Eimreiðin - 01.01.1905, Side 67

6;
Peim er þjóðlegt kal
í þvísa landi
ódýrt úthlutað
sem aleinn fer.
Hlægir hug minn eitt
1 húmi hverju
er ég eign mína
yfir lít:
öll er óseld mín
óðalslenda
— Braga-bláskógar
og bjargastorð.
Veit ég Vonaskarð
vera í fjöllum
— Braga-bláfjöllum
beint í austri
— móti morgunsól —
margra rasta,
ótal einstiga
undra skarð.
Sízt er séð til fulls
að sonum mínum
verði vegleysa
Vonaskarð.
Enn er ónumið
í óbygðum.
Geta gullnámar
í grjóti dulist.
Margt í koti karls
kann að vera
það sem þjóðkóngi
er þeygi veitt.
Vinnur vorhugur
að vegabót.
Enn mun æskuþrá
ósérhlífin.
Enn mun æskuþrá
við árroða
breiða út brosandi
báðar hendur,
syngja sjafnaljóð
sólar fóstra:
ungum árdegi,
unz alt um þrýtur.
íslenzkur lögfræðingur vestan hafs.
Sá, er fyrstur allra Vestur-íslendinga tók próf í lögum og flutti
mál fyrir dómstólum þessa lands, var MAGNÚS BRYNJÓLFSSON.
Hann er fæddur að Skeggjastöðum í Svartárdal í Húnaþingi, 28. dag
maímánaðar 1866. Faðir hans er Brynjólfur Brynjólfsson,
Magnússonar, bónda að Starrastöðum í Hegranesþingi, Magnússonar.
Móðir Brynjólfs Magnússonar var Guðrún dóttir Stefáns bónda að
Skatastöðum i Austurdal, og konu hans Sólborgar Bjarnadóttur frá
Skjaldastöðum í Öxnadal. (Afkomendur þeirra hjóna, Stefáns og Sól-
5