Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.1984, Blaðsíða 12

12
DV. LAUGARDAGUR19. MAI1984.
AÐALFUNDUR S.Í.F.
Aðalfundur Sölusambands íslenzkra fiskframleiðenda fyrir
árið 1983 verður haldinn aö Hótel Sögu 7. júní nk. og hefst kl. 10
f.h.
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
STJÓRN SÖLUSAMBANDS
ÍSLENZKRA FISKFRAMLEIÐENDA.
' r'
ý't.AiL in;.-
.. IJ'j!. TC
Frá menntamálaráðuneytmu
Lausar kennarastöður
Lausar eru til umsóknar kennarastöður við eftirtalda skóla:
Menntaskólann á ísafirði, staða stærðfræðikennara, íslensku-
kennara og staöa kennara í viðskipta- og félagsgreinum (bók-
færslu, rekstrarhagfræði, félagsfræði o.fl.).
Fjölbrautaskólann á Sauðárkróki, staða dönskukennara og
íslenskukennara.
Framhaldsskólann í Vestmannaeyjum, staöa íslensku-
kennara.
Umsóknir sendist menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu 6,101
Reykjavík, ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf
fyrir 1. júní næstkomandi.
menntamalarAðuneytið.
NÝIR OG NOTAÐIR
BÍLAR
SELJUM í DAG
TEGUND ÁRGERÐ EKINN LITUR VERÐ
RENAULT 5 TL 1979 63.000 blár 120.000
RENAULT 20 TL 1979 51.000 grænn 210.000
BMW315 1981 38.000 drappl. 295.000
BMW315 1982 20.000 rauður 330.000
BMW316 1981 39.000 silfurgr. 300.000
BMW 320 1978 100.000 rauður 250.000
BMW 320 1982 30.000 blásans. 445.000
BMW518 1980 26.000 silfurgr. 355.000
BMW 518 1982 14.000 hvítur 445.000
BMW 520i 1982 31.000 grænsans. 550.000
BMW 520, auto 1982 42.000 rauðsans. 550.000
MAZDA 929, auto 1980 40.000 blásans. 245.000
OPIÐ 1 -5
KOMIÐ SKOÐIÐ OG REYNIÐ VIÐSKIPTIN
KRISTINN GUÐNASON HF.
SUÐURLANDSBRAUT 20. SÍMI 86633
TIL SÖLU
Mercedes Benz 450 SE árg. '75, gullfallegur bíll — mefl öllu.
Toyota Landcruiser árg. '81, toppbill.

8B
Opið laugardaga kl. 10—19.
BÍLASALAN BLIK
Skeifunni 8, sími 86477.
„HEF NOTAÐ ALLT T
Rætt við Jón Högnason skipstjóra sem er níutíu og þriggja ára og
fyrirsjötíuárum
,,Það er ekki vegna þess að ég hafi
fengið gott uppeldi. Eg var á flækingi
lengi. Eg missti foreldra mína ungur
og uppvaxtarárin voru reglulega
erfið. Eg var á mörgum bæjum, komið
fyrir hér og þar,” svarar Jón Högna-
son skipstjóri, kominn á nitugasta og
fjórða aldursár, þegar hann er spurður
hvernig hann hafi farið að því að verða
svona gamall.
,,Eg er fæddur 1891 á Eystri-Sól-
heimum í Mýrdal í Vestur-Skaftafells-
sýslu. Eg var þarna austurfrá til átján
ára aldurs og þá flutti ég til Reykjavík-
ur.”
Hvernig stóö á því að þú fluttist til
Reykjavíkur?
„Frændi minn, Sigurður Oddsson
skipstjóri, tók mig í vinnu. Einhver
gekk á milli og útvegaði mér pláss hjá
honum. Og á skútu var ég með honum í
fimmúthöld.
Það er ómögulegt að lýsa því
hvemig þetta var. Maður var kominn í
allt annan heim þegar maður var kom-
inn á skútu og úr sveitalífinu.”
Var þetta ekki erfitt?
„Nei, það var ekki erfitt en það var
ósköp lélegt líf. Fæði og allur
aöbúnaöur var ósköp lélegur.”
Hvaö voru túrarnir langir?
„Þeir voru upp í sex vikur. Það var
einn túr frá lokum til Jónsmessu, allt-
af. Hinir túramir voru styttri.”
Var gott upp úr því að hafa að vera á
skútu?
„Það fór allt eftir því hvaö maður
dró. Maður hafði helminginn. Þeir
höfðu gott upp úr sér sem vora góðir
dráttarmenn. Eg var í meðallagi góður
og ég held að árskaupið mitt hafi kom-
ist mest upp í 600 krónur eða þar um
bil.
Svo var þama tímabil sem ekkert
var að gera hjá skútukörlum. Það var
hætt í september og ekkert farið að
gera fyrr en í byrjum mars. Og þá var
ekki nokkur skapaður hlutur að gera. ”
— Hvemig eyddirðu tímanum?
„I bara ekki neitt. Það var einstöku
sinnum aö maður fékk dag og dag á
Eyrinni. Þá var maður með um 20 til 25
auraátímann.”
Sjómannaskólinn
,,Eg fór i sjómannaskólann og út-
skrifaðist þaðan 1914. Eg fékk svonefnt
meirapróf. Það veitti réttindi til utan-
landssiglinga.”
Þurftiröu ekki að safna til að
komast í Sjómannaskólann?
„Nei, ég var hjá skipstjóra mínum
og frænda, Siguröi Oddssyni, þennan
tíma sem ég var í skólanum og konu
hans, Herdísi Jónsdóttur. Þeim ágætis-
hjónum á ég mikið að þakka. Eg held
að ég hafi borgað 30 krónur á mánuði í
fæði og húsnæði. Það var hægt aö lifa
góðu lífi á 600 krónum fyrir einhleypa
menn.
Svo fór ég á togara. Fyrst sem
háseti, svo stýrimaður. Eg var stýri-
maður hjá Þórami Olgeirssyni,
Great Admiral hét skipið. Hann var
með útgerð i Englandi. Meðan ég var
meö Þórami átti ég heima í Grimsby.
Það vora tvö ár. Þá var skipiö selt og
þar með var búinn tími minn með
Þórami.
Eg sótti Skaftfelling til Danmerkur
og sigldi honum á seglunum einum
heim vegna þess að það var ekki dropi
af olíu fáanlegur og var með hann í
siglingum við suöurströndina í tvö ár.
Síðan var ég, eftir nokkum tíma í
landi, stýrimaður á Leifi heppna og
áfram skipstjóri á togurum. Vínlandi
fyrst, gamla Gulltoppi og sex ár skip-
stjóri á Karlsefni, gamla. Svo fór ég í
land og hætti eiginlega til sjós.
Eg fór þá að vinna hjá áfengis-
versluninni og bruggaði þar allt
brennivín í fimm ár, þá fór ég til Skipa-
skoðunar ríkisins og þar var ég í
tuttuguogtvöár.”
Á stríðsárunum fékk ég að fara ein-
staka túra til Englands í forföllum ann-
arra. Eg fékk frí til þess, menn vildu
yfirleitt ekki sigla á stríðstímum.”
Þú hefur ekki verið hræddur?
„Ja, það var mikiö upp úr þessu að
hafa.
Allir gera kröfur
Hvenær hættirðu að vinna?
„Eg varð að hætta sjötíu ára. Mér
var að vísu boöið að halda áfram en ég
vildi hætta. Síðan hef ég ekki annað
gert en að láta mér leiðast.”
Attu þér ekki eitthvert tómstunda-
gaman?
„Nei. Eg er helst að glugga í bækur.
Eg hef eiginlega ekkert getað fundið
mér til dundurs.
Eg bý með seinni konunni minni. Eg
er tvígiftur, hún er sex árum yngri.”
Áttu einhverja afkomendur?
„Eg á f jögur böm með fyrri konunni
minni.”
Nú hefur orðið mikil breyting frá
því að þú fæddist?
t „Þetta er allt annar heimur sem
maður lifir í núna heldur en maður
geröi þá. Allir gera kröfur að mér
finnst. Þeir vilja minni vinnu og meiri
laun. Svona kröfur þekktust ekki þá.
Til dæmis á skútunum. ”
Var ekki mikil vinnuharka þá?
„Ekki á skútunum. Það var hver
sjálfráður hvað hann stóð lengi við fær-
ið. En það er ekki hægt að lýsa því
hvemig farið var með mann á togurun-
um áður en vökulögin komu. Þaö var
iðulega svoleiðis að það voru allir hætt-
ir að borða. Maður datt með hausinn
ofan í diskinn sinn í stað þess að borða.
Eg er hræddur um að það væri búið að
gera verkfall núna,” segir Jón og hlær.
Síðan verður hann alvarlegur:
„Þetta var hörmulegur tími. Það
var oft svoleiðis í Englandsferðum að
við vorum ekki búnir að ná okkur eftir
„Jón er grannvaxinn og
teinréttur þrátt fyrir
aidurinn sé farinn að færast
yfir."