Alþýðublaðið - 16.03.1961, Page 12

©PJJÍ
C^tHHACtH
NYERE SPRÖYTER.
I ðet 1? árhundre gjenoppfant fransk-
mannen de Caus den gamle greske
trykkluftssprögten. Elter brannen i
London kom det .fram mange nge slags
spröyter, ofte pS sleder. I det 18. Srhun-
ble spröytene satt pS hjul og truk-
av hestei; I 1889 ble den förste
dampspröyten bygget, i 1660 bie heste'
nes trekk- kraft erstattet med damp
i 1904 fikk man de förste motor-
mot uann oq soO
Ef ég fæ einn koss í staðinn!’.'.
Bítur Iiann?
. NYRRI
Am SLÖKKVITÆKI:
flfiS Á 17. öld fann
^epj Fraltkinn de Caus
upp að nýju hina
gömlu grísku þrýsti-
sprautu. Elftir brunann í
London komu í dagsljósið
(fundnar upp) margar nýj-
ar gerðir. af slökkvitækj-
um, oft á sleðum. Á 18. öld
voru slökkvitækin sett á
hjól, og dregin af hestum.
Arið 1829 var fyrsta gufu-
knúna dælan byggð. Árið
1860 var hætt að nota
hesta fyrir slökkvidælu-
vagnana, en gufan látin
knýja þá í stað hestanna,
og ári(^1904 var fyrsta vél
kúna dælan byggð.
Dómarinn: Ég skil ekki
hvernig þér gátuð fengið
glóðarauga, þó hent væri í
yður niðursoðnum perum.
Maðurinn: Það var ekki bú
ið að taka þær úr dósinni.
Parísarbréf
Framhald aí 7. síSu.
.Margur landinn hefur tek-
ið „frönsku veikina“ óltir
■dvöl í Parísarborg, — marg
ur ungur maðurinn hefur
hyllzt til að mæla fremur
á franska tungu en ís-
lenzka, þegar glæsileikinn
nær hámarki á barnum á
Borginni. — Sumir spila
Brassens fram í andlátið,
loka augunum og sjá fyrir
sér Signu, kaffihúsin og
litlu, skítugu fornverzlan-
irnar eða latínu-hverfið.
En það er einmitt þetta
fólk, — þessi dreymandi,
útlendi fjöldi, sem setur
svip sinn á vinstri bakka
Parísarborgar. — Þeir, sem
ger.a ekki ýkjamikinn
greinarmun á því að vera
eða ekki vera — sjálfir —
í sínu eigin, litla lífi.
Brasilía
Framhald af 4. síðu.
vonazt ti.l, að þau muni draga
úr þöifum á ferðalögum um
borgina.
En sem stendur er Brasilía
fjarræn og fjarlæg, eins kon-
ar vin nútímans á fátækleg-
, um öræfum, trúarverk þeirra
Brazilíumanna, sem þeir geta
hengt drauma sína á.
KlorgarSur
iiaugaveg 59.
«11» konar karlmannafatnaB
*r. — Afgreiðum föt eftti
máU eSa eftir númerj met
(luuum íyrirvara.
Hítíma
Hannes á horninu.
Framhald af 2. síðu.
hægt sé að draga úr hinni slæmu
lykt, sem stundum kemur frá
verksmiðjunni, en erfitt mun að
flytja hana — og Reykvíkingar
eiga haina, en ekki Mosfells-
sveitarmenn. Hvað myndu þeir
segja ef þetta aðskotadýr yrði
flutt 'heim til þeirra? Þar er líka
byggð. Ég vona að þú sér svo
frjálslyndur, Hannes minn, að
þú leyfir þessari skoðun að
koma fram alveg eins og skoðun
hinna hefur verið túlkuð í pistli
þínum nýlega“.
. Hannes á horninu.
Vantrausf
Framhald af 5. síðu.
Skúli Guðmundsson og Þórar-
inn Þórarinsson.
Nei sögðu: Jón Kjartansson,
Auður Auðuns, Benedikt Grön-
dal, Birgir Finnsson, Birgir
I Kjaran, Bjarni Benediktsson,
■ Bjartmar Guðmundss., Eggert
G. Þorsteinsson, Einar Ingi-
mundarson, Emil Jónsson, Frið
jón Skarphéðinsson, Gísli Jóns
: son, Guðlaugur Gíslason, Gunn
■ ar Gíslason, Gunnar Thorodd-
j sen, Gylfi Þ. Gíslason, Ingólf-
ur Jónsson, Jóhann Hafstein,
Jón Árnason, Jón Þorsteinsson,
Jónas Pétursson, Jónas G.
Rafnar, Kjartan J. Jóhannsson,
Magnús Jónsson, Matthías Á.
Mathiesen, Ólafur Björnsson,
Ólafur Thors, Pétur Sigurðs-
son, Ragnhildur Helgadóttir,
Sigurður Ágústsson, Sigurður
Ingimundarson og Sigurður Ó.
Ólafsson.
| Fjarverandi var, eins og að
framan greinir, Guðmundur í.
Guðmundsson.
Safnið
Framhald af 5. síðu.
fermetrar að stærð, eru skrif-
stofur fyrir starfsmenn safns-
ins, vinnuherbergi og geymslur.
Auk þess er þar sýningarsalur,
100 fermetrar, en honum er
ekki lokið. Er þetta í fyrsta
sinn, sem safnið fær viðunandi
húsnæði til afnota. Þó að sýn-
ingarsalurinn sé minni en sá
gamli, nýtist hann mun betur
vegna nýtízku uppsetningarað
ferðar. Innréttingar eru gerðar
með það fyrir augum, að flytja
megi þær úr þessu húsnæði í
endanlega safnsbyggingu og
hafa þar af þeim full not.
Náttúrugripasafnið er í þrem
deildum: dýrafræði, grasafræði
og jarðfræði og landafræði. Sér
fræðingar þess eru fjórir: Finn
ur Guðmundsson, Eyþór Ein-
arsson, Guðmundur Kjartans-
son og Sigurður Þórarinsson.
Auk þeirra starfa við safnið
tvær aðstoðarstúlkur og einn,
hamskeri.
PLASTMALNIN6 um
12 16. marz 1961 — Alþýðublaði®