Dagur - 27.11.1993, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Laugardagur 27. nóvember 1993
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SIMI: 96-24222 • SÍMFAX: 96-27639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1400 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
UMSJÓNARMAÐUR HELGARBLAÐS: STEFÁN SÆMUNDSSON
BLAÐAMENN: GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
(íþróttir), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585, fax 96-42285),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
SIGRÍÐUR ÞORGRÍMSDÓTTIR (Sauðárkróki vs. 95-35960, fax 95-36130),
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON.
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENTHF.
Versnandi færð og
vont skyggni minnka
slysahættuna!
Mörgum finnst sem veturinn sé enn ókominn,
þótt dagataliö segi annað. í það minnsta er ljóst
að fara þarf mörg ár aftur í tímann til að finna
hliðstæðu þeirrar einmuna veðurblíðu, sem ríkt
hefur hér á landi í haust og það sem af er vetri.
Hins vegar má búast við að Vetur konungur hefji
innreið sína hvað úr hverju, sumum til gleði en
öðrum til armæðu.
Það breytist margt í þjóðfélaginu þegar jörðin
klæðist drifhvítum vetrarkuflinum. Meðal þess
eru samgöngurnar. Þær fara úr skorðum suma
daga og landleiðin til einstakra byggðarlaga
teppist fram á vor. Öll skilyrði til ferðalaga
versna og í fljótu bragði mætti ætla að hættun-
um fjölgaði. Svo er þó ekki. Hálka, snjóþyngsli
og slæmt skyggni eru vissulega hættulegir óvinir
vegfarenda á þessum árstíma en samt ekki þeir
verstu.
Tölulegar upplýsingár um slys í umferðinni
hér á landi síðastliðin tuttugu ár sýna að helstu
orsakir umferðaslysa eru þættir sem eiga ekkert
skylt við ytri aðstæður. Reynslan sýnir nefnilega
að sumarið er langhættulegasti tíminn í umferð-
inni. Flest slysin eiga sér stað í júlí og ágúst, það
er að segja þegar akstursskilyrði eru með allra
besta móti. Skammt á eftir í slysatíðni koma
september, maí og júní en akstursskilyrði eru
jafnan hin ákjósanlegustu þá mánuði einnig.
Þetta segir okkur að skortur á aðgæslu er það
víti sem vegfarendur ættu öðru fremur að varast.
Fullyrða má að ef vegfarendur haga sér ávallt í
samræmi við aðstæður og halda vöku sinni, eru
yfirgnæfandi líkur á að þeir komist ferða sinna
klakklaust, hvernig svo sem viðrar.
Af framansögðu má sjá að þeir, sem halda að
skammdegið, hálkan og ófærðin hafi aukna
slysahættu í umferðinni í för með sér, fara villur
vega. Svo einkennilega sem það hljómar eru
versnandi færð og vont skyggni nokkur „trygg-
ing“ fyrir áfallaminni umferð! BB.
í UPPÁHALDI
• •• i
- er í uppáhaldi hjá Aðalsteini Baldurssyni
a ð þessu
/V sinni er það
/ % Húsvíking-
/ % urinn Aðal-
JL- JBl. steinn Bald-
ursson sem frœðir les-
endur Dags um hvað
helst er í uppáhaldi hjá
honum. Aðalsteinn er
varaformaður Verka-
lýðsfélags Húsavíkur og
í stjórn atvinnuþróun-
arfélagsins. Meðal
margra er Aðalsteinn
þó þekktastur fyrir
störf sín að íþróttamál-
uni
Hann hefur lengi ver-
ið á fullu í starfi Völs-
ungs, þjálfað fyrir fé-
lagið og gegnt ýmsum
öðrum embœttum,
formlegum og óformleg-
um. Hann er einnig í
hópi svokallaðra
„hobbibœnda“ og erfor-
maður Fjáreigendafé-
lags Húsavíkur. Það
þarf því vart að koma á
óvart að sauðféð er
honum hugleikið.
Hvað gerirðu helst í frístund-
um?
„Þær cru nú reyndar allt of fáar.
Þá reynir maður helst að sinna
sínu heimili, þjáifa og síóan er-
um vió nokkrir hérna saman með
Aðalsteinn Baldursson.
kindur. Frístundirnar fara í
þctta.“
Hvaða matur er í mestu uppá-
haldi hjá þér?
„Hangikjöt. Helst af heimaslátr-
uðu,“ bætti hann síðan við í létt-
um tón.
Uppáhaldsdrykkur?
„Mjólkin”
Ertu hamhleypa til allra verka á
heimilinu?
„Já, ég er alveg annálaður fyrir
þaö, sérstaklcga uppvaskið."
Er heilsusamlegt líferni ofar-
lega á baugi hjáþér?
„Já, eigum við ekki að segja að
ég hlaupi myrkranna á milli.“
Hvaða blöð og tímarit kaupir
þú?
Dag, Víkurblaóið, Hús og híbýli
og Vikublaðið.
Hvaða bók er á náttborðinu hjá
þér?
„Hún heitir vinnuréttur.”
Hvaða hljómsveitítónlistarmað-
ur er t mestu uppáhaldi hjá þér?
„Ef við nefnum hljómsveit þá er
þaó Rolling Stones.“
Uppáhaldsíþróttamaður?
„Minn gamli og góði félagi,
Arnór Guðjohnsen.”
Ilvað horfirðu mest á í sjón-
varpinu?
„Fréttir og íþróttir að sjálf-
sögðu.“
Á hvaða stjórnmálamanni hef-
urðu mest álit?
„Steingrími J. Sigfússyni."
Hvar á landinu vildirðu helst
búa fyrir utan hcimahagana?
„í fjárræktarhéraóinu Þistilfirói.”
Hvaða hlut eða fasteign langar
þig mesttilað eignastum þessar
rnundir?
„Eigum vió ckki aó scgja nýtt
tjárhús.”
Hvernig myndir þú eyða þríggja
vikna vetrarleyfi?
„Eg hcf trú á að cg mundi sækja
til heitari landa.“
Hvað œtlar þú að gera um helg-
ina?
„Ég ætla að byrja á að horfa á
bikarleik í handbolta á föstudags-
kvöldió [gærkvöldj og þar verður
án efa mikii stcmmning. Síðan
verð ég á fúndum. Einnig er ég
að þjálfa 4. flokk í fótbolta og er
aó hugsa um að færa æfingarnar
út. Síðan mun ég að sjálfsögu
sinna blessuðum rollunum mín-
um.“ HA
VISNAÞATTU R
ÁRNI JÓNSSON
í þessum þætti veröa vísur sín
úr hverri áttinni. Fyrsta vísan
er eftir Stefán Vagnsson og
sýnist enginn fýlutónn í vís-
unni:
Ei var þröng á efni í brag
ómaði afsöng í ranni.
Öls við föng og Ijóðalag
leiddist öngvum manni.
Og Hjörleifur á Gilsbakka
Jónsson, bætir við:
Bakkus kann að kveikja fjör
þótt kominn sé að falli.
Það er eins og afturför
engin sé í karli.
Þar sem farið er að minnast á
Hjörleif Jónsson á Gilsbakka,
þá rckur mig minni til, að hafa
lesið frásögn í Degi fyrir
margt löngu, þar sem greint
var frá samkomu Skagfiróinga
að Abæ. Mig minnir að mess-
að væri í kirkjunni að Abæ, og
gengið tilýmissa leikja. Reimt
er talið í Abæ, en ekki svo, að
spilltist gleðin. I frásögninni
birtust vísur, og mig minnir að
þessi fallcga vísa sé eftir Hjör-
leif:
Vilja tala viðkvœmt mál
vœttir í dalahöllum.
Kveikja skal í hverri sál
karneval á fjöllum.
Næstu tvær vísur orti Jón
Jónsson á Gilsbakka, þegar
Símon Dalaskáld skildi við
konu sína:
Aldrei betur brugðið var
brandi laga skírum
en höggva sundur hneykslunar
haft afvillidýrum.
Einn sem löngu áður var
ófyrirsynju giftur.
Nú er loddu Leirgerðar
lalli konu sviptur.
Um óráósíu sína í fjármálum
yrkir Sigurður Breiófjörð:
Það er nú það sem að mér er
ég óspart skildingfarga.
Herrann sá það hentast mér,
að hafa þá ekki marga.
I tengslum við Sigurð Breið-
fjörð, þá koma í hugann tvær
vísur sem þeir ortu hvor ti!
annars Sigurður og Bólu-
Hjálmar. Sagt er, að vísumar
hafi þeir ort þá er þeir kvödd-
ust vestur í Hrútafirði eftir að
hafa dvalið á sama bænum yfir
nóttina. Breiðfjörð kvað:
Sú er bónin eftir ein
ei skal henni leyna,
ofan yfir Breiðfjörðs bein
breiddu stöku eina.
Og Bólu-Hjálmar svaraói:
Efég stend á eyri vaðs
ofar fjörs á línu,
skal ég kögglum kaplataðs
kasta að leiði þínu.
Næstu þrjár vísur eiga það
sammerkt, að þær lýsa bak-
mælgi og illum rógi yfirleitt.
Sumir telja það til þjóðarein-
kenna hve umtalsillir Islend-
ingar séu, en hvað sem því líð-
ur, þá hafa þó orðið til lista-
góðar vísur um þessi efni. Sú
hin fyrsta er eftir Guðmund
Bergmann Jónsson frá Hauka-
gili:
Gestrisnina gömlum, ungum,
gjarnan frúin sýna vann,
en harla oft með tveimur tungum
talar hún um náungann.
Þessa vísu Björns S. Blöndals
þekkja ugglaust margir:
Kœta hugann kjaftafréttir
kitlar eyrun rógtungan.
Hún er lengi ósögð eftir
andstyggðin um náungann.
Þá er hin síðasta um sama efni,
og ekki síður kunn. Hana orti
Sigurbjöm Jóhannsson frá
Fótaskinni:
Vondra róg ei varast má
varúð þó menn beiti.
Mörg er Gróa málug á
mannorðsþjófa Leiti.
Næstu tvær vísur eru einnig
eftir Sigurbjörn frá Fótaskinni,
en hann var beðinn að yrkja
klámvísu um Finn nokkurn.
Voru og margir fleiri búnir aö
yrkja blautvísur til Finna, og
fannst Sigurbimi sem nóg væri
kveðið:
Finna safnast kvœðin klúr
kroppa jafnir svínum
mannorðshrafnar augun úr
eðlisnafna sínum.
Seinni vísuna yrkir Sigurbjöm
cftir að hafa verió úthýst
vegna þrengsla:
Héðanfrá þó hrekjast megum
heims hvarþjáir vald.
Skála háan allir eigum
uppheims bláa tjald.
Jakob Thorarensen orti næstu
vísu á biðstofu í banka:
Snuðrar mjög um mammonsbúr
margur lánaseppi,
en skatnar fœstir skilst mér úr
skilamannahreppi.
Þorsteinn frá Hamri sendi
þessa jólakveóju Sveinbirni
Beinteinssyni:
Þar sem löngum þínum eldi
þráðaspöngin undi svinn.
Veit ég söng á vetrarkveldi
vera öngvan þelta sinn.
Þessi vísa Arnþór Ámasonar
sýnist eiga vcl vió:
Hratt er stiginn hrunadans
hvergi ró né friður
alla leið til andskotans
eða lengra niður.
Síðustu misserin hafa landa-
bruggarar vcrió gómaðir,
framleiðslunni spillt og tækin
ónýtt. Ekki cr þó iðja þessi ný
af nálinni. Altént orti Ludvig
Kcmp um einn slíkan úr Fljót-
unum;
Bakkus vandar víða bú,
við það standa hljótum.
Bcsta landa bruggar þú
- brautryðjandi í Fljótum.
Lýsing Skúla Guðjónssonar
gæti átt vió landa eins og hvaó
annað:
Glampa slcer á glös og vanga
glitra tœrust vín.
Varir bœrast veigar anga,
væn er mærin þín.