Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.1987, Blaðsíða 30

30
Merming
MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1987.
FYRIRTÆKI -
ATVINNUREKENDUR!
VIKAN
er ekki sérrit, heldur fjölbreytt, víðlesið
heimilisrit, og býður hagstæðasta aug-
lýsingaverð allra íslenskra tímarita.
Þú hringir — við birtum og auglýsingin verflur
færð á kortið.
Nú er hægt að hringja inn smáauglýsingar
og ganga frá öllu í sama símtali.
Hámark kortaúttektar i sima er kr. 4.000,-
Hafið tilbúið:
ilafn - heimilisfang - sima - nafnnúmer - kortnúmer'
og gildistíma og að sjálfsögðu texta auglýsingarinnar.
- Kristjana Samper í Gallerí Gangskör
Kristjana Samper er ört vaxandi
listakona. Um þessar mundir (og til
3. apríl) heldur hún htla einkasýn-
ingu á þeim litla og snotra stað,
Galleríi Gangskör, sem staðfestir
ýmsar þær vonir sem bimdnar hafe
verið við hana.
A sýningunni eru 19 verk, túss-
teikningar, handmálaðar grafík-
myndir, leirskúlptúrar og verk
unnin með blandaðri tækni.
Kristjönu lætur vel að túlka inni-
leg augnablik í lífi manns, samskipti
móður og bams, endurfúndi, sam-
semd elskenda. Forsenda slíkrar
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
Á innilegum
augnablikum
túlkunar er svo aftur virðing fyrir
manngildinu, sem Kristjana hefúr í
ríkum mæli, sjá eftirminnilega
skúlptúra hennar af einangruðum
manneskjum, þrekuðum eftir langa
baráttu í lífsins ólgusjó.
Mér þykja teikningar hennar af
fólki hins vegar ekki alltaf jafnvel
heppnaðar. Þær eru of almenns eðl-
is, of fjarlægar, þannig að áhorfand-
anum tekst ekki að fá á þeim nægan
áhuga.
Auk þess er hún gjöm á að drepa
megináherslum þeirra á dreif með
alls kyns aukaeffektum.
Áhersla Kristjönu á hið almenna,
sam-mannlega, kemur henni hins
vegar til góða í táknmyndum eins
og „Nótt“, „Móðurást“ og „Afríka",
sem hafa til að bera þá mannúðlegu
mýkt sem listakonan er þekktust
fyrir.
Kristjana Samper - Svartur engill, keramíkskúlptúr, 1987.
Kristjana er í essinu sínu í
keramíkskúlptúrunum. Þar hefúr
hún komið sér upp haldgóðri tækni,
getur meira að segja brennt stærri
leirverk en áður hefúr verið gert hér
á landi, sjá „Móður Jörð“.
Verkið er jafnframt það stærsta á
sýningunni, mikill stíliseraður torsó.
Markverðustu keramíkskúlptúrar
Kristjönu em samt hausamir, einir
og sér, í samfloti með vængjum
(„Hvítur engill", „Svartur engill"),
eða paraðir.
Þessi afhöggnu(?) höfuð em trag-
ísk ásýndum, uppfull af þjáningu,
sem ítrekuð er í kröftugri mótuninni.
-ai
Tóiilist
Eyjólfur Melsted
Sgouros eins og hann
gerist allra bestur
sá einstrengingslegi Mozart sem á
undan fór.
Líktogíblóð borin
Svo kom að því sem flestir höfðu
beðið eftir - að snillingurinn ungi,
Dimitris Sgouros, léki Þriðja Rach-
maninov. Þama kom loksins stykki
sem ég gat verið hinum annars mjög
svo snjalla stjómanda, Petri Sakari,
fyllilega sammála um túlkunina á. Og
Sgouros - hann spilaði eins og sannur
meistari. Svona stykki á hann að spila
því líkast er að hárómantíkin sé hon-
um í blóð borin. í þannig verkum nýtur
hans fljúgandi tækni hans sín til fúlls
í ungæðislegumn stílnum. Sem sé
Sgouros eins og hann gerist allra best-
ur og hljómsveitin í góðu stuði að
baki honum. EM
Tónleikar Sinfóniuhljómsveitar íslands i Há-
skólabiói 26. mars.
Stjómandi: Petri Sakari.
Einleikari: Dimitris Sgouros.
Efnisskrá: Wolfgang Amadeus Mozart Sin-
fónia nr. 40 í g-moll, KV 550; Maurice Ravel:
Gæsamamma; Sergei Rachmaninov: Pianó-
konsert nr. 3 i d-moli.
Eftir einleikstónleika Dimitris Sgou-
ros og hafandi orðið vitni að því
hvemig vexti hans og þroska miðar
við klassísku meistarana, var það
Dimitris Sgouros á æfingu.
Einum of þurr Mozart
En byrjunarorðin átti þó Mozart. Sú
vinsæla og gegnum poppaða (það er
að segja fyrsti kaflinn) Fertugasta Sin-
fónía skyldi verða fyrsti eymaglaðn-
ingur tónleikanna. Allt í lagi með
Mozart, en algjör óþarfi að spila hann
svona þurrlega. Spilamennskan var
„sólíd" og hljómsveitin fylgdi leiðsögn
stjómandans í einu og öllu, en hún
leiddi til þessa allt að því vélræna
leiks. Þó létu blásarar ekki alveg
beygjast og lumuðu á fallega „sungn-
um“ línum, einkum í Andantekafla og
Menúetti.
Heldur lifnaði yfir í Gæsamömmu
og hún var á köflum fallega leikin.
Var það mér sýnu meir að skapi en
þrátt fyrir allt tilhlökkunarefni að eiga
að fá að hlýða á hann glíma við flæð-
andi rómantík. Ég verð að segja alveg
eins og er, að ég er þakklátur fyrir að
hann skyldi ekki leika Beethovenkon-
sert á þessum tónleikum.
STERKIR
TRAUSTIR
Vinnupallar
írá BRIMRÁS
Kaplahrauni 7 65 19 60