Þjóðviljinn - 15.01.1986, Blaðsíða 5

Stórvaxnasti skógur, sem nú er í Finnlandi af Raivolalerki á rannsóknastöðinni í Punkaharju. Fimmtán ára gamall teigur af Raivolalerki á Hallormsstað. Mynd: sibl.
Mynd: sibl.
Vinarbragö
Gefið mér finnskan skóg
og óskin var uppfyllt
Svo sem frá var skýrt hér í
blaðinu sl. föstudag afhenti
sendiherra Finna hér á landi,
Anders Huldén, fyrir hönd land-
búnaðarráðherra Finnlands, Jóni
Helgasyni, landbúnaðarráð-
herra, 2 kg. af Raivola lerkifræi.
Gjöfin tengist opinberri heimsókn
Vigdísar Finnbogadóttur, forseta
til Finnlands. Við það tækifæri
spurði Kovistó Finnlandsforseti
Vigdísi forseta hvers hún óskaði
sér helst og svar Vigdísar var:
„Gefið mér finnskan skóg“.
Og nú hefur ósk Vigdísar for-
seta verið uppfyllt. Upp af því
fræi, sem landbúnaðarráðherr-
ann tók við úr hendi sendiherr-
ans, mun vaxa finnskur skógur í
íslensku umhverfi. Raunar er
þetta ekki fyrsta gjöfin til uppfyll-
ingar óskum Vigdísar forseta. í
sumar gáfu Finnar okkur 100
birkiplöntur, sem valinn var sam-
astaður við Fossá í Hvalfirði.
Raivola lerkikvæmið er kennt
við staðinn Raivola á Kirjálaeiði.
Svæðið er um 50 km. norðvestan
við Leningrad, um 10 km. upp af
norðurströnd Finnska flóans, í
raun og veru nokkur hundruð
km. vestan við náttúrleg vestur-
mörk lerkis. Þetta kvæmi hefur
reynst vel á Norðurlöndunum,
einnig hér, þar sem það hefur
dafnað vel á Upphéraði. Raivola-
svæðið heyrði áður til Finnlandi
en féll til Rússa eftir friðarsamn-
ingana eftir síðustu heimsstyrj-
öld. Kenna Rússarnir staðinn við
smá á, sem fellur um hann: Lind-
ulova.
Raivola lerkikvæmið er mjög
eftirsótt fyrir það hvað trén eru
beinvaxin mörgum öðrum lerki-
kæmum fremur. Er sá eiginleiki
ákaflega þýðingarmikill ef nota á
trén í borðvið.
Sigurður Blöndal skógræktar-
stjóri og Þórarinn Benedikz, for-
stöðumaður
Rannsóknarstofnunar Skógrækt-
arinnar, komu til Raivola í októ-
ber 1979.
Það var Pétur mikli, sem upp-
haflega gaf fyrirmæli um plöntun
lerkiskógar í nánd við St. Péturs-
borg, og ætlaði viðinn til skipa-
smíða. Verkið komst þó ekki í
framkvæmd fyrr en á dögum
Katrínar miklu. Hún valdi til þess
þýskan skógmeistara, Fockel.
Hann valdi ræktuninni stað 1733
og sáði þar fræi af Arkangelsk-
lerki. Um ferð þeirra félaga til
Raviola hefur Sigurður Blöndal
skógræktarstjóri sagt:
„Hvemig lítur nú hinn nafn-
togaði Lindulovskayalundur út
við fyrstu sýn? Hér skal reynt að
koma orðum að því þótt venju-
legum manni verði eiginlega orð-
fall er hann stendur inni í þessari
skógarhöll.
Þegar maður hefur gengið
spölkorn frá hliðinu gegnum
glæsilegan greniskóg, (sem allur
er hér náttúrlegur), birtast fyrstu
trén af lerki. Óskaplega há og
sum ákaflega gild, 60-80 cm. í
þvermál og einstaka upp undir 1
m. Inn á milli eru samt tré, sem
eru ótrúlega grönn miðað við
hæð og króna sama og engin, að-
eins smá dúskur í toppinum. Yfir-
leitt eru stofnarnir ákaflega
beinir langt upp eftir en hafa
margir svignað efst, og manni
finnst jafnvel að krónurnar flæk-
ist þar saman þvers og kruss.
Ótrúlegast finnst manni hvað
trén standa þétt, enda er það
skýringin á hinu geysilega viðar-
magni ásamt hæðinni.
Við erum þess fullvissir að
gagn muni verða af þessari för
okkar til Sovétríkjanna. Við nut-
um þar framúrskarandi fyrir-
greiðslu og alkunnrar gestrisni
Rússa.
Það er ákaflega mikilsvert fyrir
okkur að hafa séð lerkiskóg í
náttúrlegu umhverfi. Við ættum
betur en áður að geta dæmt
ástand og þrif lerkis á íslandi.
Það var ánægjulegt að sjá að svip-
ur þess er líkur, þar sem það vex
best á íslandi, og í fjallaskóginum
í Altai. Slíkt er mikil uppörvun,
enda lagði próf. Timofejev bless-
un sína yfir það, er við sýndum
honum myndir af lerki í Upphér-
aði, og var undrandi yfir vexti
þess hér.
Þau kynni er við efndum til við
rannsóknarstofnanir og forystu-
menn í skógrækt, ættu að geta
orðið að góðu gagni í framtíð-
inni.“
-mhg
Tímaritið Eiðfaxi
Hólar í Hjaltadal sóttir heim
Eiðfaxi, 12. og síðasta tbl. f.á.
hefur borist blaðinu. Hann heilsar
með forystugrein Guðmundar
Birkis Þorkelsssonar, ritstjóra,
þarfri hugvekju um aðbúnað
hrossa að vetri til, bæði utan
húss og innan. Birkir segir einnig
frá heimsókn til hrossakynbóta-
búsins á Hólum í Hjaltadal og
ræðir við Hólamenn um búið og
starfsemi þess.
Cristine Schwartz segir frá
keppni 10 hestakynja í Kanada
og var íslenski hesturinn, Valur
frá Gamla-Hrauni, meðal kepp-
endanna. Sigurbjörn Bárðarson
tekur saman kappreiðaannál árs-
ins 1985. Þá er unglingaþátturinn
Folahlaup. Haldið er áfram að
birta skrá yfir ættbókarfærðar
hryssur 1985. Þorgeir Guðlaugs-
son á þarna skemmtilega frásögn
af Gufuneskappreiðunum 1948
en þá hafði Þorgeir í Gufunesi
„byggt upp eigin skeiðvöll, boðið
til kappreiða og heitið of fjár í
verðlaun“. Arnór Karlsson segir
frá hestaþingi Loga og sagt er frá
Vallamóti Trausta. Hjalti Jón
Sveinsson skrifar um enskan tölt-
ara af smáhestakyni. Greint er
frá aðalfundum Félags hrossa-
bænda og Félags tamninga-
manna. Þá eru umsagnir um hest-
abækur, sem út komu á sl. ári og
fjölmargar smærri fréttir. Og um
allt blaðið er svo stráð ágætum
myndum.
-mhg
Mlðvlkudagur 15. janúar 1986 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5