Lögberg - 02.12.1926, Síða 2

Bls. 2
työGBEKG FIMTUDAGiNw
2. DESEMBER 1926.
Demanta landið.
Suður Afrika er frægt land og
marg umtalað fyrir ýmara hluta
sakir, en mest vegna demantanna,
sem þar hafa fundist og eru enn
í'Ö finnast alt af við og við. 1
hvert sinn, sem það fréttist, að
demantar hafi fundist þar ein-
hvers staðar, og það er ekki ótítt,
. þá þyrpist fólkið þangað þúsund-
um saman, svo að á fáum dögum
safnast saman afskaplegur mann-
fjöldi, þar sem enginn var áður,
eða að eins fáeinar manneskjur.
Þjóta þá upp heilir bæir eða borg-
ir á fáeinum dögum, eða eitthvað
sem lflcist því, þó skýlin séu oft
heldur ómerkileg, enda má segja,
að oft sé ekki nema til einnar næt-
r.r tjaldað. Hugsun fólksins er
ekki sú, að setjast hér að, byggja
sér heimili, rækta landið, ala upp
næstu kynslóð o. s. frv., heldur að
eins stundar hagnaður. Áfergj-
an í að ná i hina dýru steina, de-
mantana, eða með öðrum orðum,
að reyna að komast yfir auð á
stuttum tíma og fyrirhafnarlítið.
í Suður Affíku finnast demant-
ar í tvennskonar og mjög ólíkum
jarðvegi. Sumstaðar eru þeir
grafnir úr reglulegum demants-
námum og er það mjög kostnaðar-
samt og þarf til þess margskonar
og dýr áhöld og marga menn.
Mennirnir, sem að þessu vinna,
eru bundnir föstum og mjög
ströngum samningum og altaf eru
hafðar á þeim strangar gætur, og
þegar þeir fara, er alt sem þeir
-hafa meðferðis vandlega skoðað
og föt þeirra meira að segja svo
vandlega rannsökuð, að þau eru
öll rifin af aumunum, til að gæta
að því, að ekki leynist þar demant-
ar ef ske kynni, að einhverjum
áytti i hug að fela þá þar og laum-
ast burtu með þá. Þessa iðn reka
að eins stór félög, því til þess
þarf mikið fé, og fara af því litl-
ar sögur.
En það eru hinir demantarnir
aem fmnast í sandmnm og möl-
með fram Orange og Vaal
Ijotunum, og víðar í Afríku, sem
va da mestum gauragangi Að
‘T a'"r ."
fJjotasture'og Tver^ eLhe ”
Það * .x hepnastur.
Pað eru ávalt einhverjir á sveimi
viðsvegar um Suður Afríku
við og við kemur það fyrir a'ð ri ?
a ver ur stjórnin að gæta allrar
Þeirrar varúðar
sumir hafa kerrur, sem uxar ganga
fyrir; sumir eru ríðandi, sumir
eru á reiðhjólum, en flestir gang-
andi. Þarna bíða menn þangað
til hinn tilsetti tími kemur og á
meðan brjóta þeir heilann um
það, eins og þeir bezt geta, hvern-
ig þeir geti nú bezt komið ár sinni
fyrir borð og hvar helzt muni vera
tiltækilegt að grafa eftir demönt-
um á því svæði, sem í það skiftið
er um að ræða.
Svo rennur loks upp hinn mikli
dagur og þá stendur hver maður
tilbúinn, með merkihæla í annari
hendinni, en stjórnarskýrteinið í
hinni. Allir standa í röðum, og
þar eru margir fráir menn, sem
stundað hafa íþróttir frá barn-
dómi; menn, sem verðlaun hafa
hlotið fyrir hlaup og sumir þeirra
jafnvel við Olympisku leikina, og
eru þeir þá oftast í þjónustu ein-
hverra auðfélaga eða einstakra
auðmanna, því þeir einir geta
vænst að hafa nokkuð upp úr
hundraði, sem nokkuð verulegt
bera úr býtum
Lífið í þessum námabæjum er
Iangt frá því að vera heilbrigt og
hefir alt annað en holl áhrif á
þjóðfélagið. Margir bændur selja
alt sem þeir hafa og fara að grafa
eftir demöntum. Lang flestir
þeirra komast á kaldan klaka og
verða öreigar og þurfamenn.
Ungir menn, sem þangað fara og
dvelja þar nokkur ár, spillast þar
flestir, svo að þeir ná sér aldrei
aftur. Hreinlæti og prúðmenska
er svo að segja óþekt, en ekkert er
algengara, en drykkjuskapur, pen-
ingaspil og veðmál af öllu tagi.
Þegar einhverjir finna demant,
þá er ekkert algengara, en að
verðinu sé þegar í stað varið fyrir
vínföng og þau drukkin í hinni
mestu hófleysu.
Það leynir sér ekki, að stjórn-
málamenn, prestar, blaðamenn og
ýn^sir aðrir, sem um þetta mál
ræða og rita, finna að þetta er
2. Landsyfirréttardómar og
hæstaréttardómar í íslenzkum
málum (III, 1).
3. Grund í Eyjafirði. Saga henn-
ar eftir Klemens Jónsson, fyrrum
ráðherra (2. hefti).
4. Alþingisbækur íslands (V, 2.
5. íslenzkar þjóðsögar og ævin-
týri. Safnað hefir Jón Árnason
(L 2).
6. Blanda (II, 3).
Blanda flytur margbreyttan
Augað er opnað léttilega með tveim
fingrum og sést þá sjáaldrið eða
hornhimnan auðveldlega. — Nú
skal aðgætt hvort nokkur díll eða
korn sést á sjáaldrinu og sést þetta
best, er auganu er rent á víxl til
allra hliöa. Þá er hvítan t auganu
athuguð og slímhúðin innan á
augnalokunum, fyrst neðantil og er
þá tæðra augnalok'iö brett lítið eitt
niður á við, siðan utan og inhantil
og er þá auganu rent fyrst inn á við
fróðleik að vanda. Þar er fremst og siðan út á við. Erfiðast er a« sjá
ævisaga séra Ólafs Jónssonar slímhúðina undir efra augnaloki. —
prests á Stað í Grunnavík, með Til þess þarf að snúa augnalokinu
fróðlegum formála og skýringum við. — Best er að reyna þetta fyrst
eftir dr. Hannes Þorsteinsson á heilbrigðum manni. Tekifi er í
þjóðskjalavörð, forseta Sögufé-
lagsins. Þá eru hinar og þessar
frásagnir um ýmsa menn, svo sem
séra Hjálmar á Hallormsstað, Ey-
vind duggusmið, séra Ara Þor-
leifsson á Tjörn í iSvarfaðardal,
séra Jón Halldórsson á Völlum,
séra Gunnar Pálsson og enn fleiri.
—Jóhannes Þorkelsson skáld á
augnahárin milli tveggja fingra,
kollóttur prjónn efia eldspýta er
lögð ;þvert á augnalokið efst og
sjúkl. lygnir auganu. Þá er augna-
lokinu samtímis lyft upp á við mefi
fingrunum, sem héldu i augnahár-
in? og augnalokinu jafnframt ýtt
nifiur á við mefi prjóninum. Snýst
þá augnalokið vifi, svo slímhúðin
krafsinu, sem fljótir eru, en auð- síður en ekki æsiciie3t ástand ogl Fjalli í Aðaldal ritar grein, sem| veit út og sést auðveldlega.
hafa verið bornar fram ýmsar til-
lögur til að ráða bót á því, en
! framkvæmdirnar hafa enn sem
áfergian í hægt er’ ^ví
rgjan j folkinu er óskapleg oo-
v«i r,um »*•*»*"-
vií „e Z a.St,ý”'”
V1°. að demantar
fundist hér eða þar 0g afma v
VIss svæ?5í Ko % afniarkar
manta f k fundið hefir de-
“ nt* i þessu SVæði, 0g svo er «1.
menningi gefið tækifæri a*
Iukkuna. ®K>tæri að reyna
I>að er eins og allir menn Ieggi
ejrun við þeim fréttum, þegar þær
erast ut, að demantar hafi fund-
á emhverjum nýjum stað
ugir menn eru oftast feitir og
þungir. Þessar raðir af mönnum
og konum, því þær eru þarna líka, j
eru svo sem tvær mílur á breidd,! komið er orðið Iitlar 1 *>á átt- Því
og svo hver röðin aftur af annari j á síðastliðnu sumri voru kapp-
á alt að tíu mílna svæði. Allir hIauPin eftir demöntum engu
horfa á fána, sem þar er dreginn minni> en áður hefir verið-
á stöng, og hlusta- eftir að heyra
merki gefið, sem er byssuskot.
Svo er loks skotið af byssunni
og merkið látið falla. Allir ryðj-
ast inn fyrir landamerkjalínuna
meðan þar er hægt að þverfóta.
Þeir sem fljótastir eru, merkja
í
Mitt síðasta skeyti.
. 1620 Fargo Str.
Los Angeles, Cal. 18. nóv. '26.
Hér er þá mitt sáðasta skeyti í
sér þær lóðirnar, sem álitlegastar J gegnum Log^erg, stílafi sérstaklega
eru, hinir fá afganginn, meðan til hjns síðasta mannS) sem eg hef.
meðtekið bréf frá, sem eg virði og
hefi ástæðu til aS þakka opinber-
lega fyrir innihald þess og anda í
minn garS.
Heiðraði Mr. Lárus GuSmunds-
son, Árborg, Manitoba.
Vifi erum hvor öfirum ókunnugir
. . , aS öSru leyti en aS viS höfum heyrt
Fyrsta daginn getur enginn tekiðj hvor um annan getif5 endrum og
eins gegnum íslenzku blöfiin. Ég
nokkuð er til, en margir ekkert.
Transvaal eru lóðirnar 45 fet á
hvern veg. Hver maður borgar
$1.00 á mánuði fyrir sína lóð,
meðan hann er þar, eða vill hafa
umráð yfir henni. í Cape Colony
er gjaldið hið sama, en lóðirnar
ekki nema 30 fet á hvern veg.
nema eina lóð, en síðar er hægt
að taka fleiri, ef svo vill til að
þær séu ekki allar teknar upp
var því í svip óviðbúinn aS meStaka
einu.
1 bréf frá þér i gærmorgun. AuSvit-
aS hefi eg lesifi um hið göfuga starf
Nú líður ekki á löngu, þangað
til konur og börn þessara manna
koma þarna til að setjast að hjá
mönnum sínum og feðrum, og
koma þær með matvæli og aðrar
nauðsynjar, eftir því sem föng eru
til. Á örstuttum tíma rís þarna
upp bær eða dálítil borg, þar sem
húsin eru flest bygð úr járnþynn-
um, en miklu fleira fólk býr
tjöldum, en húsum. Verzlanir
eru strax settar upp ög það stend-
ur aldrei lengi á kvikmyndahús-
unum.
Þessi kapphlaup, eftir hinum
dýru steinum hafa jafnan átt sér
stað í Suður Afriku, svona við og
við, síðan barn hollenzkra hjóna,
sem þar áttu heima, fann dálítinn
demant í leirnum, sem klínt var
utan á kofann þeirra til skjóls.
Það kem bændunum í nágrenninu
til þess að leita að samskonar
steinum, og þeir fundu eitthvað
af þeim. Nokkrum árum áður en
þetta kom fyrir, árið 1867, hafði
smaladrengur fundið sérstaklega
fallegan stein við Orange ána,
Flækingar og ið/uIeysingjaT hlusTa neðan VÍð H°P6 T°Wn’ ^ hafðÍ
nakvæmlega eftir þessum“fréUum
n. 7 ú,Sa,na ?era student-
sem J sköiunum, sjómennirnir,
sSknrn 1 hafnah*junum,
stulkurnar, sem vinna í búðunum,
gamlir 0g gætnir kaupmenn
blokkumenn ekki síður en hinir’
:?m.,hvitir.eru- °* embættismenn
ollu tagi. Fjárvonin dregur að
“r manna. a„ ^an
«.. M Þ6 nema ,”mTr
biS aía Saman fÖggur sínar og
a ef;taí « að finna demant-
Þeim EnePnink3TnÍað V6rða með
S’ ®n *um,r hafa ná auðvitað
v f Hytja 0g aðrir gleyma
JLT Þeir hafi »* ‘TZ
atopunum .« kom,st „
í tvær Vikur á skrii3*11!-3 augIý3t þeirra, sem að komu.
1 h'”T5;
S'ert til að útiloka ' E hað
Þektir eru að 6lögLr™?n’ SGm
verzlun-nokkurs if S demanta-
«” I eT, *r ''h“t'^-
Nokkrum doíum 4,
^lulega kappb,,„p b“” « h'»
folkið að strnamv, . y jar- fer
M. »em ,,„™r *! ,þeim
/uudief Jl a« ?ema"t*r"lr
n®rri hinu afma t * k°mast eins
leyfiiegt er
margs konar g er' Ma bar sjá
flatning 0g fh t 8 marga konar
"™> rmferi'
stórum flutnir P saman
*Ba" h'i»b“i”.«"n. .» luZlt
og oreigar koma með dálftinn poka
a bakmu og ekkert annað. AI ir
vegir, sem að þessu svæði liggja,
eru þaktir af ferðafólki, eins langt
og augað eygir. Fólkið verðast
alla vega; sumir ferðast á Ford-
bílum, og alls konar öðrum bílum-
enga hugmynd um það, hvers virði
hann* var, og gaf hann börnum
húsbænda sinna til að leika sér
að honum. Skömmu síðar var
svertingi nokkur neyddur til að
láta af hendi mjög stóran og fall-
egan demant, sem hann hélt mik-
ið upp á, þó hann skildi ekki verð-
gildi hans.— Það var sami steinn-
inn, sem síðar var nefndur “Afr
íku sjarnan”, en sem jarlinn af
Dudley borgaði tnttugu og fimm
þúsund sterlingspund fyrir.
Þannig byrjaði demantatekjan
í Suður-Afríku. Það var aðallega
bændafóík, sem þarna hafði sezt
að, og hver meðlimur fjölskyld-
unnar, sem vetlingi gat valdið, fór
að grafa í sandinn meðfram án-
um til að leita að demöntum. í
Bultfon^ein urðu bændurnir að
hröklast burtu, vegna yfirgangs
Bændurnir
fóru svo að mæla út lönd sín og
skifta þeim í smá reiti og selja
svo þessum aðkomulýð leyfi til
að leita þar að demöntum. En lög-
gæzlan var engin og löghlýðnin
lítil, og þegar einhver ágreining-
ui kom upp, sem oft vildi verða,
þá var sammbyssan vanalega not-
uð til sóknar og varnar, og reið
því mest á að kunna með hana að
fara.
Þetta kapphlaup um demant-
ana í Suður Afríku hefir alt til
þessa átt sér stað og gerir enn, en
þykir þó illa gefast og til lítilla
hagsmuna fyrir þjóðfélagið. Þarna
safnast saman menn úr öllum átt-
um, sem það eitt augnamið hafa,
að komast yfir auð, án þess að
hafa nokkuð fyrir honum, og er
margt af þeim náungum mesti ó-
þjóðalýður. Það er ekkert, sem
varnar mönnum frá að koma, eins
mörgum eins og vðlja. En af öll-
um þeim sæg, sem þangað fer, eru
það að eins svo sem tveir af
Halldóru systur þinnar, líka hefi
eg lesið bók *feftir dóttur þina og
hefði hvorugt þafi átt að hræfia mig.
En eg haffii oft lesið ýmislegt eftir
þig sjálfan í isl. blöðunum, sem
mér haffii á stundum fundist benda
á helst tií lítiÖ umburSarlyndi við
skoðanir annara manna, sem okkur
svo mörgum. og óefafi báðum okk-
ur meStöldum hættir svo oft við afi
gjöra okkur seka um, fanst því i
svipi að í þessu bréfi gæti eg búist
við hvoru sem væri, vægð efia ó-
vægS, en fann nú að ástand mitt
var þaS, að jafnvel lítilsverfi ofani-
gjöf fyrir hvað helzt sem var, hlaut
að særa tilfinningar minar, sem
engu geta nú framar af sér hrund-
ið. Eg opnaSi því bréfifi með frem-
ur skjálfandi en styrkri hendi, en
komst fljótt aS raun um að ótti
minn eða kviði fyrir ógefifeldu inni-
haldi þess, var á engu bygfiur, held-
ur þvert á móti, þvi i því fann eg
ekkert annað en þaS sem benti skýrt
og greinilega á meðaumkun, bróS-
urkærleika og velvildarhug til mín
nú í mínu sjúdóms ástandi. Eg
fræddist þar að auki um, að viS er-
um báfiir fæddir áriS 1853 og erum
þvi jafnaldrar. Fleiri orðum skal
eg svo ekki eySa, aðeins þakka þér
innilega fyrir mörg fögur og hug-
hreystandi orð í þessu bréfi.
Þakka öllum öðrum mönnum, sem
eg hefi átt samleiS meS í gegnum
lif mitt, fyrir svo ótal margt gott
og vingjarnlegt sem eg hefi frá
þeim hlotið, og að endingu vil eg
feginn geta haft rænu á afi hafa
orð séra Hallgríms Péturssonar í
huga, þessi:
“Dauðastríð af þin heilög hönd
hjálpi mér vel afi þreyja;
meðtak þá faðir mina önd,
mun eg svo glaSur deyja.”
Með vinarhug til allra manna og
trausti til almáttugs GuSs.
S. Thorwaldson.
heitir: Hver var Guðmundur fað-j Sjáist nú korniS eða fisiS i aug-
ir Hrafns lögmanns? Sagnir úr j anu, má reyna að ná því burtu með
Strandasýslu eru eftir Finn heit-J því að strjúka þafi burt með hrein-
inn Jónsson frá Kjörseyri. Nokkr- um fínum klút, sem vafið er um
ar sagnir úr móðuharðindunum ’ kollóttan prjón. — Liggi þaS laust
n.eð fl., eftir Þorbjörgu Sigurðar-' er þetta auðvelt, en sé þaS fast
dóttur. frá Moshvoli, og ýmislegt verSur tafarlaust að Ieita læknis.
fleira, kvæði, lausavísur o. s. frv. Sársaukinn verður minni, ef saman
Blanda hefir verið vinsælt rit,1 'brotinn klútur er lagfiur á augað
en þó hefir hún stundum þótt og bundið þétt yfir . mefi öfirum
flytja óþarflega nærgöngular frá- klút. Augað hreyfist þá minna.
sagnir um mæta menn eða þá, er^
enn hafa átt nákomna afkomend-l
ur á lífi, en þeir, sem hlut eiga Algengastar eru þær á blóSrík-
að máli taka sér slíkt nærri, eins um unglingum, en geta annars kom-
og von er, og því er hér á þetta ið af mörgu. Blóðrásin hættir ná-
(lompöng.
INCORPORATCO 2-T MAV 1670.
ÞRJÁR MILJÓNIR EKRA
I MANITOBA. SASKATCHEWAN OC ALBERTA
ÁBODARLÖND TIL SÖLU
OG BEITILÖND TIL LEIGU
LEYFI TIL HEYSKAPAR og SKÓGARHOGGS
Sanncjðrn kjðr Allar trekari upplý«ingar gefur
HUDSON’S BAY COMPANY, Lud Diputnmt, Wtnnip*c or Edmonton
meira í Grænlandi. Hann hefSi selt
'þar nokkrar tómar tunnur.
Það var náttúrlega miklu stærri
yfirsjón. En þegar það kom upp úr
kafinu, að kaupandinn var Rasmus-
sen nýlendustjóri í Godthaab, þá
varfi annafi uppi á teningnum. Það
varfi að líta á þá verslun, sagSi rétt-
urinn, sem skipstjóri hefði gert ný-
lendustjóranum greiða og það var
ekki refsivert!
Aðrir færeyskir skipstjórar hafa
líkar sögur afi segja af viðkynningu
sinni vifi grænlensku verslunina.
Einn var sektaður fyrir þafi, að
fara í land og hlýða messu.
Mbl.
inni uppundir 20 kr., en flaskan af
portvíni, madeira og sherry upp-
undir 14 kr. Auk vínsins var í þess-
ari þingmannaveizlu borðað sælgæti
sem hér segir: einn rúsínukassi á 4
dali og “sultutau” fyrir 28 rikisdali.
Af ræðuhöldum á þessari sam-
komu fara ekki sögur, enda þykja
þau oft full mikil við slik tækifæri
og hneigist hugurinn meira aS
matnum, sem hér hefur verifi sagt
frá til gamans. Lögr.
minst.
Útgáfu Þjóðsagnanna miðar vel
áfram, og mundu þó félagsmenn
kjósa, að henni yrði hraðað enn
meir, því að þar er sú bók félags-
ins, sem mönnum leikur nú einna
mestur hugur á að eignast. Er
vert að geta þess, vegna þeirra,
sem ekki hafa séð útgáfuna, að
vel er til hennar vandað, bæði að
pappír og prentun, og er hún í
sama broti eins og fyrsta útgáfa
Þjóðsagnanna, og svarar blaðsíða
til balðsíðu í hvorri útgáfu..
—Vísir.
V. U.
Heilbrigðistíðindin.
Hvað á að gera?
Þó þaS sé nú orSið margfalt auS-
veldara aS leita læknis en áður gerð-
ist, þá geta fæstir náð til hans í
hasti, þegar eitthvað vill til, efia
vaxa
Sögufélagið.
og bækur þess.
Vinsældir Sögufélagsins
með ári hverju og hagur þess er
nú óðum að batna. Á síðastliðnu
ári hafa því bæzt 416 nýir félag-
ar, og er það meiri aukning en
dæmi eru til áður á einu ári, síð-
an félagið var stofnað. — Aukn-
ing þessa má sumþart þakka dugn-
aði einstakra manna, sem hafa
aflað því félaga ótilkvaddir, en
sumpart mun það hafa ýtt undir
margan að ganga í félagið, að
farið er að endurprenta Þjóðsög-
ur Jóns Árnasonar, sem nú eru í
fárra manna höndum og mjög dýr-
ar. Loks hafa hin miklu kosta-
kjör til nýrra félaga dregið marga
í félagið á liðnu ári. Kostakjör
þessi standa til næsta árs, og er
bókvinum ráðlagt að kynna sér
þau.
Bækur þær, sem félagið á að
þessu sinni eru: .
1. Skýrsla Sögufélagsins 1926.
verSa menn sjálfir, aS ráða fram
úr því ihvað gera skal, aS minsta
kosti þangað til næst til læknis.
ÞaS kemur sér þá oft vel, að eiga
leiðbeininga eða lækninga kver til
þess aS slá upp í og hvergi er þess
meiri þörf en á þessu strjálbygfia
landi. Gömlu lækningabækurnar eru
nú útseldar og orðnar á eftir tíman-
um, en eina nýja bók eigum vér þó:
“Hjúkrun sjúkra,” eftir Steingrim
Matthíasson, og margt er þar af
góðum ráðum og leiðbeiningum um
flest sem fyrir kemur. ÞaS má því
ef til vill segja, að óþarft sé að rita
á ný um þessi efni, en þafi er svo
meS flesta alþýðufræðslu, að oft
iþarf að segja sama íhlutinn. Mér
hefir því komiS til hugar að láta
Heilbr. tið. flytja nokkrar greinar
um hvaS gera skuli, meðan ekki er
kostur á að ná í lækni.
1. Uppi í auga.
ÞaS leynir sér aldrei, ef eitthvert
korn fer upp í augaS og festist þar.
Sársauki fylgir þvi ætíð, maður
x>lir illa aS líta upp og hreyfa aug-
að og tráin streyma oftast úr því.
Aftur getur tilfinningin verið lík,
þó korniS hafi losnað og runniS
burtu, ef augafi hefir eitthvað særst.
Fyrst er að athuga augafi vand-
lega, finna kornið og sjá það.
Þetta er aufiveldara sagt en gert
og hver hluti augans þarf að athug-
ast fyrir sig. Stækkunargler er oft
gott aS nota, ef til er.
Maðurinn er látinn setjast, þar
sem góSa birtu leggur á augaS.
lega ætíð af sjálfu sér áSur en
hætta er á ferSum, en getur þó orð-
ið allmikil. — Hætti mönnum mjög
við blóSnösum er rétt að láta lækni
skoða nefiS, en til bráfiabyrgða skal
gera þetta:
Sjúklinguinn er látinn sitja kyr
meS upprétt höfuð fekki álútur)
og skál eða bolla er skotiS undir
hökuna, sem blóðið renni í. Anda
skal djúpt og reglubundiS og sjá
um aS-ekkert þrengi að hálsinum.
Svampi eða klút, sem bleyttur er í
vel köldu vatni, er haldiS vifi nefið
og beðið nokkra stund eftir þvi aS
blóðrásin stöSvast. Renni blóSiS
aftur í munninn má spýta því út úr
sér. Dugi þetta ekki, skal reyna aS
troSa hvítri bómull eSa hreinu lini
upp í nösina, og gæta þess, að það
falli fast að innvegg nasarinnar, þvi
allajafna blæðir úr honum neSan til.
Áhrifameira verður þetta, ef hald-
iS er þétt utan um nefiS neSantil, en
manni verður skyndiiega ilt. Þá ,þá þarf að gera í 20 3° mín.
og hafa jafnframt kaldan klút við
nefiS. Það er gömul trú, að gott sé
afi leggja kaldan hlut eSa votan
svamp í' hnakkagrófina og hættu-
laust aS reyna það.
Aðgerð lækna við blóðnösum er
innifalin í því, aS leita uppi sáriS
efia staðinn, sem blæSir úr og loka
æðunum á einhvern hátt, svo ekki
geti blætt úr þeim. G. H.
Mbl.
Grænlandsverzlnnin.
Fœreyskur skipstjóri sektaður fyrir
að kaupa súkkulaði.
Eitt af fiskiskipum Færeyinga,
sem stundaSi veiSar hjá Grænlandi
í sumar, kom viS í útverinu Narsak,
og hafði skipstjórinn keypt þar eitt-
hvaS lítið af súkkulaði. — Nokkru
seina, er skipið var í bandóðum
fiski, kom Islands Falk þar aS, tók
skipiS og fór meS það inn til Godt-
haab. Var skipstjórinn sektaður um
400 krónur fyrir súkkulaðikaupin
og varS af margra daga veiðum
vegna þessarar tafar. Skipstjórinn
lét þess getið aS hann hefði verslaS
Veizlur.
Eins og frá er sagt áður hér í
1 Lögréttu hélt Landssíminn veglega
l og f jöruga veizlu á tvítugsamæli
sinu. Til skemtunar og fróðleiks
fyrir þá, sem gaman hafa af þvi aS
fylgjast meS í því hverju menn
gæSa sér á við slík tækifæri, eru
settir hér matseðlar úr þessari veizlu
sem Seyðfirðingar héldu þegar rit-
síminn var opnaður þar 1906 og er
hann prentaður í minningarriti
símans. I Reykjavíkurveizlunni 29
f. m. var matseSillinn þessi: Brún-
súpá, heilagfiski og lax í mayonaise
ídýfu, lambasteik og svinasteik,
jarSepli, rauðkál, blómkál og æti-
stönglar, hrært smjör, vanilla-ís,
kaffi. Vínin voru: Sherry, hvítvín,
rauðvín, kampavín, madeira, port-
vin. En í Seyðfirðingaveizlunni
1906 var súpa, beinlausir kolar, sil-
ungur, hollensk idýfa, Bæheims-
bjúga, grænar baunir, ætistönglar,
hrært smjör, dilkasteik, jarðepli,
kaka, ís, sælgæti, kaffi, og vinin:
Madeirá, rínarvin, rauSavín, kampa-
vín, sherryvín, oportóvin, konjakk
o. fl. Til samánburðar viS þetta má
svo minna á atriSi úr opinberum
veizlum um mifibik síðustu aldar,
og mun ekki síður hafa verið glatt [
á hjalla iþá en nú. I lokaveizlu þing- j
manna 1849, sem um 30 manns sátu,
er þess t. d. getið (\ grein i 1. ári
Óðins^I aS druknar voru: 58 flösk-
ur af rauðvíni, 14 flöskur af port-
víni, 14 flöskur af madeira og ‘i6
flöskur af kampavíni. Kampavins-
flaskan kostafii þá 10 mörk og 8
skildinga, portvínsflaskan 1 rikis-
dal, rauðvínsfl. 1 mark og madeira-
flaskan 1 rikisdal. Nú kostar
kampavínsflaskan hjá vinverzlun-
HUGSUN.
Eftir að hafa lesSið um skiptapa.
(Sextánmælt.)
iHaust kemur, hret lemur,
hrönn feykist, lauf veikist,
ber Ægir brimgarða,
brotnar fley, strönd eygíst,
bjargráð og byr þrotnar,
ber að nótt, fer þróttur,
herfang sitt Hræsvelgur
hratt tekur, sorg vekur.
Jóhanna S. Thorwald.
Hænurnar Verpa Áreiðanlega
Innan Þriggja Daga, Ef Vita-
Gland Töflur Eru Notaðar.
Hænan hefir kirtla eins og
manneskjan, er eigi síður þurfa
á járnefni að halda. Af þeirri
einföldu ástæðu að þær styrkja
þau líffæri, sem framleiða egg-
in, eru Vita-GIand töflur orsök
þess, séu þær látnar í drykkjar-
vatn hænanna, að þó þær hafi
aldrei verpt á vetrum, fara þær
að verpa innan þriggja daga.
Vísindin hafa fundið efni, sem
ef rétt er notað, lætur hænur
verpa meira en þær annars
gerðu. 1 tilraunabúi stjórnar-
innar, er efnið notar, verpir
hænan 300 eggjum á móti hverj-
um 60 áður.
Reynið þetta kostaboð.
Egg og meiri egg og fallegan
hóp af hænsnum, sem þurfa
lítið eftirlit, engin lyf eða dýrt
fóður, geta allir haft, sé Vita-
gland tafla látin í vatn hænsn-
anna. Einfalt ráð en tvöfaldar
ágóðann. Jöfn verping sumar
og vetur. Þeir sem búa til Vita-
Gland töflur þekkja verkanir
þess vel og vita að yður stór-
furðar er hér reynið, og þeir
senda öskju til reynslu, þann-
ig: Sendið enga peninga, aðeins
nafn yðar, verða þá sendar tvær
stórar öskjur, er hýor kostar
$1.25. Þér borgið póstinum þá
$1.25 og örfá cent 1 póstgjald.
Nágranni -ðar sér afleiðing-
arnar og kaupir hina öskjuna,
svo þér fáið yðar ókeypis. Vér
ábyrgjumst að þér verðið á-
nægður, eða verðinu er skilað
aftur. Skrifið því strax og fá-
ið fleiri egg en áður á þenna
einfalda hátt. — Skrifið:
VITA-GLAND LABORATORIE
Vita-Gland Laboratories
1009 Bohan Bldg, Toronto, Ont.
■iiimiin
iimiiiiBiiiimiiiiaiiiii
iiiiaiiiiHiiiiKi
*
KOL og VIDUR
Þér getið fengið bezta eldsneytið við lægsta
verði, með því að kaupa í vagnhlössum.
Leitið upplýsinga hjá skrifstofunni í umhverfi
yðar, eða ritið oss í sambandi við verðlag.
TRADING DEPA'RTMENT
United Farmers of Canada
Saskatchewam, Section, Limited
Sherwood Bldg. Regina, Sask.
I
■
■
I
■iiiHiM!!H!imiim'im!immi!i
niHiniHiii
lllllHllll
IIUiailllHllllHIIIIHIIII
innBinu
Láttu Ekki Hugfallast Þó Þú Sért
Lasinn Og Þér Finnist Þú Að
Þrotum Kominn.
Það Er Nýtt Meðal,. Sem á Við
Þessum sjúkdómi, Og Það Eru
Þúsundir Manna, Sem Nú
Nota Það og Batnar Bæði
Fljótt Og Vel.
Farðu til lyfsalans strax í dag
og fáðu þér flösku; það heitir
Nuga-Tone. Það gerir þínar
veiku taugar aftur styrkar. Nuga-
Tone uppbyggir blóðið, gerir
taugarnar styrkar og vöðvana
stælta og eykur ótrúlega krafta
lína og þol. Fólk ætti að reyna
ætta sem fyrst. Það er ótrúlegt,
íve mikið gagn það gerir. Nuga-
Tone er bragðgott og þú finnur
strax mun á þér. Reyndu það í
nokkra daga, og ef þér batnar
ekki og ef þú lítur ekki betur út,
þá skilaðu afganginum til lyfsal-
ans, sem skilar bér verðinu. Þeir
sem búa til Nuga-Tone, þekkja svo
vel verkanir þess, að þeir leggja
það fyrir alla lyfsala, að ábyrgj-
ast það og skila aftur peningun-
um, ef bú ert ekki ánægður. Lestu
ábyrgðina á umbúðunum. Með-
mæli og ábyrgð og fæst hjá öllum
lyfsölum.
EXCURSIONS
Austur Canada
DESEMBER 1., 1926, TIL JANUAR 5., 1927
Vestur Strandar
VI8SA PAGA I DESEMBER, JAIVIUAR OG FEBRUAR
Fjelagid er areidanlegt
—Mikilsverd regla fyrir ad nota Canadian National brautirnar
Lálið o*» hjálpa yður að ráðstafa ferðinni. Umboðsmenn vorir munu með ánægju
annut alt »em þér þurfið. Selja yður ódýrt far. gefa nægan fyrirvara, o. ».frv.
eða skrifið W. J. QUINLAN, District Passenger Agent, Winnipeg
RfiNfl DAN NATIDNAL RAILWAYS