Vísir - 20.01.1968, Blaðsíða 2

2
Stevie Winwood
vinsæiasti
Pop-snillingur
Englands
V 1 S I R . Laugardagur 20. janúar 1968.
„nphe Spencer Davies Group“
var ein af vinsælustu hljóm
sveltum í heiminum, og megin
uppistaða hljómsveitarinnar var
Stevie Winwood. Hann lék á
orgel, en auk þess lók hann af
og til á gítar. Stevie og eidri
bróðir hans Muff mynduðu fimm
tíu prósent af topp-popp-hljóm-
sveitinni, sem gerði „Keep On
Running" að metsölulagi. í kjöl-
far þess sendu þeir frá sér hvert
topp-lagið á fætur öðru, og herr-
arnir fjórir urðu vinsælli en
j þeir höfðu nokkum tíma þoraö
i að vona. Eftir tvö ár með Spenc-
j er Davies gat Stevie ekki lengur
•i hafzt við innan ramma hljóm-
fi sveitarinnar, og hætti hann, á-
samt Muff, bróður sínum, eftir
að hafa tilkynnt það í fyrsta
sinn opinberlega i ,,Le Carrous-
el“ í Kaupmannahöfn, þar sem
þeir léku.
Spencer Davies varö ekki
seinn á sér að afla liðsmanna í
stað þeirra bræðra og Muff, en
þó hefur hljómsveit hans, hin
nýja, ekki haslaö sér völlinn,
sem áöur var.
Muff Winwood er nú orðinn
framkvæmdastjóri, og ásamt
Cris Blackwell sendir hann
„Traffic“ til hinna ýmsu heims-
hluta. „Traffic" er nafnið á
hinni nýju hljómsveit Stevies,
eins og margir eflaust vita, og
samanstendur hún auk hans at
þeim Chris Wood, sem leikur á
saxófón og flautu, Dave Mason
á gítar og sítar og Jim Capaldi
á trommur. Enginn bassi??? —
jú, jú, því bjargar Stevie með
fótunum, því að í hans sérsmíð-
aða Hammond-orgeli er sérbyggt
bassakerfi.
Stevie og félagar lifðu aþalífi
í hálft ár, þar sem þeir æfðu
marga tíma dag hvern. Engir
blaðamenn höfðu aðgang að
hinu átta herbergja einbýlishúsi,
sem þeir höföu tekið á leigu uppi
í sveit. Enginn sími, ekkert út-
varp, sjónvarp, dagblað né önn-
ur fjölmiðlunartæki nútímans.
Einir með rúmlega 500.000 króna
hljóðfærum bjuggu þeir, langt
frá mannabyggðum.
Fyrsta hljómplata „Traffic"
var „Paper Sun“, sem að sjálf-
sögðu fékk ' ágætar mót-
tökur á vinsældalistum víða um
heim. Sú er næst kom var „Hole
In My Shoe“, sem komst enn
hærra á vinsældalistunum. —
Dave Mason gerði þessi afburða
lög, sem skapazt höfðu af alls
kyns hljómmyndunum, og hef-
ur það í för með sér að „Traff-
ic“ veröa ætíð að hafa segul-
bandsupptökur með þessum
kynjahljóðum er þeir halda
hljómleika.
Hinn nítján ára gamji Stevie
Winwood er einn af mestu á-
trúnaðargoðum enskrar æsku,
og mestu áhrif á aðdáendur
sína hafði hánn á hinni árlegu
hijómsveitarsamkundu vinsæl-
ustu hljómsveita Eretlands í
Wembley Empire Pool við New
Musical Express, þar sem allir
biðu eftir kynningunni á „Traff
ic“. í salnum, sem var yfirfuiiur
af táningur, voru öll ljós slökkt
og Simon Dee kynnti :STEVIE
WINWOOD. Skrækimir og ó-
hljóðin ætluðu engan endi að
taka. Stevie og félagar gengu
fram á sviðið, og ofan á hinn
stórbrotna hljómburð hinna
þriggja meðlima hljómsveitarinn
ar, sem þegar voru farnir að
leika, kom fyllandi undirleikur
Stevies frá Steinway-fiyglinum.
1 hvítri skyrtu og svörtum bux
um var vart hægt að festa á hon
um augun á sviðinu. En rödd
hans fyllti húsið, svo að eigi var
um að villast hver kominn var.
„Traffic“ voru meðal þeirra
vinsælustu sem fram komu á um
ræddum hljómleikum.
I byrjun októbermánaðar 1967
komu „Traffic" fyrst fram í Eng
landi, en áður höfðu þeir reynt
undirtektir almennings í Noregi,
Svíþjóð og Danmörku — en af
þeim er allt gott að segja. —
Allir þeir, sem voru í Falkoner
Centret í Danmörku urðu fram
úr hófi hrifnir.
Nú í dag er Stevie Winwood
með eina af eftirtektarverðustu
bítlahljómsveitum heimsins, og
hæfileikar hans munu áreiðan-
lega koma vel í ljós innan hins
nýja hrings. Áður fannst honum
hann vera að dragast aftur úr.
Nú ljómar hann eftir hverja
framgöngu á sviðinu.
JJinar leiðinlegu og tilbreyt-
ingarlausu „pop-skemmtan-
ir“ eru ekki lengur það, sem
klúbbar og aðrir almennir
skemmtistaðir táninga geta boð
ið upp á, að minnsta kosti ekki
erlendis. Nú verður allt að vera
mefra lifandi.
Nú er það blómaskrúðið í
öllum regnbogans litum, sem
virðist vera að hefja sig til vegs
og virðingar meðal æskufólks.
Þess er æskt, að danssalurinn sé
allýstur af margs konar ijósa-
útbúnaði í öllum litum og að
hann sé einnig alsettur fjölda
blóma á víð og dreif um salinn,
svo almenningur finni að hann
sé með, og fái hinn fjárhags-
lega hagnað af samkomunni.
Segja þeir, sem vitið hafa, að
sa~Iinn eigi aö skrautbúa með
blómum og aftur blómum á
borðum og veggjum og að ijós-
kastarar með mismunandi ljós-
geislum muni skapa geðrænt
og hugrænt andrúmsloft (stemn
ingu), sem enginn hefur áöur
upp lifað. — Eigi er víst hvað
satt er í því, —
Sérhverjum samkomugesti er
svo auðvitað afhent blóm viö
innganginn, og bað síðan sett
í hnappagatið eöa bak við eyr-
að eða jafnvel í hárið, ef þaö
er nógu sítt.
Áhrif fjarlægra sólskinsrikra
eyja koma upp í hugum manna,
þegar hljómlistarmennirnir láta
í ljós sína beztu getu í hinu
mikla blómaflóöi.
San Francisco — söngvarnir
eru sungnir sí ofan í æ af mik-
illi innlifun — „Pop-tónlistin“,
tízkan og myndlistin hefur tek-
ið sér önnur einkenni, og blóma
dýrkunin hefur hafið innreið
sína í mörg lönd.