Þjóðviljinn - 15.11.1984, Side 6

ig; Um hundahald
'I' í Reykjavík
Umsóknareyöublöð um leyfi til að halda hund í
Reykjávík má sækja í Borgarskrifstofurnar, Austur-
stræti 16, Heilsuverndarstöðina við Barónsstíg, Dýr-
aspítalann og Heilsugæsiustöðina í Árbæ.
Umsækjendur skulu kynna sér samþykkt nr. 385/
1984 um hundahald í lögsagnarumdæmi Reykjavíkur.
Með umsókninni skal fylgja:
1. Góð iitmynd af hundinum (um 9x13 cm).
2. Skriflegt samþykki sameigenda/stjórnar húsfé-
lags, ef sótt er um leyfi til að halda hund í fjölbýlishúsi.
3. Vottorð dýralæknis um, að hundurinn hafi verið
hreinsaður einhvern sl. 30 daga.
Umsóknirnar ásamt fylgiskjölum skulu sendast
Heilbrigðiseftirliti Reykjavíkursvæðis, Barónsstíg 47.
Umsóknir verða ekki afgreiddar, sé þeim ábótavant á
einhvern hátt.
Umsækjendum verður tilkynnt, þegar leyfin eru tilbúin
til afhendingar hjá heilbrigðiseftirlitinu. Leyfisgjald fyrir
hund er 400,- kr. fyrir hvern mánuð eða brot úr mán-
uði. Gjaldið greiðist fyrirfram fyrir allt tímabilið frá því
að leyfið er veitt og til 1. mars 1985. (leyfisgjaldi er
innifalin skráning og ábyrgðartrygging. Fyrir hvolpa,
sem orðnir eru 6 mánaða, ber að sækja um leyfi.
'C umferðarmenninc
STEFNUUÓS skal jafna gefa
v ^ í tæka tíð.
UMFERÐAR
' RÁÐ
Auglýsing
frá Reykjavíkurhöfn
Eigendum smábáta, sem báta eiga í höfninni, stendur
til boða upptaka og flutningur báta laugardaginn 17.
nóvember, frá kl. 9.00 til 18.00.
Upptaka báta fer fram við Bótarbryggju í Vesturhöfn.
Gjald fyrir upptöku og flutning á bátastæði á landi
Reykjavíkurhafnar í Örfirisey er kr. 1200 og greiðist við
upptöku báta.
Deildarstjóri skipaþjónustu.
Blaðburðarfólk
Ef þú ert
morjjunhress?
Haföu þá samband við afgreiðslu
Þjoðviljaiis, sími 81333
Laus hverfí:
Nýi miðbærinn
E
Betra blað
VOÐVIUINi
3
Landbúnaður
Sagt á Stéttarsambandsfundi
Brotasilfur úr umrœðum
Fulltrúar frá sérgreinasam-
böndunum áttu setu á Stétt-
arsambandsfundi og tóku þátt
í umræðum. Meðal þeirra full-
trúa var formaður Félags kart-
öfluframleiðenda, Magnús í
Birtingaholti, en kartöflur,
„skemmdar" jafnt sem ó-
skemmdar voru fjölmiðlum og
öðrum verndarvættum „neyt-
enda“ gómsætt umræðuefni á
liðnu sumri og var svo enn um
það leyti, sem Stéttarsam-
bandsfundurinn stóð yfir. Var
því síst að undra þótt kartöf-
lustríðið bæri á góma.
Magnús Sigurðsson,
Birtingaholti:
Þeir bændur, sem stunda kart-
öflurækt hér á landi sem atvinnu-
grein munu vera um 200 og eru
þeir með um 1000 ha. í ræktun. í
venjulegu árferði fullnægir fram-
leiðsla þeirra eftirspurninni. Þeg-
ar illa árar, svo sem var í fyrra,
nægir framleiðslan ekki. Þegar
það gerist er bilið brúað með
innflutningi.
koma á markaðinn, vilja sumar
verslanir skipta beint við bændur.
Svo var því einnig farið á sínum
tíma með kjöt og mjólk, og ættu
þau spor að hræða. En þessi
verslun virðist lögleg. Og þá
reynir á samstöðu bænda. Kaup-
menn vita áreiðanlega mæta vel
hvað þeir eru að gera. Bændur
mættu hinsvegar hugleiða hverj-
ar afleiðingar það hefði ef kaup-
mönnum tækist, með aðstoð
skammsýnna kartöfluframleið-
enda, að brjóta niður sölusam-
tökin.
Það er mikill vandi að stjórna
einkasölu svo að hún hljóti aldrei
ámæli, því hún hefur svo miklum
skyldum að gegna og getur því
legið vel við höggi. Við kartöflu-
framleiðendur erum samt sem
áður reiðubúnir til þess að yfir-
taka Grænmetisverslunina, ef um
það semst. Og ég hef trú á því að
þessi mál leysist á farsælan hátt
þegar menn hafa áttað sig betur.
Helgi Jónasson,
Grænavatni:
Það er augljóst mál að við verð-
un rekstrarliða, sem bóndinn hef-
ur á engan hátt á valdi sínu að
ráða við. Til viðbótar koma svo
lækkanir á niðurgreiðslum. Þetta
er nauðsynlegt að neytendur geri
sér ljóst.
Jón Guðbjörnsson,
Lindarhvoli:
Bændur þurfa allir að standa
saman um samtök sín hvaða bú-
grein sem þeir svo stunda. Við
erum allir á einum báti og því er
nauðsynlegt að við finnum sam-
tökum okkar það skipulag, sem
allir geta unað við.
Nú er mjög í tísku hjá ýmsum
að tala í nafni „neytenda" rétt
eins og neytendur séu einhver á-
kveðinn og afmarkaður hópur
þjóðfélagsþegna. En hverjir eru
þeir í þessu landi, sem einskis
neyta? Hvar er það fólk eiginlega
niður komið? Ég hef aldrei rekist
á það. Auðvitað er þetta bara
blekkingavaðall. Framleiðendur
eru neytendur á sama hátt og allt
annað fólk. Hér er einungis um
að ræða lágkúrulega viðleitni til
þess að stilla bændum upp sem
Magnús Sigurðsson.
Helgi Jónasson.
Jón Guðbjörnsson.
Um þennan innflutning hefur
staðið styrr frá því í vor. Kaup-
menn kröfðust frjáls innflutnings
og var á þeim að skilja, að þeir
gætu útvegað betri og ódýrari
kartöflur en Grænmetisverslun-
in. Ýmsir drógu það í efa og
stjórn Sambands kartöflufram-
leiðenda mótmælti frjálsum inn-
flutningi. Við höfðum enga
tryggingu fyrir því, að ekki yrði á
markaðnum gnægð erlendra
kartaflna þegar upskera hæfist
hjá okkur. Spá okkar um verðið
reyndist rétt. Þegar innflutning-
urinn var gefinn frjáls hækkaði
verðið, miðað við verð á þeirri
framleiðslu, sem fyrir var. Þá
þögðu fjölmiðlar. Smásalar
skiptu við kartöfluheildsala þó að
samskonar kartöflur væri að fá
hjá Grænmetisversluninni og um
20% ódýrari. Við sjáum fyrir
hverja er verið að vinna.
Nú, þegar nýjar kartöflur
um að gefa nýju búgreinunum
betri gaum og hlynna betur að
þeim en gert hefur verið, ef ætlast
er til að þær komi í stað þeirrar
framleiðslu, sem verið er að
draga úr og út lítur fyrir að enn
þurfi að minnka. Það er dýrt fyrir
bændur að söðla um í þessum efn-
um og það er mörgum um megn
án þess að veitt sé til þess veruleg
aðstoð. Mér dettur í hug hvort
ekki væri athugandi að færa það
framlag, sem veitt er til grænfóð-
urræktar og girðinga, til nýju
búgreinanna.
Það er ískyggilegt, að launa-
hlutfall bænda á verðlagsgrund-
vellinum fer lækkandi þó að verð-
ið, sem neytendur þurfa að
greiða, hækki. Af hverjum 100
kr. fara 60 kr. í reksturskostnað.
Aðeins um einn þriðji af afurða-
verðinu fer til þess að launa
bóndanum. Hækkun á búvörun-
um stafar fyrst og fremst af hækk-
andstæðingum þeirra, sem kaupa
vöruna og í skjóli þessara tilbúnu
andstæðna er svo reynt að brjóta
niður sölusamtök bænda. Halda
þéttbýlisbúar virkilega að það sé
þeirra hagur? Það er staðreynd
að bændur og samtök þeirra eru
hundelt og svívirt í leiðurum dag-
blaða, sem hafa þau réttindi fram
yfir annað lesmál í blöðunum, að
vera lesnir upp í útvarp. Bænda-
samtökin hafa enga aðstöðu til
þess að svara þessum árásum á
sama hátt. í því skjóli er skákað.
Ég hef stundum hugleitt það
hvort þeir, sem gefa út dagblöð,
eigi að fá leiðarana lesna upp í
útvarp úr þvf að sómatilfinning
sumra ritstjóra er ekki beisnari
en raun ber vitni. Það er athug-
andi hvort bændasamtökin ættu
ekki beinlínsi að standa að blaða-
útgáfu svo að þau geti svarað ár-
ásarmönnunum á sama vettvangi
og þeir nota. - mhg.
Utanför
Norðlendingar á iðnsýningu í Khöfíi
Sextán manna hópur, víðs-
vegar að af Norðurlandi, fór til
Kaupmannahafnar 30. okt. Er-
indið var að skoða iðnsýning-
una „Industrikontakt" i Beila
Center. Fararstjóri hópsins var
Friðfinnur K. Daníelsson, iðn-
ráðgjafi Fjórðungssambands
Norðurlands og skipulagði
hann jafnframt ferðina.
Þetta er í annað sinn, sem slík
ferð er farin fyrir milligöngu iðn-
ráðgjafans. Á árinu sem leið var
skoðuð sýningíÞýskalandi. Þetta
framtak iðnráðgjafans hefur
hlotið mjög góðar undirtektir og
er sennilegt að framhald verði á
slíkum ferðum.
Tilgangurinn með þessum
ferðum er að kynnast nýjungum á
sviði iðnaðarframleiðslu en
heimsóknir á iðnsýningar verða
gjarnan til þess að opna mönnum
Fjórðungsþing Norðlend-
inga hefur ákveðið að á næsta
þingári verði megin áhersla
lögð á iðnráðgjöf og atvinnu-
mál. Vinni fulltrúi á skrifstofu
sambandsins að atvinnuráð-
gjöf og aðstoði sveitarstjórnir,
atvinnumálanefndir og iðnráð-
gjafa.
sýn til nýrra hugmynda og mögu-
leika á að bæta eigin framleiðslu.
- mhg.
Með nánara samstarfi við
þessa aðila ásamt aðilum vinn-
umarkaðarins, iðnþróunarfélög
og opinbera sjóði verði stuðlað
að örari atvinnuþróun á Norður-
landi og spornað við áframhald-
andi byggðaröskun.
- mhg.
lðnaður
Iðnráðgjöf
á Noiðurlandi
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN