Þjóðviljinn - 25.06.1976, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 25. júnl 1976
Landbúnaðarrá&stefnan á Blönduósi. A myndinni má m.a. sjá Jón Viðar Jónmundsson, Stefán Aöalsteinsson, Pálma á Akri, Stefán
Valgeirsson, Brynjólf Sveinbergsson, Ketil Hannesson og Gunnar Guðbjartsson. Ljósm.: Unnar Agnarsson.
Frá landbún-
aðarráðstefn u
Fjórðungs-
sambands
Norðlendinga
stjóran voru þeir Kristófer Krist-
jánsson, Köldukinn og Jóhannes
Torfason, Torfalæk. Aðalfundar-
ritari Grimur Gislason frá Saur-
bæ og honum til aðstoðar Jón
Tryggvason Artúnum og Stefán
Jónsson, Kagaðarhóli.
Hér mun nú aðeins stuttlega
verða getiö framsöguerinda og
þess, er fram kom i þeim, en
væntanlega gefst tóm til þess að
fjalla betur siöar um eitt og ann-
að, sem þar kom fram.
1 upphafi fundarins flutti Hall-
dór E. Sigurðsson, landbúnaðar-
ráðh. ávarp. Kvað hann landbún-
aöinn vera elsta atvinnuveg þjóð-
„Bændur eru hluti af la
Ekki verður annaö með sann-
girni sagt um Fjórðungssam-
bands Norðlendinga en að það sé
athafnasamur félagsskapur,
enda hefur þaö um alllangt skeið,
notiö forystu ötuls og áhugasams
framkvæmdastjóra, Askels
Einarssonar.
Landshlutasamtökin spanna nú
■orðið um land allt. Meðal þeirra
hefur Fjórðungssamband Norð-
lendinga nokkra sérstöðu. Megin-
reglan er sú, aö hvert kjördæmi
sé i sérsambandi. Norölendingar
höfðu hins vegar i upphafi þann
hátt á, að mynda sameiginlegt
samband fyrir fjóröunginn allan
og eru þvi innan vébanda þess
norðurlandskjördæmin bæöi, hið
eystra og vestra.
Sumir telja, að þvi fyrirkomu-
lagi fylgi nokkrir ókostir, Svæðið
sé það stórt, aö menn eigi, fyrir
þær sakir, erfiðara með að ná
saman til skrafs og ráöageröa,
hætta sé á togstreytu miili kjíir-
dæmanna, sem verði tn pess ao
veikja sambandið i heild og sá,
sem veikari reynist, verði aðláta
i minni pokann. Aðrir álita, að
styrkur sambandsins felist ekki
hvaö sist i stærð þess. Það hafi
fleiri mönnum fyrir sig að beita á
Alþingi, til varðstöðu um áhuga-
og hagsmunamál norölendinga og
baráttu fyrir þeim. Norðlending-
ar allir, eigi i meginatriðum
a.m.k., sameiginlegra hagsmuna
að gæta og þvi eigi enginn jarð-
vegur fyrir tortryggni og tog-
streytu þeirra á milli að vera
fyrir hendi. Um þennan ágrein-
ing, sem raunar viröist fara
þverrandi, á ekki að fjalla i þess-
ari grein, heldur skal hér reynt,
þótt i styttra máli verði en vert
væri að skýra frá þvi, sem nýjast
er aö frétta af starfsemi Fjórð-
ungsamb. Norðlendinga.
Fyrir stuttu stóð sambandiö
fyrir ráðste&iu um sjávarútvegs-
mál i fjórðungnum og var hún
haldin á Sauðárkróki. Frá henni
hefur þegar verið skýrt hér I blað-
inu. Siöastliðinn mánudag og
þriðjudag gekkst svo Sambandiö
fyrir ráðstefnu á Blönduósi og
fjallaöi hún um byggðaþróun og
landbúnað i fjórðungnum. Ráð-
stefna þessi var ágætlega sótt og
mættu þar menn allt frá ystu
jörðum sambandssvæðisins. Var
hún haldin i samráði og samvinnu
við búnaðarsamtök fjórðungsins
og ýmsa forystumenn landbúnað-
arins. Hafði fram farið viðtæk
gagnasöfnun um búskaparhætti
og búnaðaraðstöðu á Norðurlandi
og voru niðurstöður þeirra athug-
ana, sem sumar voru gagnmerk-
ar, birtar fundarmönnum. Sjö
framsöguerindi voru flutt á fund-
inum, auk ávarps landbúnaðar-
ráðherra. Siðan skiptist ráðstefn-
an í þrjá starfshópa og fjallaði
einnum framleiðslumál iandbún-
aðarins, annar um atvinnumál og
hinn þriðji um ýmsa þætti félags-
mála. Ráðstefnunni var ekki ætl-
að að samþ. sérstakar ályktanir
en landbúnaðar- og landnýtingar-
nefnd Fjóröungssambandsins
mun, á grundvelli þeirra ábend-
inga, sem þarna komu fram,
undirbúa tillögur, sem siðan
verða lagðar fyrir næsta fjórð-
ungsþing.
Ráðstefnustjórar voru þeir
Guðbjartur Guömundsson, Gunn-
ar Glslason og Valgarður
Hilmarsson. Formaður landbún-
aðarnefndar fjórðungssamb.,
AðalbjörnBenediktsson ráöunaut-
ur, setti ráðste&iuna. Fundar-
arinnar og væri hann enn og
mundi væntanlega veröa um
langa framtið, einn meginhorn-
steinninn undir afkomu þjóðar-
innarog menningar- og efnahags-
legu sjálfstæði hennar. Gilti einu
þótt þvi fólki færi fækkandi, sem
atv&inu hefði beint af landbúnað-
inum en það væri nú innan við
10% þjóöarinnar en hefði, fyr&
fáum áratugum aðeins, verið um
30%. Þó færi framleiðslan vax-
andi, svo væri tækninni og ræktun
jarðar og búfjár að þakka. Ráð-
herrann varaði við of miklum
sveiflum i búvöruframleiöslunni
sem þó yrði erfitt að ráða við
meðan bændur væru enn svo háð-
ir duttlungum isl. veðráttu.
Skipuleggja þyrfti framleiðsluna
betur. Þá benti hann á hinn þýð-
ingarmikla þátt, sem landbúnaö-
urinn ætti i útflutningsiðnaði
landsmanna og sagði aö lokum:
— Af þvi, sem hér hefúr veriö
bentá, má vera ljóst hversu fjar-
stæðukenndar þær kenningar eru,
að leggja beri niður framleiöslu
búvara á íslandi. Allar hyggnar
þjóöh- nýta land sitt sem best.
Jóhannes Sigvaldason,
framkv.stj. Ræktunarfélags
Noröurlands ræddi um ástand og
þróun landbúnaöar i Norðlend-
ingafjóröungi. í erindum hans
komm.a. fram, að af 1450býlum i
fjórðungnum væru 85% i sjálfs-
ábúö, riki og sjóðir ættu 9% og i
eigu einstaklinga, utan sveitarfé-
Hér gefur að llta nythæstu kú Vestur-Þýskalands. Hún mjólkar um 11 þúsund litra á ári eða um það bil
þrisvar sinnum meira en meðalkýrin á tslandi. t forgrunni má sjá verðlaunin sem kýr þessi hefur safn-
aö um dagana. Kýrin heitir Primel.
Blönduós