Dagblaðið Vísir - DV - 25.07.2002, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 25. JÚLÍ 2002
Skoðun TTST
Borðarðu nammi?
Spurt á leikjanámskeiði hjá Tónabæ.
Margrét Benjamínsdóttir, 6 ára:
Já, mér finnst brjóstsykur góöur.
Elvar Sturluson, 7 ára:
Já, brjóstsykur og Ópal.
Ragnar Guömundsson, 9 ára:
Já, hlaup og sterkur brjóstsykur
er best.
Einar Páll Þóroddsson, 8 ára:
Já, allt nammi er gott.
Þorgeir Pálsson, 10 ára:
Nei, boröa ekki nammi.
Karlrembu Kolbrúnar ofboðið
Æsa Tulinius
skrífar:
Þegar ég var tólf ára var ein pott-
þétt aðferð (að mínu mati) sem ég
notaði til að ná athygli hins kyns-
ins. Ég gerði lítið úr öðrum. Ég vildi
vera þekkt sem „strákastelpan" og
taldi mig fullvissa um að með því að
gera grín að hinum stelpunum
tækju strákarnir mig í hópinn,
gleymdu því að ég var með risastór
gleraugu og kartöflunef. Einn dag-
inn gæti ég valið úr sætustu strák-
unum í bekknum.
Ég hæddist að stelpunum sem
byrjuðu að mála sig, sagði strákun-
um vinum mínum miskunnarlaust
frá því hverjar voru farnar að nota
brjóstahaldara og i bekkjarpartii
vinkonu minnar dró ég fram
Stelpnafræðarann úr herbergi
hennar og sýndi strákunum. Ég átti
fullt af vinum, aðallega stráka - það
var eins og stelpurnar þyldu mig
ekki, en kærastinn lét á sér standa.
Þegar svo sætasti strákurinn spurði
mig hvemig ég héldi að hann gæti
náð athygli einnar stelpunnar sá ég
að þessi aðferð min „að verða ein af
strákunum" var ekki að gera sig og
breytti þessu hegðunarmunstri
mínu hið snarasta.
Undanfarið hef ég tekið eftir að
Kolbrún Bergþórsdóttir notar þessa
sömu aðferð og ég. Hún reynir eftir
mætti að taka þátt í heimi karlanna,
horfir á heimsmeistarakeppnina í
fótbolta og hegðar sér sannarlega
eins og sjómaður á fegurðarsam-
keppni. Reyndar gerir hún ein mis-
tök sem ég tólf ára hefði aldrei gert;
hún er alltaf aö tala um hvað fót-
boltakapparnir séu sætir. Það flla
strákar ekki. Ég held að miðaldra
karlar falli ekki neitt frekar fyrir
þessum leik en óþroskuðu strákam-
ir í Æfmgaskólanum í gamla daga.
Ég hef haft lúmskt gaman af því
að fylgjast með þessum leik Kol-
brúnar, en blöskraði er ég las grein
í DV þar sem Kolbrún gagnrýndi
kvennafótbolta. Eða gagnrýndi kon-
I kvennaboltanum.
„Klaufalegar, ókvenlegar og brussast á eftir tuörunni.“
„ Undanfarið hef ég tekið
eftir að Kolbrún Bergþórs-
dóttir notar þessa sömu að-
ferð og ég. Hún reynir eftir
mcetti að taka þátt í heimi
karlanna, horfir á heims-
meistarakeppnina í fót-
bolta og hegðar sér sannar-
lega eins og sjómaður á feg-
urðarsamkeppni. “
urnar sem spila fótboltann. - Þær
voru svo klaufalegar og ókvenlegar
þar sem þær brussuðust á eftir tuðr-
unni að karlrembunni í Kolbrúnu
var ofboðið. Maður áttar sig ekki á
hverju hún telur sig vera að koma á
framfæri í þessari grein. Hrokinn
var slíkur að mér ofbauð.
Ég held að þetta dugi ekki til að
komast í lið með körlunum. Þeir
eru sjálfsagt einhverjir sem eru
sammála Kolbrúnu - en það er eitt-
hvað rangt við að kona gagnrýni
aðrar konur fyrir að vera ekki nógu
kvenlegar og sætar. Kona, líttu þér
nær!
Ég las líka skrif Amars Björns-
sonar sem svarar Kolbrúnu og
þakka honum fyrir skorinorða
grein. Ég ætti líka að taka fram að
ég er hvorki femínisti né fótbolta-
kona, en mikil áhugamanneskja um
heimsmeistarakeppnina í fótbolta.
Hinir hnykluðu lærvöðvar brasil-
ískra leikmanna eru þó ekki mín
sérgrein.
Aðbúnaður á tjaldsvæðum
Guöbjörg Snorradóitir
skrífar:
Við hjónin ferðumst mikið um
landið okkar á hverju sumri, og not-
um þar af leiðandi mikið tjaldsvæð-
in um allt land. Margt er þó samt
sem betur mætti fara og m.a. aðbún-
aður á tjaldsvæðum sem er oft mjög
bágborinn.
Er þar fyrst að nefna salernisað-
stöðu sem er á mörgum stöðum
hreinlega ekki mönnum bjóðandi,
sturtuaðstöðu vantar á flestum stöð-
um, og einnig mætti bæta leikað-
stöðu barna mikið. Síðast og ekki síst
þá er það svo að flestir íslendinga eru
farnir að ferðast með fellihýsi og
hjólhýsi, og þá kemur strax upp sá
„Eitt tjaldsvœði sker sig
hins vegar úr öðrum hvað
þetta allt varðar og er það
tjaldsvæðið á Kirkjubæjar-
klaustri sem er rekið af
bóndanum á Klaustri.
Mœttu margir taka hann
sér til fyrirmyndar í þess-
um efnum.“
vandi að þessir vagnar þurfa raf-
magn sem mjög erfitt er að komast í.
Flestir eru bara með einn rafgeymi
sem er fljótur að tæmast, og væri þá
gott að geta tengt hann við rafmagn.
Eitt tjaldsvæði sker sig hins vegar
úr öðrum hvað þetta allt varðar og er
það tjaldsvæðið á Kirkjubæjar-
klaustri sem er rekið af bóndanum á
Klaustri. Mættu margir taka hann sér
til fyrirmyndar í þessum efnum. Er-
lendis er þessu þannig háttað að tjald-
svæðinu er skipt niður í bása þar sem
hægt er tengjast bæði í vatn og raf-
magn í hverjum bás fyrir sig, svo
ekki sé minnst á aðbúnað bama og fl.
Ég held að notkun á tjaldsvæðum
myndi aukast til mikilla muna ef að-
búnaðurinn myndi lagast og gert
yrði meira fyrir fjölskyldurnar sem
sækja þessa staði.
Garri
Jarpur meö diplómatapassa
Garri er maður ferðaglaður enda margt aö
skoða í hinum stóra heimi. Hverri utanlandsferð
fylgir tilhlökkun og kvöldið fyrir brottfór er að
mörgu að hyggja. Það þarf að ganga frá fötum og
farareyri, taka til myndavél og filmur auk þess
sem farseðillinn þarf að vera á sínum stað. Eitt er
alveg ómissandi. Það er vegabréfið sjálft, sönnun
þess að viðkomandi ferðamaður sé til, hvert sé
þjóðemið, aldurinn, hára- og augnliturinn. Þá eru
gjaman tiltekin nöfn barna ferðamannsins, séu
þau of ung til þess að bera slíkt bréf sjálf.
Vegabréf fyrir hesta
Það er hveijum landsmanni heiður að bera ís-
lenskt vegabréf. íslendingar fara víða en yfirleitt
með friði. Þeir eru hvorki þekktir fyrir hryðju-
verk né byltingar í öörum löndum og komast því
venjulega óáreittir leiðar sinnar. Nú hafa hins
vegar verið boðaðar breytingar í vegabréfamálum
hér á landi og sér enn ekki fyrir endann á þeirri
tilraun. Vonandi tekst þó vel til. Hér eftir verður
málum nefnilega svo fyrir komið á landinu bláa
að vegabréf verða ekki aðeins fyrir mannfólk.
Hestar, klárar, jafnt sem merar, skulu og fá ís-
lensk vegabréf.
Vegsemd íslenska hestsins hefur aldrei verið
meiri en nú. Skepnan sú er virt og dáð um allar
jarðir. Guðni landbúnaðarráðherra hefur mælt
svo fyrir að mótttökunefndir erlendra höföingja
verði hvorki skipaðar lúðrasveitum né lögreglu-
verði heldur íslenskum hestum. Anna Breta-
prinsessa lætur íslensk hrossamót ekki fram hjá
sér fara og Ólafur og Dorrit ríða víða. Þaö ætti
því ekki að koma á óvart að dýrategund þessi sé
sú fyrsta í veröldinni sem mun hér eftir ganga
með vegabréf á sér, bregði hún sér út fyrir land-
steinana.
Hinir útvöldu
Þar má gera ráö fyrir að sömu upplýsingar
komi fram og í passa Garra. Hann sér fyrir sér
að þar standi Jarpur frá Mýri, sjö vetra, graður.
Augnlitur brúnn, háralitur rauðleitur. Afkvæmi:
Sörli, Skvetta. Blesa, Móskjóni og Stormur. Þess-
um einfóldu en mikilvægu upplýsingum fylgi síð-
an mynd, helst portrett af Jarpi, annars tækifær-
ismynd af honum á beit.
íslenski hesturinn er besti sendiherra þjóðar-
innar, það er rétt hjá Guðna ráðherra. Því má
búast við því að það útvalda stóð sem ráðherrann
velur til móttökunnar á Keflavíkurflugvelli verði
á diplómatapössum.
CsfturrL
Þá lækkuðu þeir
Guðrún Halldórsdóttir skrifar:
Nú er að koma
alvöru sam-
keppni á mat-
vælamarkaði hér
í borginni. Eftir
að nýja verslunin
Europris opnaði
með lægra verð
en aðrir bjóða
svara hinir stóru
sem fýrir eru með
verðlækkunum.
„Við eru lægri en
þeir og lækkum verð enn frekar" er
m.a. haft eftir forsvarsmanni Bónuss.
- „Við lækkuðum verð á nokkrum
vörum eins og eðlilegt er en vöktum
annars verðlagið mjög náið ..." segir
svo framkvæmdastjóri matvörusviðs
Kaupáss i Krónuverslununum. En ég
spyr: Því lækkuðu þessar verslanir
ekki bara verðið án þess að nýr
keppinautur kæmi fram úr þvi þeir
töldu það svona „eðlilegt" að lækka
verð á sumum tegundum strax og ný
samkeppni kom? Auðvitað er hér um
hráskinnaleik að ræða hjá Bónus og
Kaupási.
Netmiðlar dala
Björn Sigurftsson skrifar:
Mér þykja netmiðlarnir hafa hrap-
að verulega frá því sem þeir voru,
bara fyrir nokkrum mánuðum. Ég tek
sem dæmi netmiðilinn Vísi.is sem er
ekki svipur hjá sjón og það eina sem
þar má fmna eru einstaka „innherj-
ar“ sem eru að kankast á og notast
við óprenthæf skammaryrði um
menn og málefni. Aðallega þó þekkta
aðila í þjóðlífinu. strik.is er einnig
orðinn einskis nýtur. Nokkrir vef-
miðlar eru þó enn mjög læsilegir og
þá á ég t.d. við þá pólitísku eins og
Vef-Þjóðviljann og aðra slíka þar sem
fmna má mjög vel skrifaða pistla.
Aðrir netmiðlar hafa dalað og eru nú
að mestu út úr myndinni.
Taktu flugiö!
Nýjum snáöum teflt fram.
Er sameining
fram undan?
Helgi Magnússon hringdi:
Nú er tími sameininga fyrirtækja
sem aldrei fyrr. Hér í eina tíð þótti
það stórt stökk þegar Loftleiðir og
Flugfélag íslands gengu í eina sæng,
og leiddi til verulegra væringa í þjóð-
félaginu. í þessu sameiningarferli
flugfélaganna beittu þau mjög auglýs-
ingu með tveimur snáðum með sitt
kaskeitið hvor á höfði, Flugfélagsins
og Loftleiða. Átti það að sýna að allt
væri gott með ásum. Nú auglýsir Olís
tvöfalda ferðapunkta með aðstoð og í
samvinnu við Flugleiðir. Og koma
ekki tveir snáðar enn við sögu - ann-
ar með kaskeiti, ja, mér sýnist bara
Flugfélagsins gamla! Er sameining á
döfinni milli Olís og Flugleiða? Ég
bara spyr. Og fleiri en ég. Væri ekki
vitlaus hugmynd. Og afsláttur af elds-
neyti!
Kattasala á Netinu
Ósk hringdi:
Auglýst er kattas£ila í Ölfusi á Net-
inu. Gott og vel. Hvemig skyldu nú
skattar af svona og annarri netsölu
skila sér til skattsins, t.d. virðisauka-
skatturinn. Ekki fékkst uppgefið hve
mikla kattasölu á Netinu væri um að
ræða. Þetta eru innflutt dýr sem eiga
afkvæmi sem síðan era seld m.a. tO
Evrópulanda svo og hér á landi. Er
þetta t.d. undir eftirliti embættis
dýralæknis? Þetta set ég nú fram
vegna þess sem gengur á í viðskipta-
lífi þjóðfélagsins þessa dagana.
OVI Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn T síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Skaftahlíð 24, 105 ReyKJavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Nú gildir aö
lækka og lækka.
Hvaö fara þeir
neöarlega?