Dagblaðið - 11.09.1976, Blaðsíða 11

Dagblaðið - 11.09.1976, Blaðsíða 11
DAMBLAfilÐ. LAUGARDAGUIUI. 8EPTEMBER 1078. Aður en strlðlð braunt ut, lauk hun studentaprófl og íetlaðl sðr að verða blaðatnaður. „Eg hef alltaf verlð tnlklll barattu* tnaður fyrlr rðttlndutti kvenna. A dllutn svlðunt. Eg get ekkl sklllð hvers vegna konur geta ekkl borlð vopn og tekið þfltt l bardtígum alveg eins og karl- menn." Mun torðast að svara Bpurnlngunnl um það, hvers konar þjóðfólag tnunl rlsa Ur rustum borgarastyrjaldarlnnar, Og hutt ypptlr Öxlum þegar hun er stturð að þvl, hvaða áhrlf su staðreynd, að hun skjótl á fólk tll þess að drepa það, munl hafa a hana að styrjtíldlnnl lokinnl. „Eg hef breytzt. Eyrlr striðið let ég mér það I léttu ruml ltggja hvort fólk þjáðlst eða ekkl og mannsllf sklptu ekkl máll. Striðlð hefur kennt mér að meta llflð, llf mitt og félaga mlnna, — okkar allra, sem htíf- um staðið satnan. Eg er viss um aó vlð munum gleyma þessu fljótlega eftir að bardögum lykur. Auðvltað er það sorgíegt að svona margir látl llfið en við eigum ju i styrjtíld," „Það eru kommunistar og Palestiumenn, sem hraklð hafa okkur tll bardaga. Það er til 11 « ..............-t Æflngahúðlr kvennadeildar herafia Ealanglsta I Llbanon gætu allt elns verið kvenskðta- búðlr. ,En stúlkurnar halda A httíðnum skotvopnum. N alþjóðleg hreyfing kontmunista sem beinlr tlllutn sinum spjótuni gegti Libanon. Við verðum að berjast gegn henni." Ekki trúarbragðastríð „Múhameðstruarmenn eru meðal tninna beztu vlna," segir hún ennfremur. Þetta er ekki truarbragðastrið. Hlutirnir eru gerðir allt of einfaldlr með þvi að lýsa þvl yflr að hér sé háð trúarbragðastyrjtíld En mU- hameðstruarmenn hafa þvi mlður verlð teymdlr á asna- eyrunum af leiðtoga sósialista og hinum alþjóðlega kótnmUnisma. Takmark okkar hefur alltaf verið að skapa nytt Líbanon, án byltingar og an kommunisma. „Auðvitað mega Palestinu- menn frelsa sina Palestlnu en ég get ekki skillð hvers vegna þelr þurfa að koma hingað og frelsa mitt eigið land," Eoreldrarnlr fara að tinast á brott. Tár, kossar og kveöjur. Hermtínnunum er eklð brott á vtírubllum. Þter syngja baráttu- söngva með skterum stulkna- röddum. r % v Tímavélin og Nu geta hlnlr „osnertan- legu", sem vlðrlðnlr hafa verið þau gltepa- og svlkamál, sem almennlngur hefur fylgzt með i selnnl tlð og ekkl hefur verlð upplyst hverjlr elga aðlld að, andvarpað feglnsamlega og sagt „lokslns". Það vlrðlst nefnllega vera bláktíld staðreynd, að flest þau mál, sem fólk hafði v«.mzt að upplýst myndu, allt frá Gelr- flnns- og tluðmundar- Elnarssonarmállnu, hafa nu orðlð endanlega Innlyksa I dómskerflnu, með þelrrl undanteknlngu þó, að umboðs- dómarl sa sem sagður er hafa með htíntlum rannsókn ávisana- málslns, hefur iofað að halda uppl „góðu samstarfl" vló fjtíl- mlðla og sagt það mtlun slna, að almennlngur fengl fréttir af gangl málslns um lelð og rann- sókninnl tnlðaðl afram, Og 1 «kjóll þessara.<'aðreynda hefur nu verið dustað ryklð af ymsum skrautmunum, sem vandlega htífðu verlð varðveitt- lr, meðan ðsköpln dundu yflr, Postullnsstyttum og glerdyrum hvers konar hefur nú verið komlð fvrir að nyju 1 stássstofu Eramsóknarflokkslns, og,það er elns og skrautmunirnlr, stytt- urnar og glerdýrln, kunnl vel við að vera komin aftur á slnn stað. Af þeim stafar mikill ljóml og þau brosa hvert fram- an i annað, eins og þau vilji segja: „hér erum vlð tíll sáman aftur, hreln og öbrotln", Og sumar styttanna hafa raunveru- lega fenglð mál og geta nti talað frjálslega um það sem skeð hefur, En merkllegastl hluturlnn i stássstofu Eramsóknar er „Tlmavélin", þessl merkllega en lokaða vél, sem enginn hefur aðgang að, nema þelr sem sjá um að halda hennl gang- andl, Þessl vél er þð ekkl lokuð I þelm skllnlngl, að fólk megl ekkl sjá liana. hun er einmltt tll synls almennlngt sex daga vlk- unnar, en með þvl skllyrðl, að engltin utanaðkomandl leggl hennl neltt lllt tll, hvorki i efnislegum eða andlegum skllnlngl. A sunnudtígum er Timavél Eramsóknar, eða réttara sagt prentuðu elntaki hennar, drelft ttteðal trúverðugra aðdáenda, og elns og vera ber a sunnu- dtígum er fest vlð hana ein blaðslða sem Innlheldur „ltelg- arspjail" og gjarnan auglyslng frá elnhverju þvi fyrirttekja, sem hvað mest var hótað a slnum tlma, þegar Eramsóknar- flokkurlnn stðð i strlðl vlð dag- blaðlð Vlsl, og fordtemlng vofðl yfir, ef það blað iéti ekkl af þelrrl „ónátturu" að skrlfa um iandbúnaðarmál. Sl, sunnudag, 5. september blrti Tlmavélln lika eltt sinna „helgarspjalla" undlr fyrlrstígnlnnl „Pðlitiskt slðferðl", og þar fyrlr neðan auglýslngu frá „Leyland" um þjónustu við alla landsbyggðlna. i þ'*r,su helktHhpjalll var ei"« og eln postullnsstyttan i stássstofu Eramsóknar hefði fenglð mállð. Og styttan boðaðl „slðferðt", postullnsslðferðl, að sjálfstígðu. Og pað var rltarl Eram-, sóknarflokkslns, sem lagði postullnsstyttunnl orð I munn. llann hagaði orðum slnum a svlpaðan hátt og starfsbrððlr hans I ónefndu elnrteðlsrlkl austantjalds. i þvl einrteðlsrlki er starfsbrððlr hans að vlsu nefndur „aðalrltarl", en það breytlr ekkl mlklu, Hugsunin á bak við orðln var sú sama, Og meglnlnntaklð og hugsunln i þessu iieigaispjalli rltarans var þessi. „Sjalfstteðlsflokkurinn verður vltttnlega að hafa helmll á þessum mtínnum," Hvaða mönhum? mun nú elnhver spyrja. öllum þelm mtínnum, elnkanlega Innan Sjálfstteðisflokksins, setn hafa vogað sér að impra a þvi, að Eramsóknarflokkurlnn sé ekkl sa si'iiil nú og hann var a uppgtngsárum hans, þegar liunn bafðl mtírgum miklls- itietnum mönnum á að sklpa, gagustteli þvi sem nu er ruunln, þegar tnargir „lelta athvarfs vtð þunn eldlnn, sem fyrlrsjáan- iegtt hiytur að In-enna þá sjálfa til tísku," elns og annar stjórn- postulínssiðferði andl Timavélarlnnar komst svo hnyttllega að orðl I einum leiðara sinum fyrr á þessu ári. Og Eramsóknarflokkurinn er sannarlega ekki sá saml I dag og þegar Jónas frá Hriflu var elnn abrifamestl forystumaður 1 þjóðmálum. En 1 dag minnlst Kjallarinn Gelr R. Andenen Eramsóknarflokkurlnn sjaldan á Jónas Jónsson, sem hélt uppl sttíaugu sðknarstriði gegn kommúnismanum og gegn þvi, að hann festi rtetur hér á landi. Nú heyr Eramsóknar- flokkurlnn varnarstrið við alla og engan, og sér óvlni i hverju hornl, nema i stássstofunni, þar sem postulinsstyttunum er stlllt upp og Timavélln er geymd. Nú er Eramsðknarflokknum orðlð Ijðst, að ihaldsstímustu tíflln I Sjálfstieðisflokknum vlnna markvlsst að þvi að breiða út róg um Eramsóknar- menn, og hafa óspart beltt hlnum svoktílluðu frjalsu dag- bltíðum og „gulu pressunnl"! seglr rltarl Eramsóknarflokks- ins. Siðan seglr hann, að liklega sé það rétt, sem gltíggir menn hari bent a (sennilega eln- hverjar af postulinsstyttun- umi, uð þessl ihaldssömu tífl i Sjálfstteðisflokknum hufi staðlð að bukl fðlskulegum árásum á Olaf Jóhannesson, og undirbúlð þaö lengi! Rltari Framsóknarflokksins mlnnist ekkert á það, hverjir það voru, sem undlrbjuggu lengi og vandlega, en að vlsu óafvltandi, feeðingu nýs dag- blaðs, sem hefur nú komið út i eitt ár, Með markvissri undlr- róðursstarfsemi, sem jafnvel náði til teðrl emhætta i landinu, varð Eramsóknarflokkurinn til þess, að nýjasta dagblaðið varð til. Vopnin, sem forystumenn framsóknarmanna notuðu snerust i höndttm þeirra og gegn þelm sjáifum, og nú heyja þeir barattu á öllum vig- stöðvum. Rltarl Framsóknarflokkslns seglr felagshyggju vera grund- vailarhugsjön framsðknar- manna, en tekur fram, að þelr styðji lika heilbrigt einka- framtak enda striðir það ekki gegn hagsmunum fjöldans og fjóöarlnnar! Þetta var einkar Ikt hugsanagangi þeirra framsóknarmanna, með og mðti i sömu andrá já, Já, og nei, nei, opið t báða enda. Allt þetta ekkir fðlkið t landinu, og þvt afa augu þess nú opnazt og það sér, að Eramsðknar- flokkurinn á engu liði á að sklpa, nema postulinsstyttun- um og Timavelinni, og það ltð er sannarlega ekki til storrœðanna i stjðrnsyslu, þðtt elnhver önnur syslan sé þvi beturfallln. Innan Eramsðknarflokkslns seglr ritarlnn marga óámegða með samstarfið vlð Sjálfsteeðls- flokklnn en smtti sig þó við þetta samstarf, þvi þelm sé ljóst, að ekkl hafi vertð kostur á tíðru betral Þarna er Eram- sðknarflokknum þó rétt lyst. Hyggllegra að vera með en tapa aðsttíðunnl, og nú er aðstaðan mlkils vlrðl. Og ntarinn heldur áfratn i helgarspjalli slnu: „tnnan SjaTfstmðisflokksins er atðr höpur munna, sem tekur elnnig olnltegan þétt I þessu samstarfl, og vel er unnt að starfa með." Ekkl getur rlturlnn um hversu stðr sá hópur sé, en sennllegu vteri sá hópur ekki lengi lullnn, svo fámennur sem hann er Staðreynd er það hlns vegar, að sá hópur er stðr Innan Sjálfstæðisflokksins, setn er öánægður með stjórnarsam- starflð, og hefur orðlð þvi ðánægðari sem misfellur á samstarfinu hafa orðið Ijósari. Og það er þessi hópur, meginupplstaöa raunverulegra sjálfstæðlsmanna, sem rltarl Eramsóknarflokkslns krefst, að hemlll sé haföur á. Það er og staðreynd, að gagn- rýnendur dómsmalakerflsins hafa aóallega beint spjótum sinum að þeim stjórnmála- flokki, sem hefur hiotið það hlutskiptl að fara með dóms- mállh i núverandi rikisstjðrn nefnilega Eramsðknar- flokknum. Og það er ef til viil ekki svo óeðlilegt, svo ókvæða sem ýmstr frammámenn þess stjórnmálafl. hafa brugðizt við hvers konar uppiysingum 'umbeðnum, varðandi rannsókn á sakamálum, sem hafa verið talin geta tengzt starfseml þessa stjðrnmála- flokks eða einstaklingum i tengslum við hann. Ekki skal dregið i efa, að full þtírf sé á, að spjðtum gagn- rynlnnar sé einnig belnt að jafn mlkilli einurð að öðrum stjðrn- málafiokkum i þessu landi, þ.á.m. að Sjálfstæðlsflokkn- um. Og það mun heldur ekki dregid i efa, að einhverjir sökudólgar verði uppvisir að óitíglegu athœfi, jafnt innan Sjálfstæðisflokksins og Eram- sðknarflokksins. Uppljðstrun um það, hverjtr eru seklr I ávisanamisferllnu mun f.d. geta orðiðprðfstelnn a það. Það er þvi krafa meirihluta flokksmanna SJálfstæðis- flokkslns, að þau glæpamal og mlsferli, sem hulunni hefur ena ekki verið lyft af, verði „hrelnsuð upp" af domsvaldinu. Þetta og þetta eitt er skiiyrðl fyrir heilbrigðu stjórnarsamstarfl stærstu stjórnmálaflokka landsins. Núverandl slðferði i pólltlk a lslandi er aðeins postullnsslðferðl. (ieir R. Andersen.

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.