Alþýðublaðið - 04.06.1970, Blaðsíða 14

14 Fimmtudagur 4. júní 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
minni, en það tókst ek:ki vel.
Ég var svolítið skjálfrödduð.
Það brann eldur úr augum
Belcaros. Giftast aftur? sagði
hann eftir ískyggilega langa
þögn. Hvaða skáldskapur er
nú þetta? Hittirðu kannske
einhvern lukkuriddara, gráð-
ugan í að kvænast ungri,
ríkri, og náttúrlega fallegri
ekkju?
Kæri Balcar. Þú leitar jangt
yfir skammt. — Myndirðu
kannske ekki trúa því, að ég
gæti orðið reglulega og inni-
lega ástfangin? Mér er sama
hvort þú trúir því eða ekki.
Það er nú samt mergurinn
málsins.
Þú .... þú hefur fengið
högg á höfuðið, Bianca.
Ónei. Þetta er alveg satt.
Eig er ástfangin af ölilu
hjarta mínu og af allri sálu
minni.
Hver er það? .... hreytti
bann út úr sér. Ekki þó lík-
lega .... Andrea de Sanctis?
Einmitt.
Höggmyndasmiðsræfilinn?
— Skósmiðssoninn? Ertu geng
in af vitinu, Bíanca?
Eg er með futlu viti, Bel-
caro; í fyrsta skipti í langan,
langan tíma er ég með fullu
viti. Kæri Bálcaro. Nú skul-
um við s’kála að skilnaði, og
það skal vera .skilnaðarskál-
in, sú skál, sem máður drékk-
ur bara einu sinni á ævinni.
Tii fjandans með þína skál
— hreytti hann út úr sér. —
Hirtu þennan Andrea. Áður
en mánuður er liðinn, muntu
segja: Þetta er rekadrumbur.
Mér hundleiðist hann.
Þegiðu. — Þú skalt láta
það ógert að níða Andrea í
minni áheyrn.
Hann héUti. í krúsina. Hef-
urðu prófáð hvernig hann fer
í rúmi, Bíanca?
Svín.
Belcaro hrissti höfuðið. Það
undrar mig, að þú, sem hefur
þó kynnzt kai'lmennum mikl-
um, Skulir vera svon’a blind.
Andrea de Sanctis er eins og
hyer annar dónadurgur, og
verður aldrei annað. Og væri
hann ekki gæddur listagáfu,
hefði hanin náttúrlega erft át-
vinnu föður síns, skósmíði'na.
Þú getur aldrei fellt þig við
slíkan mann, Bíanca. Þú ert
af. alit. öðru sauðahúsi.
Það sauð í mér reiðin, ó-
.„atjbrnSieg, segiieg heilft. Br
maður þá því aðeinS maður,
að hann eigi gildan sjóð eða
beri kórónu á höfði? í eitt
skipti fyrir öll, Belcaro. Ég
ætla mér að verða hamingju-
samasta kona í heimi, — og
þess vegna ætia ég að giítast
Andrea de Sanctis. —
Ég snerist á hæli og ætlaði
burt. Hann benti mér að
koma. Kæra bam. Þú veizt
að ég vil þór aldrei nema vel.
Nú skal ég kanna þér ráð.
Andrea kemur hingað bráð-
um. Hann á eftir að setja upp
líkneskin og ganga frá kapellu
skreytingunni. Þú skalt vera
góð við hann. Láta hann sofa
hjá þér. Prófa hann. Það er
allt og sumt, sem ég vil að þú
gerir. Ef þú svo, morguni’nn
eftir, með góðri samvizku get-
ur sagt; Andrea er maður
handa mér, þá skal ég taka
allt það aftur, sem ég hef
sagt um hann, og leggj a bless-
un mína yfir giftingu ykkar.
Hvernig átti ég að sannfæra
Belcaro um að ást mín væri
einlæg? Ég braut um það heil-
ann fram og aftur, endalaust,
en komst ekki að neinni nið-
urstöðu. Og það var kannske
ekki nema von, að hann ætti
erfitt með að trúa mér. Hafði)
hann ekki vitað mig gerast
ástmey Giulíanos, Ludovicos,'
Ippolítos og Redfields? Hvern'
ig gat hann trúað því, að slík
kona gæti borið einlæga ást
í brjósti til nokkurs manns.
Þetta voru hræðilegir dagar.
Andrea var innan skamms
von til þess að ganga frá
kapellusfcreytingunni. — Það
liðu nokkrir dagar.
Dag nofckurn sagði Belcari:
Meistari de Sanctis er á leið-
inni hingað. Hann verður
kominn til Villa Gaia stundu
eftir hádegi. Hann spurði
einskis í þá átt, hvað ég hafði
afráðið í málinu. Hann virtíát
hinn rólegasti. Skyldi hann
halda að ég myndi fara að ráð
leggingu hans? Að ég myndi
láta Andre'a gan'ga undir
„próf“ í rúminu hjá mér?
Það var listamaðurinn, sem
var ofar í huga Andrea héld-
ur en elskhuginn, þegar hann
birtist í Villa Gaia með hinn
dýrmæta farm sáinn. Herra
Belcaro. Ég er reiðubúinn til
þess. Ég hafði með mér nofckra
listawísnn tn að hefjast handa
U'm að Ijúfca verki mínu,
til aðstoðar. Síðan hneigði
hann sig fyrir mér. Don'na
Bíanca; lejtíist méi- að biðja
þig að koma út í kapelluna,
þegar öllu er lokið?
Þiað var komið fram á
kvöld, þegar Andiiea lét katía
á okkur Belcaro.
Kapellan var öll ljósum
prýdd. Ég gapti af undrun
yfir þeirri fegurð, sem þar gaf
að líta.
Undursamlegt — Dásam-
legt — tautaði Belcaro. Það
er hún .... það er Bíanca,
sem þann'a skipar virðingar-
sess .... í himneskum bún-
imgi að vísu, en Bíanca samt.
Hann sneri sér að Andrea.
Ungi maður. Þú ert san’nar-
lega snillingur. Ég dáist að
þér.
Það er fyrirmyndinni að
þakka, hvað þetta hefur tek-
izt vel, sagði Aindrea. Hann
leit mig þakfclátum augum.
Balcaro snerist á hæl, struns
aði fram hjá mér og út. Um
leið greip hann í handlegg
mér og hvíslaði: Mundu, Bí-
anca.
Ég bað Andrea að afsaka
mig og þaut á eftir Belcaro.
.— Belcaro — Belcaro. — Ég
elska þennan mann. —
Nú, ef þú elskar hann, þess
heldur.
Nei. — Það er allt önnur
tegund af ást. Ekki lífcamleg
ást.
Belcaro brást reiður við.
Það eru ekki til neinar tvenns
kon'ar tegundir ,af ást. Það er
bara sjálfsblekkiíng. Takmark
allrar ástar er .... er sæng-
in og rúmið, Vertu skynsöm,
Bíanca. Gefðu honum vin.
Gefðu honum góðan mat að
borða. Gefðu honum undir fót
inn. Gefðu sjálfa þig honum
á vald, og ég þori að veðja
þúsund flórínum, að vifcu lið-
inni verðurðu búin að fá meira
en nóg af honum og verður
fús til' að koma með mér í
glauminn og gleðima í Florenz.
Eg var viðstödd, þegar Bel-
caro 'greiddi Andrea verka-
ilaunin, Ifimim (hundruð. gull-
dúkata í Isðurpyngju.
Andrea 'hafði aldrei séð ann
an ein's fjársjóð 'saman kom-
inn á leinium stað, — og þenn-
an átti 'hann sjáLfur. Þe'tta átt
þú með mér. — Þetta eigi 'í'n
við 'saman, Bianca — sagði
hann, iþegar 'Belcaro var géng
inn út. ’Hefurðu sagt Belcaro
frá að við ætluim að gifta
okkur?

AÐALFUNDUR
IÐJU, félags vterksmiðjufólk'S í Reykjavík.
verður haldinn laugard'aginn. 6. j úní kl. 14.30
í Iðnó.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Tekin ákvörðun um heimild til
vinnustöðvunar.
Endurskoðaðir reikningar liggja frammi á
skrifstofu félagsins.
' Stjórnin
Málmar
Ég kaupi ekki bara eir og kopar, heldur
Al Krómstál Nimcnium
Blý og spæni Plett
Brons Kvikasilfur Ónýta rafgeyma
Eir Mangan Silfur
Gull Magnesíum Stanleystál
Hvítagull Monel Tin
Hvítmálm Messing Zamak
og spæni Nikkel Zink
Kopar og Nikkelkróm Vatnskassa
koparspæni afklippur og
Króm spæni
Mikið hækkað verð fyrir ónýta rafgeyma.
Langihæsta verð — staðgreiðsla.
NÓATÚN 27 — Sími 2-58-91
Símnefni Masjomet.
Börn óskast til
til blaðburðar í
Skerjarfirði I.
Alþýðu
blaðið
Sími 14900.
Áskriftarsíminn er 14900
Auglýsingasiminn er 14906