Lesbók Morgunblaðsins - 02.10.1960, Blaðsíða 16
492
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A 7 6 5
V K D 9
♦ A 10 7 3
AÁKG
* A G
V A 8 4
* D 9 8 5 4
* 10 8 2
A K 10 9 8 4 2
V G 7 2
♦ 6 2
♦ 94
Norður gaf og sagnir voru þessar:
A D 3
V 10 6 5 3
♦ K G
+ D 7 6 5 3
N A s V
1 t. pass 1 sp. pass
2 gr. pass 3 sp. pass
4 sp. pass pass pass
V sló út H3 og A tók með ás. Eina
útspilið, sem nú dugir, er tigull og
þó er vant að sjá hvort það muni duga.
V verður að drepa með kóng, hann
má ekki láta gosann. Slagurinn er tek-
inn í borði og nú kemur lágtromp. A
verður að drepa með ásnum. Svo slær
hann út T D og síðan lágtigli. Nú er
sama hvað S gerir, V hlýtur að fá slag
á S D, og spilið er tapað. — Hending,
segið þið. Það má vel vera. Ef S hefði
slegið út H 9 og komið sér inn á gosa,
í stað þess að slá út trompi, og síðan
svínað L G og tekið slagi á L K og L Á.
þá gat hann kastað tigli af hendi, og
þá var spilið unnið. Hann slær þá
næst út trompi úr borði 'og nú er tigull
andstæðinganna gagnslaus.
Skautaþúfa í tjörninni.
Maður nokkur, sem var vinnumað-
ur hjá Geir gamla Zoéga hvarf einn
veturinn. Hafði húsbóndi hans ætlað
að senda hann suður með sjó daginn
eftir og helt heimilisfólkið að hann
hefði farið ferð þessa, þegar hann kom
ekki til máltíðar. Leið svo nokkur
tími, að ekki spurðist til mannsins.
vatnsrétt í haust, eigi aðeins vegna þess hve stór hann er heldur hvemig
hann er hvrndur. Hann er með þrjú horn og stendur eitt þeirra beint upp eins
og fleinn. Sauðurinn er því hinn vigalegasti. Hann er eign Tryggva Einarsson-
ar í Miðdal og nokkurra vetra gamall.
ur, kvað einn sjómaður er Guðmund-
ur hét:
Ei eru tamdir óðs við stjá
allir menn í heimi.
Hreggviður, mér hermdu frá,
hvernig lízt þér veðrið á?
Hreggviður svarar:
Löðrið dikar land upp á,
lýra kvikar stofa,
aldan þykir heldur há,
hún rís mikið skerjum á.
Brettingur.
Gísli Konráðsson segir, að í Fljótum
sé kallaðir „brettingar" þeir hákarlar,
sem meðalstórir eru eða nokkuð minni.
Af því mun komið bæarnafnið Brett-
ingsstaðir á Flateyardal.
Svell var á tjörninni, en rétt upp við
landið fyrir framan blett Kristjáns
Þorgrímssonar, sást á einhvern poka,
sem kallaður var og bundu margir
skauta sína á pokanum. En einn morg-
uninn þegar eg kom út, var verið að
höggva upp ísinn nálægt þessum stað.
Hafði einhver glöggskygn maður séð
það, sem hann helt vera mannshár og
kom það úr dúrnum, að þarna var
horfni maðurinn, drukknaður og fros-
inn fastur í ísnum. Hafði hann drukkn-
að þarna alveg upp við. land. (Eufemia
Waage).
Sjólagslýsing.
Hreggviður hét maður Eiríksson,
skáldmæltur vel, fátækur mjög, og
bjó að Kaldrana vestan fram á Skaga
(seinast í Hafnabúðum). Það var einn
morgun að hann stóð upp snemma og
sá til veðurs, og er hann kom inn aft-
V