Breiðablik - 01.06.1906, Blaðsíða 4

4
BREIÐABLIK.
hér fyrir vestan og á fósturjörðu
vorri. Hér er margt manna, sem
ber hag* þjóðflokks vors allan fyrir
brjósti með brennanda áhuga og
þráir fyrir hvern mun að geta orð-
ið honum að einhverju gagni.
Því fer eigi mjög fjarri, að hér
fyrir vestan sé hugsað eins mikið
af þeim hugsunum, er í hag koma
fyrir þjóð vora alla, eins og í sum-
um landstjórðungum á Islandi.
Hér erum vér daglega að keppa
við mestu menningarþjóð heims-
ins. Vér erum daglegir sjónar-
vottar að framkvæmdum og fyrir-
tækjum hinnar stórvirkustu þjóð-
ar,sem uppi er. Oss veitist daglegt
tækifæri til virða fyrir oss þá úr-
lausn sem hún o-efur mennino-ar-
o o
málum sínum. Hugsanir hennar
og menningarbarátta hljómar oss
stöðugt í eyrum.
Ætti þá ekkert bergmál að
vakna í sálum vorum ? Ætti þar
engar hugsanir upp að rísa um
hag sjálfra vor og þjóðar vorrar ?
Ætti eigi öll áhugamál að brenna
í sálum vorum eldi hálfu heitara
nú en nokkuru sinni áður ?
Svo virðist oss það ætti að vera.
En þá ætti þetta éinhvers staðar
að komaíljós. Vestur-Islending-
urinn ætti ekki síður að láta sér
ant um menning sína og þjóð-
flokks síns en aðrir. Honum ríð-
ur lífið á. Nógir eru til að hrifsa
frá honum brauðið. Nóo-ir til að
O
gjöra lítið úr honum og hæfileik-
um hans. Nógir, sem komast
vildu langar leiðiráundan honum,
ef þeir gætu.
Allra krafta verðum vér því að
neyta. Með öllu móti verðum vér
að hjálpa hver öðrum og hvetja
til alls þess, er betur má. Sívak-
andi þurfum vér að vera, til þess
vér verðum ekki eftirbátar í sam-
kepninni. Síbeitandi allri orku til
að knýja fram hið bezta, sem vér
eigum í fari voru, og leitast við
að verða sjálfum oss og öðrum að
gagni eins miklu og vér frekast
megum.
Er vanþörf á tímariti, er mint
gæti á alt þetta? Hjálpað oss til
að vera vakandi? Bent á ætlun-
arverkin ? Kent að seilast lengra
og lengra? Varað við hættum og
öfugstreymi? Sýnt oss tækifærin,
er fyrir framan oss liggja? Verið
skuggsjá vestur-íslenzkrar menn-
ingar eins og hún ætti að vera og
gæti orðið?
Til að bæta úr þessari þörf eins
og auðið verður leggur nú þetta
nýja tímarit út í lífið.
Vér nefnum það B r e i ð a b 1 i k.
Svo nefndu forfeður vorir bústað
Baldurs á himni. Þar mátti ekkert
óhreint vera. Breiðablik voru
á því landi
es ligfgja veitk
fæsta feiknstafi,
svo sem segir í Eddu.
Þangað vildum vér benda.
Feiknstöfum í lífi þjóðar vorrar,
austan hafs og vestan, vildum vér
leitast við að fækka. En ham-
ingjustöfum vildum vér af alefli
hjálpa til að fjölga.