Vísir - 14.08.1965, Blaðsíða 7

V1SIR. Laugardagur 14. ágúst 1965.
7
utlönd í nor;7iin
: •-r.orgun
titldnd í moroun
Attundi hver sjúklingur í sjúkru-
húsum hefír neytt úfengis
— til mikils tjóns fyrir heilsu sína
Blaðið POLITIKEN í Kaup-
mannahöfn birtir frétt um það
á forsíðu, að áttundi hver sjúkl
ingur, sem verður að fara I
sjúkrahús til að fá bót meina
sinna, hafi drukkið sér til
heilsuspillis (misbrugt alkohol)
og eigi við áfengisvandamál að
stríða og þjáningar hlutaðeig-
andi megi rekja að meira eða
jninna leyti til þessa.
Rannsóknir í þessu efni hafa
farið fram víða um Iönd og
þessi var niðurstaðan. Og yfir
maður deildar þeirrar í Komm
unehospitalet í Khöfn, sem hef
ur til meðferðar sjúklinga, sem
beðið hafa tjón á heilsu sinni
vegna ofnautnar áfengis, Ib
Wendelboe Venge yfirlæknir,
segir, að í þessum efnum sé á-
standið í Danmörku ekki mjög
frábrugðið, og þó tæplega eins
slæmt.
Að því er tekur til karla á
aldrinum 40—50 ára, segir í
fréttinni, getur yfirleitt enginn
vafi leikið á því, að óhófleg á-
fengisneyzla er að verulegu
leyti orsök þeirra veikinda, sem
þeir þjást af. í þessum aldurs-
flokki sé um 3 meginorsakir að
ræða fyrir því, að þessir sjúk-
lingar hafa orðið að leita
sjúkrahúsvistar:
1. Hjartabilanir hafa skyndi-
lega gert vart við sig.
2. Afleiðingar umferðar-
slysa.
3. Ofnautn áfengis.
Yfirlæknirinn segir, að því
miður séu ekki nákvæmar upp-
lýsingar fyrir hendi um þetta.
Þegar sjúklingur sé spurður (í
sjúkrahúsi) spuminga varðandi
heilsufar hans og sjúkdóma,
sem hann hafi þjáðst af, sé
næstum alltaf látið hjá líða að
spyrja um venjur varðandi á-
fengisneyzlu, — og það sé
líka sín reynsla, að erfiðast sé
að fá menn til þess að vera op-
inskáa um þetta. Sjúklingurinn
sé jafnvel fúsari til þess að
ræða I einrúmi við lækninn
vandamál varðandi kynlíf hans.
í sumum tilfellum veikist
menn beinllnis af völdum á-p
fengisdrykkju, í öðrum komij
hún til sögunnar, vegna ein-1
hvers sjúkdóms sem þjáir sjúkll
Nýr boðskapur
Nkrumah til athug-
unar í Hvíta húsinu
Dr. K. Nkrumali
1 fyrradag fréttist, að
Nkrumah forseti Ghana hefði
sent Johnson Bandaríkjaforseta
nýjan boðskap varðandi frið f
Vietnam. Eftir að boðskapurinn
barst var neitað öllum upplýs-
ingum um hann f Hvfta húsinu,
en í gær var sagt aö forsetinn
hefði hann til athugunar.
Opinberlega lá ekkert frekar
fyrir í gær um efni boðskapar
ins, en áreiðanlegar heimiidir
voru þó taidar fyrir því, að f
honum fælust merkar tillögur,
sem mundu verða til þess, að
frekari orðsendingar færu milli
forsetanna. .
inginn, til dæmis leiðist menn,
sem þjáist af kvölum í hryggn-
um (brjóskeyðingu o.s.frv.).
M sé það kunnugt að ofnautn
áfengis sé tíðari meðal maga-
sárssjúklinga en annarra, og
það furðulega sé, að magasár
sé líka algengt hjá ættingjum
drykkjusjúklinga, þótt um sé
að ræða fólk, sem ekki bragði
áfengi. Ofnautn áfengis leiði
f Ijós svo að ekki sé um að vill-
ast, að slæmt heilsufar megi
rekja til áfengisnautnar. Mjög
verulegur hluti sjúkrarúma f
sjúkrahúsum Danmerkur er f
notkun vegna sjúklinga, sem
þjást af veikindum er
rekja má til ofnautnar áfengis.
Dauðsföll meðal þessara sjúkl-
inga eru næstum helmingi fleiri
en meðal þeirra, sem ekki
neyta áfengis.
Fegurstu
konu heims
Eitt Hafnarblaðanna birti þessa
mynd nú í vikunni af ungri stúlku,
er hún var nýkomin þangað loft-
leiðis frá New York, en hún fékk
þann dóm f „Miss Universe fegurð
arkeppninni“ í Miami, að hún væri
„fegursta kona heims". Um slikt
má vitanlega alltaf deila, en hún
er fögur, prúð og virðuleg þessi
unga stúlka, Apasra Hongsakula
frá Bangkok. Hún kom til Hafnar
ásamt móður sinni, fylgdarkonu og
dr. Philip Bottfeld, forstjóra keppn
innar. — Mikið er rætt um þann
virðingarblæ, sem þátttaka hennar
setti á keppnina, og gætti þar á-
hrifa hinna sterku fjölskyldu-
tengsla, en faðir hennar var einnig
viðstaddur keppnina. Apasra er af
tignum ættum og sjálf Sirikit
drottning var henni til aðstoðar
og leiðbeiningar heima, áður en
hún lagði af stað til keppninnar.

Hiroshimu —
Framh. af bls. 9.
flugforingi þá og lútherski
presturinn séra William B.
Downey flutti bæn: „Herra, við
b’iðjum þig að iáta styrjöldinni
ljúka sem fyrst og að friður
megi aftur rfkja á jörðinni.
Undir handleiðslu þína felum
við mennina er fljúga af stað í
nótt, að þeir megi allir koma
aftur heil'ir á húfi. Herra, við
felum þá handleiðslu þinni í
dag og alla tfma. I nafni Jesú
Krists, Amen“.
Að bænarstund þessari lok-
inni hélt hópurinn inn í borðsal
inn og neytti kvöldverðar, mat
urinn var egg, hafragrautur,
pylsur, hunang, brauð og kaffi.
Borgin sem hlíft
var við árásum.
Sunnudagurinn 5. ágúst var lík
ur hverjum öðrum dögum í
Hiroshima. Líf fólks'ins ein-
kenndist af erfiðleikum styrjald
arára, strangri skömmtun, til-
kynningum frá hernum, starfi
loftvarnarsveita. En þó var líf
ið í Hiroshima ólíkt þvl sem þá
gerðist í flestum japönskum
borgum. Hún var talin mjög
heppin borg. Hún var stór og
fjölmenn 'iðnaðarborg, og var
þvf ekki furða þó menn undr-
uðust það, að hún ein borga
hafði að mestu sloppið við ioft
árásir. í marz-mánuöi höfðu
tvær sprengjur fallið þar og
apríl 10 sprengjur. Eft'ir það
höfðu alls engar árásir verið
gerðar á hana. Þetta þótti furðu
sæta og sögur gengu um það
að Truman forseti ætti vini,
eða að skyldfólk hans hefði
einhvemtíma bú'ið þar. Borgin
nyti því persónulegrar vemdar
hins bandaríska forseta. En
sá gmnur læddist að nokkmm
að þetta táknaði það aðeins að
hræðilegri örlög biðu borgar-
innar síðar.
Aðfaranótt 6. ágúst hvinu loft
varnarmerkin e'ins og
á flestum nóttum f Hiroshima
mest var um loftvamarvælið
um 3-leyt'ið um nóttina, en eins
og venjulega þá vom það flug-
vélar sem vora á leið til ann-
arra borga. Menn tóku varla
eftir því að loftvamarflautur
fóm að hvfna um kl. 10 mfnút
ur yfir 7 um morguninn. Það
loftvamarvæl stóð ekki lengi
svo að það benti ekki t'il þess
að miklir sprengjuflugvélaflot-
ar væm þar á sveimi. Loftvam
arsveitirnar urðu varar við e'ina
flugvél af tegundinni B-29, sem
flaug hátt yfir borginni og það
var í reyndinn'i ein af veður
athugunarvélum sem flugu yfir
í 10 þúsund metra hæð. í þeirri
fjarlægð sást hún aðeins sem
IftiII liós depill sem speglaðist
f morgunsólinni. Hún flaug tvisv
ar yíir borgina og hvarf sfðan
til sjávar. Hún sendi frá sér
dulmálsskeyti sem hljóðaði
svo: Y2Q2B2C1.
Á móti skeyti þessu tók flug
maður f annarri sprengjuflugvél
sem var þá í 300 km fjarlægð.
Flugmaður sá var enginn ann-
ar en Tibbets yfirmaður flug-
sveitarinnar og í sprengjurými
flugvélar hans var aðeins eín
stór sprengja.
Yfir Hiroshima
að morgni 6. ágúst
Tibbets las úr dulmálsskeyt-
inu að bjart og nærri heiðskfrt
væri yfir borginn'i Hiroshima.
Hinar tvær veðurathugunarvél-
araar höfðu flogið yfir borgim
ar Kokura og Nagasaki svo að
breyta mætti áætlun ef veður-
útlitið yfir Hiroshima væri ó-
hagstætt. Þar var líka dáindis-
gott veður, en með því að að-
stæður vora hinar hagstæðustu
yfir Hiroshima var engi'in á-
stæða til að breyta um áætlun.
Kl. 7.50 flaug Enola Gay yfir
japanskt land, inn yfir eyjuna
Shikoko. Eftir það hélt Tibbets
flugmaður sjálfur um stjómvöl
inn. Kl. 8.06 flugu þeir yfir
Fukuyama-flóa og sáu japanska
flotadeild á siglingu þar.
Sprengjukastari flugvélarinnar
tilkynnti að sprengjan væri til-
búin og allt í lagi með frágang
hennar. Hann kom inn í stjórn
klefann til að tilkynna Tibbets
þetta og hvarf síðan niður f
byrgi sitt, rétt í þvf flugu þeir
framhjá hvítum skýjabólstmm
ogborginHiroshímabirtist þeim
breiddi úr sér fyrir neðan þá í
glampandi sólskini.
Tibbits sagði við aðstoðar-
flugmanninn. — Ert þú sammála
þvf að þetta sé Hiroshima,
staðurinn sem er okkar skot-
mark.
Aðstoðarflugmaðurinn svar-
aði: — já.
Klukkan 8.09 gaf Tibbits út
fyrirmæli. — Allt skal vera til
búið til árásar, gætið þess að
horfa ekki aftur fyrir ykkur í
sprengjuglampann. Þegar ég
gef merkið skuluð þið loka aug
unum og opna þau ekki aftur
fyrr en sprengingin hefur farið
fram.
Flugvirkið Enola Gay var kl.
8.11 komið á þann stað þar sem
aðgerðimar þurftu að hefjast f
27 km. fjarlægð. Sprengjukast-
arinn Tom Ferebee leit f miðun
artæki sfn. Enn lét Tibbets líða
90 sekúndur. Það var kl. 8.13.30
sem hann gaf merkið: — Stund
in er komin. Á þessu augna-
bliki flaug Enola Gay til vest-
urs í 10.500 metra hæð með
456 km. hraða á klst.
Undir lá Hiroshima böðuð í
sól. Ferebee sprengjukastari
horfði á mynd borgarinnar f
mælitækjum sínum, hann kann-
aðist hér við hvert hverfi,
hverja götu af ljósmyndum
þeim sem hann hafði skoðað
svo nákvæmlega, hann þekkti
nesin þrjú sem gengu út í fló-
ann og hinar sjö kvíslar Ota-
fljótsins, þar sem það rennur
til sjávar. Bráðlega kom miðja
borgarinnar, viðskiptahverfin
inn á mynd mælitækja hans og
hann ýtti á hnappinn. Hann sá
gegnum plastglerið fyrir neðan
sig að sprengihólf vélarinnar
hafði opnast og dökkur skuggi,
sprengjan féll niður. Þá var kl.
8.15.17. Þegar þessu var lokið
herti flugvélin ferðina og flug-
vélarnar tvær sem höfðu fylgt
henni beygðu af leið til hliðar
og juku hraðann til að komast
sem lengst f burtu.
Fáeinir borgarar, sem litu upp
til himins á næstu augnablikum
sáu að fallhlíf sveif þar hægt
niður. Þeir ímynduðu sér, að
eitthvað hefði komið fyrir ame
rfska flugvél sem var þarna á
sveimi, ef til vill væri hún bil-
uð og flugmennimir að kasta
sér út til bjargar. Þeir heyrðu
líka vélarhljóð frá flugvélunum
í háloftunum.
Svo gerðist það á einu augna
bliki og borgin Hiroshima var
ékki lengur til.