Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.1996, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 30. SEPTEMBER 1996
Fréttir
Verkalýösfélög ekki samstiga hvað varðar kröfur í komandi samningum:
Verða settar fram hærri
kröfur en sést hafa
- segir Björn Grétar - óraunhæfar hugmyndir, segir framkvæmdastjóri VSI
„Ef Pétri finnst viö hjá Hlíf vera
nánasarlegir þá skal Pétur bara
berjast og við skulum fylgja honum
fast á eftir. En þá má hann ekki
hlaupa burt á eftir. Pétur hefur
alltaf sungið í hverri kröfugerð og
komið svo þegar skrifað er undir og
sagt aðra svíkjast undan merkjum.
Það hefur verið lenska hjá Pétri,“
segir Sigurður T. Sigurðsson, for-
maður Verkamannafélagsins Hlífar
í Hafnarfirði. Hann segist ekki ætla
í kapp við Pétur og krefjast þrefóld-
unar lægstu launa þó að vitaskuld
veitti ekki af því.
Pétur Sigurðsson, forseti Alþýðu-
sambands Vestfjarða, hefur lýst yfir
að hann vilji að lægstu laun verði
tvöfölduð og hækki úr 50 þúsundum
í 100 þúsund krónur á mánuði.
Hann telur að þær kröfur, sem fram
hafi komið, séu „í gríðarlegu lág-
marki" og kröfur Hlífar og Rafiðn-
aðarsambands íslands séu bara
framlenging á þjóðarsáttinni. Hlíf
hefur meðal annars krafist 43,6 pró-
senta launahækkunar og vill að
samningar opnist ef aðrir launahóp-
ar fá meiri hækkun og lánskjara-
vísitala detti út.
Vandrataöur vegur
„Nei. Við höfum ekkert meira um
þetta mál að segja. Meira að segja
Pétur Sigurðsson veit hvað þetta er
óraunhæft þannig að það þarf ekki
aö hafa meiri orð um það,“ segir
Þórarinn V. Þórarinsson, fram-
kvæmdastjóri Verkamannasam-
bands íslands.
„Pétur Sigurðsson segir að laun
undir 100 þúsundum séu ekki neitt
og ég tek undir það. Við vitum að
þau eru of lág til að lifa af. Hitt er
annað mál að þetta næst ekki í ein-
um áfanga enda held ég að það sé
ekki það sem Pétur meinar. Það
hafa ýmsir deilt á Hlíf fyrir að hafa
kröfurnar of háar. Það kemur þá
innan úr kerfinu, finnst mér,
þannig að hann er vandrataður
þessi vegur," segir Björn Grétar
Sveinsson, formaður Verkamanna-
sambands íslands.
Félögin 52 innan Verkamanna-
sambandsins hafa að undanfömu
verið að undirbúa kaupkröfur sín-
ar. Bjöm Grétar segist ekki vilja
segja nákvæmlega hvernig þeir
verði.
„Það verða settar fram kröfur
sem eru verulega hærri en við höf-
um séð,“ segir hann.
100% hækkun óraunhæf
„Samkvæmt greiðslumati vegna
húsbréfa þurfa menn tæp 90 þúsund
í laun til að geta framfleytt sér. Ég á
eftir að vinna þessa kröfugerð með
mínu félagi þannig að ég get í sjálfu
sér ekki metið það hvort kröfur
Hlífar séu aumingjalegar og kröfur
Péturs réttu kröfurnar eða ekki. En
ég get ekki séð að upphafskrafa um
100 prósenta hækkun launa sé raun-
hæf,“ segir Hervar Gunnarsson, for-
maður Verkalýðs- og sjómannafé-
lags Akraness.
„Fólki finnst 100 þúsund krónur á
mánuði ekki há laun. Fólk sem hef-
ur talað við okkur hefúr talað um
hærri tölur en Hlíf í Hafnarfirði tal-
ar um. Ég veit að Hlífarmenn hafa
ömgglega orðið að tala sig niður í
þessar tölur ef ég þekki landslagið
rétt,“ segir Kristján Gunnarsson,
formaður Verkalýðs- og sjómannafé-
lags Keflavíkur. -GHS
Slakir vegir á VestQöröum:
Holóttu vegirnir
bjarga fluginu
- segir umboðsmaður íslandsflugs
„Það má segja að þessir holóttu
vegir bjargi okkur. Það hrýs mörg-
um hugur við því að aka leiðina
suður og feröast þvi með okkur,"
segir Finnbjöm Bjarnason, umboðs-
maður íslandsflugs á Bíldudal.
Hann segir að mikil og jöfn um-
ferð farþega sé um Bíldudalsvöll
sem þjónar Patreksfirði og Tálkna-
firði auk Bildudals. Flogið er allt að
þrisvar sinnum á dag til Bíldudals.
„Við þjónum hér öllu vestursvæð-
inu og fólk notfærir sér þennan
ferðamáta mikið. Þetta eru mjög
tryggar samgöngur og sjaldgæft að
falli niður flug. Við tilheyrum enda
öðra veðursvæði en norðanverðir
Vestfirðir,“ segir Finnbjörn. -rt
i rr^
INDSFLUC
Motmæltu afgreiðslutima kaffihúss
Flestir íbúar Eyrarbakka og ná-
grennis mótmæltu á fimmtudags-
kvöld breyttum afgreiðslutima á
kaffihúsi staðarins, Kaffi Lefolie.
Fulltrúi sýslumanns úrskurðaði á
dögunum að afgreiðslutíminn yrði
styttur verulega og má kaffihúsið
aðeins vera opið til klukkan 22 á
virkum kvöldum og til 23.30 um
helgar.
íbúar kauptúnsins eru mjög
óhressir með þetta og þeyttu
bilflautur sínar í nokkrar mínútur í
mótmælaskyni á sama tíma og
hreppsnefndarfundur var á fimmtu-
dagskvöldið. -RR
Æ
Finnbjörn Bjarnason, umboösmaöur íslandsflugs á Bíldudal, viö eina þeirra véla íslandsflugs sem halda uppi dag
legu flugi á vestursvæöi Vestfjaröa.
Dagfari
Flóki fær frama
Það nýjasta úr heimi kirkjumála
era þau tíðindi að séra Flóki Krist-
insson er á förum úr Langholts-
sókn. Auðvitað er mikil eftirsjá í
séra Flóka sem hefur haldið uppi
líflegu safnaðarstarfi í sókninni og
enginn prestur á okkar öld hefur
varpað jafnmikilli frægð og athygli
á sína sókn sem hann. Það má með
sanni segja að hann hafi komið
Langholtssókn á landakortið og
gert söfnuðinn heimsfrægan.
Geri aðrir prestar betur sem
starfa í hinum ýmsu brauðum án
þess að nokkur sála viti að brauðið
sé til. Það er ekki aðeins það aö all-
ir vita að Langholtssókn er söfnuö-
ur í Reykjavík þar sem fólk þyrpist
í kirkju til að hlýða á guðsorð eða
prestsorð eða undirleik organist-
ans heldur kemur fólkið líka í
kirkju til að halda sína eigin fundi.
Það bara mætir, nú eða þá skrifar
undir yfirlýsingar um að það mæti
ekki og slík er skylduræknin gagn-
vart sókninni og kirkjustarfinu að
það er leitun á manneskjum sem
ekki taka meðvitaða afstöðu um
annaðhvort að mæta eða mæta
ekki til messu.
Fyrir þetta mikla og góða fram-
lag hefur séra Flóka verið umbun-
að með því að bjóða honum starf til
aö kristna íslendinga búsetta er-
lendis. Slík störf bjóðast ekki nema
þeim sem hafa sýnt afburða hæfi-
leika til að kristna trúlausa hér
heima. Auk þess er séra Flóki
frægastur allra íslenskra presta og
íslendingar í fjarlægum löndum
hafa heyrt hans orðspor og munu
flykkjast í kirkju til að berja þenn-
an guðsmann augum og svara kall-
inu.
Það er auðvitað skylda íslensku
kirkjunnar aö kristna fólk í öðrum
löndum og hugsa um þá lands-
menn sem einu sinni bjuggu hér á
landi, enda þótt þeir séu ríkisborg-
arar í öðrum löndum. Böm þessa
fólks kunna varla íslensku og
munu aldrei koma hingað aftur og
vitaskuld þarf íslenska kirkjan að
senda vígðan mann á vettvang til
að halda trúnni við hjá þessu fólki.
Skítt veri með ríkisborgararéttinn
og skattana sem það borgar ekki
lengur. Eðlilegt verður að teljast að
íslenska kirkjan standi undir þeim
köstnaði sem hlýst af þessum
kristnidómi og eðlilegt er að ís-
lenskir skattborgarar kosti prest
úr sínum röðum til að halda utan í
þetta kristniboð.
Þannig mun séra Flóki flytjast
búferlum á okkar kostnað til Lúx-
emborgar eða Skandinavíu, nú eða
þá til Ameríku, til að leita uppi
fólk af íslensku bergi brotið í þágu
þeirrar séríslensku kristni sem
ekki er prédikuð meðal framandi
þjóða. Það má ekkert klikka í trú-
boðastarfinu enda alls ekki víst að
fjölskyldur af íslenskum ættum í
útlöndum viti nokkurn skapaðan
hlut um hvað trú er, hvað þá ís-
lensk trú. Þess vegna hefur kirkjan
og biskupsstofa ákveðið að senda
séra Flóka út í lönd. Ekki til að
losna við hann úr Langholtssókn.
Öðru nær. Heldur til að nýta þenn-
an frábæra starfskraft þar sem
mest liggur við. Og hvað er þá eðli-
legra en að verðlauna þann prest-
inn sem best hefur staðið sig hér
heima?
Ekki hefur Dagfari orðið var við
að þessi prestsskapur hafi verið
auglýstur til umsóknar fyrir aðra
presta sem sýnir hvað biskupsstofu
og kirkjunnar mönnum er umhug-
að um að starfið falli- til þess guðs-
mannsins sem lokkað hefur flest
sóknarbörn til safnaðarstarfs. Séra
Flóki hefur svo sannarlega unnið
til þessarar umbunar. Ef aðrir
prestar sækjast eftir viðurkenn-
ingu af hálfu biskups verða þeir að
sanna sig eins og séra Flóki og
hleypa lífi í söfnuði sína sam-
kvæmt fyrirmyndinni úr Lang-
holtssókn. Þá eiga þeir framann
vísan. Við sendum íslendingum í
útlöndum bestu samúðarkveðjur
og segjum þetta eitt: Þeim vai' nær
að flyfia! Dagfari