Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.1995, Blaðsíða 4

4 MÁNUDAGUR 20. MARS 1995
Fertugur karlmaður tengdi farsíma við símanúmer 60 fyrirtækja og stofnana:
Hringdi í átta
mánuði „ókeypis“
til Suður-Afríku
»
- fékk skilorðsbundið fangelsi - bótakröfu Pósts og síma vísað frá dómi
Fréttir
Ólafsfjöröur:
Enn sjóflóða-
hesthúsin
Gylfi Kdstjánsson. DV, Akureyii
„Þaö er enn hættuástand vegna
snjóflóöahættu í Ósbrekkufjalli
þar sem Ólafsfiröingar hafa hest-
hús," sagöi Jón Konráðsson, lög-
reglumaöur á Ólafsfiröi, við DV.
Undanfarna daga hafa hesta-
menn á Ólafsfirði ekki fengið að
fara í hesthús sín nema iáta vita
af sér á lögreglustöðinni áður og
hafa þrír menn fengið að fara í
einu og þá haft með sér talstöðv-
ar. Hesthúsin sem eru um 15 tals-
ins og hýsa hátt í 100 hesta eru
skammt frá flugvellinum en í
fjallinu ofan byggðarinnar á Ól-
af9firði er engin snjóflóðahætta.
He8tamennimir sem hafa feng-
ið leyfi til að fara í húsin hafa
hins vegar orðið að byija á því
að moka sig inn í húsin til að
komast inn. Geysimikill snjór er
í fjallinu ofan hesthúsanna og
sagði Jón Konráösson að sjálfsagt
væri að viöhafa allar öryggisráð-
stafanir á meðan hætta er taiin
þar á snjóflóðum. Snjókoma var
á Ólafsfirði í gær, allar götur í
bænum ófærar eða mjög þung-
færar en veður að öðru leyti
ágætt.
Göngugarpar:
Gistu í Gils>
firðitvær
nætur
„Þeir fóru af staö aftur í gær
eftir aö hafa stoppaö í tvo sólar-
hringa vegna veðurs," segir
Signý M. Jónsdóttir, bóndi að
Gróustöðum í Reykhólahreppi.
Bretamir íjórir, sem ætla að
ganga yfir hólendið, fengu gist-
ingu hjá Gróu tvær nætur að
Gilsfiarðarbrekku fyrir botni
Gilsfiarðar. Þeir hafa nú verið 14
daga á ferðinni og áætla aö vera
í Hrútafiröi á morgun. AUs ætla
þeir sér 54 daga í ferðina sem far-
in er til styrktar mænusködduð-
um.
Rúmlega fertugur karlmaður, sem
á rætur sínar að rekja til Suður-
Afríku, hefur verið dæmdur í sex
mánaða skilorðsbundið fangelsi fyrir
fiársvik með því að hafa tengt síma
sextíu fyrirtækja og stofnana við
óskráðan farsíma sinn og hringt af
hjartans lyst á 8 mánaða tímabili,
mest til útlanda. Með þessu tókst
manninum að láta fyrirtækin bera
kostnað af eigin símtölum sem að
miklu leyti voru til Suður-Afríku.
Póstur og sími taldi sig hafa boriö
828 þúsund króna kostnað vegna
svika mannsins og fór fram á að
hann greiddi upphæðina. Dómari
vísaði kröfunni frá dómi í sakamál-
inu. Stofnunin verður að höfða
einkamál til að eiga möguleika á
greiðslu verði ekki um annað samið.
Maðurinn breytti forriti óskráðs
farsíma síns og tókst þannig að kom-
ast inn á númer stofnana og fyrir-
tækja sem hann valdi af handahófi.
Þetta stóð yfir frá desember 1993 til
júlí 1994 en þá var gripið í taumana
og málið sent í rannsókn hjá lög-
reglu. Hald var lagt á Simonsen far-
síma og tilheyrandi búnað heima hjá
manninum. Þegar upp var staðiö var
maðurinn ákæröur fyrir að hafa
hringt 200 sinnum til útlanda, þar af
margoft til Suður-Afríku. Ákæran
hljóðaði einnig upp á 120 innanlands-
símtöl. Hann var einnig krafinn bóta
fyrir mun meira en beinir reikningar
fyrirtækjanna sögðu til um vegna
málsins.
Dómurinn féllst á kröfu um að gera
símann upptækan en bótakröfunni
var vísað frá í þessari dómsmeðferð
þar sem ekki þóttu næg efni til að
fialla um hana með refsimálinu.
-Ótt
DV
Sigluflöröur:
Hættuástand-
inuaflýst
Gylfi Krisjánsson, DV. Akureyii;
„Við erum búnir að blása af það
hættuástand sem hér hefur verið
undanfama daga og fólkið fær að
fara heim til sín,“ sagðí Bjöm
Valdimarsson, bæjarstjóri á
Siglufirði og formaður almanna-
varnanefndar þar, er DV ræddi
við liann í gær.
Á Siglufirði vora á tímabilinu
frá fimmtudegi til laugardags
rýmdar 35 íbúðir vegna snjóflóða-
hættu og voru það íbúar við
Laugarveg, Túngötu, Noröurtún
og Háveg sem þurftu að yfirgefa
íbúðir sínar, alls um 120 manns
að talið er.
„Það er algjör ógerningur að
segja nokkuð til um framhaldið
eða hvort snjóflóöahætta muni
aukast þegar hlánar, það fer al-
veg eftir því hvermg þessi mikli
snjór sem er giljunum fyrir ofan
bæinn sest til og binst. En í
augnablikinu er a.m.k. gott veður
hér, við sjáum m.a. til sólar en
það hefur ekki gerst lengi,“ sagði
Björn.
ErwinKoeppen:
Bók um kynni
af íslendingum
„Mig langaði alltaf að safna
saman ýmsum minningarbrotum
frá árum mínum með Sinfóníu-
hljómsveitinni og kynnum min-
um af íslandi og íslendingum al-
mennt og setja þau í bók. Þarna
er bæði að fmna gamansögur og
gagnrýni á ýmislegt sem orðið
hefur á vegi mínúm. En þrátt fyr-
ir gagnrýni er þetta engin
skammaræða. Það hefur verið
mjög ánægjulegt að búa og starfa
á Islandi," sagði Erwin Koeppen,
annar bassaleikari Sínfóníu-
hljómsveitar íslands á árunmn
1950-1976, við DV.
Erwin, sem varð sjötugur í febr-
úar, hefúr skrifað bókina Með
Íslendingum. Hann skrifaöi á
þýsku en dóttir hans, Dagmar,
þýddi bókina á íslensku. Erwin
áritar bókina í Bókabúð Lárusar
Blöndai í dag kl. 15-18.
Þetta hefur verið algeng sjón á Norðurlandi að undanförnu. Oftar en ekki hefur allt fljótlega fyllst af snjó á ný.
Myndin var tekin á Akureyri. DV-mynd GK
I nafni samkeppninnar
*
r
.<■ I-.'f",- ‘ ‘y

||S gm
mmM

I ffM.' • V

Dagfari
íslendingum er ekki fisjað saman.
Þeir kunna ráð við öllu. Eftir að
ísland gerðist aðili að evrópska
efnahagssvæðinu og útlendingar
fóra að skipta sér af viðskiptum
hér á landi hafa íslensk fyrirtæki
ekki haft frið fyrir markaðnum og
þeirri bábflju að þar þurfi að ríkja
samkeppni í þágu viðskiptavina!
Hver uppákoman hefur rekið aðra
og nú eru menn í útlöndum jafnvel
farnir aö heimta að íslendingar
leggi sömu gjöld á íslenskan bjór
sem þann útlenda! Menn fá hvergi
að vera í friði með sitt.
Gamalgróin fyrirtæki og hefð-
bundnir eigendur íslenskra við-
skipta og verslunar hafa legið und-
ir því ámæli að reka sín fyrirtæki
út frá sínum eign hagsmunum og
hafa þarfir og kröfur kúnnanna að
engu. Til þess er jafnvel ætlast að
forstjórar og eigendur þurfi að hafa
fyrir því að versla og það er ekki
lengur oröin lúxus að eiga business
og lifa góðu lífi. Menn þurfa að
hafa fyrir því. Samkeppnin er alla
að drepa.
Við þessu hafa menn þurft að
bregðast og eins og jafnan áður
hafa íslendingar kunnað fótum sín-
um forráð. í stað þess að heyja sam-
keppnina eins og þeim er uppálagt
írá útlöndum og í anda markaðar-
ins hefur sú meginlína verið lögð í
viðskiptaheiminum aö skynsam-
legast sé að kaupa samkeppnisfyr-
irtækin og færa þannig samkeppn-
ina inn á eitt og sama borðið. Þann-
ig geta eigendumir áfram rekið
fyrirtæki sín, stundað samkeppni á
milli eigin fyrirtækja og stjómað
markaðnum með því að stýra hon-
um 1 anda samkeppninnar sem
fram fer á milli þeirra fyrirtækja
sem þeir eiga einir.
Við skulum rifia upp nokkur
dæmi. Bónus fór að angra Hagkaup
með lægra vöraverði. Hvað gerði
Hagkaup? Keypti bróðurpartinn í
Bónusi og rekur svo bæði Bónus
og Hagkaup í samkeppni hvort við
annað!
í bílabransnaum er það sama upp
á teningnum. Umboðsmenn hinna
ýmsu bifreiðategunda kaupa um-
boð fyrir aðrar bifreiðategundir og
er nú svo komið enginn veit hver
selur hvað. En allir era þó að selja
bíla í samkeppni við hina bílana
sem þeir eru þó að selja sjálfir.
Bankarnir kaupa hver annan og
í fiölmiðlaheiminum gefur Fijáls
fiölmiðlun út Tímann og íslenska
útvarpsfélagið kaupir Bylgjima og
svo kaupir Islenska útvarpsfélagið
hlut í Frjálsri flölmiðlun og allir
eru á fullu í samkeppninni og eng-
inn veit lengur hver á hvað af því
að allir eiga hlut í hver öðram og
berjast um markaðinn í krafti
þeirrar samkeppni sem þrífst í
sameiginlegri eign þeirra manna,
sem eiga fiölmiðlana sem eru í sam-
keppninni.
Nýjasta herbragð íslenskra við-
skiptajöfra er kaup Esso í Olís. Þau
kaup era gerð í framhaldi á stofnun
nýs fyrirtækis sem Shell stofnaði
með Bónusi og Hagkaupi og hefur
það hlutverk að selja bensín á
lægra verði heldur en Shell selur.
Þannig hefur Shell stofnað til sam-
keppni við sjálft sig með nýju fyrir-
tæki sém Shell á og allt er þetta í
anda samkeppninnar sem útlend-
ingar era að heimta.
Kaup Esso á Olís eru sömu gerð-
ar. Ohs verður áfram sjálfstætt fyr-
irtæki í samkeppni við Esso og
Esso verður á fullu í samkeppni við
Olís sem Essó hefur eignast rúman
þriðja part í. Sameiginlega ætla
þessi fyrirtæki að reisa birgöar-
stöðvar fyrir olíu og bensín sem
þau ætla að selja sitt í hvoru lagi í
harðri samkeppni sín í milli, þann-
ig að enginn getur kvartað undan
samkeppni sem eigendur Esso og
Olís ætla aö heyja sín í milli, eftir
að sömu mennimir eru orðnir eig-
endur að báðum fyrirtækjunum.
Samkeppni felst ekki í því að
nýir menn komi inn á markaðinn
með ný fyrirtæki. Samkeppnin er
fólgin í því að gömlu eigendumir
kaupi gömlu fyrirtækin og reki þau
áfram í samkeppni við sitt gamla
fyrirtæki. Með þeim hætti er því
afstýrt að nýir menn og ný fyrir-
tæki hash sér völl til að heyja sam-
keppni sem gæti orðið gömlu fyrir-
tækjunum hættuleg. Herbragðið er
sem sagt pottþétt með því að kaupa
án þess aö sameina og keppa við
sjálfan sig á markaðnum án þess
að eiga það á hættu að samkeppnin
leiði til þess að menn tapi á sam-
keppninni.
Þetta heitir frelsi í viðskiptum og
markaðurinn á sér enga vörn.
Dagfari