Alþýðublaðið - 20.09.1961, Blaðsíða 2

£caseoEföírtG>
Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi rit-
^tjórnar: Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. —
Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — Aðsetur: Alþýðu-
húsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskriftargjald
kr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. —
Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
Gegn nýlendustefnu
\ SAMEINUÐ ÞJÓÐIRNAR, sem koma saman á
allsherjarþing í New York í dag við hinar erfið
, ustu aðstæður eftir lát Hammarskjölds, eru nú 99
talsins. Voru þær upprunalega aðeins yfir 40, sig
urvegarar síðustu heimsstyrjaldar. Síðan hafa
bætzt við hálft hundrað þjóða, þar á meðal fjöldi
, nýrra ríkja, sem áður voru nýlendur- Hefur bar
átta þeirra fyrir frelsi sínu verið eitt þeirra mála,
; rsem sett hafa svip á árin eftir styrjöldina, og hafa
!hin voldugu lýðræðisríki veitt hverju landinu á
,• fsetur öðru sjálfstæði.
\ íslendingar hafa að sjálfsögðu stutt hinar ný-
, drjálsu þjóðir eftir beztu getu. Annað er óhugsandi
, 'yrir okkur sökum okkar eigin forsögu. Sjálfir er
j um við í rauninni ein hinna nýfrjálsu þjóða, feng
um fullveldi okkar skömmu á undan Indverjum.
j Stundum hefur komið fyrir, að vilji þessara ríkja
i Jiefur rekizt á skoðanir hinnar hörfandi nýlendu
i íitefnu, og hafa íslendingar þá fylgt hinum fyrr
.lefndu, þótt það hafi verið þvert um geð stórveld
j um, sem sumir telja okkur háða.
Hitt er athyglisvert, að jafnframt því sem hin
; gamla nýlendustefna er á hraðri leið að hverfa með
öllu, hefur vaxið önnur og stórum geigvænlegri
hreyfing til undirokunar sm'áþjóðum. Það er
: commúnisminn, sem hefur þurrkdð út sjálfstæð
: 'íki eins ög Eistland, Lettland, Litihaugaland, Tí-
bet og fleiri á síðustu árum, og gert önnur að hálf
undírokuðum leppríkjum. Þessi rauða heimsveld
'.sstefna er að því leyti stórum verri en hin gamla,
að hún fer hamandi, og hinar undirokuðu þjóðir
íjjá litia von framundan um frelsi sitt.
íslendingar hljóta, enn í samræmi við sögu sína
og menningu, að berjast ekki síður gegn þessari
i '■ iýju nýlendustefnu en leifum hiíyinar fyrri.
Mikilsverður árangur
■y
|| VIÐREISNARSTEFNA ríkisstjórnarinnar hef
'ur lokið höfuðkafla sínum, og hefur mestur hluti
i hennar tekizt, þótt nokkur atriði hafi mistekizt. Af
þeim markmiðum stefnunnar, sem hafa náð til-
gangi sínum, ber eitt hærra en önnur. Það er sú
staðreynd, að hvað sem líður deilum um lífskjör
þjóðarinnar og tekjuskiptingu, hafa íslendingar
;ekki lifað um efni fram, síðan viðreisnin hófst.
Við höfum þurrkað út lausaskuldir erlendis og
ekki safnað, komi, peningamálum okkar í
íast horf, svo að bankakerfið magnar ekki verð
foólgu og hallarekstur, og komið innflutnings- og
gjaldeyrismálum í gott og fast horf- Þessum mikla
: árangri megum við aldrei gleya, en hann hefði ger
eyðilagzt á fáum mánuðum, ef stjórnin hefði ekki
gripið til síðari gengislækkunarinnar.
;2 20. sepl. 1961 — Alþýðublaðið
BÍLABÚÐIN
Höfðatúni 2. — Sími 24485.
Allt í undirvagninn
Fóðringar í Chevrolet 1958—1960
Fóðringar í Ford ‘54—‘60
Gormar í Ford og Ohevrolet
Höggdeyfarar í Ford, Chevrolet,
Taunus og Fiat
Hjóladælur í flesta ameríska bíla
Slitboltar í flesta ameríska bíla-
Spindilboltar í flesta ameríska bíla
Spindilkúlur í Ford og Chevrolet
Stýrisendar í flesta ameríska bíla
Stýrisupphengjur í flesta ameríska
bíla
Vatnsdælur í Chevrolet ‘58—,60
Vatnsdælusett í Chevrolet ’58—‘60
fHANNES
Á HORNINU
■fe Hvernig er aðbúðin að
gamla fólkinu í Elli-
heimilinu?
Árásir birtast í blaði.
ýý Bréf til andsvars-
NÝLEGA HEFUR VERIÐ
ráðizt á Elliheimilið Gr.und í
blaði og gefið í skyn, að þar væri
slæmur aðbúnaður að vistfólk-
inu, ill hjúkrun og umhirða og
lélegt mataræði. Það mun vera
rétt, að erfitt sé ;að stjórna elli-
heimili svo vel að öllum líki, og
stundum kvartar fók að ástæðu
Iausu, enda er slíka sögu að
segja fr,á öllum slíkum stofnun-
um. Af tilefni þessara árása hef
ég fengið bréf og fer það hér á
eftir.
GESTUR skrifar: ,,í Þjóðvilj-
anum 13. septembbeer er í dálk-
um er nefnast ,,Bæjarpóstur“
greinarkorn um Elli- og hjúkrun
arheimilið Grund, og einhver,
sem kallar sig „Frænku,, talar
fyrir því. í sama blaði og í sama
bæjarpósti er annað greinar-
korn þann 16. undirritað T. A.
Af svo líku innræti eru þessi
greinarkorn skrifuð, að maður
kemst ekki hjá því að ætla
að frænkan og T. A. séu sama
persónan, því bæði þessi grein-
arkorn ilma af sömu árásarþörf
og geðvonzku, og borin uppi af
kennd þeirri í fari manna, er
kallast minnimáttarkennd.
HÁTTVÍSIN VIRTIST hafa
yfirgefið „Prænkuna'" þegar
hún lýsir viðskiptum sínum við
yfirhjúkrunarkonu Elliheimilis-
ins. Þar er frænkan náttúrlega
ein til frásagnar og því sú ádeila
hennar alveg út i bláinn, enda
tekur frænkan það fram, að sú
háttvísa kona hafi reiðst og látið
nokkur orð fjúka. Ef dæma má
af innræti þessa greinarkorns
hennar, hafa þau orð verið ófög
ur.
STAÐHÆFING FRÆNKUNN
AR um að flestar starfsstúlkur
Elliheimilisins séu þýzkar, ber
vott um að „Frænkan“ ber tak-
markaða virðingu fyrir sannleik
anum. Sannleikurinn mun vera
sá, að af 80 kvenna hóp eru 4—5
þýzkar, sem mun sízt vera
hærri prósenta en með út-
lendinga, sem vinna hér á landi
við hliðstæðar stofnanir, vildi
ég ráðleggja þessari pennaglöðu
Frænku að ef hún vill heiðra lát
inn vin, sem hún kallar, að hafa
sannleikann í heiðri í skrifum
sínum, en ekki illrætna árásar*
kennd og mislukkað háð.
T. A. SEM TELUR SIG FULIi
TRÚA almenningsálitsins í bæa
um ræðst á stjórn Elliheimilis-
ins og telur að vistfólk fái ónóga
hjúkrun og umönnun. Er auð-
sætt af greinarkorninu, að það
er forstjóri stofnunarinnar, senH
fer í taugarnar á T. A.
Mér finnst mjög ólíklegt a&
forstjóri Elliheimilisins hafi mik
ið með ráðningu og uppsagnin
starfsstúlkna að gera, enda
störfum hlaðinn. Hitt kann vel
að vera að endrum og eins taki
hann í taumana. Um ráðríki
stjórnenda má lengi deila og
eitt er víst að tvær hliðar eru á
hverju máli.
ASAKANIRNAR UM VAN-
LÍÐAN OG VANHIRÐU gamlai
fólksins er fvrst og fremst árág
á hæfni og vinnubrögð lækna
HANNES—»
Elliheimilisins. Mér er það
kunnugt, að Elliheimilið hefur
ágætu læknaliði á að skipa og
munu þeir efalaust svara fyrin
sig ef þeir telja þessi skrif T. A,
svaravérð, því auðvitað bera
læknar stofnunarinnar ábyrgð á
að vistfólk þar fái góða hjúkr
un og boðlegt mataræði.
AÐ LOKUM vil ég segja það,
að það er gott að vita, að ein.
stofnun, sem starfar á félagsleg
um grundvelli, skuli rekin halla
laust. En auðvitað hlýtur það
líka að vekja öfund og úlfúð
þeirra, sem ekki tekst það
sama“.