna. Einn mann té>k sundur í m.ðju, annar misti fótinn, af þeim þriðja tók háðar hendur. Foreldrar köstuðu bömum sínum milli skipanna, i í hræðslu ofhoði, sum vom gripin á lofti, en sum féllu milli skip- anna og dmkmiðu eða krömdust til dauðs. Margir köstuðu sér í sjtíinn og var bjargað af fiski- skútunni eða köfunarbátunum. Svo margt var fólkið. um 2500 alls, að skipstjé>ri á Quecn óttaðist að skipinu mundi hvolfa, ef alt | “Arið 1870 sagði Napoleon 3. Þjóöverjum stríð á hendur, i beimsku sinni, og liafði ekki e,nu kastið. þá var annað 'hljóð strokknum á milli. og mjög vin- samlegum orðurn og umleitunum sprengikúla liefir rifið og tætt ann- að kápulafið. Hann hefir tekið 1 >átt i mörgúm áhlaupum og fengið við búumst við fótgönguliðs áhlaupi Við áræddum út úr fylgsnum okk- ar kl. 9 og vorum svo hepnir að finna dálítið af kartöflum. Við snæddum ]>ær með góðri lyst, þótt hráar væru: það sefaði versta hungrið. Okkur var sagt að í dag ætti að verða mikill Iiardag, (9. sept.). Við erum búnir að vera þrjá daga í skotgröfunum. Okkur hefði ver- ið það kærkomin hvíld, ef ekki væru þar mannabúkar og dýra á hverju strái og alt fult af suðandi flug- um. Það varð ekkert af þessum mikla bardaga, en í dag (10. sept.) sjá- uni við franska stórskotaliðið í hálfrar rnílu fjarlægð. f»að er sagt að Frakkar hafi sent öflugt lið á móti okkur, en við þurfum ekk- ert að óttast. Hægri fyklingar arniur okkar stendur í stór bar- daga. Lið Frakka virðist illa kom- ið. Það verður annao nvort að láta undan siga til Parísar eða brjótast í gegnum fylkingar okk- ar. Sulturinn sverfir aS. stæði sönut trvegin og var þvi eins! tnörgu skotið undir þiljur og fyr-j Okkur var skipað að fara úr ir komst. Fólkið var flutt 'til gryfjunum kl. 2 í dag (11. sept.). ‘é. *' stjóri gæti eert álmenninei stórmik- s»m' l>á afsökun, að liann væri vel ' ða 11111111,1 v»1ja'x’ur'hl »'h mikið S'rT a.'mtnn,ng1 siormik ,. 1 ................... ^ . , . Þessu var hvíslað oss 1 eyrað: og braut kögglana. svo að hann ekki lengi á þvi, að til frekari nið- urfærslu kæmi, bæjarmenn kröfð ama verð og bærinn, hversu _ . , . sem það yrði fært niður. I-að stóð ið 8*8" með 1>VÍ aS Sfera f,ntnin& undlr strlð ,bulnn- En8inn a,min á bögglum og öðrum sendingum lcffur franskur maður lukar ser með pósti greiðari og éxiýrari en við að Jata að vor málstaður var ust þess, aö heitin væru haldin um nn er- Sem stendur er mik,u þar rangnr' . ^eirra ranginda urð- þriggja centa gjald fyrir kilowatt minna hð að •'pakkapöstmum” en »m ver að gjalda gnmnulega! Et. stund og varð bæjarstjóm undan vera mætti- Bögglasendingar hafa 01 d*»»s f taka> JaPan . slcyíd. að láta og setja það gjald á raf- veríð °S ern enn að mestn M1 ' ""t* Cabfornia' l);h sjö oenta hondnm “express” félaga. en þa„ mnnm l>J°öin 1 Ameriku geta gert ikvæirkíar er» vitanlega aukageta jámbraut- ser ' hugarlund, hvernig franskir beitt, með tilboðum sem hinni marga slæma skrámu. ffann hefir frönsku þjé»ð mátti virðast meira ckkert skeytt um það. En í gær fór kúla í gcgnum vinstri úlfliðinn °g þar hjúkrað eftir - Síöar hefir frézt, að Lundúna föngum. þýzkur köfunarbátur grandaði skijr ]>essu. en ekki sprengidufl á reki. “Ef þér sýnist. þá getum við tveir verður að fara heim til að fá vitn orðið húsbændur í heiminum!" eskju um hvort hann missir hend En vér. scm höfðum enga lyst til ina eða ekki. að verða húsbœncliír í heiminum, veittum engin andsvör, og þögn! vorri var tekið með þykkju. 1 j magnið. Ákvæðið um gjald kom aldrei til framkvæmdar. , - - , Fyrstu sex mánuðina \arð tekju- arfela?a»»a °g væn teþúfa fyrir menn b"?sa t,l Alsace-Lórrame. þau. IIið sama átti sér stað í T’nng voni gjoldin a oss. og a Bandaríkjunum, þartil tyrir rúm- Þýzkalandi ekki síður. Yér urð- um þrem árum, að ríkið tók að sér »m aS ,ata af hendi fylki. sen, að flytja sendingar með jiósti fyrir ,nmdin voru oss blóðböndum, en hejinngi lægra verð, heldur en fé- -vfir Þjéiðyerja kom bölvun yfir- lögin Iiöfði, gert. Aösóknin varð ?anKs °g landvinninga löngunar, ]>egar svo niikil, að ríkið græddi $v<> sem S*"#8 1'efir l>e'm ' ,>er& mikið á flutningnum, að gjaldið 1>ein; Síðan befir anrí, Bismarcks var enn fært niðuri samt græddi jxVststjórnin meira en hæfilegt þótti og er nú gjald á póstsendingum fært þar niður í ]>riðja sinn. Með þetta dæmi nágranna vors fyrir yrt aö gróðinn i ár muni verða ,U!.Tjlm!’ ma fastle£fa yonast eftir að fyliilega svo mikill sem því nemur. Viðskifti aukast ár frá ári, en út- raun og veru var tilætlunin sú, að 1 blöðunum er þeirra getið, sem falla og særast. En sá orðrómur liggur á. að ekki sé allra getið. Eg hallinn $58,841,75 og næstu tólf mánuði $83,297,95, til samans $142,139,70 fyrstu þrjú missirin, sem aflstöðin var rekin. Arið þar á eftir, frá 1. maí 1913 til 30. apríl 1914 „rð„ tekjumar meiri en út- gjöldin, og nam sá atgangur $81,- <>87,95, og var rúntum 60 þúsund dölum af þeirri upphæð varið til að jafna upp tekjuballa fyrirfarandi missera. Tapið á starfsrækslu aflstöðvarinnar nemur aðeins $81- 917.09 nú sem stendur, og er full- 1 talaði viö mann sem særðist fyrir Hann segir að sín afi enn ekki verið getið. Ekki >ré>ðir lians heldur verið ; nefndur og féll hann ]>ó fyrstu fá Frakkland til þess a« haga sér ] j)rem vjkl]m e.ns og Austurrik, gerð, eftir j Sadowa. Þegar Austurríki varj |lefir vfirunnið lét það sér lynda að' veröa þjónn — að þjóna ]>eim sem 1- T- ]>v, hafð, mður steypt. Frakkar; hefðu 'heldur viljað hverfa af jörð- j svifiö yfir Norðurálfunni og Þýzkaland Iátið til sín taka meir en aðrir. Dansnörk var brotin á hak aftur. og þriðjungur af lönd- um Jiess ríkis tekinn, Austurríki ar sigrað við Sadowa og svift stjómin láti verða af framkvæmd- áhrifum í sambandi Þýzkalands inni, heldur en að breyta svo. Af ]>ví má marka hversu ólíkt þessar tvær þjóðir eru innrættar. Frá |nirri stundu mí heita að öll Evrópa liafi lifað í kvíða við a'lsherjar strið í álfunni; það er nú ’><> !«>->• ið og ]>að svó magnað. að (>Uum lémdum hrýs hugur við. Keisarinn þýzki befir að baki sér ofureflis her. furðulega vel taminn og agaðan, og 'hver maður um i þessu efni; hinn nýji ráð- rikja' °S si»an bafa ^JóSverjar ..... , , , lierra hefir hér verkefni oe siálf- sPnrt sjálfa sig, hvort meginland 1 * . S S g • S gjoldin standa nalega , stað, og , . '■erKeinL °g sjau ' . róbarðviga hernaðar vel, enda hefir 1 t > . v .. ur hann o<r cilmcnniiiínir á miTíx Bvropu na'c^ii til að svala mctnafti , . þess vegna er þvi spað, að aflstoð- ,! ' K aimennmgur a mikið ' liann jafnan kveðið svo að orði, að und.r hvernig hann leys.r það af l^a- haftn skuli halda púðrinu þurru og bendl' . knss:,an(l hatS' 'h«r» '. Slðn vorri tvcrSinu beittu. f annan stað hef- —--------- siðan Knmstnðið var hað og let, jr hanll látií5 blí5kga til allra -* v.ðure.gn vora v,ð Þtoðverja af- . , • „ . „ , ,r , _ , , ,/ , > 1 merk.smanna og reynt að gera ser skiftalausa. England let ser a sama I>era s.g, féþúfa í in ekki að ems mun, heldur verða lœenum framtíðinni. Til dæmis um það, hve mikið viðskiftin hafa aukist, má nefna. að fyrsta árið voru 14,598 rafmagns mælirar settir upp í hænum, en í >a vinveitta. Því næst minnist Clemenceau á Imyndunarafl. - ~— I standa, enda lengst af fylgt þeirri Sérhver maður sem hefir skarað re'ghi. að láta afskiftalaust, Þa« | |>dgiu. hva8 þar hafi gert veriS lok annars ársins var tala þeirra hir.gt frani úr öðrum, hefir haft ekkl he'»h»'s snerti l>ess af hálfu Þjóðverja, á upptök ófrið- orð n 25,615. og siðan netir ]>eim mikið ímyndunarafl; luigarflugið haSsmim' ■' 1>° sau ''elztu menn, arjns. sýnir að Þýzkaland ræður fjölgað um nálega sex þúsnndir. iiefir verið eitt af aðaleinkennum me15al '-reta. hvar ný hætta var aS fyrlr gjörðum Austurrikis, drepur Svoersagtað s'líks séu engin dæmi! hans. ímyndunaraflið eru þeir nsa nPP* sem a l>i,rfti góðari^ j>ýzkalands stjórn lýsi því að um neina aflstöð i Jæssari heims jgullnu vængir, sem hafa horið hann ?æt"r- hún vilji ekki brjóta Monroe regl- þó að mörgum kunni að vera slej>t, þá eru tölurnar sem í blöðunum standa nógu háar og 'hryggilegar. Hugsum okkur alla þá örkumla menn. sem innan skamms verða á I götum flestra bæja Norðurálfunn- 1 ar. Enn þá er einn niaður borinn inn i salinn, löngu á eftir öllum hinum. Það hafði verið haldið að hann væri látinn. En viö nánari athug- nu fanst lífsmark með honum. Andlit hans er blýgrátt; háræðar kinnanna eru sprungnar. Augnn eru ]>rútin og blá og líta út eins og bláar plómur. Umbúðirnar hafa verið teknar af 'honum til þess að lina |>rautir hans. Kúla hefir spningið rétt yfir höfðinu á hon- um. Báðar hljóðhimnurnar hafa rifnað. Hann hefir meiðst á bak- inu og sjóntaugarnar hafa skadd- ast. “Já hann getur lifað", segir læknirinn, “því miður getur hann lifað. En hann verður máttlaus alla sína æfi. þvi að mænan hefir álfu, að eigTiast nálega 32,000 við- »PP °g áleiðis. Enginn einn þátt-i Næsta illa féll Bismarck það.iuna, en gerir lítið úr. að sú stjórn skaddast og hann verður sjálfsagt skiftamenn á þreni áruni. „r sálarlifs hans hefir hjálpað hon- ]>egar hann sá til fulls árið 1875,! sem skoðar skriflega sáttmála sem Viðgangur stofnunarinnar sést »'» jafn mikið til að komast upp á að Frakkland tók að rétta við og ] pappírsmiða, rrruni standa . við og Ijóslega á þvi, að fyrsta árið var efsta tindinn. Það er dagdrauma- ] mundi hráðlega skipa sæmilegan munnlegar yfirlýsingar. Að lok- upphæð allra reiknínga til við-! maðurinn sem kemst fratn úr sam- sess á ný, þó að afarhart 'hefði það um segir 'hann: skiftamanna, rúmlega 220 þúsund ferðamönnum sinum, sá, sem beinir ^ leikið verið og hann hefði skilið við \ “Eg hef bent á, að Þýzkaland dalir, en yfir 753 þúsundir í næstu tmyndunarafli sínn að einhverju ! ]>að hennannalaust og örsnautt hæði heyrnar og sjónlaus!” Ung stúlka hefir, ásamt mörgum öðtum, troðist inn í salinn. Hún gengur á milli Innna særðu og lemstruðu og útbj-tir blómum á árslok. Þriðja árið, sem endaði ákveðnu marki. fjórtim ártim áður. reyndi firnm sinnum að koma upp báðar hendur. Þegar >nwn kemur ófriði við Frakkland. Enginn get-1 auga á særða manninn, sem síð- Ur dagbók þýsks hermanns. Erásögn sú sem hér fer á eftir, fanst í vösum þýzks ltermanns, sem ekki liafði fallið fyrir kúlum óvin- anna, heldur dáið úr hungri. Hún fjallar um viðskifti Þjóðverja við Frakka og Breta við Marne og Aisne. "I gær var mikill gleðidagur. Fyrstu herdeild vorri tókst að hrekja Frakka, sigraðist á brezkri riddarasveit og er við h'Iið Parísar- borgar. Hersveitir vorar í Prúss- landi hafa hertekið 150,000 Rússa. Gleði vor mundi þó hafa verið meiri, ef vér hefðum haft noklcuð til að nærast á. Herdeildin sem og er í fer til Mason, St. Amand Bossuet; ]>ar eigum við að fá að hvíla okkur áður en við förum yfir Marne. Eg vona að við fáttm þar eitthvað að borða.. A Heljarbrú. Við héldtim að við ættum að ráðast á óvinina. en það lítur út fyrir að við sétnn að hada undan. Við rttkum á stað og höfðum engan tima til að borða. Leiðin liggur um auð þorp og þar er enginn matar- biti. Við fengum hvorki vott né þurt fyr en kl. 10, og það var rétt- ur munnbiti en ekki meira. í dag (í2. sept.J fengum við of- urlítið að Ixirða og kaffi. Við kveljumst af hungri og þreytu. Mér finst við vera á flótta, en okkur er sagt að svo sé ekki. Loks komnmst við til Ivouain. Við vonuðumst til að fá þar eitthvað að borða. En í þess stað voru okkur fengnar skóflur til að grafa skot- gryfjttr; þá var hellirigning. Meðan við vorum að verki dundi skothríð Frakka á okkttr svo að við nrðtim að flýja niðttr í gryfj- tirnar hálfgerðar. “Hundslif”. 1 dag (,4. sept.) höfttm við graf- ið okkur dýpra niður í jörðina og nú liggjitm við ]>ar, maður við mann. Við höfum ekki smakkað mat allan liðlangan daginn, og kveljumst af hungri. Það er helli- rigning, en við getuin ekki hreyft I okkur úr gröfunum fyrir skothríð Loksins fengum við að stanza! óvinanna. Loksins, ttndir kveldið, til þess að rifa í okkur ofttr lítinn | fengum við máltið, dálítið af 'hrís- b,ta. Það var fljótgert að lúka viðjgrjónum, kjöti og brattði. En það ]>að sem að okkur var rétt, því að ’ var eins og vatnsdropi á heitu ]>að var ekki meira en til að æra|járni. Komizt áfram. með þvl að ganga á Success Business College 4 Portage Ave. og Edmonton St., eBa aukaskfilana í Regtna. Weybum. Moose Jaw, Calgary, Lethbrdge, Wetaskiwin, Lacombe og Vancouv- er. Nálega aliir Islendingar I Vestur Canada, sem stúdéra upp á verzlunarveglnn, ganga 4 Success Business College. Oss þykir miki8 til þeirra koma. ]>elr eru g68ir námsmenn. SendiíS strax eftir skðlaskýrslu til skðlastjðra, F. G. GARBUTT. D. F. FFUGUSON, President Principal.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.