Dagblaðið Vísir - DV - 16.01.1988, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 16. JANÚAR 1988.
27
Sæl nú... Rokkstjömur
stíga á stokk eins og margir
aðrir um áramót og setja sér
markmið á nýju ári. Við rák-
umst á nokkur nýársheit og
látum þau flakka til gam-
ans. Hin unga Tiffany ætlar
að herða róðurinn i trimminu
og stefnir ennfremur að þvi
að rækta náttúrulegar neglur
og þær sem lengstar. Liðs-
menn hljómsveitarinnar
Breakfast Club stefna að því
að verða herrar himingeims-
ins, tíma og vídda, hvorki
meira né minna. Belinda
Carlisle lofaði sjálfri sér að
kaupa ekki fleiri dýr á árinu
en hún er haldin kaupæði á
skepnum og á þegarfjóra
hunda, páfagauk og gris.
Alice Cooper stefnir að þvi
að finna enn magnaðri hryll-
ingsmyndir en hann hefur
séð til þessa og Steve Jones
hefur það lítilláta markmið
að gefa út rokkplötu níunda
áratugarins... Nýjarplötur
halda áfram að koma út er-
lendis þó jólin séu fyrir bi
enda markaður þarfyrir
hljómplötur allan ársins
hring. Meðal bitastæðra
platna, sem eru væntanleg-
ar.er önnur sólóplata
Davids Lee Roths en hún er
væntanleg i búðir vestan-
hafs undir mánaðamót.
Heitir gripurinn Scytscraper
og hefur innihaldinu verið
haldið mjög leyndu... Joni
Mitchell sendirfrá sér plötu
i næsta mánuði og fær að-
stoð frá mörgum mætum
manninum. Meðal aðstoðar-
manna sem leggja hönd á
plógeru Billy Idol, Willie
Nelson, Peter Gabriel, Don
Henley, Thomas Dolby og
Wayne Shorter... Smit-
hereens senda f rá sér nýja
plötu innan ttðar og fá lika
til liðs við sig nafntogaða
hjálparkokka. Meðal þeirra
eru Steve Berlin, saxafón-
leikari Los Lobos, Del
Shannon og Marti Jones.
Eitt laganna á plötunni er
endurútgáfa á laginu Somet-
hing Stupid sem þau feðgin-
in Frank og Nancy Sinatra
sungu hérum árið... Bruce
Springsteen hefur látið þau
boð út ganga að hann ætli
að leggja land undirfót i lok
næsta mánaðar til að fylgja
eftir plötunni Tunnel of Love
en hún hefur ekki selst eins
vel og vonast var til. Stend-
ur til að Springsteen heim-
sæki 22 borgir vestanhafs i
ferðinni en engar fréttir hafa
boristaf tónleikum i Evr-
ópu... Þaðvarog...
-SþS-
________________________________________Nýjarplötur
Sverrir Stormsker - Stormskers guðspjöll
vandað
Ekki nóg til
Magn og gæöi eru hugtök sem
koma ósjálfrátt upp í hugann þegar
hlustað er á þessa nýjustu afurð
Sverris Stormskers. Það er með ein-
dæmum hversu afkastamikll laga-
smiður drengurinn er en slíkar
hamhleypur verða að temja sér meiri
sjálfsgagnrýni en hinir sem eyða
löngum tíma í tónsmíðarnar. Því
held ég að úr þessum tveimur plötum
hefði mátt gera eina mun heilsteypt-
ari og betri en þessar tvær eru.
Því er nefnilega ekki að neita að
hér er mörg mjög frambærileg lög
að fmna og fer ekkert á milli mála
að Sverri fer fram sem lagasmið með
hverri plötunni. Inni á milh er aftur
á móti að finna efni sem er hvorki
fugl né fiskur og mætti því missa sig.
Textar Sverris skipta tónlist hans
meira máh en hjá mörgum öðrum
tónlistarmanninum. Sverrir gerir lít-
ið að því að semja bulltexta sem ijalla
ekki um neitt. Hinu er svo ekki að
neita að margt af því sem Sverrir
setur fram í textum sínum er frekar
groddalegt og finnst mér það miöur
að láta subbulega texta gera það að
verkum að fjölmargir fælast frá því
að leggja við hlustir. Þannig fara
mörg góð lög í hundskjaft; lög sem
ég er ekki í vafa um að margir hefðu
ánægju af að hlusta á en ólánlegur
texti kemur í veg fyrir.
Það er nefnilega eitt að vera gagn-
rýninn í textum og annað að klæða
gagnrýnina í snyrtilegan búning. Ég
held að snyrtilega klædda gagnrýnin
nái yfirleitt mun lengra en sú sóða-
lega.
Og með örlítið meiri snyrti-
mennsku í textum held ég að Sverrir
Stormsker geti náð til enn stærri
hlustendahóps en hann gerir nú því
eins og komið hefur fram skortir
ekki hæffieikana í lagasmíðunum.
-SþS-
Steve Windwood-kronika
Dularfulli popparinn
Lesendur athugið: Við bræðurnir
ætlum að rekja hér í máli, og að
mestu án mynda, feril Steve Wind-
woods. Við látum þó unglingsár
piltsins eiga sig, ekki vegna þess að
þau séu ekki í frásögur færandi,
heldur miklu frekar sökum skorts á
almennilegum heimildum, s.s. frá
móðursystur og öðru frændfólki.
Þetta er síður en svo auðvelt verk,
það megið þið vita.
I. kafli: Eiginlegur ferill Wind-
woods hófst þegar hann slóst í
hópinn meö Spencer Davies-flokkn-
um í kringum ‘63. Svo stofnaði hann
Traffic ‘67 ásamt Jim Capaldi og fleiri
góðum drengjum. Tveim árum síðar
varð svo „súpergrúppan" Blind
Faith til þar sem hetja vor var í fé-
lagi við sjálfan Clapton, Ric Grec og
Ginger Baker. Árið eftir sneri hann
aftur í Traffic og spilaði með henni
þangað til hún lagði upp laupana ‘74.
D. kafli: Windwood ákvað, þegar
hér var komið sögu, að reyna fyrir
sér upp á eigin spýtur. Fyrsta sóló-
platan hans kom út ‘77 og vakti enga
sérstaka athygli. Við útkomu plöt-
unnar Arc of a Diver 1980 kom hins
vegar annað hljóð í strokkinn. Þetta
var að flestra dómi hin frambærileg-
asta poppplata. Meðal annars átti
lagið While You See a Change láni
að fagna á vinsældalistum í Bret-
landi. Okkar maður hafði róiö á/
fengsæl miö. Gaman, gaman. Wind-
wood bætti svo tveim plötum í
sólósafnið næstu sex árin, Talking
back to the" Night og Back in the High
Life.
III. kafli: Windwood ákveður að
draga saman aðalatriöin úr öðrum
kafla. Og til hvers? Ja, því hefði
Sherlock, kollegi okkar, ef tíl vfil
getað svarað. Þessi plata geymir
helstu afuröir Windwoods eftir 1977,
Valerie, Higher Love, svo þessi allra
nýlegustu séu nefnd. Við teljum að
lausnin geti hugsanlega legið í dular-
fullu brosi hetjunnar á plötuumslag-
inu. Dálitið dularfuUt. Þessi lög eru
slagarar sem við áUtum að hljóti að
Ufa enn þá í skammtímaminninu og
því engin ástæða til að rifja þá upp
að sinni. Windwood er að vísu enginn
meðaljón. Rúmlega tuttugu ára
reynsla hefur gert hann aö slyngum
tónlistarmanni sem erfitt er að etja
kappi við. Þessi safnplata er hin
mesta ráðgáta sem við nennum ekki
að leysa. Þess í stað bjóðum við upp
á mögulegar lausnir í stöðunni.
Sögulok: Ætlar Steve ekki að gera
aðra plötu? Er hann kannski búinn
að stofna nýja hljómsveit? Snýr hann
sér hugsanlega aö því að framleiða
tískuvörur fyrir herra? Ætlar Steve
að leika í bíómynd? Skyldi hann
skrifa ævisögu sína sjálfur?
Okkur er svo cem sama. Þetta mál
er komið úr okkar höndum.
Frank og Jói.
Bee Gees - E.S.P.
í sama farinu
Líklega hafa áströlsku bræðurnir
Robin, Maurice og Barry Gibb, er
skipa tríóið Bee Gees, náð hátindi
ferils síns með lögunum í diskó-
myndinni frægu Saturday Night
Fever. Dýrðarljóminn, sem um þá
laukst á þessu tímabili, hefur farið
snarminnkandi og á tímabili slokkn-
aði alveg á þeim.
Þeir fóru sinn í hveija áttina, Barry
gerði það gott með Barbra Streisand
og fleiri en sólóferill hans varð stutt-
ur og afrekalítill. Robin hóf einnig
sólóferil, byijaði ágætlega en fijót-
lega tilheyrði hann einnig sögunni.
Lítið hefur farið fyrir hinum hljóláta
Maurice.
Þegar svo var komið að enginn
vildi hlusta á þá sinn í hverju lagi
var ekki um annað að ræða en endur-
lífga Bee Gees. Það hafa þeir gert og
nýlega sá platan E.S.P. dagsins ljós.
Þeir hittu á rétta tóninn með You
Win Again sem farið hefur sigurfór
um Evrópu þó minna hafi farið fyrir
því á Bandaríkjamarkaði. You Win
Again er lagleg lítil melódía, vel flutt
af þeim bræðrum og við erum bless-
unarlega laus við falsettu Barry
Gibb.
Því miður er ekki um fleiri smelli
að ræða á E.S.P. að því er séð verð-
ur. Þeir sækja á gömul mið, ekkert
nýtt, diskótakturinn meira að segja
endurvakinn í nokkrum laganna og
verður E.S.P. sjálfsagt ekki talinn
merkfiegur gripur í framtíðinni, þeg-
ar ferill þessarar vinsælu hljómsveit-
ar verður rakinn.
Þó er platan ekki alslæm. Þeir
bræður hafa alltaf getað samið lag-
legar melódíur og það geta þeir enn
en útsetningar og röddun laganna er
gamaldags og verður því E.S.P. frek-
ar langdregin þegar til lengdar lætur.
-HK