Þjóðviljinn - 08.06.1968, Blaðsíða 8

I
g SÍÐA — ÞJÖÐVIW'INN — Imiigardagur 8. Júní 1968.
31
Henni varð rórra. Hún fór að
þakka hnnum stamandi, en um
leið heyrðist hróp utanúr garð-
inum. ■Homsley hljóp út og
bolvaði því með sjálfum sér hve
frú Salcott hefði vaíið óhent-
ugan tíma til að birtast á svið-
inu. Hann hafði setið á verði
í þrjá tíma og einmitt begar
hann hafði þurft að bregða sér
frá, höfðu g^stir komið ti-1 Lakes.
Peters stóð efst í stiganum
sem lá frá bílskúmum og upp í
fbúð Lakes.
— Hann slapp frá mér, urr-
aði hann. — Ég heyrði etoki
nokkurt hljóð fyrr en þeir voru
á leiðinni út. Þeir komu trú-
lega upp stigann.
Þeir hofðu laest á eiftir sér, en
með sameiginlegu átaki tókst
Homsley og Peters að brjóta
upp hurðina. Það hafði bersýni-
lega verið gerð húsleit í flýti'
en með mikilli nákvaemni. Skúff-
ur höfðu verið dregnar út, tepp-
um 4úllað saman, púðar skom-
ir sundur svo að fjaðratfók var
um alla íbúðina. Lake lá við
hliðlna á sófanum, höfuð hans
hvíldi á fjaðrahrúgu, rétt eins
og hún hefði verið látin þar í
þeim tilgangi. Hann lá kyrr og
það var blóðugt sár á enni hans
yfir hægra auganu. Þetta var
erfið stund fyrir Hprnsiey, hann
fann þungt til ábyrgðar sinnar.
Ef Lake væri nú dáinn.......
En hann var ekki dáinn. Slag-
æðin var í bezta laei og Hom-
sley sendi Peters fram að sækja
Vatn. Þegar haim kom til baka
var Lake að komast til meðvit-
undar. Hann var búinn að opna
augun, en augnaráðið var flökt-
andi og hann tautaði eitthvað
fyrir munni sér.
Homsley laut yfír hann til að
heyra hvað hann sagði.
— Páfuglar .... fjandans pá-
fuglar.
Hagstæðustu verð.
Greið sluskilmálar.
Veradið verkefni
íslenzkra handa.
FJÖLIÐJAN HF.
Sírni 21195
Ægisgötu 7 Rvk.
14. kafli
Þegar læknirinn var búinn að
rannsaka Lake, gaf tenn honum
róandi spraiutu. Það var ek>ki
fyrr en klukkan tiu næsta morg-
un sem Hornsley gat spurt hann
um það sem gerzt hafðd.
LögreglufuUtrúínn horfði á
plásturinn yfir hægra aúga
Lakes og marið í kring og sagði
dálítið hranaiega:
— Jæja, herra Lake, var þetta
ómaksins vert?
Verkfræðingurinn brosti. —
Ég hef ekki fengið svona góðan
nætursvefn í heila viku. Og það
sem meira er, bað sannaði kenn-
ingu mína.
— Fenigiuð þér ofurstann til að
viðurkenna hvað hann ætlaði
sér?
— Hann viðurkenndi ekki
nokkum skapaðasn hlut. Bn hann
tók handritið.
— Já, það Xftur út fyrir það.
Homsley leit á rifinp sófann,
sem Lake lá á, sundurskoma
púðana og stólana. — Hver sló
yður?
— Auðvitað Ohap.
— Ég spurði vegna þess að
þér hafið fengið högg fyrir ofan
augað. Ef kenning yðair er rétt,
þá hefur Chap ekki beitt venju-
legu aðferðinni. í tfyrri skiptin
tvö beíndi hann högginiu að á-
kveðnum stað á hvirfXinum.
— Ég held satt að segja, að
þeir hafi ekki mátt vera að
þvi, að velta slíku fyrir sér.
Þetta var svo sannarlega leiftur-
sókn.
— Það er bezt þér segið mér
hvað gerðist.
— Það er ekki miklið að segja.
Dyrabjöllunni var hringt og þeir
stóðu fyrir utan báðir tvedr. Ég
reyndi að láta sem þetta væri
kunrvngjaheimsókn, en Ofurst-
inn bægði öllu slíku frá sér og
þrumaði á mig: — Jæja, Lake,
ætlið þér. að aíhenda handritið,
eða eigum við að nálgast það
sjálfír? Ég reyndli að tefja tím-
ann með því að bjóða honum
drýkk, og þegar ág fór að sækja
glös, sá ég að hahn gaf mállaiusa
húsdýrinu siínu merki. Og þar
með var draumurinn búinn. Ég
sá söl og tungl og stjömur dansa
fyrir augunum á mér. Og á eftir
vafcnaði ég með munninn fuilan
af fiðri og fánn aö læknirinn
vair að stinga í mig sprautu . En
handritið 'var horfíð.
— Hvair var það?
Lake Isenti á skrifborðið sitt.
— Læst niðri í skúfffu þama.
En ég var með lykilinn á mér.
Svo að þeir hefðu svo sem get-
að fundið hann undir eins.
Hornsley leif á viðurstyggð
eyðileggingarinnar með van-
þóknun í svipnum. — I>etta er
vægast sagt óskemmtileg um-
genigni. Mér finnst þetta heldur
ólíkt ofurstanum, eins c»g ég
þekiki hann,
— -Ég efast um að offiurstinn
hatö ráðið miklu um það.
— Þér eigið við að þegar
Chap sé kominn í ham, geti
enginn stöðvað hann. Homsley
kinkaði kolli. — Bn í hvaða til-
gangi voruð þér strax sleginn
niður?
— Þér verðið að viðurkjenna,
að það bendir til nokkumar and-
úðar á því að svara spuming-
um, sagði Lafce þuirrlega.
— Bn ofurstinn er enginn
heimskingi og veit vel að hann
verður að svara þeim fyrr eða
eíðar.
— Hann kýs toið síðamefnda.
Lake leit hvasst á hann. — Hef-
ur hann komið heim til sín síð-
en hann ók héðan?
— Nei.
— Þagar hann birtist, verður
Ohap einhvers staðar á örugg-
um stað, ellegar þá að búið
verður að ganga frá öllu með
verjanda og tilheyrandi. Lake
færðli sig til eins og hann fengi
skyndilega verki. — Veslings
Pat. Þetta verður erfitt fyrir
hana, hvemig svp sem þetta fer.
Homsley reis á fætur. Lake
var fölur þótt hann hefði gert
lítið úr lasleika sínum. Höfuð
hans hvíldi þunglega á koddan-
um einis og hálsvöðvamir bæru
það ekki uppi.
— Jú, við fáum aö vita meira
um þetta allt í dag. Ég heff
fengið skilaboð frá Mattson um
að hitta harm við keppnissvæð-
ið Mukkan hálfbrjú.
— Svo snemrna? Rödd Lakes
var fiull af aðdáun. Hann hef-
ur ekki legið á liði sínu.
— Það er dálítið opinber stað-
ur til samræðna, en ég get bó
að minnsta kosti treyst þvi að
hitta hann þar. Hvað svo sem
hann er með á prjónunum, þá
er efcki líklegt að hann van-
ræki páfuglana sína.
— Ekki ef hann kemst hjá
því.
Lake gerði tilraun til að rísa
upp, en Hornslev vamaði hon-
um þess.
— Þér hreyfið yður ekki. Þér
eigið að gera það sem læknirinn
segir og haffa yður hægan.
— Þeir vonast efftir mér á
Btöðdna í dag.
— Þér megið treysta því að
þér eigið frí í dag.
— S. B. líkar það ekki.
— S. B. líkar það enn verr
ef þér getið ekki komið á laug-
ardagskvöldið. Ég skal sjá um
hanh.
Homsley fór beina leið á út-
varpsstöðina og útvarpssitjórinn
reyndist óvenju lipur. Hann
gerði þær breytingar sem með
þurfti án þess að malda í mó-
inn og Honnsley yelti fyrií' sér
hvort nokkurt samband væri
milli hugarástands hans og bréf-
anna sem lágu eins og glóandi í
vasa Homsileys meðan á sam-
tialinu stóð. Hann hafði lokið
Við þá leiðindaskyldu að lesa
þau og þau höfðu ekki varpað
neinu ljósd á málið, en á hinn
bóginn höfðu þau aukið skilning
hans á frú Salcott Brown, sem
virtist svo liástemmd og tilfinn-
ingairik en þó næstum brjóst-
umkennanileg. Hún var bensýnd-
lega klofin' manngerð. Hún var
he lluð af Free, en full af holl-
ustu við þennan tilgerðarlega
r.áunga sem hún hafðd gengið
að eiga. Homéley vissii að hamn
myndi eÆXaust gleyma innihaldi
bréfa hennar, rétt eins og sál-
könnuður gleymir draumum
sjúklinga sinna. En það yrði
ekfci eins auðvelt fyrir hann að
gleyima þeirri fyrirlitmiingu sem
hann hafðd fengið á Salcott
Brown við lestur þeirra.
Hamn var skrýtinn fiugl, út-
varpsstjórinn á sitöðinná 31 Z.
Homsiey fór á lögregXustöðdna
til að bíða eftir Peters yfíriög-
regluþjóni og notaði tímann, til
að hringja í einkaritara sinn,
Jackie Teraine. Hvort sem mál-
lausi Chap reyndist vera maður-
inn eða ekki, var samt sem áð-
ur margt sem greiða þurfti úr
Og hún var rét/ta manneskjan
tí'l að aðstoða hann við það.
En þegar hann heyrði rödd
hennar í símanum, vissi hann
hvers vegna hann hafði hringt
til hennar og það stóð í ósköp
litiu sambandi við morðmólið.
Hann komst í gott skap. Hann
sá fallegan, heiðan himin, skær-
grænar grasfflatimar í garðdn-
um, glampandi sólina, sem þessa
stundina stafaðd geislum sánum
ó páfugla ofurstans og nýja
vatoið.
— Hampkolla, þér hressið og
kætíð, sagði hamn og brosti út
að eyrum þegár hann heyrði
undrunaríhreiminm í rödd henn-
ar.
— Er allt í lagi með yður,
Mikie?
SKOTTA
KROSSGATAN
Lárétt: 1 flutningaiskip, 5 snjáð,
7 tónn, 9 úrgangur, 11 ending,
13 róg, 14 taJa, 16 komast, 17
spýja, 19 vottaði fyrir.
Lóðrétt: 1 piltur, 2 samstæðir, 3
spott, 4 innyfli, 6 með fullu viti,
8 vend, 10 hljóm, 12 gegnsær,
15 þrír eins, 18 eims.
Lausn á síðustu krossgátu:
Lárétt: 1 Sigmar, 5 gor, 7 ám, 9
ríki, 11 kúf, 13 auð, 14 aflls, 16
11, 17 íma, 19 smáðar.
Lóðrétt: 1 snákar, 2 gg, 3 mor,
4 Aría, 6 miðlar, 8 múl, 10 kul,
12 fflím, 15 smá, 18 að.
HOLLENZK GÆÐAVARA
IERA
PLÖTUSPILARAR

imi
SEGULBANDSTÆKI
RAFTÆKJADEILD — HAFNARSTRÆTÍ 23
S(MI 18395
GOLDILOCKS pan-eleaner i
pottasvampur sem getnr ekkl ryðgað
— Ég gerðd við vélimai í bílnum hans 'pabba þíns á meðan ég
I>edð efftir þér, Skotta!
BfLLINN
Bifreiðaeigendur
Málið bílana ykkar sjálfir. — Við sköp-
um aðstöðuna. — Tökum bíla í bónun.
Sími 41924.
MEÐALBRAUT 18 — Kópavogi.
ið við btla ykkar sjólf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BlLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145.
Lótið stilla bílinn
Önnumst hjóla- Ijósa- og móforstillingu
Skiptum um kerti. platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100.
Hemlaviðgerðir
• Rennum bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 — Sími 30135.
Smurstöðin Sætúni 4
Seljum allar tegundir smurolíu. Bíllinn er
smurður fljótt og vel. — Opið til kl. 20 á
föstudögum. Pantið tíma. — Sími 16227.
BIFREIÐAÞJÓNUSTA
sem auglýst er í Þjóðviljanum gefur
af sér góðar tekjur.
I