Breiðablik - 01.06.1906, Blaðsíða 5

BREIÐABLIK
5
Breiðablik látum vér þá tákna
landið fyrir framan oss, hug'sjón-
anna land,—landið,sem vér eigum
enn ónumið, — land íslenzkrar
framtíðarmenningfar í sannasta og
fylsta skilningi. Þang'að er ferð-
inni heitið. Þangað ættum vér
allir að eiga samleið.
Loforð eru fánýt og viljinn í
veiku gildi. En tilraun munum
vér gjöra eftir mætti að leggja eitt-
hvert gott orð í belg, hve nær sem
vér fáum því við komið,—leggja
góðum mönnum og málefnum það
liðsyrði, er vér framast megum.
Við alla vildum vér gott eiga,
eins og Gunnar á Hlíðarenda, en
segja þó afdráttarlaust það, er oss
býr í brjósti. Sannfæringu vorri
munum vér leitast við að halda
fram með lempni eins mikilli og
oss er unt. Og af alefli vildum
vér að því styðja, að samúðarþel
milli blaðamanna og flokka næði
að eflast, en æsingar og flokks-
hatur að bælast og hverfa.
Ágreiningsmálin munum vér
því leitast við að ræða með hug-
látssemi eins mikilli og nærgætni
og vér höfum lag á.
Winnipeg 15. maí 1906
Frisrik J. Bergmann.
Samband við andaheiminn.
1.
KKI mun mönnum nú jafn-tíðrætt
um neitt og andatrúna í Reykjavík.
Hvar sem menn koma saman, er um hana
talað af kappi miklu, með og móti, eins
og gengfur—mest þó á móti. Það er
enginn skortur á þungum áfellisdómum.
Menn álíta þetta vitfirring, eða því sem
næst,og sumir tala líkast því sem allir séu
nú að verða brjálaðir á fósturjörðu
vorri.
Andátrúarhreyfingunni er þeim mun
meiri eftirtekt veitt, sem þar eiga hlut að
máli nokkurir hinna mikilhæfustu manna
þjóðar vorrar. Menn, sem álitnir eru
leiðtogar lýðsins í fyrstu röð. Forkólfarn-
ir í frelsisbaráttu þjóðarinnar og öllum
andlegum áhugamálum. Listfengustu
rithöfundarnir, sem nú eru uppi með þjóð
vorri. Þegar þeir biðja sér hljóðs í hvaða
máli sem er, geta þeir verið vissir um
áheyrn fólksins.
Vér eigum fyrst og fremst við þá rit-
stjórana, Einar Hjörleifsson og Björn
Jónsson. Þeir hafa báðir talað svo um
hreyfing þessa í blöðum sínum, sem um
leið eru lang-helztu blöð landsins, að
það er eðlilegt, að nöfn þeirra séu um
fram annarra tengd við málið.
Einar Hjörleifsson, sem flestum Vest-
ur-Islendingum er að góðu kunnur fyrir
veru sína hér og blaðamensku, er þó
eiginlega sá, sem hrundið hefir hreyfing
þessari af stað.
Svo er að sjá sem hann hafi byrjað með
nokkurar tilraunir í þessa átt á Akureyri
meðan hann var þar ritstjóri, en að þær
tilraunir hafi að mestu mishepnast og
verið látnar niður falla í bili.
En eftir komu sína til Reykjavíkur
virðist hann hefja rannsóknir þessar á ný.
Þar hefir félag myndast, er Tilraunafélag
nefnist, sem hefir þetta mál með höndum.
Og inn í félag þetta hafa smám saman
dregist ýmsir helztu menn og gætnustu
þar í höfuðstaðnum, þar á meðal Björn
Jónson, ritstjóri ísafoldar. Tilraunir
þessar til að setja sig í samband við anda-
heiminn með því að tala við framliðna
menn, hafa aldrei verið sóttar með kappi
jafn-miklu og fjöri og síðastliðinn vetur.