Þjóðviljinn - 23.03.1977, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 23. mars 1977
ikM , i , , Otgefandi: tJtgáfufélag Þjóöviljans.
IVlalgagn SOSiallSma, Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
verkalýðshreyfingar SiSr
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón meö sunnudagsblaöi:
Árni Bergmann.
og þjóðfrelsis.
Útbreiöslustjóri: Finnur Torfi Hjörleifsson.
Auglýsingastjóri: Olfar Þormóösson
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar:
Sföumúla 6. Simi 81333
Prentun: Blaöaprent hf.
Málgögn Sjálf
stœðisflokksins
og málstaður
verkafólks
Hver halda menn að yrði útkoman, ef
krafa Alþýðusambands tslands um 100
þúsund króna verðtryggð lágmárkslaun á
mánuði yrði borin undir þjóðaratkvæði á
næstu dögum?
Halda menn, að þeir yrðu margir, sem
létu hafa sig í það, að greiða atkvæði gegn
svo sjálfsagðri kröfu?
Lætur einhver sér detta i hug að jafnvel
meirihluti þjóðarinnar snerist öndverður
gegn þviliku réttlætismáli, ef atkvæði
væru greidd? — Varla.
Vist er um það, að á þingi Alþýðusam-
bands íslands fyrir fáum mánuðum og á
kjaramálaráðstefnunni fyrir fáum vikum
dirfðist enginn, — ekki einn, að mæla gegn
þessari kröfu. Krafan var samþykkt ein-
um rómi. Samt eru talsmenn Sjálfstæðis-
flokksins stundum að gorta af þvi að
flokkurinn eigi ákaflega mikið fylgi innan
verkalýðshreyfingarinnar, sé þar jafnvel
næst stærsti flokkurinn.
En er þá enginn á móti kröfunni um
verðtryggð 100 þúsund króna lágmarks-
laun?
Jú, — ekki fer það milli mála. Morgun-
blaðið og Visir fara bókstaflega hamför-
um, einmitt gegn þessari kröfu, dag eftir
dag. Áróðursstjórar Sjálfstæðisflokksins
og Vinnuveitendasambandsins gera ör-
væntingarfullar tilraunir til að snúa tafl-
inu við, fá almenning til að fallast á, að
auðvitað sé ekkert vit i því að greiða þess-
um lýð 100 þúsund á mánuði, fólkið hafi
meira að segja sjálft miklu betra af þvi að
hafa bara 70-80 þúsund fyrir dagvinnuna.
það fúlsi þá a.m.k. ekki við yfirvinnunni á
meðan.
Það er talað um verðbólguna eins og
eitthvert náttúrulögmál, sem ekki komi
stjórnarfarinu i landinu svo sem neitt við,
og það er reiknað út að þeim mun meira
sem kaupið hækki, þeim mun verri verði
kjörin.
Það fer ekkert milli mála að krafan um
verðtryggð 100 þús. króna lágmarkslaun
veldur auðstéttinni i landinu og pólitiskum
erindrekum hennar þungum áhyggjum og
raskar ró valdhafanna.
Morgunblaðinu og Visi er skipað að
spara nú enga krafta, taka verði á öllu
sem til er, svo að almenningur fáist til að
trúa þvi, að betra sé að hafa kaupið sitt
lágt en hátt. Og þá gerist það sem sjaldan
skeður: Morgunblaðið og Visir komast
ekki hjá þvi að sýna sitt rétta andlit, og
það hafa þau svo sannarlega gert siðustu
dagana.
En er þá hægt að treysta þvi að kjörin
versni ekki enn, ef kaupið hækkaði nú nán-
ast ekkert?
Spyrjum Visi. — Þar segir i stórri frétt
á baksiðu á fimmtudaginn var orðrétt:
„Verðbólgan mun verða hátt i30% á þessu
ári þótt einungis verði samið um 8%
grunnkaupshækkun”. Og fyrir þessari
frétt i Visi ber blaðið „opinbera aðila.”
Sem sagt, ef þið hækkið kaupið um litil
8% þá skal verðlagið samt hækka miklu
meira og kjörin versna enn. En ef þið
hækkið kaupið um 40% og farið i 100 þús-
und með verðtryggingu, þá skal það nú
fyrst koma ykkur alvarlega I koll, og þið
fá að vita hver valdið hefur.
Þannig eru hótanirnar i Morgunblaðinu
og i Visi þessa dagana, þegar umbúðirnar
hafa verið teknar utan af. Þeir eru stund-
um að minnast á vinstri stjórnina. í þvi
sambandi þarf ekki mörg orð. Menn geta
bara flett upp i skýrslum kjararann-
sóknarnefndar um þróun kaupmáttar
launa á þeim árum. Þar stendur og verður
aldrei hrakið að frá ársmeðaltali 1971
hækkaði kaupmáttur dagvinnutimakaups
verkamanna yfir 20% til ársloka 1973 og
um 27,3% frá 1971 til 3ja ársfjórðungs 1974,
þegar stjórnarskipti urðu.
Siðan þá hafa lifskjör almenns launa-
fólks hins vegar hrunið saman og eru nú
samkvæmt sömu skýrlum lakari en fyrir
fimm árum.
Hótunum talsmanna Sjálfstæðisflokks-
ins þarf verkalýðshreyfingin að svara nú
með einbeittari samstöðu og markvissari
sókn en nokkru sinni fyrr. Það er hægt að
tryggja öllum vinnandi mönnum 100 þús-
und krónur fyrir dagvinnuna eina.
Þurfi pólitiskar breytingar til, þá er að
framkvæma þær breytingar. —-k.
Dagur
Norðurlanda
í dag, 23. mars, er þess minnst að á
þessu ári eru liðin 25 ár frá stofnun
Norðurlandaráðs. Af þessu tilefni er efnt
til margvislegs samkomuhalds viðs vegar
á Norðurlöndum, m.a. hér I Reykjavik.
Þjóðviljinn vill nota þetta tækifæri til að
fagna þvi sem áunnist hefur á vettvangi
norrænnar samvinnu þessi ár.
Enda þótt krafa okkar sé nú sem áður
sú, að við islendingar stöndum á eigin fót-
um i öllum samskiptum við erlendar þjóð-
ir og leggjum allt kapp á að efla þjóðlegt
sjálfstæði, þá skal þvi aldrei gleymt að
með frændum okkar á öðrum Norðurlönd-
um eigum við fleira sameiginlegt en með
öðrum.
Tengsl Norðurlanda sem sjálfstæðra
þjóðrikja ber að treysta enn. Þar er
Norðurlandaráð mikilvægur vettvangur.
—k
Svava flutti
frumvarp...
Mikil taugaveiklun rikir i þing-
liði Sjálfstæðisflokksins um þess-
ar mundir. Kemur hún fram i
ólikustu málum sem rædd eru á
alþingi. Má núorðið heita við-
buröur ef þingmenn Sjálfstæðis-
flokksins eru sammála um nokk-
urn hlut sem ber fyrir I umræðum
á þinginu.
Nýjasta dæmið um þessa sér-
kennilegu taugaveiklun Sjálf-
stæðisflokksins kom fram I um-
ræöunum um breytingar á lögun-
um um atvinnuleysisstrygginga-
sjóð á alþingi i fyrradag. Svava
Jakobsdóttir flutti eftir umræður
i þingflokki Alþýðubandalagsins
vikuna áður frumvarp um að fella
niður þau ákvæði laganna að tekj-
ur maka skerði rétt til atvinnu-
leysisbóta. Reglan er nú þannig
aö menn missa rétt til atvinnu-
leysisbóta fari tekjur maka fram
yfirsem svarar tvöföldun 4. taxta
Dagsbrúnar i árslaun eða i 1495
þúsund kr. á ári. Tilgangur Svövu
Svava
Ragnhildur
meö frumvarpi þessu er : 1 fyrsta
lagi að undirstrika meö breyting-
unni að hver launamaöur sé sjálf-
stæður einstaklingur og aö honum
beri bætur úr sjóönum sem slik-
um en ekki með tilliti til tekna
maka. 1 annan stað eru skeröing-
arákvæðin ranglát vegna þess aö
þau bitna nú einvörðungu eða nær
eingöngu á konum og þá kannski
alveg sérstaklega sjómannskon-
um. 1 þriðja lagi minnti Svava á I
framsöguræöu sinni að þessi lög
hefðu tam.bitnaö á sumum þeim
konum sem sagt var upp störfum
hjá Mjólkursamsölunni. Þær
hefðu nokkrar ekki fengiö at-
vinnuleysisbætur vegna þess að
makinn var með tekjur yfir
framangreindum tekjumörkum.
Loks gerir frumvarp Svövu ráð
fyrir að tekjutakmörkunin falli úr
gildi einnig við greiöslu fæðingar-
orlofs. Þaö var það siöastnefnda
sem hratt af skriðu tauga-
veiklunarinnar i herbúöum
ihaldsins.
...en
Ragnhildur
móðgaðist
Ragnhildur Helgadóttir hefur
til þessa talið sig hafa einkarétt á
fæöingarorlofsmálum á alþingi,
og flutti hún með fleirum nýtt
frumvarp um fæðingarorlof.
Taldi hún Svövu hafa stoliö hug-
myndinni um breytingu á lögun-
um um fæðingarorlof og Morgun-
blaðið sló upp frétt um málið með
þeirri fyrirsögn sem hér birtist I
þættinum. Var átakanlegt að
hlýöa á málflutning Ragnhildar i
þessum efnum á alþingi i fyrra-
dag.
Eövarö Sigurösson sem á sæti i
stjórn atvinnuleysistrygginga-
sjóðs styöur frumvarp Svövu, en
þingmenn annarra flokka en
Alþýðubandalagsins flytja svo
sem fyrr segir frumvarp um að
niðurfelling skeröingarákvæð-
anna gildi aðeins um fæöingaror-
lofiö en ekki aðrar þær bætur sem
greiddar eru úr atvinnuleysis-
tryggingasjóöi. Kom fram i ræð-
um nokkurra ihaldsmanna I
neðrideild alþingis andstaða við
það að skerðingarákvæöin yrðu
felld niður vegna þeirra sem
þyrftu atvinnuleysisbætur. Var
Karvel Pálmason tam. andvigur
frumvarpi Svövu. Eðvarö
Sigurðsson taldi ekki koma til
mála að frumvarp Ragnhildar og
fleiri, en þaö fluttu þau eftir að
frumvarp Svövu kom fram, yröi
samþykkt óbreytt frá alþingi, það
fæli I sér herfilegasta misrétti
gagnvart hinum atvinnulausu.
Þegiðu, Ketill
Einn þeirra manna sem tók upp
þykkjuna fyrir Ragnhildi Helga-
dóttur i umræöum þessum var
Guömundur H. Garöarsson. Hann
réðist harkalega á stjórn atvinnu-
leysistryggingasjóðs meö alls-
konar ásökunum. Þegar sam-
flokksmaöur hans Matthias
Bjarnason tryggingaráðherra tók
til máls kvaö viö annan tón: Ráð-
herrann sagöist ekki vilja ásaka
stjórn sjóösins, hún heföi unnið
gott starf. Kvað þá við fuss mikiö
og svei úr þingsalnum frá
Guðmundi H. Garöarssyni. Ráö-
herra heyröi gjörla til þing-
mannsins og sagöi þá ekki eiga aö
fussa og sveia sem ekki kynnu
Guðmundur
fussaöi...
... Matthias
sagði honum aö
þegja.
einu sinni skil á tölum. Þing-
maðurinn henti skeytið á lofti og
sagöi ráöherranum nær aö svara
fyrirspurnum. Ráðherrann
svaraði aö bragöi: „Ég ætla bara
aö biðja þingmannin um að þegja
og sýna örlitla mannasiði. Þing-
maðurinn þarf ekki að fussa
vegna þeirrar skoðunar sem ég
hef á stjórn Atvinnuleysistrygg-
ingasjóðs.”
Þannig kveöjur gengu á milli
flokks „bræöranna” I umræðun-
um um atvinnuleysistrygginga-
sjóð', svo mjög haföi málflutn-
ingur Svövu Jakobsdóttur og Eð-
varös Sigurössonar reynt á
taugakerfi ihaldsþingmanna.
Verður stefnt
fyrir
móðgun?
Þaö er sjaldgæft að þingmenn
litiá lög sem sina einkaeign. Und-
antekningin sem sannar regluna
er Ragnhildur Helgadóttir. Hún
telur sig eiga lögin um að at-
vinnuleysistryggingasjóður
greiöi fæöingarorlof. Þess vegna
sakaði hún Svövu Jakobsdóttur
um trúnaöarbrot, brot á einka-
eignarrétti Ragnhildar Helga-
dóttur.
Nú er að biða og sjá hvaö gerist
i framhaldinu: Hvort Ragnhildur
stefnir þingmanni Alþýöubanda-
lagsins fyrir móðgun. Þaö hafa
áður borist stefnur úr hlíöunum
vegna meintra móðgana i garð
húsráðenda. —s.