Alþýðublaðið - 11.01.1961, Blaðsíða 4

Aldamóíamenn, II. bindi.
psattir úr hetjusögu. Jónas
jónsson. Bókaforlag Odds
Björnssonar, Akureyri. —
Bókin er 216 bls. Myndir.
STUNDUM gengur eríiðlega
að halda við 'kynnum milli
Jónas Jónsson frá Hriílu.
HALLÓ, blessaður. Hvað? Þú | á pð gramsa í svona „víraves-
ert þarna til þess að bíða., eni“? spurðum yið. JÚ —■ auð
Viitu koma á 116. Klárt. Þá á
117. Er þetta 117? Komdu á
117a. Klárt. Ég hef þetta
klárt, Leifur, — bless.
Þeir höfðu í mörgu að snú-
ast símvirkjar bæjarsímans
nú um helgina. Tilefnið var,
að taka átti í notkun rúmlega
tvö þúsund nýja síma. Alþýðu
blaðið lieimsótti tæknimenn
símans inn 1 Grensásstöð fyr-
ir skemmstu.
I kjallara stöðvarinnar fund
um við nokkur „eintök“ af teng
ingarmönnum og réðumst að
þeim án tafar. En þeir litu
ekki upp úr víraflækjunni.
Einn sat á háum kassa bak
við mikla tengigrind og hvísl-
aði óskiljanleg tækniorð í dul
arfullt áhaid. Annar flækti
.,nuttana“ { ógurlegri víra-
flækju, þar til hann botnaði
hvorki upp né niður í
Þetta cr nú meiri bölvuð
Ij-gin, kann einhverjum að
verða að orði. Satt er það.
Sannleikurinn er sá að við
fávísir blaðasnápar hotnuðum
ekki upp né niður í „víravís-
indum“ þeirra símamanna-
Verða menn ekki vitiausir
vitað, sögðu þeir. Hvað gerið
þið þá þegdi- þið eruð orðnir
vitlausir? Höldum áfram,
sögfeu þeir.
Myndir: í efra horni eru
tveir teugingamenn að störf- i
um. Myndin var tekin í neð-
anjarðarbyrgi við Grensásstöð j
ina. Litla stúlkan sem er að ^ Vigfúsdóttir og cr 3ja ára göm-
tala í símann, heitir Jóhanna ul. |
næstu fortíðar 'Og nútíðar,
vegna þess að fortíðin virðist
•ekki verða að sögu fyrr en á-
kveðinn árafjöldi hefur gefið
íhenni hétjuinntak og fækkað
hefur svo ‘á sviðinu, að Ihægt
er að einbeita sér að fáeinum
mönnum, þóftt ‘staði'eynd sé,
■að ,þar hafi miklu ífleiri kom-
ið við sögu en nokkru sinni
njóta áluðar sagnaritara. Að
því leyti er það nokkur,-, kon-
ar björgunarstarf, þegar
greinarmiklir menn taka sig
fil og minnast ágætismanna
ihinnar næstu- -fortíðar.
Aldamótamenn Jónasar
Jónssonar eru þessháttar
sagnfræði, breið og fjölmenn
og skrifuð' af þeirri miklu
persónirforvitni, sem ein-
kenndi Jónas sem stjórnmála
mann og er ihonum jafnframt
handhægt sem rithöfundi við
að bregða upp myndum í
stuttu máli, sem gera allt sem
þarf til að lesandanum verði
.inntak persónunnar ljóst og
verkhugur hennar.
Jónas byrjar kaflana oft á
stuttri sögu af einhverju at-
viki varðandi inanniiin’ eða
konuna, sem kemur lesand-
anum strax í snerting við per
sónuna, betur en langt mál.
Þar fer hann 'leið, ©em gerir
þættina að skemmtilestri jöfn
'um höndum og þeir eru fræð^
andi og fer í því efni þraut-
ræktað tún þess þuls, er
sagði frá á kvöldvöku bað-
stofuheimilanna, og flestir
■virðast fhafa gleynnt í dag, að
hefur alltaf verið snurðulaus-
astur vegur að hug og hjarta
áheyrandans.
í þessu 'bindi eru þættir af
tuttugu og tveimur aldamóta-
mönnum og verður !hér ekki
rakið hverjir þeir eru. Eitt
bindi enn mun fyrirhugað af
iþessu 'verki og verða þá aÖs
skráðir þættir af sjötíu mönn
um og konum, sem með 'starfi
BÍnu í hinum ýmsu igreinum
þjóðilífsins hrundu því framá
leið í mennt og menningu og
höfðu ágirndarlausan hug á
því að láta heildinni farnast
vel,
Að líkindum er 'það einkum
tvennt, sem hefur orðið Jón-
asi hvöt 'til að skrifa þessa
þæfti. Annars vegar er sú
stáðreynd, að hann var á
fyrstu athafnaárum 'sínum
samferða þessum mönnum,
drakk í sig framfarahug
þeirra og hreifst af hugsjón-
unum, sem þetta fólk lifði
íyrir, að hinu 'leytinu skrifar
hann þaattina samkvæmt
kenningu sinni um lifandi
kennslu, og sannar mál sitt
með ágætum. Þættir þessir
eru ekki ártalafræði, heldur
persónufræ'ði og auðlesin og
minnk'hæf hverjum unglingi.
Um 'gildi þessara þátta
verður ékkert sagt meg vissu,
fyrir utan, hvað þeir eru
-nauðysh’eg samantekt um
aldamótakynslóðina og góðir
fyrir ’þá að lesa, sem haida
að fyrst hafi verið fornöld
og síðan eiginlega ekkert
gerzt fram að þeim degi, sem
þeir fæddust.
Auk þess má telja alveg
víst, -og það með .nokkurri
sanngirni, að þættir Jónasar
eigi eftir að verða sterk heirn
ild fyrir seinni >tíma menn,
sem þurfa að dkrifa sögu
tímabils áldamótanna og
Framhald á 12, síðu.
0 VERDA MEHN
EKKIVITIAUSIR?
4 11. jan. 1961 — Alþýðublaðið