Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1988, Qupperneq 61

JÓN JÓNSSON í SIMBAKOTI
61
eitt og allt að sjötíu og einu ári á leiðinni. Aðeins eitt þessara 20
handrita er í fjögurra blaða broti, hin í átta blaða broti.
Ekki er unnt að segja um það með neinni vissu, hve mörg handrit
Jón hefur látið skrifa, en vel má gera sér í hugarlund, að þau hafi
numið nokkrum tugum, verið um það bil þriðjungur af bókunum 177,
sem upp voru boðnar; að minnsta kosti hafa þau verið nokkru fleiri en
þau, sem þegar eru komin í handritasafn Landsbókasafns. Og ekki
getur höfundur þessarar greinar neitað sér um að beina þeirri frómu
ósk til lesenda, að þeir geri honum viðvart, ef þeir kynnu að vita af
handskrifuðu kveri úr safni Jóns í Simbakoti, hvort sem eiganda þess
kynni að vera það laust í hendi eða ekki.
Ef til vill er fullmikið sagt, að Jón í Simbakoti hafi haldið skrifara
eins og höfðingjar fyrri tíðar. Pyngjan hans hefur með vissu verið of
létt til þess. En hann var sífellt „á höttunum eftir góðum skrifurum“,
eins og Sigurður Guðjónsson skipstjóri á Eyrarbakka komst að orði,
er hann var inntur eftir Jóni. Kverin, sem hann fékk skrifuð, létu ekki
mikið yfir sér; þau voru skýr og skrautlaus. Skrifarar hans voru sumir
hverjir skammt undan, eins og t.d. Eiríkur Pálsson í Simbakoti, sem
fyrr bjó á Hæringsstöðum í Stokkseyrarhreppi og hefur skrifað tvö
kver og á hlut í fjórum;13 Ólafur Sigurðsson í Naustakoti, sem einnig
hefur skrifað tvö kver og á hlut í tveimur;14 Porsteinn Halldórsson á
Litlu-Háeyri, sem er þeirra drýgstur, hefur skrifað 5 kver og á hlut í
þremur;15 og hagyrðingurinn þjóðkunni, Magnús Teitsson formaður í
Garðbæ og á Brún á Stokkseyri, sem hefur skrifað eitt og á hlut í
tveimur.16 Stöku skrifari var enn lengra að kominn, eins og Gunnar
Jónsson í Langholti í Meðallandi, sem á hlut í þremur kverum,17 og
Páll Guðmundsson frá Strönd í sömu sveit, sem á hlut í tveimur.18
Ólafur Bjarnason á Steinum í Leiru skrifaði eitt,19 og Eyjólfur
Sigurðsson á Kaðlastöðum á Stokkseyri,20 Guðmundur Jónsson frá
Sölvholti í Hraungerðishreppi,21 Hjörleifur Steindórsson söðlasmiður
á Eyrarbakka22 og Sigurður Gíslason smiður í Eyvakoti á Eyrar-
bakka23 eiga hlut að sínu handritinu hver.
Allt frá veturnóttum fram að sumarsólstöðum hafa þessir menn
gripið í að koma rímu eða sögu á blað. Sú iðja hefur verið furðu tíð,
þó að þeim yrði ekki öllum jafnmikið úr verki. Allir hafa þeir vikist vel
undir kvabb Jóns í Simbakoti, þegar tóm gafst frá bát eða búi, orðið
við beiðni hans með ljúfu geði, kunnað að meta löngun hans í sögur
og ljóð og notið þeirra með honum, borið jafnvel fyrir honum dálitla
virðingu fyrir, hve sagnafróður hann var. Og Þorsteinn á Litlu-