Lesbók Morgunblaðsins - 04.11.1945, Síða 10
LESBÓR MORGUNBLAÐSINS
53G
CR SUMARFERÐALAGI:
SJÖTTA GREIN
í SAURBÆ -
Eítir Árna Óla
Hrings teinar.
- INN
SNEMMA morguns ljet Kristinn
bóndi á Skarði reka heim hesta og
leggja á ])á. Hann helt að hann ljeti
okkur ekki fara fótgangandi frá
sjer. Og svo fylgdi hann okkur
sjálfur inn að'Tjaldanesi. Þetta er
alllöng leið, við munum hafa farið
hana á fjórum stundum. En við
fórum fremur hægt, enda er veg-
urinn harður og víða grýttur
nokkuð. En hvergi eru torfærur og
getur þetta orðið hin ákjósanleg-
asti bílvegur. Þarf ekki annað en
senda jarðýtu'út með hlíðunum og
láta hana ryðja braut, því að ó-
víst er hvort þar þarf nokkurn of-
aníburð. Þarna á nú bráðum að
koma bílvegur svo að hægt sje að
fara á bíl umhverfis Strandir. Eins
og fyr er getið er akfær vegur
kominn út að Kjallakstaðaá að
sunnan verðu. og akfær vegar-
spotti er frá Skarði og Skarðsstöð
inn að Búðardalsá. Ruddur vegur
frá Skarði út fyrir Klofning
mundi koma að góðu haldi, þó að
auðvitað þurfi síðar meir að brúa
árnar.
Við ríðum nvi inn með Skarðs-
hyrnu, sem gnæfir há og brött yf-
ir veginn. Gróðurlítil er hún og
Draumaklettar svartir og þver-
hnýptir í briininni. Vegurinn ligg-
ur skamt frá Andakeldu, þar sem
gullið er fólgið. Ef einhver fram-
takssamur maður vildi ræsa keld-
una fram, þá er honum þar vísað
til iaunanna.
F\mir innan Skarðshyrnu opnast
Búðardalur, grösugur og fagur yf-
ir að líta. Eru hjer að honum
grónar hlíðar, en inst í honum er
hátt og skuggalegt klettabelti, sem
heitir Svarthamar. Út úr Búðardal
gengur annar dalur, sem Hvarfs-
dalur heitir. Þar á dalsmótum er
samnefndur bær, og var Jiann áð-
ur eign kirkjunnar í Búðardal. I
Biiðardal bjó Magnús sýslumaður
Ketilsson lengi (fram til 1804) og
bætti jörðina stórkostlega. Eftir
dalnum rennur Búðardalsá og er
nokkuð vatnsmikil, eftir því sem
ár eru hjer, og er foss í henni rjett
neðan við vaðið. Búðardals er oft
getið í Sturlungu, en sögulegustu
viðburðirnir þar gerðust hinn svo
nefnda Búðdælavetur, út af erfða-
máli, þar sem Einar Þorgilsson á
Staðarhóli efndi til ójafnaðar eins
og honum var títt.
Þegar við vorum að fara yfir
Búðardalsá kom örn fljúgandi ut-
an af firði og settist á árbakkann.
Er nú orðið svo sjaldgæft að sjá
erni, að slíkt þykir tíðindum sæta.
Ekki mun hann hafa átt heima
hjer á ströndinni, heldur verið
kominn norðan yfir fjörð að leita
sjer fanga. Getur verið að hann
eigi heima í Brandseyrarbjargi við
Berufjörð, því að þar hafa ernir
átt heima á undanförnum árum.
Engan þarf að undra þótt mikil
álfatrú hafi verið hjer á Btrönd-
inni fyrrum og menn hafi þóst sjá
glæsilegar álfaborgir og álfabústaði
víða í björgunum. Einu sinni fanst
í Búðardal andlegt ljóðakver, sem
álfar höfðu glatað. Er nokkuð úr
því prentað í þjóðsögum Jóns
Árnasonar. Ekki sannar þessi kveð
skapur það, sem þó var trúað, að