Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.1998, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1998
Lesendur
Opiö profkjor
er nauðsyn
Háskólanemi skrifar:
Það er furðulegt að fylgj-
ast með framboðsmálum
nýju samfylkingarinnar í
Reykjavík. Öll orkan fer í
baktjaldamakk afdankaðra
þingmanna sem reyna allt
sem þeir geta til að útiloka
kjósendur frá því að velja
sjálfir frambjóðendurna
sem þeir eiga að kjósa.
Ég hélt að samfylkingin
snerist um að blása fersk-
um vindum yfir vinstri
vænginn sem hefur verið
ansi þreytulegur, svo ekki
sé meira sagt. En stöllur
mínar í Kvennalistanum
vilja ekki prófkjör af því að
þingmenn hans eru hrædd-
ir um að lenda þar sem þeir
verðskulda. Alþýðubanda-
lagið vill ekki prófkjör af
því að það er ekki öruggt að
þingmaður sem er búinn að
vera 20 eða 30 ár á þingi
lendi nógu ofarlega.
Ég hef nokkrum sinnum
kosið Alþýðubandalagið
þótt það sé áttavillt þessa
stundina og haldi að eina
hælið hér á jörðu sé á
Kúbu. En Alþýðubandalagið þarf
ekki síður á andlitslyftingu að
„Eg vil
leiðin til
bréfinu.
fá tvo til þrjá nýja unga einstaklinga og eina
þess er í gegnum opið prófkjör," segir m.a. í
halda en aðrir flokkar. Ég vil fá að kjör.
taka þátt í að velja frambjóðendur hræddir?
þess á samfylkingarlistan-
um, rétt eins og ég vil fá að
velja aðra frambjóðendur. -
Vegna þess að allir verða
þeir mínir frambjóðendur.
í hópi þingmanna A-flokk-
anna eru margir góðir ein-
staklingar af báðum kynj-
um. En það er líka kominn
tími á aðra. Ég vil fá tæki-
færi til að hafa áhrif á
hverjir verða áfram í for-
ystu. Það er ekki hægt
nema í opnu prófkjöri. Próf-
kjör er líka nauðsynlegt til
að fá ferska frambjóðendur
sem eru óhræddir við að
takast á við það verkefni að
búa tU nýtt og öflugt stjórn-
málaafl sem gamlá liðið er
greinUega hálfhrætt við. Ég
vil sjá háskólakynslóðina
taka þátt í pólitíkinni og
hún mun ekki gera það á
forsendum gömlu flokk-
anna sem vUja skammta
nýju fólki sæti þar sem það
getur örugglega ekki skák-
að gömlu jálkunum. Ég vil
fá tvo til þrjá nýja unga ein-
staklinga og eina leiðin til
þess er í gegnum opið próf-
Við hvað eru menn eiginlega
Safnkort og debetkort
- engin ávísun
Spurningin
Hugsarðu mikið um
eigið útlit?
Kári Þór Kjartansson: Nei.
Harpa Hrafnsdóttir flugfreyja:
Já.

Auður Björgvinsdóttir nemi: Nei,
ekkert rosalega.
Berglind Jónsdóttir nemi: Nei, yf-
irleitt ekki.
Guðmunda Karlsdóttir, 15 ára:
Alveg eins.
Linda Guömundsdóttir, 15 ára:
Ekkert sérstaklega mikið.
I.F. skrifar:
Ég er með Essosafnkort, eins og
margir aðrir, og mér fannst skrýtið
að ég fékk aldrei senda ávísun eða
yfirlit yfir það sem ég keypti. Ég
versla alltaf hjá sömu stöðinnj (við
Ægisíðu) og borga yfirleitt aUtaf
með debetkorti, svo ég lét tengja
kortin saman. En í þau fáu skipti
sem ég borga með peningum nota ég
safnkortið. Ég hringdi á skrifstof-
una til að kanna hvernig þetta
stæði. Mér var þá sagt að ég væri
einungis með 3 færslur núna í ár.
Gísli Guðmundsson skrifar:
Það umrót sem nú gengur yfir
vinstri væng stjórnmálanna hér á
landi má örugglega rekja til þess
þegar þeir Jón Baldvin Hannibals-
son og Ólafur Ragnar Grímsson, þá-
verandi alþingismenn, fóru eins og
stormsveipir um landið á „rauðu
ljósi" til að kynna hugsanlega sam-
vinnu A-flokkanna tveggja sem þeir
voru í forsvari fyrir. Æ síðan hefur
sigið á ógæfuhliðina hjá þessum
flokkum og fylgi þeirra rýrnað með
hverri skoðanakönnuninni (með
einstaka undantekningum þó).
Satt best að segja er ekki annað
sýnilegra en að þessir tveir fyrrver-
andi forystumenn í vinstri stjórn-
málum hér hafi beinlínis haft í huga
að koma þessum flokkum fyrir ætt-
ernisstapa eftir þeirra dag í pólitík-
ílfl^ílí^1fP)Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn
— eða hringið í síma
5000
milli kl. 14 og 16
Halló; ég er á bíl og þar sem ég
versla minnst fyrir 15 til 20.000 á
mánuði þá passar þetta alls ekki. Ég
spurði því hvort verið væri að segja
mér að kortið væri ekki tengt og
mér var svarað játandi. Ég spurði
þá hvað ég ætti að gera og mér var
sagt að ég gæti tengt það aftur. En
hver getur verið viss um um að það
sé tengt ef það var ekki tengt síðast?
- Þetta er ekki þeirra sök, eins og
konan í sagði í simanum. Og alveg
örugglega er þetta ekki mín sök því
ekki renni ég kortunum í gegn.
inni. Báðir vissu gjörla að hverju
stefndi í þeirra málum. Annar hafði
i huga að feta framabrautina allt til
enda. Hinn vissi sem var að hann
var ekki líklegur til frekari vinninga
í sínum flokki, hvað þá að geta sam-
einað þessa flokka. Þeir vissu líka að
eftir að hafa ýjað að samvinnu flokk-
anna, myndi ferli tilraunanna ekki
stöðvað. Margir þættust kallaðir til
verka - og forystu. En allt myndi
stefna að upplausn.
Nú geta menn líka sagt - eins og
líklega ætlunin var - „Þetta gekk
Þarna er fyrirtækið búið að spara
sér fullt af færslum og ég stórtapa á
þessu, en er alveg réttlaus, eins og
oftast áður í þessu þjóðfélagi. En úr
því að þetta gerist hjá mér, hversu
margir aðrir hafa þá lent í þessu, og
fyrirtækið sparar á þvi að þetta eru
„mistök" hjá fólki. Hvenær byrja
þessi kortafyrirtæki að taka ábyrgð
á þessum mistökum hjá starfsfólki
sínu og hætta að láta þetta bitna á
viðskiptavinunum? Því með þessu
áframhaldi tapast margir viðskipta-
vinir sem þau hafa nú.
með þeim Jóni og Ólafi Ragnari, en
enginn fetar í þeirra fótspor, utan
Jóhanna Sigurðardóttir, sem hugs-
anlega kann enn að „éiga sinn
tíma“ inni.
Ástandið innan þessara flokka,
með lamaða hugsjón um samein-
ingu í farteskinu, býður ekki upp á
að kjósendur fylki sér um þessa
samfylkingu sem svo er nefnd.
Vinstrimenn kjósa vinstra afl hvar
sem það finnst, hinir annaðhvort
kjósa ekki eða dreifa sér á Fram-
sókn og íhaldið.
Verð með
auglýsingum
Jódís skrifar:
Það er ekki nóg að auglýsa t.d. nýj-
ar vörur í hinum og þessum verslun-
um, líkt og kaupmenn gera þessa dag-
ana sem aldrei fyrr. Verðið er nauð-
synlegt neytendum svo að þeir hafi
gagn af. Það má vel vera að hér sé það
góðæri að ekki þurfi nema nefha vör-
una, þá komi allir hlaupandi, en ég er
ekki ein af þeim og ég veit um marga,
marga aðra. Ég nefni italskar töskur,
nýjar tegundir af grænu tei og for-
steiktar kalkúnabringur, allt auglýst
sem nýmæli í blaði nýlega en ekkert
verð með. Þetta er léleg sölumennska.
Starfsfólkið
henti bókinni
Axel skrifar:
Nú er upplýst að starfsfólk Búnað-
arbankans eða íbúðar hans í London
fleygði gestabókinni margumræddu
sem geymdi nöfn þeirra sem þar gistu
með leyfi bankans. Áður hafði banka-
stjóri bankans afhent fréttamanni
Stöðvar 2 í augsýn alþjóðar nokkur
rifrildi af lausblaðamöppu að því er
manni sýndist. Þar með átti allt að
vera búið og málið útrætt. Nú er úpp-
lýst að starfsfólk fleygði hinni raun-
verulegu gestabók. Hvers vegna skyldi
það nú hajfa verið gert? Varla til þess
að afmá nöfn þeirra sem þarna gistu?
Manna sem e.t.v. voru með dagpen-
inga frá ríkinu en gátu sparað sér
nokkur sterlingspund með þessum
hætti. - Og svo ætlar þjóðskjalavörður
að spyrja enn einu sinni eftir bókinni
góðu! Eru menn ekki með fulla fimm?
Sjá þeir ekki slóttugheitin?
Orkumálastjóri:
Engin olía
Gunnlaugur hringdi:
Ég hringi til DV vegna þess að ég
treysti fremur á að ekki verði löng
bið eftir birtingu, en hefði annars
hringt í Velvakanda Mbl. En það var
einmitt í Mbl. sem ég las viðtal við
orkumálastjóra í opnuviðtali um ork-
una sem auðlind sem ber að nýta. Þar
ræðir hann um orkumál fram og til
baka, háhitasvæði, vatnsvirkjun,
gufuafl og hvaðeina - allt nema olíu-
vinnslu. Samt hefur eimitt þetta verið
hér til umræðu og ríkisskipuð nefnd
skilaði nýlega niðurstöðu um rann-
sóknir á setlögum við landið. Er ver-
ið aö reyna að kæfa þetta mál sem þó
á eftir að verða stórmál strax á næsta
ári, og ekki síðar en þegar Færeying-
ar fara að bora eftir olíu hjá sér? Já,
það er stundum gott að tala um veðr-
iö þegar mikið liggur við.
Sjónvarpið og
Stöð 2
Arnar skrifar:
Hafa stjómvöld gert sér grein fyrir
því hvers konar kúgun felst í einka-
rekstri Sjónvarps hér á landi. Ég tek
fram að ég er ekki að tala um hljóð-
varp, einungis sjónvarp. Margir
myndu fegnir vilja losna undan nauð-
ungaráskrift Sjónvarps til að geta
fengið Stöð 2, en hafa ekki efni á að
kaupa nema eina sjónvarpsstöð. Þetta
gengur nú ekki upp lengur, með þenn-
an rlkisfjölmiðil, árið 1998. Hví gerir
enginn könnun á því hve margir
myndu viija skipta á Sjónvarpinu og
Stöð 2 eða annarri sjónvarpsrás? Þetta
er stórmál fyrir marga landsmenn.
Stutt í spunann
vinnur á
Ragnar skrifar:
Þátturinn Stutt í spunann er farinn
að vinna á, að mínu mati. Sá síðasti
var t.d. mjög góður, þar sem hinn
franski Gérard tjáði sig um allt sem
honum kom í hug. Þetta sannar mér
enn að samtöl, viðtöl eða hvað við
köllum það, eru ávallt betur þegin en
einhver leikaraskapur á gólfi. Allt í
lagi ef einhverjir eru svona hrifnir af
fiflalátum, en þau em oftast svo glær
og götótt að manni hrýs hugur við.
Síðasti spuninn var þó skemmtilegm-
að því leyti að hann tengdist viðtalinu
við þann franska og var líka fyndinn
í alvöru. En „Spuninn" vinnur á, ekki
spurning um það.
Umrótið á vinstri væng
stjórnmálanna
Jón Baldvin Hannibalsson og Ólafur Ragnar Grímsson, fyrrv. flokksformenn
A-flokkanna í fundaherferðinni „Á rauðu ijósi“ um landið.